Erkek kardeşim.... 26 yaşında, bu güne kadar hiç çalışmadı. Üniversite sınavına girdiğinde iyi bir puan almıştı, tüm ortalama üniversitelere gidebileceği bir puandı. Bizimki 'yok ben o sıradan ünilerde okursam çıkınca iş bulamam' diye baskı yapıp ücretli Bilkent e gitti. Mezun oldu 3 yıldır hiç iş bakmıyordu. Anlıyorum tam o dönemde pandemi falan araya girdi, herkes sorunlar ertelenmeler yaşadı ama bu artık abartı...
Etraftan, onun için 'bir bankaya sokalım biz onu' yada 'bizim tanıdığın büyük şirketi var oraya sokalım' falan filan diye ayağına gelen işlerde oldu. Ama hepsini beğenmeyip tepti. Ne zaman konuşsam, 'abla asgari ücrete ben öyle işlerde çalışamam, ayrıca ben masa başı banka gibi işler yapamam, o verilen paraya birinin altında çalışmak için mi okudum, buna değmez' gibi yorumlar yapıyor. Ben ünide yabancı dil okudum, 3 tane anadil seviyesinde yabancı dilim var, bende asgari ücrete başladım ilk işime 5 yıl önce, başlamayan var mı? Allahaşkına biri bana desin eğer ilk maaşı asgari ücretin iki yada daha fazla katı olan var ise?????
24 saat evde yatıyor. Gece bilgisayarda gündüz uyuyor. Kaç kere konuştuk, bişeyler diyip manipüle ediyor bizide. Yok ben şöyle şöyle planlıyorum, asgari ücrete orda burda çalışmaya değmez falan diyor. Bir ay diyorki 'ben kendi şirketimi kurcam Amazon'da bişeyler alıp satıcam' ses yok sonra. Öbür ay 'ben karar verdim, önce şu akrabamızın şirketinde deneyim edinip ondan sonra ticarete atılıcam çünkü hiç deneyimim yok'.. Sonraki ay diyor ki ' Australia da bir burslu master programı buldum ben ona başvurup gideceğim'. Öbür ay 'yok ben kararımı değiştirdim Bitcoin/ Borsa ya gireceğim'. Babam bir ara borçlarından ötürü babasından kalan bir evi satmıştı, sonra bi bölümüyle borçlarını ödedi, sonra biraz bana para verdi, biraz kardeşime, sonra kendine ayırdı az bişey, kalanınıda yine kardeşime verdi 'ablanın KYK borcu yapılandırmaya girmiş, onun borcunu yatır' diye. Kardeşimde ertesi gün yatırdım borcunu abla haberin olsun dedi. Aradan 1 yıl geçti bir e-devlete bir baktım benim KYK borcum var ve x3 olmuş. Gizli gizli sordum 'kusura bakma abla o dönem param yetmedi yatıramadım, hala biriktirmeye çalışıyorum onu ödemek için' dedi. Neyimiz var neyimiz yok herşeyi bitcoin e yatırıp kaybetmiş gerizeka, bide üstüne üstlük benim borcumu büyütmüş....
Her ne ise nereden tutayım bilmiyorum. Bu çocuk benim kardeşim, 6 yaş küçük, çokta seviyorum, ve küçük bebeğim gibi görüyorum onu. Ama o 'başkasının altında çalışamam' 'ben bankada masa başı çalışamam' 'onu yapamam bunu yapamam, kabul etmiyorum' lafları artık beni çok sinirlendirmeye başladı. Bende açtım bizimkilere söyledim onların benim KYK borcumu ödemek için verdiği parayla borcu ödemediğini (bu arada ben yurtdışındayım, onlarla yaşamıyorum). Birsürü olay oldu falan. Bu seferde, İstanbula gitmiş, orada iş bakacağım diye -- olmayan iş için İstanbula taşınıyor inanabiliyor musunuz?-- . Ve bikaç gün sonra,bi çok yer ispanyolca istiyor ben kursa yazılıcam 6 aylığına demiş annemlere. Annemde, en azından çabalamaya başladı buna seviniyorum dedi. Hayatımda böyle aptalca başka birşey daha duymadım. 9k ya ev tutuyorsun İstanbulda, bide o yaşta annemlerden kurs ve geçim masrafı alacaksın çalışmadan, ne İspanyolcalı iş gördüysen ona girene kadar. ....... Sinirden gerçekten çatlıyorum.. Nasıl düzelir normale döner bu çocuk bilmiyorum.. Hiçbir fikrim yok....
Bende Genel müdür falan değilim bir çalışanım burada. Onu nasıl nereye sokabilirim ki.. En fazla; iş arama süreçlerinde deneyimli olduğum için tavsiyeler vermekten onu yönlendirmekten başka elimden birşey gelmez
Hay allahım ya. Ne olacak bunlar anlamadım ki. Nasıl özenmiyorlar para kazanmaya anlamıyorum. Burada ebeveynin hatası bariz ama. Bide paranın hiçbir değeri yok çocuğa resmen. Ben tr de çalışırken o zamanki evime LED tv almıştım iyi bir modelinden ve en büyüğünden, çok kullanmak nasip olmadı sonra yurtdışına taşındım. Aileminde evindeki televizyon iyiydi, bende onu kardeşime hediye etmeye karar verdim gitmeden önce, o zamanlar öğrenci evi vardı tek yaşıyordu. Neyse 3-5 ay sonra mezun oldu, evi kapatmaya karar verdi bir süreliğine, televizyonuda arkadaşına bir süreliğine kullanması için vermiş. Şimdi televizyon 4 yıldır ortada yok. 2 yıl önce falan bizimkilerin televizyonu bozulmuştuda, onu getir dedim, 'tamam tamam isterim arkadaşımdan getiririm' dedi dedi isteyemedi. Hayret bişi ya. Ben oysa ki ne para biriktirip almıştım o televizyonu, şimdi kim bilir kimin evinde. Bi insan bu kadarda vurdum duymaz olunmaz ki.
