TEK BAŞIMA BİR HAYAT KURMAK İSTİYORUM

dilekmng

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
19 Aralık 2021
6
2
Merhabalar,yaşadığım hayat beni çok zorluyor hep güçlü kaldım ve hala da güçlü kalmaya çabalıyorum bazen yoruldum desem de dimdik ayaktayım annemi geçen sene temmuz ayında kaybettim üç ay sonra da babamı kaybettim abim evli ve çocukluydu o boşandı benim yanıma yerleşti yeğenimle birlikte o daha küçük 3 yaşında abimle sorunlarım hiç bitmiyor kendisi pek iyi bir insan değil neler yaptığını sırayamam bile buraya çok fazla borç yaptı benim üstüme bir şekilde hallettim ama artık yorulduğumu hissediyorum huzur istiyorum ben daha 24 yaşındayım ve evli çocuklu gibi hem çalışıp hem ev bakıyorum temizliği yapıyorum tamam bundan öncede ben yapardım evin temizliğini 17 yaşından beri çalışıyorum zaten açıktan bitirdim okulumu ama çocuklu bir ev emin olun çok fazla pisleniyor rahata ermek istiyorum ben abimle her bir kavgamız da annemi babamı daha çok arıyorum onlar olsaydı böyle olmadı diyorum kendime,7 yıldır bir ilişkim var nişanlıyım eylül ayında evlenmeyi planlıyorduk ama onla da sorunlarım bitmiyor ilgi görmek değer görmek istedim sadece o kadar zor şeyler değil aslında evliliği bir kurtuluş olarak gördüm düzenim olur kendi evim olur abimden kurtulurum onun sorunlarından yalanlarından kurtulurum diye düşündüm ama böyle diyerekte mutlu olamayacağım bir evlilik yapmak istemiyorum eskiden ilişkimizde ki sorunları alttan alabiliyordum bir şekilde ama artık kafam hiç bir sorunu kaldıramıyor ve nişanlım aynı zaman da arkadaşım gibidir içim de neler yaşadığımı herşeyimi biliyor ama hala beni üzüyor soğudum ilişkimden hayattan insanlardan çok soğudum artık bir aydır aklımda olan şey herşeyi bırakıp istanbul'dan gitmek zaten hayat şartları da zor sessiz sakin bir yerde tek başıma yaşamak istiyorum yine istanbul'a yakın olurum arkadaşlarımla eskisi kadar olmasa da yine onlarla görüşürüm ama çok kararsızım yapabilirmiyim nasıl yapıcam binlerce soru var eşyalarım var ama alırsam abim çocuğuyla nasıl yapacak ama zaten ben evlendiğim de abim tek yaşıyacaktı kızını da annanesi bakıcaktı abimle konuşup bir yolunu bulsam mı bilmiyorum kendimi kimseye de açıklamak istemiyorum açıkcası yeni bir yer de hayatım ya daha kötü olursa ya pişman olursam böyle birşey yaptığıma çok sorular var kafam da yardımcı olabilir misiniz?
 
Hayal dünyasındasın. Bu yaşlarda genelde hep aileden uzaklarda olmak ister genç kızlar...

Ama bunu yapabilmenin en kolay yolu varken neden en zoru seçerler ki....

Mesela güzel önü açık bir bölüm yazıp mezun olup atanip kurtulmak varken neden en zor olanı seçmeye çalışıyorsun ki...
 
Bu sirada yegeninizin annesi nerede
Neden orada burada perisan oluyor bu cocuk
Siz isteyken kim bakiyor
Abinizin sorumlulugunu elbette almak zorunda degilsiniz ama yegeniniz..
Yegeninizi vicdanen rahat hissedebileceginiz ve baginizi koparmayacaginiz bir mesafede tutarak kendi hayatinizi yoluna koymaya calisin
Yani sanirim ben once buna yogunlasirdim

Ama beslenemediginiz bir iliskiyi bir de evlilige tasimak olmamali yeni hayatinizin ilk adimi.
Ustelik İstanbul gecim acisindan zor bir sehir, daha once burada yasadiniz mi hic
İlla da boyle bir niyetiniz varsa daha sakin daha az stresli bir sehir secin derim.

