Anlama konusunda bir zorluk yaşamıyorum da ben anlatamıyorum galiba. Bunlar öyle ha deyince halledilecek kolay meseleler değil. Türkiye'deki kadınların çoğunun şartları sizin benim gibi değil. Maaşı az, akşam geç çıkıyorum vs kısımları halledilebilir tabii ki, keşke onunla kalsa, ama erkekler bir şeye karşı çıktığı zaman kadınlar onları ikna edemiyorlar. Zorluk yaşıyorlar, şiddet görebiliyorlar, cesaretleri yok sindirilmişler boşanamıyorlar, herşeyi kabullenmeleri gerektiği onlara öğretilmiş. Birçok kadın bizim gibi net düşünemiyor bile birçok şeyi. Kendilerine doğdukları andan itibaren biçilmiş rolleri kabulleniyorlar. Erkeklerin bazıları da hatta bilemiyorum belki de çoğu kadının ekonomik özgürlüğü olup kendi kendine yetebilmesini istemiyorlar. O yüzden ben yargılarken biraz empati yapmanın doğru olacağını söylemeye çalışıyorum sadece.
Gerçekten ihtiyacı olan bir insan ne olursa olsun iş bulabilir büyük ihtimalle (bunun da kesinliğine inanmıyorum), buna da katılıyorum. Ama iş sırf iş bulmakla kalsa keşke. Benim söylemek istediğim de kimsenin ne durumda olduğunu bilmediğimiz için dışardan bakınca bize tembel görünen kadınların çalışmamak adına başka gerekçeleri olabileceğini düşünüp hemen tembel etiketini yapıştırmamak gerektiği. Ama farklı düşünüyoruz demek ki. Saygı gösteririm. Sevgiler =)