- 13 Eylül 2018
- 1.710
- 2.694
-
- Konu Sahibi Maariftakvimi
- #1
İnsan mutluluk kıstası olarak neden 1 milyon takipcılı fenomeni baz alır ki?
Fenomene bakarsan dunyada kı en mutlu insanda mutsuzdur zaten.
Konunu hatırlıyorum, arkadasın ıcın bisey yapamazsın. Uzmandan destek almalı.
Inanın ne önerdiysem ilgilenmiyor kursları önerdim eskiden cok gittim biktim diyor3 yıl yas için çok uzun bir süre...
Arkadaşınız ya depresyondan çıkamıyor yada ilgilenilen, acınan olabilmek için sürecin ekmeğini yiyor. Bence uzman desteği önerin bir de kafasını dağıtacak etkinlikler veya kurslara yönlerdirin ve yavaş yavaş uzaklaşın
Martin 15ınden beri evdeyim. Tek basıma ailemden annemden babamdan sevdiklerimden uzakta evde yapayalnız kaldım. Para kazanamıyorum. Gelırım yok suan ama giderlerim var.Önerdim hatta gerekiyorsa destek olabildiğim kadarıyla yardımda önerdim ama kabul etmedi
Hervkonusmada mutlaka bir kere ben ölmek istiyirum cümlesini kurar mükemmel bi hayatım yok ama yinede ölüm beni korkutuyor arkadaşımınsa cok iyi bi hayati yok ama kendi halinde aslında tek düze bi hayat yani ölümü isteyecek kadar ne var anlayamiyirum
Sosyal medya genel olarak mutlu ve güzel anların paylaşıldığı alanlardır
Instagram'da paylastigim şeyler hep pozitif şeylerdir
Ama bu demek değildir ki ben hiç ağlamıyorum
Bu demek değildir ki benim yüreğime ağır gelen uzuntulerim yok
Sadece ağlarken story paylaşamam ki geriye dönüp baktığımda hatırlamak istemem
Bu herkes için öyle.
Ha aşırı mutluyum hayatımda asla problem yok gibi yansıtan sosyal medya kuklalarina da inanmıyorum
Sadece artık bu mecraları kendilerine gelir kapısı gördükleri için sahte hayatlarına devam ediyorlar hepsi bu
Yani kimse tamamen mutsuz değil kimse tamamen mutlu da değil
Hayatta inişler çıkışlar donemecler uçurumlar var.
Tökezleyeceğiz. Düşeceğiz. Bunlar normal.
Ve bilin ki bu anları insanlarla paylasmamak çok daha iyi çünkü hiç beklemediğimiz insanlar bir anda atesimize daha çok odun atabiliyor
Yani bu artık bir mecburiyet haline geldi
Geçen defaki konunuza yazmıştım tamamen yalnız bırakmayın diye ama madem sizi de ciddi şekilde etkilemeye başladı o zaman ciddi bir sınır koymanızın vakti gelmiş gibi görünüyor
O zaman yapacak bir şey yok sanki...Inanın ne önerdiysem ilgilenmiyor kursları önerdim eskiden cok gittim biktim diyor
Çalışmayı önerdim bazen ben ne iş yapicam ki diyor bazen ben eşimi kaybettim erkekler farkli niyetle yaklaşır diyor .
Psikolog önerdim kabul etmiyor bende sasirdim yardimci olamamak zaten kotü bir durum birde git gide bende knun gibi karamsarlasiyorum sanki
Farkli seyitlerdeyiz evin adresini istedim kittap yollamak istiyorum diye belki faydası olur diye düşündüğüm kitaplar vardi bu aralar kitap okuyacak havamda degilim dedi genelde ger soyledigim şeye bi mazereti var sahiden cok uzuluyorumKaramsar arkadaşlar maalesef dibe çekiyor. Ayrıl diyemeyeceğim ama tedavi olsun. Uzamış yas yaşıyor. Sen birini bulsan mutlu olmaya çekineceksin böyle. Gelişim kitapları hediye et. O yazArın kitaplarını okusun. Nerde kadının hayatı süper. 3 küçük çocukla boşandı. Tırnağıyla bir yerlere geldi tam mutluyken kader yine yollarını ayırdı. Yine tek tabanca. Ama hayranız kendisine iyi ki var
Sana sıkı sıkı sarılmak istedim şuan.Martin 15ınden beri evdeyim. Tek basıma ailemden annemden babamdan sevdiklerimden uzakta evde yapayalnız kaldım. Para kazanamıyorum. Gelırım yok suan ama giderlerim var.
Sesimi ozluyorum bazen okadar yalnızım.