Size de uzuldum, yegeninize de..
Kolayliklar dilerim
 
7 yıllık ilişkinizde ne gibi sorunlar yaşıyorsunuz, çoğunu aşmış olmanız gerekirdi. İlişki hâlâ oturmadıysa evliliğe taşınmamalı. Yeni hayat kuracağım diye hayatınızı daha büyük çıkmaza sokmayın.

Yeğeniniz daha çok küçük, neden annesiyle birlikte değil?
 
Hayal dünyasındasın. Bu yaşlarda genelde hep aileden uzaklarda olmak ister genç kızlar...

Ama bunu yapabilmenin en kolay yolu varken neden en zoru seçerler ki....

Mesela güzel önü açık bir bölüm yazıp mezun olup atanip kurtulmak varken neden en zor olanı seçmeye çalışıyorsun ki...
Hayal dünyası değil elimde bir mesleğim var zaten bu devirde okuyan daha bir perişan oluyor iş tecrübeniz yoksa okumak bile boşa artık tabiki de kendimi geliştirmek için en önemlisi farklı dil eğitimleri almak istiyorum aile diye bir kavramım yok ki uzaklaşmak istiyim
 
Bu sirada yegeninizin annesi nerede
Neden orada burada perisan oluyor bu cocuk
Siz isteyken kim bakiyor
Abinizin sorumlulugunu elbette almak zorunda degilsiniz ama yegeniniz..
Yegeninizi vicdanen rahat hissedebileceginiz ve baginizi koparmayacaginiz bir mesafede tutarak kendi hayatinizi yoluna koymaya calisin
Yani sanirim ben once buna yogunlasirdim

Ama beslenemediginiz bir iliskiyi bir de evlilige tasimak olmamali yeni hayatinizin ilk adimi.
Ustelik İstanbul gecim acisindan zor bir sehir, daha once burada yasadiniz mi hic
İlla da boyle bir niyetiniz varsa daha sakin daha az stresli bir sehir secin derim.

Size de uzuldum, yegeninize de..
Kolayliklar dilerim
Komşumuz daha önce bakıcı çıktı bizde ona para veriyoruz çok iyi bakıyor allaha çok şükür annesi pisliğin teki serseri çalışıcam dedi attı çocuğunu bizim üstümüze bizde iki kişi çalışıyoruz işe giderken bırakıyoruz işten gelince alıyoruz istanbulda yaşıyorum zaten esas buralardan uzaklaşmak istiyorum.Çok düşünüyorum ben gidince o çocuğa nasıl bakılcak napıcaklar diye çok düşünüyorum ama ben napıcam
 
Eğer yeğeninize annesi bakacaksa siz tabiki tek başına yaşayabilirsiniz ama ekonomik boyutu onemli.Bütceniz buna uygun olacaksa küçük bir ilcede bir hayat kurabilirsiniz.Ben istedikten sonra başarılamayacak hiçbirşey yok diye düşunüyorum.
Çok teşekkür ederim kesinlikle bütçemi toparlayıp bir atılım yapmam lazım 🙏
 
Yeğeniniz çok küçük olduğu için merak ettim: Mahkeme genelde küçük çocukların velayetini annesine verir. Neden abinize verildi? (Özel değilse sebebi). Üst üste kayıplar yaşamışsiniz çok üzüldüm. Belli ki tükenmişlik yaşıyorsunuz. O nedenle çekip gitmek istiyorsunuz. Umarım herşey yoluna girer sizin için...
 
Ne abinize ne yegeninize bakmak zorunda değilsiniz, mesleğinizi başka şehirde de kolaylıkla yapabiliyorsaniz gidin , Ege'de bir şehire yerleşim , Çanakkale olabilir mesela , hem sakin hem huzurlu hem de tek başına bir kadın yaşayabilir rahatlıkla.
Bence yasinizdan daha büyük yükün altındasınız , tek bir hayatınız var , kimse için feda etmeyin
 
Herkes çocuk ne yapacak tarzi yazmış ama çocuğun sorumlusu anne ve babasidir ikisi de hayattayken halası neden düşünmek zorunda olsun?
Konu sahibi sorumluluğunu bilen birine benziyor,çocuk bakma işini yatılı olarak yapmayı düşünse en az 6 bin kazanir hiç olmazsa haftasonu tatili olur
 
