hem evliligini kurtarmaya calisiyorsun hemde yaklainca sans vermiyorum diyorsun.bu tezat.kocani gordugun yerde simsiki saril op.sen plan yap vé onunla muhakkak uygula.yoksa belliki biter bu evlilik.Evet bi mesafe var gercekten ama inanin bu duvari kendi ordu ona yaklasmak istedigimde karsilik bulamadim bu seefer kendimi cok kotu hissettim simdi kendi yaklassa dahi ben eskisi gibi degilim
Size su yonden katiliyorum daha fazla nisanli kalabilirdik yani ben mahrem diye sunulan seyin yem oldugunu anlasaydim da adamakilli tanisaydim ama olan oluyor simdi caremi ariyorum . Yorumunuz beni uzsede sizin dusunceniz yine de sagolun
Icimdeki.istek heves eskisi gibi degil rol icabi gibi oluyor anlayacaginiz ve anlamsiz geliyor . Kurtarmak isterken ben de yoruldum depresif haldeyim derdim cogaldi resmenhem evliligini kurtarmaya calisiyorsun hemde yaklainca sans vermiyorum diyorsun.bu tezat.kocani gordugun yerde simsiki saril op.sen plan yap vé onunla muhakkak uygula.yoksa belliki biter bu evlilik.
Evet evliyken yalniz hissediyorum kendimi cocuk zaten dusunmuyorum ve ona gore davranirim da ,derdimi sizle paylasiyorum ki hafifleyeyim ne yapmam gerektigini bilemiyorum size yaziyorum. Seviyorum sevmesine ama kendimi biliyorum hassas oldugum konularda yanlis yapilmissa eskisi gibi olamiyorum malesef arkadas iliskilerimde boyle oldu canimin icine koydugun insanlari bi selama sigdirdim ya da hic gorusmedim simdi esimle de oyle olmaya basliyorumTarçıncım bu adam seni sevmiyor. Sen de onu sevmiyorsun. Daha önce kimseyi sevmediğin için , içindeki sevgi ihtiyacı ille de bu adamdan kapansın diyorsun ama gönül işleri bu şekilde olmuyor maalesef. Sen bu adamdan aşk da alamazsın, alsan da sevilme ihtiyacın bittikten sonra sevme ihtiyacın da ortaya çıkar mutlu olamazsın. Zaten bu adam düzgün bir adam değil. Her haltı yemiş yemeye de devam ediyor seni de evde biblo olarak tutuyor. Çocuk yapsan da o çocukla evde yalnız oturursun, aile olamazsınız.
Sen bilirsin yine de ama ben bu işten senin mutlu olacağını sanmıyotum. Keşke haksız olsam ama kocan sağlam pabuç değil.
Sen kimseyi dinlememişsin ki bi de başında kimi bekledin anlamadımEvet vakit geciremedik benim icin ilk oldugu icin sakladigim butun guzel duygularla baktim yucelttim onu gozumde hosgordum yeri geldi ters de dustuk ama kisa surede buyuk kararlar alinca girdap gibi cikamiyosun isin icinden davetiyemi scerken dahi aklimda ayrilmak vardi hep bi yanim buruk kaldi sesimi.cikarmadim basimda buyuk yoktu kadin olarak akil danisabilcegim iyi niyetli insan yoktu derken hislerimle hareket ettim ve sonuc bu
Ikna etmeye calistim uzaktaydi yakinlarim onlar evlenmeme dahi karsiydi baktilar ki israrciyim kabul ettiler bu seferde nisanliyken sorunlar oldu sabrettim elimden geleni yapmaya calistim is ciddiy bindi dugun tarihi dahi alindi bi yandan hatalarla bi yandan dugun hazirligi ile ugrastim kendimdeki hatalari anca gorebiliyorum o zamanlar nasil gozum kapali herseye evet dedim simdi duruldukca ne kadar acemi ne kadar salakca davranmisim ama diyorum ya gec kaldim ve suan bu durumdayim bosanmaktan korkmuyorum sadece yapabilcegim birsey varsa yapayim danisiyorum onun disinda cekinmiyrum hayata devam ederim buna inaniyorumSen kimseyi dinlememişsin ki bi de başında kimi bekledin anlamadım
