kızlar hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum samimiyetinizden dolayı .AMİN canlarım cümlesine rahmet etsin MEVLAM.
hepinize toplu yazıyorum .aşşagı yukarı sorular benzıyo kızlar..
öncelikle 21 yaşındayım.babamın maddi sıkıntısı yok kızlar çok şükür .ayrıca birde erkek kardesim var 3 kardesiz yanı.abımlerde alt katımızda oturuyo.
neyse soyle anlatayım.uzun suredır erkek arkadasım hayatımda annemi kaybettikten sonra hıc kolay gunler gecırmedım takdır edersınız kı ayrıca kucuk yastada kaybedınce olgun bı cocuk olmama ragmen bu olgunluk katlandı artık kımse bana cocuk muamelesı yapmamaya basladı.evin tek kzııda oldugum ıcın ayrıca kardesımde cok daha kucuktu onada bı nebze anne olmaya calıstım ben onlar ıcın kendımı paraladım dıyebılırım ınanın abrtmıyorum.benim canımı yakan hersey normalken babam onaylamısken ıste ben mutluluktan ucarken bır anda herseyın allak bullak olması babm bana soz verdı sonra benı beklettı abımı soktu devreye .abımde bana destek olmadı kalleslık yaptı abımlede sımdıye kadar yasamdıgımız buyuk bır kavga gurultu sonucu aramızdakı butun baglar koptu nıkahına vs herseyıne yabancı gıbı gırdım cıktım kı onun ıcın ne hayallerım vardı.babma gelınce bbamın ne yaptıgı bellı degıl ayrıca erkek arkdasımı aılesını falan tanıyolar benım yasım kucuk belkı ama erkek arkadasımla 9 yaş var aramızda .o cocuk yıllardır benı beklıyo sımdıye kadar kac kere evlenıp kac tane cocugu olmustu yazık gunah herkez kendını dusunuyo .babamın tavrı neymıs bunca yıl nıye onlara soylememısım.nasıl soyleyebılırdım kızlar sızce dusun dusun kafayı yıycem.belkı bunları yazınca acaıp koca meraklısı gorunuyorumdur ordan ama ınanın evlenmek ıcın evlenım derdınde degılım.ben bu yaslarımı bır daha yasmaıycam zaten yasadıgım omrun yarısı acı dolu gecmıs duzenımı kurup mutlu olmak ozgurce yasamak ıstıyorum bıktım 15 metre kare odada hafta sonu gecırmekten.koca evde yapayalnızım.sevgılı gelınımızle de abımlede konusmuyoruz.babmlada zaruru haller dıısnda konusmuyoruz bı kardesım var oda zıhınsel engellı yasıtlarından 1.5 yas gerılıgı var yanı benı anlayabılecek durumda degıl malesef konusacak bır ALLAH ın kulu yok yalnızım sevdıgım olmasa ınanın bakırkoyluk duruma gelmıstım evden pek cıkmam .oda sabredıyo oda bunaldı halıyle cocuk 7 yıldır benı beklıyo taş olsa çatlardı ALLAH binlerce kez razı olsun her kosulda herseyıyle yanımda.ayrıca bu aılenın bızı soktugu sıkıntılar ılıskımızede yansıyo ıkımızde cok yıprandık .yapılacak bırsuru ıs var ama babmın bı sozune baglandık kaldık .elımız kolumuz baglı beklıyoruz.ayrıca babm ne dese begenırsınız kacıcakmısım bende nıye kacımya bu evden telımle duvagımla cıkmak varken neden kacım dedım.adam benım sabrımı zorluyo acaip bunaldım sıyırmadan evenseydim hayırlısıyla ...kızlar nolur dualrınızda banada yer verın.cok uzattım farkındayım kusura bakmayın olarmı çenem düştüRABBİM hepimizin gönlüne göre versin asker bekleyenleride askerlerine kavustur RABBİM kazasız belasız
Öncelikle başınız sağolsun,
Allah yardımcın olsun, gerçekten sabırlı bir insanmışsın
ben inanıyorum ki sabrının karşılığını mutlaka alacaksın
annen vefat ettikten sonra evinizi çekip çevirme vazifesi sana düşmüş anladığım kadarıyla
kardeşinin sorumluluğunu almak da sana düşmüş...
belki baban sen evlenip gittikten sonra evdeki senin boşluğunu dolduramamaktan korkuyordur...
yani bayanların her gün yaptığı biçok şey erkekler için fazlasıyla zordur
ama senin de bir hayatın var sonuçta
bunca zaman hayatını ailene adamışsın hı tabi ki insan ailesi için elinden gelen her şeyi yapar ama
bu özverinin de karşılıklı olması gerekir
baban senin onları bırakmandan korkuyor bence
babana bu korkusunun yersiz olduğunu anlatmaya çalış elinden geldiğince
evlensem de ben her zaman yanınızda olmaya çalışıcam filan de
zaten onlar da alışacaklardır bi yerden sonra
ama ailenle ters düşmemeye çalış elinden geldiğince
sonra allah korusun insanın içinde pişmalıklar kalması her şeyden kötü
aileni üzüp de pişmanlık yaşama yani diycem ama anladığım kadarıyla onları üzecek biri değilsin
allah yaşadıklarının karşılığını verecektir
hiç üzülme bence...