• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Söz veripte tutmayan annem

Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Tavır alırım sözüne güvenemediğim için

Baştan bakmam dese daha iyiydi
 
Suçluluk duygusunu kinle bastırmaktan o. Yeğeniniz bütün gün uyuyormuş zaten, yormamış onu çocuğunuz hareketli olunca zor gelmiş kendisine. Ama şahsen hiçbir şey böyle ani bir şekilde sizi yarı yolda bırakmasına açıklama olamaz. Dürüst davranıp bir ay idare edeyim siz de o arada yeni düzen kurun diyebilirdi. Şimdi iş yeriniz size dava açsa haklı, ihbarda bulunmadan işten ayrılacaksınız
Allah tan iş yerim onu talep etmedi birde yüklü bir miktae onu ödeyebilicek bie gücüm yok 10 yıla yakın orda çalışıyordum kıdemim ve tüm haklarım yanmış oldu.İleride kıdem paramla şunu yaparız bunu yaşarız kızıma diye hayal kuruyordum hepsi yandı gitti
 
Yangından mal kaçırır gibi öğlen vakti gel çocuğunu al demesi, bebeğin eşyalarını kapının yanına koyması falan af edilecek gibi değil. Ne olmuş olabilir o gün de akşam iş çıkışını bile bekleyemeyecek? Annenizde psikolojik problem var mı? Varsa affedin derim ama yoksa araya mesafe koyun. Bakmak zorunda değil ama bakmaktan vageçmenin yoluda bu değil
 
Siz hatalısonız başkasına güvenerek çocuk mu yapılor. Ablanozın çocuğa da bakmayı istememiş mecbur borkaılmış. Kadın bakamıyorum demiş işte. Sinir oldum yahu. Bebek bakmak zor ben kendi bebeğime zor baktım . İnsan o yaşta tekrar bebeğe nasıp baksın. Torun dediğin haftada bir iki saat tek bakılır ya da anne babası ile gelince sevilir. Bencilsiniz kendinize gelin yani.
Evet kimse bakmak zorunda değil, ama el gibi de apar topar kapıya konmaz ki eller bile çözüm bulmak için zaman tanır.
 
Tamam belli bir yaştan sonra zor gelebilir baştan bakarım gibi gelmiştir sonra bakamayacağını anlamıştır bunu bir nebze anlayabilirim.Lakin pat diye birden gel kızını al deyip eşyalarını hazırlaması cok yanlış.Diyebilirdi kızım söyledim ama sürekli bakamıcam bir hal çaresi düşünelim zaman verseydi.El yapmaz yani yaptığını bende olsam çok kırlırdım.Kendi işi olunca ilk sizi çağırmayı bilir ama.Analar bile bencilleşti bu devirde.
 
Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Durduğun kabahat. Kilit cümle herşeyine ben koşturuyorum asla bından sonra yapma bırak kim alakadar olursa olsun ablan zamanında kafası kaldırmış şuan kaldırmamış bari yalan söylemesin
 
Evet kimse bakmak zorunda değil, ama el gibi de apar topar kapıya konmaz ki eller bile çözüm bulmak için zaman tanır.
Ablasının çocuğa bakarken de söyleniyormuş annesi. Ben o duruma kayınvalidemde şahit oldum. Eltiminkine öyle baktı. O nedenle öyle bakma olayını geçin bir saat bile bırakmadım ona..bakmak istemeyen y ada bakamahacak olan belli oluyor. Kayınvalidem de bakacak biri değil ama eltim sallamıyor. Çocukları yeri geliyor azarlıyor mesela kayınvalide. Konu sahibinde de az çok bellidir. Yani bakacak insan belli oluyor velhasıl sözle olacak iş değil. Kanmasaydı yani bakarım diyene, ya da b planı olacaktı. Çocuk bu sonuçta ben kedi alsam düşünürüm tatile vs giderken kime borakabilirim . Aklımda birkaç seçenek olmalı. Yakın arkadaşım annem vs al sen ben bakarım dedi diye almam yani. Bebekten bahsediyoruz. Ayrıca tüm gün Bebek bakmak çook zor genç yaşta bile. Yaşı belli olan insan bakarom derse güler geçerim sen bebek bakmayı unutmuşsun derim şahsen. Ben kızım bir yaşına gelene kadar tuvalete gidemedim tek resmen. Bu kadın bu yaşta tam gün nasıl baksın. Günlük üç dört saat olsa neyse diycem ya i. Akıl var mantık var
 
Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Merhaba 1 yaşına yeni girecek bir kızım var.Annem çokça önce bebeğime bakmaya başlayacaktı ben de işimin başına dönecektim ancak umduğun gibi olmadı annem genç olmasına rağmen bebeğe her gün bakabilecek gücü olduğunu görmedim bu yüzden işimin başına da dönemedim ben bakıyorum kızıma arada götürüyorum sabahtan akşama kadar bakıyor dinleniyorum haftada bir gün gibi onun dışında her gün baksa ne kendini ne kendi hayatını toparlayabilecekti şimdi böyle annemin beden ve ruh sağlığı da benim için oldukça kıymetli kendisi bakamam demez ama ben yine de her gün bakamayacağını bilerek içerlemem de tavır da almam herkesin elinden geldiği kadar canları sağolsun 🌸🙏🏻
 
Anneniz kaç yaşında? Bebek bakmak öyle bir olay ki benim bazı günler öleyim de kurtulayım dediğim oluyordu. Ablamınkine baktı benimkine bakmadı diye düşünmeyin. Ona bakabilmiş buna da bakmayı denemiş ama yapamamış. Tavrı biraz yanlış olmuş. Ama ileride ben de torunuma bakmak istemem açıkçası. Çocuğumu da anneanne babaanneye baktırmıyorum. İkisinde de öyle bir kapasite göremedim.
Ne olacak canım bakıversin denecek bir durum değil yani günde 10 saat bakmak. Parayla bakılmaz ki bakıcı ücretlerinden de anlayabilirsiniz nasıl bir iş olduğunu.
Sizim yerinizde olsam kreşe başlayana kadar kendim bakardım. Anneme de onu anladığımı ama ona kırgın olduğumu söylerdim ve kendimi biraz geri çeker kendi ailemle ilgilenirdim.
 
Eşim ek iş yapıyordu hala yapıyor o hep beni ssn boşver ben halledirim diyerek sakinleştiriyor allah razı olsun.İşsizlik ben bırakmış olduğum için hak edemiyorum malesef.Hatta iş yerine normalde tazminat ödemek zorunda kalıyordum aniden bıraktığım için ama sağolsunlar öyle birşey talep etmediler :(
İş yeri çıkışı ona göre versin zaten sgk öder iş yeri değil konuştunuz mu
 
Benim annem çalıştığı için oğluma bakamadı kayınvalidem ilk torununa baktı ama bana çalışırsam oğluma bakamayacağını en başından söyledi işe başladım 1 ay anneannem baktı sonra iş yeriyle anlaşarak ayrıldık. Çünkü anneannem kanser hastası olmuştu sonra kaybettim onu 🥲 sizde işyeriyle anlaşabilirsiniz bu tarz durumlarda tazmşnat ve işsizlik verebiliyorlar.
 
Bakmak zorunda değil.Bunu ezberledik zaten.Bakarım deyip sonra yapamayacağını anlamış olabilir.Buna da tamam.Ama Gün ortasında ben bakamayacağım,gel çocuğu al ne demek ya.Bakamayacağına 1-2 saat içinde mi karar verdi.”Kızım,bakarım dedim ama yapamayacağım,1 ay süre sana,bakacak birini bul.” dese kimse tepki göstermez.İnsan annesine güvenemeyecekse kime güvenecek
 
Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Bir benzerini yaşadım sizi çok iyi anlıyorum kırıcı bir olay insan annesinden destek göremeyecekse kimden görecek benim annemde öyle ben bebeğe bakayım işini yap der sonra ben gidiyorum der çıkar gider bakmadan ben çalışmıyorum kendim bakabilirim bebeğe ama söz verilip Umut verilip yapılmaması üzüyor yarın gelicem sen dinlenirsin ben bebeğe bakarım der akşama kadar yolunu gözlerim gelmezdi ama artık beklemiyorum kendim bakarım çocuğuma zahmet etme diyorum sizde tavrınızı gösterin artık işlerine koşturmayın mesela kırıldığınızı bir şekilde belli edin
 
On yıllık çalışma geçmişiniz varsa neden belirli bir birikim yapmadınız ? Yani anlamıyorum ben kendi çocuğumu buyuturken o kadar zorlandım ki anne neden sizleri büyütüp birde sizlerin doğurduğu çocuğu büyütüyor hemde o yaşına rağmen . Böyle bir hayat şekli yok ki . Çocuk doğurduğunuzda ona en azından iki sene vakit ayirmaniz lazım ya hani . Bunun sorumluluğu sizde ve babasinda . Ben bakarım demiş bakamamis ben bile bazen kendi çocuğuma bakamiyirum. .daha ikna etmeye çalışıyorsunuz ya çocuğa kizarsa tahammül edemezse ? Önemli olan bakiyor olmasi mi ?
 