Çok şaşırıyorum insan doğru düzgün tanımadığı, karakterini bilmediği insanla nasıl evlenme kararı alabiliyor? Ama kesinlikle yargılamıyorum dediğiniz gibi gözünüze perde inmiştir ya da çok sevip güzel olacağını düşündünüz bilemiyorum. Ama inşallah burayı okuyan bekar kadınlara örnek oluyordur bunlar. Ne kadar sevgi dolu nazik şekilde ifade etmişsiniz kendinizi keşke sizi anlayacak sizin gibi bir eşiniz olsaydı. Belki de hayatınızın iplerini elinize alıp gidersiniz ondan. Çünkü herkese çocuk düşünmeyin deniliyor böyle durumda haklı olarak fakat çocuk düşünmeyecekse insan ya da bir ömrü birlikte geçirmeye ne tat ne tuz bırakıyorsa karşı taraf niçin devam edilsin ki evliliğe? Inşallah sizin için her şeyin en güzeli olur.Yaklasik 5 aydir evliyim ,6 aylik bi surede tanisma ve dugun hazirligi ile gecti her sey apar topar oldugunun farkindaydim gozume perde inmis gibi o kadar cok istedim ki ailemi ikna ettim evlenmek icin.evlilik aklimda olan bisey degildi ve sartlar da musait degildi hislerimi dinledim ama simdi yanilmisim diye dusunuyorum . Hayallerim ,manevi kucuk isteklerim icime ukte oldu canimi acitti . Mesela esim bana hic cicek filan almamistir dugun oncesi alisverise hic gelmedi ...Esimle tanisma doneminde namahrem oldugu ve is yogunlugu var diye gorusmek istemedi halbuki sadece toplu ortamda oturup konusuyorduk tanima amacli ama simdi anliyorum ki onun ailesi ben esimi tanidikca vazgececegimden korkmuslar. Evlendik simdi de esim eve gec geliyor toplasaniz evde uyku harici 2 saat anca duruyordur.ben hayatimda hic yasamadigim seyleri onun yasatmasini hissettirmesini istedim ama yok. Mesela evlendik evleneli hic beraber disari vakit gecirmek icin cikmadik beraber hicbisey yapmiyoruz kendimi cok yalniz hissediyorum kendi hobilerime zaman ayiriyorum ama bi yanim hep eksik ve esimin bana gec kaldigini dusunuyorum ama o hic farkinda degil o kadar bu konular uzerine konussam kendiaine mektup dahi yazsam da anlasilmiyorum ki hayat duzeninde hic birsey degistirmiyor . Camasir yikarken ceplerinden tatlicilarin kahvecilerin cafelerin fisleri cikiyor bana gelince ise oyle bi insan degilim evde vakit gecirmek varken diyo ama evdede cok az kaliyo.aldatildigimi dusundum ve arastirma yaptim yapmaz olaydim bu sefer de esimin gecmisindekilere dair konusmalar buldum yikildim cunku esimin hic sevgilisi olmadi diye biliyordum.kendi isi oldugu icin calisma saatleri esnek ama hic benim icin vakit ayirmiyor hafta sonu pazar gunu dahil.bu arada universite son sinif ogrencisiyim bursum haricinde gelirim yok ve maddi imkani yerinde olmasina ragmen babaevimdeki halimden maddi manevvi daha geriledim sukrediyorum ama varligin icinde yokluk daha da can yakiyor. Esimden yapmasi icin Bisey istedigimde mirin kirin ediyor yapsa bile anlamsizlasiyor ama baska biri olunca durum cok farkli oluyor.ozellikle evliligin ilk gunleri cok kirildim sebepsiz hakaretler ve azarlamalar hepsine sustum ama kirilmisim arada sirada aklima geliyorlar esimden sogur gibi oluyorum .kirilgan bir yapim vardir ama inanin hakaretler asagilamalar cok can yakiyor ve unutamiyorum ne yapcagimi bilmiyorum . Esim yasi itibariyle cocuk istiyor mevzu acilinca istegi anlasiliyor fakat evlilik oncesinde ve sonrasinda kendimi cok yalniz hissettim ruhum hic oksanmadi ve ne biliyim cocuklari sevsem dahi suan sorumlulugu fazla geliyor.sonuc olarak evliyim ama nasil bir evlilik sabrediyorum ama bir yandan Zaman geciyor degisen bi sey yok bunaldim ve size yazdim nolur yardim edin bu hale nasil son verebilirim