Herkes çocuk ne yapacak tarzi yazmış ama çocuğun sorumlusu anne ve babasidir ikisi de hayattayken halası neden düşünmek zorunda olsun?
Konu sahibi sorumluluğunu bilen birine benziyor,çocuk bakma işini yatılı olarak yapmayı düşünse en az 6 bin kazanir hiç olmazsa haftasonu tatili olur
Aynı fikirdeyim. Madem babası velayetini aldı, bakımı konusunda da kardeşine bağlı kalmayacak. Bu konu anne-babanın problemidir. Onların birlikte çözmesi gerekir.
 
Merhabalar,yaşadığım hayat beni çok zorluyor hep güçlü kaldım ve hala da güçlü kalmaya çabalıyorum bazen yoruldum desem de dimdik ayaktayım annemi geçen sene temmuz ayında kaybettim üç ay sonra da babamı kaybettim abim evli ve çocukluydu o boşandı benim yanıma yerleşti yeğenimle birlikte o daha küçük 3 yaşında abimle sorunlarım hiç bitmiyor kendisi pek iyi bir insan değil neler yaptığını sırayamam bile buraya çok fazla borç yaptı benim üstüme bir şekilde hallettim ama artık yorulduğumu hissediyorum huzur istiyorum ben daha 24 yaşındayım ve evli çocuklu gibi hem çalışıp hem ev bakıyorum temizliği yapıyorum tamam bundan öncede ben yapardım evin temizliğini 17 yaşından beri çalışıyorum zaten açıktan bitirdim okulumu ama çocuklu bir ev emin olun çok fazla pisleniyor rahata ermek istiyorum ben abimle her bir kavgamız da annemi babamı daha çok arıyorum onlar olsaydı böyle olmadı diyorum kendime,7 yıldır bir ilişkim var nişanlıyım eylül ayında evlenmeyi planlıyorduk ama onla da sorunlarım bitmiyor ilgi görmek değer görmek istedim sadece o kadar zor şeyler değil aslında evliliği bir kurtuluş olarak gördüm düzenim olur kendi evim olur abimden kurtulurum onun sorunlarından yalanlarından kurtulurum diye düşündüm ama böyle diyerekte mutlu olamayacağım bir evlilik yapmak istemiyorum eskiden ilişkimizde ki sorunları alttan alabiliyordum bir şekilde ama artık kafam hiç bir sorunu kaldıramıyor ve nişanlım aynı zaman da arkadaşım gibidir içim de neler yaşadığımı herşeyimi biliyor ama hala beni üzüyor soğudum ilişkimden hayattan insanlardan çok soğudum artık bir aydır aklımda olan şey herşeyi bırakıp istanbul'dan gitmek zaten hayat şartları da zor sessiz sakin bir yerde tek başıma yaşamak istiyorum yine istanbul'a yakın olurum arkadaşlarımla eskisi kadar olmasa da yine onlarla görüşürüm ama çok kararsızım yapabilirmiyim nasıl yapıcam binlerce soru var eşyalarım var ama alırsam abim çocuğuyla nasıl yapacak ama zaten ben evlendiğim de abim tek yaşıyacaktı kızını da annanesi bakıcaktı abimle konuşup bir yolunu bulsam mı bilmiyorum kendimi kimseye de açıklamak istemiyorum açıkcası yeni bir yer de hayatım ya daha kötü olursa ya pişman olursam böyle birşey yaptığıma çok sorular var kafam da yardımcı olabilir misiniz?
Abinizin yanından taşının, küçük bir düzen kurun , nişanlınıza herseyi anlatmakla büyük hata etmişsiniz, bakın evlenilecek bir adam değilse nişanı da atıp hayatınıza bakın, abiniz bir zahmet kendi yükünü kendi taşısın, bekar bir kızı evli çocuklu gibi yaşatmaya hakkı yok , acil kendinize bir düzen kurun derim..
 