Ama diyorum ki annem babam saglıklı, darda bırakmadılar yardım ettiler. Saglıklıyım. Bırıyle konusmak ıstedıgım de arayacağım ınsanlar var. Para kazanılır napayım Saglıklıyım.
Arada gırıp instada facede stalk yapıp, bosandıgım adamın fotolarına bakıyorum suan bebek bekliyor asırı mutlu.
İlahi adaleti sorgulamıyorum mesela neden boyle diye. Neden mutlu ve baba olacak diye? Ben neden anne olamadım diye aglamıyorum.
Nasıl gulerım kafam nasıl dagılır diye bakıyorum. Otursam anlatsam bende aglarım hem de oyle boyle degıl.
Ama kendımı mutlu olduguma ıkna ettım. Sımdı hasta olsam kapısını calacagım bıtane duzgun insan yok apartmanımda.
Napayım?
Kimin derdi yok ki.
Ölmek istiyorum demek care degıl kı, allah verdi Allah alır canımızı da.
Sen yardım edemezsin arkadasına. Yardım da almak istemiyorsa kendısı bilir.
Hayat zaten yorucu ve yıpratıcı, bırak ilgilenme diyecegım ama vicdanım da ızın vermiyor boyle demeye.
Allah herkese akıl saglıgı versin son diyecegım bu.
Martin 15ınden beri evdeyim. Tek basıma ailemden annemden babamdan sevdiklerimden uzakta evde yapayalnız kaldım. Para kazanamıyorum. Gelırım yok suan ama giderlerim var.
Sesimi ozluyorum bazen okadar yalnızım.
Ama diyorum ki annem babam saglıklı, darda bırakmadılar yardım ettiler. Saglıklıyım. Bırıyle konusmak ıstedıgım de arayacağım ınsanlar var. Para kazanılır napayım Saglıklıyım.
Arada gırıp instada facede stalk yapıp, bosandıgım adamın fotolarına bakıyorum suan bebek bekliyor asırı mutlu.
İlahi adaleti sorgulamıyorum mesela neden boyle diye. Neden mutlu ve baba olacak diye? Ben neden anne olamadım diye aglamıyorum.
Nasıl gulerım kafam nasıl dagılır diye bakıyorum. Otursam anlatsam bende aglarım hem de oyle boyle degıl.
Ama kendımı mutlu olduguma ıkna ettım. Sımdı hasta olsam kapısını calacagım bıtane duzgun insan yok apartmanımda.
Napayım?
Kimin derdi yok ki.
Ölmek istiyorum demek care degıl kı, allah verdi Allah alır canımızı da.
Sen yardım edemezsin arkadasına. Yardım da almak istemiyorsa kendısı bilir.
Hayat zaten yorucu ve yıpratıcı, bırak ilgilenme diyecegım ama vicdanım da ızın vermiyor boyle demeye.
Allah herkese akıl saglıgı versin son diyecegım bu.
Keşke şimdi beraber olsaydık dertleşseydik seninle.Martin 15ınden beri evdeyim. Tek basıma ailemden annemden babamdan sevdiklerimden uzakta evde yapayalnız kaldım. Para kazanamıyorum. Gelırım yok suan ama giderlerim var.
Sesimi ozluyorum bazen okadar yalnızım.
Ama diyorum ki annem babam saglıklı, darda bırakmadılar yardım ettiler. Saglıklıyım. Bırıyle konusmak ıstedıgım de arayacağım ınsanlar var. Para kazanılır napayım Saglıklıyım.
Arada gırıp instada facede stalk yapıp, bosandıgım adamın fotolarına bakıyorum suan bebek bekliyor asırı mutlu.
İlahi adaleti sorgulamıyorum mesela neden boyle diye. Neden mutlu ve baba olacak diye? Ben neden anne olamadım diye aglamıyorum.
Nasıl gulerım kafam nasıl dagılır diye bakıyorum. Otursam anlatsam bende aglarım hem de oyle boyle degıl.
Ama kendımı mutlu olduguma ıkna ettım. Sımdı hasta olsam kapısını calacagım bıtane duzgun insan yok apartmanımda.
Napayım?
Kimin derdi yok ki.
Ölmek istiyorum demek care degıl kı, allah verdi Allah alır canımızı da.
Sen yardım edemezsin arkadasına. Yardım da almak istemiyorsa kendısı bilir.
Hayat zaten yorucu ve yıpratıcı, bırak ilgilenme diyecegım ama vicdanım da ızın vermiyor boyle demeye.
Allah herkese akıl saglıgı versin son diyecegım bu.