Tüm yorumları okudum şimdi. Yaşıtız sanırım ben de üni. Sondayım. Ne okudunuz, kpssye hazırlanıyor musunuz? Bir yandan eşinizle arayı düzeltmek için çabalarken bir yandan da iş imkanı için çabalasanız çok iyi olur aslında. Hem olumsuz bi durumda özgürlüğünüz olur. Evliliğiniz düzelirse de zaten çalışmak sosyalleşmek kime iyi gelmez ki? Her durumda size getirisi olur.Yaklasik 5 aydir evliyim ,6 aylik bi surede tanisma ve dugun hazirligi ile gecti her sey apar topar oldugunun farkindaydim gozume perde inmis gibi o kadar cok istedim ki ailemi ikna ettim evlenmek icin.evlilik aklimda olan bisey degildi ve sartlar da musait degildi hislerimi dinledim ama simdi yanilmisim diye dusunuyorum . Hayallerim ,manevi kucuk isteklerim icime ukte oldu canimi acitti . Mesela esim bana hic cicek filan almamistir dugun oncesi alisverise hic gelmedi ...Esimle tanisma doneminde namahrem oldugu ve is yogunlugu var diye gorusmek istemedi halbuki sadece toplu ortamda oturup konusuyorduk tanima amacli ama simdi anliyorum ki onun ailesi ben esimi tanidikca vazgececegimden korkmuslar. Evlendik simdi de esim eve gec geliyor toplasaniz evde uyku harici 2 saat anca duruyordur.ben hayatimda hic yasamadigim seyleri onun yasatmasini hissettirmesini istedim ama yok. Mesela evlendik evleneli hic beraber disari vakit gecirmek icin cikmadik beraber hicbisey yapmiyoruz kendimi cok yalniz hissediyorum kendi hobilerime zaman ayiriyorum ama bi yanim hep eksik ve esimin bana gec kaldigini dusunuyorum ama o hic farkinda degil o kadar bu konular uzerine konussam kendiaine mektup dahi yazsam da anlasilmiyorum ki hayat duzeninde hic birsey degistirmiyor . Camasir yikarken ceplerinden tatlicilarin kahvecilerin cafelerin fisleri cikiyor bana gelince ise oyle bi insan degilim evde vakit gecirmek varken diyo ama evdede cok az kaliyo.aldatildigimi dusundum ve arastirma yaptim yapmaz olaydim bu sefer de esimin gecmisindekilere dair konusmalar buldum yikildim cunku esimin hic sevgilisi olmadi diye biliyordum.kendi isi oldugu icin calisma saatleri esnek ama hic benim icin vakit ayirmiyor hafta sonu pazar gunu dahil.bu arada universite son sinif ogrencisiyim bursum haricinde gelirim yok ve maddi imkani yerinde olmasina ragmen babaevimdeki halimden maddi manevvi daha geriledim sukrediyorum ama varligin icinde yokluk daha da can yakiyor. Esimden yapmasi icin Bisey istedigimde mirin kirin ediyor yapsa bile anlamsizlasiyor ama baska biri olunca durum cok farkli oluyor.ozellikle evliligin ilk gunleri cok kirildim sebepsiz hakaretler ve azarlamalar hepsine sustum ama kirilmisim arada sirada aklima geliyorlar esimden sogur gibi oluyorum .kirilgan bir yapim vardir ama inanin hakaretler asagilamalar cok can yakiyor ve unutamiyorum ne yapcagimi bilmiyorum . Esim yasi itibariyle cocuk istiyor mevzu acilinca istegi anlasiliyor fakat evlilik oncesinde ve sonrasinda kendimi cok yalniz hissettim ruhum hic oksanmadi ve ne biliyim cocuklari sevsem dahi suan sorumlulugu fazla geliyor.sonuc olarak evliyim ama nasil bir evlilik sabrediyorum ama bir yandan Zaman geciyor degisen bi sey yok bunaldim ve size yazdim nolur yardim edin bu hale nasil son verebilirim
Soyle ki hislerin de etkisiyle beraber olsa gerek hersey toz pembe oluyor nisanliyken ama sonradan olan oluyorYaaa bu ilgisz sevgisz adamlara evlilik yasagi getirilmeli
Aslinda evlenmeden once kadn erkk bazi testlerden gecmeliler
Her iki tarafta da cocuk sevgisi var mi
Sorumluluk alabilecekler mi
Evliligi neden istiyorlar gbi gbi...