Annem hep ben yaşlanınca huzur evine giderim kimseye ihtiyacım yok diyip duran bi kadın bende olurmu anne öyle şey ben sana gül gibi bakarım derdim hep.Annem sevgi vermedi bize hiç bir kere güzel kızım dememiştir.kardeşlerimede aynı şekilde.Doğuma girdiğimde bile uyuyordu hiö endişelenmemiş bile doğumdan sonra torunu için kalmaya gelmek bile istemedi olaylar çıkardı 3 günlük lohusayken hüngür hüngür ağladım şokundan
Yani anlamıyorum tüm bunlara rağmen kadına çocuk emanet ettin öyle mi ? Sevgi bilmeyen kadın çocuğuna ne verecekti . Bakamiyor belli ki beceremiyor yani . Anne olmaması gerekiyordu belki de. Belki başka bir ülkede olsa asla çocuk doğurmazdi . Bizim ülkede birde torun baktiyorlar . Kadın diyormuş yaşlanınca da istemiyorum diye. Haklı demiyorum ama ben kendi doğurduğum çocuğa zor bakıyorum yahu .
 
Anneler bakıyor ama beklenti içine giriyor. Hiç annenize maddi birşeyler verdiniz mi? Anne de olsa bunlar onu mutlu ediyor. Yine de çocuk bakmak çok zor bir iş. Ben annem ve kayinvalidemle yapamadım canımdan bezdim. Bı komşunuz vs yok mu ücreti mukabilinde uygun bir fiyatta anlaşıp iki gün anneniz üç gün bakıcı ile halletseniz filan? Anneniz de bı rahatlar. Şimdi annem çocuklara bakmıyor ama arada bırakıyorum. Bazen hastanan olunca o gün annem bakıyor hatta gerekirse hastaneye goturuyor. Buna rağmen anneme mutlu olsun elinde bulunsun diye her ay belli bir miktar para yollarım. Bazen elinde kalmamistir diue dusunup yollarım. Mutlu olup torun bakmaya da motive oluyorlar 😅 çocuktan çocuğa da cok farkediyir cidden. Kız kardeşimin büyük oğluna bakmak çok keyifli olurdu mesela ama ikincisi haza canavar. On dk oyalayamam annesi olmadan. Ağlama krizlerine giriyor. Bakılmaz yani ona 😅
 
Aslında birden bırakması yanlış tabii ama annenizin bakarım ben sözüne güvenip bebek yapmamışsındır siz de herhalde.
Maddi gücü de ayarlayıp düşünülür evlat sahibi olmak sonuçta.
Kimsenin vicdanına bırakılacak bir şey değil ebeveynleri dışında.
Anneniz Allah korusun bir yerini de incitip kırabilirdi mecburen bakamaz da olabilirdi.
En az iki evde birinin kalabileceği şekilde birikim yoksa annenizin sözüne güvenmemeliydiniz sözünü tutsa başka durum olabilirdi çünkü
 
Büyükler bakmak zorunda değil. Ama tepemizde söz verip yarı yolda bırakmayı
biliyorlar. Keşke uygun bir dille açıklayıp size destek olup birlikte çözüm bulmanıza yardımcı olsaydı. Paçavra gibi eşyaları kapı önünr atması çok kırıcı. Durumunuza çok üzüldüm. Aynı şeyleri yaşadım ama çıkış kapısı her zaman vardır. Kadro alacakmışsınız. Biraz durumu idare etmeye çalışın. İş yerinize gidip annemin ciddi rahatsızlığından dolayı çocuğa bakamıyor ani oldu. Çözüm bulana kadar rapor izin vs kullanıcam yada dilerseniz 2.3 aylığına ücretsiz izne çıkayım beni idare edin deyin. Ailede ücret karşılığı bakmak isteyen olabilir. Yada komşu arkadaş bakının. Acele karar vermeyin.
 
Back
X