Yeğeniniz çok küçük olduğu için merak ettim: Mahkeme genelde küçük çocukların velayetini annesine verir. Neden abinize verildi? (Özel değilse sebebi). Üst üste kayıplar yaşamışsiniz çok üzüldüm. Belli ki tükenmişlik yaşıyorsunuz. O nedenle çekip gitmek istiyorsunuz. Umarım herşey yoluna girer sizin için...
Annesindeydi velayet sonrasında abim aldı velayeti doğru mahkeme annesine vermişti malesef evet hayatım bu şekilde yazılmış ama hayatımı nasıl çizeceğim bana bağlı sadece herkesi herşeyi düşündüğüm için bir noktada kendimi düşünmeyi unuttum çok teşekkür ederim ☺️
 
Ne abinize ne yegeninize bakmak zorunda değilsiniz, mesleğinizi başka şehirde de kolaylıkla yapabiliyorsaniz gidin , Ege'de bir şehire yerleşim , Çanakkale olabilir mesela , hem sakin hem huzurlu hem de tek başına bir kadın yaşayabilir rahatlıkla.
Bence yasinizdan daha büyük yükün altındasınız , tek bir hayatınız var , kimse için feda etmeyin
Çok sağolun işte istediğim destek bu kimse çıkıp demiyor bunu yap böyle yap sadece haklısın diyorlar ama kafamdaki soruları kimse susturmuyor du gerçekten size çok teşekkür ederim
 
Çok sağolun işte istediğim destek bu kimse çıkıp demiyor bunu yap böyle yap sadece haklısın diyorlar ama kafamdaki soruları kimse susturmuyor du gerçekten size çok teşekkür ederim
Rica ederim, senelerce tek başıma yaşadım , başıma da hiçbir şey gelmedi , siz güçlü ve dik durursaniz kimse size yanasamaz , korkmanıza endişe etmenize gerek yok , egede pek çok kadın tek başına yaşıyor , gayet de rahatlar mutlular , biraz şehirleri araştırın , mesleğimize göre iş imkanı bakın , aklı başında , kendine güvenli hiçbir kadına kimse birşey yapamaz içiniz rahat olsun , planınızı programınızı yapıp gidin , artık sehirlerde eşyalı apartlar da oluyor , bir süre öyle bir yerde kalıp durumunuz müsait olunca eve çıkabilirsiniz , hepsini internetten araştırın , gitmeye karar verdiğiniz şehirlerde yaşayan kadınlarla yazısın , fikir sorun , Facebook'a bakin bir sürü grup var böyle , emin olun yol gösteren çıkacaktır , özellikle pandemiden sonra İstanbul'dan kaçan çok fazla kadın var , mutlu mesut yaşıyorlar
Elbette zorlukları oluyor ama baş edilemeyecek zorluklar değil , siz çok gencsiniz , yaparsınız
 
Komşumuz daha önce bakıcı çıktı bizde ona para veriyoruz çok iyi bakıyor allaha çok şükür annesi pisliğin teki serseri çalışıcam dedi attı çocuğunu bizim üstümüze bizde iki kişi çalışıyoruz işe giderken bırakıyoruz işten gelince alıyoruz istanbulda yaşıyorum zaten esas buralardan uzaklaşmak istiyorum.Çok düşünüyorum ben gidince o çocuğa nasıl bakılcak napıcaklar diye çok düşünüyorum ama ben napıcam
anne yarısı sayılırsın lütfen o çocuğa sahip çık çok üzüldüm ona düşünsene anne babada iş yok o minik ne yapsın anne şefkatinden uzak lütfen kendini toparla ve o minik için güçlü ol abinde eminim bu bunalımlarla dahada kötü oluyordur
 
  • Beğen
Reactions: Cac
Cocuk icin cok üzüldüm. Abinizle konusin toparlasin kendini. Bakici varmis siz sanirim gezmez dolasmak istiyorsunuz ama cocuga ve abinize bakmakla yükümlü görmüşsuniz. Bende cok fedakarim ama cocugu öyle birakamazdim yasiniz genc bari ilk okula gitseydi. Suan anne baba sevgisi almasi gerekirken size bakiyorsa siz sevin sinirsizca .bilmiyorum belki anne olduğum icin cok duygusalim cocuklara ama o melek sizinde yasiniz genç biraz tatil imkaniniz varsa tatil yapin kafanizi toplayın
 
X