Amannn takma canim yaa saglik sıhhat olsun da duzelirrr degisirr sabirrr...
madem öyle ne diye böyle bir adamla evlendin üstelik evlenmek için çaba harcadınYaklasik 5 aydir evliyim ,6 aylik bi surede tanisma ve dugun hazirligi ile gecti her sey apar topar oldugunun farkindaydim gozume perde inmis gibi o kadar cok istedim ki ailemi ikna ettim evlenmek icin.evlilik aklimda olan bisey degildi ve sartlar da musait degildi hislerimi dinledim ama simdi yanilmisim diye dusunuyorum . Hayallerim ,manevi kucuk isteklerim icime ukte oldu canimi acitti . Mesela esim bana hic cicek filan almamistir dugun oncesi alisverise hic gelmedi ...Esimle tanisma doneminde namahrem oldugu ve is yogunlugu var diye gorusmek istemedi halbuki sadece toplu ortamda oturup konusuyorduk tanima amacli ama simdi anliyorum ki onun ailesi ben esimi tanidikca vazgececegimden korkmuslar. Evlendik simdi de esim eve gec geliyor toplasaniz evde uyku harici 2 saat anca duruyordur.ben hayatimda hic yasamadigim seyleri onun yasatmasini hissettirmesini istedim ama yok. Mesela evlendik evleneli hic beraber disari vakit gecirmek icin cikmadik beraber hicbisey yapmiyoruz kendimi cok yalniz hissediyorum kendi hobilerime zaman ayiriyorum ama bi yanim hep eksik ve esimin bana gec kaldigini dusunuyorum ama o hic farkinda degil o kadar bu konular uzerine konussam kendiaine mektup dahi yazsam da anlasilmiyorum ki hayat duzeninde hic birsey degistirmiyor . Camasir yikarken ceplerinden tatlicilarin kahvecilerin cafelerin fisleri cikiyor bana gelince ise oyle bi insan degilim evde vakit gecirmek varken diyo ama evdede cok az kaliyo.aldatildigimi dusundum ve arastirma yaptim yapmaz olaydim bu sefer de esimin gecmisindekilere dair konusmalar buldum yikildim cunku esimin hic sevgilisi olmadi diye biliyordum.kendi isi oldugu icin calisma saatleri esnek ama hic benim icin vakit ayirmiyor hafta sonu pazar gunu dahil.bu arada universite son sinif ogrencisiyim bursum haricinde gelirim yok ve maddi imkani yerinde olmasina ragmen babaevimdeki halimden maddi manevvi daha geriledim sukrediyorum ama varligin icinde yokluk daha da can yakiyor. Esimden yapmasi icin Bisey istedigimde mirin kirin ediyor yapsa bile anlamsizlasiyor ama baska biri olunca durum cok farkli oluyor.ozellikle evliligin ilk gunleri cok kirildim sebepsiz hakaretler ve azarlamalar hepsine sustum ama kirilmisim arada sirada aklima geliyorlar esimden sogur gibi oluyorum .kirilgan bir yapim vardir ama inanin hakaretler asagilamalar cok can yakiyor ve unutamiyorum ne yapcagimi bilmiyorum . Esim yasi itibariyle cocuk istiyor mevzu acilinca istegi anlasiliyor fakat evlilik oncesinde ve sonrasinda kendimi cok yalniz hissettim ruhum hic oksanmadi ve ne biliyim cocuklari sevsem dahi suan sorumlulugu fazla geliyor.sonuc olarak evliyim ama nasil bir evlilik sabrediyorum ama bir yandan Zaman geciyor degisen bi sey yok bunaldim ve size yazdim nolur yardim edin bu hale nasil son verebilirim
Zamanla anlasiliyor bazi seyler ve hatta kabullenmeniz dahi zaman alabiliyor bende oyle oldu hislerime guvenime inancima yenildim. Yasarken ogrendim diyeyim bazi seyleri yazmaniz kolay ama yasarken hic de oyle olmuyormadem öyle ne diye böyle bir adamla evlendin üstelik evlenmek için çaba harcadın
tamam ama eşin başından beri böyleymiş. sende bile bile lades demişinZamanla anlasiliyor bazi seyler ve hatta kabullenmeniz dahi zaman alabiliyor bende oyle oldu hislerime guvenime inancima yenildim. Yasarken ogrendim diyeyim bazi seyleri yazmaniz kolay ama yasarken hic de oyle olmuyor
Haklisiniz hatam var kimi zaman ciktik bi yola is ciddiye bindi gibi susturdum kendimi kimi zaman iyi yonlere odaklandim kimi zaman degismeyen yok diyip devam ettim ve acemiymisim gercekten kiyamadim hep kendime ettim bi erkege nasil davranilmasi.gerekiyorsa onu dahi zamanla ogrendim ama yok suanki halin tek sebebi yok buna eminimtamam ama eşin başından beri böyleymiş. sende bile bile lades demişin
Nasil davranirsa davransin hep iicimde besledim sevgi saygi kalsin istedim ama onu beceremiyorum aklima gelen hersey aglatmaya yetiyor en azindan su ruh halinden ciksam kendimi.daha guclu hissetsem daha iyi olcakBak simdi sen desenki eşine "ya bu evliliği ikimizin istedigi boyuta getir,çalış, çabala yada böyle evlilik olmaz " esin senden af dileyip degismeye çalışmaz ben böyleyim deyip aynı tavrı takınmaya devam eder... Ya boyle evliliği sürdürüceksin yada çıngar çıkarıp aileleri basına toplıcaksın. Ama bosanmayı dusunmuyorsan eşinin değişeceğini hic sanmıyorum.
"Açıkçası ben evliyim,gece gündüz ihtiyacımı gideren bir karım var birde baba olayım. "Toplumun istediğini yerine getiren bir birey esiniz evlen çocuk yap yaslan. Sevgi,ask beklemeyin.
Boşanmayı düşünmezseniz tek tavsiyem asık olmayın esinize beklenti daha da buyur sonra kendinize işkence etmeyin.
bazen istemediğimiz ,yaşamayı hayal bile edemediğimiz duruma kendimiz sokuyoruz kendimiziYaklasik 5 aydir evliyim ,6 aylik bi surede tanisma ve dugun hazirligi ile gecti her sey apar topar oldugunun farkindaydim gozume perde inmis gibi o kadar cok istedim ki ailemi ikna ettim evlenmek icin.evlilik aklimda olan bisey degildi ve sartlar da musait degildi hislerimi dinledim ama simdi yanilmisim diye dusunuyorum . Hayallerim ,manevi kucuk isteklerim icime ukte oldu canimi acitti . Mesela esim bana hic cicek filan almamistir dugun oncesi alisverise hic gelmedi ...Esimle tanisma doneminde namahrem oldugu ve is yogunlugu var diye gorusmek istemedi halbuki sadece toplu ortamda oturup konusuyorduk tanima amacli ama simdi anliyorum ki onun ailesi ben esimi tanidikca vazgececegimden korkmuslar. Evlendik simdi de esim eve gec geliyor toplasaniz evde uyku harici 2 saat anca duruyordur.ben hayatimda hic yasamadigim seyleri onun yasatmasini hissettirmesini istedim ama yok. Mesela evlendik evleneli hic beraber disari vakit gecirmek icin cikmadik beraber hicbisey yapmiyoruz kendimi cok yalniz hissediyorum kendi hobilerime zaman ayiriyorum ama bi yanim hep eksik ve esimin bana gec kaldigini dusunuyorum ama o hic farkinda degil o kadar bu konular uzerine konussam kendiaine mektup dahi yazsam da anlasilmiyorum ki hayat duzeninde hic birsey degistirmiyor . Camasir yikarken ceplerinden tatlicilarin kahvecilerin cafelerin fisleri cikiyor bana gelince ise oyle bi insan degilim evde vakit gecirmek varken diyo ama evdede cok az kaliyo.aldatildigimi dusundum ve arastirma yaptim yapmaz olaydim bu sefer de esimin gecmisindekilere dair konusmalar buldum yikildim cunku esimin hic sevgilisi olmadi diye biliyordum.kendi isi oldugu icin calisma saatleri esnek ama hic benim icin vakit ayirmiyor hafta sonu pazar gunu dahil.bu arada universite son sinif ogrencisiyim bursum haricinde gelirim yok ve maddi imkani yerinde olmasina ragmen babaevimdeki halimden maddi manevvi daha geriledim sukrediyorum ama varligin icinde yokluk daha da can yakiyor. Esimden yapmasi icin Bisey istedigimde mirin kirin ediyor yapsa bile anlamsizlasiyor ama baska biri olunca durum cok farkli oluyor.ozellikle evliligin ilk gunleri cok kirildim sebepsiz hakaretler ve azarlamalar hepsine sustum ama kirilmisim arada sirada aklima geliyorlar esimden sogur gibi oluyorum .kirilgan bir yapim vardir ama inanin hakaretler asagilamalar cok can yakiyor ve unutamiyorum ne yapcagimi bilmiyorum . Esim yasi itibariyle cocuk istiyor mevzu acilinca istegi anlasiliyor fakat evlilik oncesinde ve sonrasinda kendimi cok yalniz hissettim ruhum hic oksanmadi ve ne biliyim cocuklari sevsem dahi suan sorumlulugu fazla geliyor.sonuc olarak evliyim ama nasil bir evlilik sabrediyorum ama bir yandan Zaman geciyor degisen bi sey yok bunaldim ve size yazdim nolur yardim edin bu hale nasil son verebilirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?