- 13 Haziran 2015
- 5.877
- 19.287
-
- Konu Sahibi Maariftakvimi
- #61
Gercekten yansittigi gibi yaşayan da var, yalan bir hayati yaşiyormuş gibi yapan da var.
Ayrica insan genel anlamda mutlu bile olsa, bazen mutsuz olduğu zamanlar olabilir ve kalkip bunu sosyal medyada kimse paylaşmaz.
Sosyal medyada devamli eşleriyle sarmas dolas foto paylasan iki arkadasim boşandi, boşandiklarini duyana kadar aralarinda buyuk sorunlar oldugunu dahi bilmiyordum ben mesela.
İnsan ağlarken, eşiyle tartışırken, çocuğuna terlik fırlatırken resim çekip paylaşmazki zaten. Sosyal medya hesaplarını kapatırsa çok mutlu olacak.
Bu bi hastalık bence. Mağduru oynamak, sürekli başkalarının daha iyi olduğunu düşünmek falan. Bu tip arkadaşım vardı sürekli başkalarının hayatlarına bakıp kendi sahip olduklarına isyan ederdi. Bi ara aynı marka aynı model tlfn kullanıyorduk "seninki çok güzel ya bi başka benimki böyle değil" diyordu. Şaka gibi ama gerçek. Bu tip insanlar değişmez evet destek olun ama enerjinizi emmesine izin vermeyin.
Sizi negatif yapan insanlarla aranıza mesafe koyun. Arkadaşınız acı bi kayıp yaşamış. Ama hayat devam ediyor. Ölenle birlilte hayat durmuyor akıyor yani yapacak bişey yok. Herşeye kötü bakmanın anlamı yok.
Zaten arkadaşınız isyan ediyor resmen. Bence arkadaşlığınıza biraz ara vermeniz iyi olabilir çünkü sizi de etkiliyor. Sosyal medya meselesinde de orası maske herkesin maskesi telefonu. Takılmayın bu kadar.
Sermin'den bahsediyorsunuz sanırım.
Kadın mutlu bir kadın. 3 çocukla boşanma cesareti göstermiş.
3 çocukla yeniden evlenme cesareti göstermiş...
Esi vefat etmiş yeniden hayata tutunma cesareti göstermiş.
Hayat kadına pek çok yerden vurmuş belki ama o yine de dört elle sarılıyor. Bir sağ kroşe bir sol kroşe de yese ayağa kalkmak için gayret gösteriyor. Büyük bir mutsuzluk da yaşasa çocuklarına yansitmamak için neşeli davranmaya calisiyor.
Olenle olunmeyecegi bilincinde.
Yani kadın mutlu olmaya çabalıyor. Mutluluğu eliyle kazıyor, bir sekilde ona ulaşmaya çalışıyor. Ve mutlu
Sonuna kadar hak ettiğine ve mutluluğunun doğru olduğuna inanıyorum.
Arkadaşınız da kendine acimayi bırakıp çocukları için mutlu olmaya gayret etse eminim her şey bir tık daha kolay olacaktır kendi için.
Hayat inişli çıkışlı, kimsenin hayatı mükemmel değil ki.
Ben yıllardır yalnız yaşıyorum, sağlık sorunlarım da var. Ama her şeyimi kendim yaparım, tek başına ev bile değiştirdim, eşya kolile, nakliyesi ev sahibi derken bir sürü şeyle ugrasmak gerekiyordu ve kimse yanımda değildi. Son 1.5-2 yıldır o kadar ağır süreçlerden gectim ki, aileme bile anlatmadim. Çok şükür Rabbim sağlık versin herşey bir sekilde halloluyor. Şükür gercekten önemli bir şey. Insan olmayanlara değil, olana bakmalı, elindekilerle mutlu olabilmeli.
Ben 16 Marttan beri evdeyim, bu süreçte neden yalnızım, kimsem yok, ailemden uzaktayım diye hiç düşünmedim, bir çok kişiden offff çok sıkıldım laflarını duyuyorum ki bunlar yalniz kalmaktan ölümden korkan ve aileleriyle yasayan insanlar. Ben hic sıkılmadım evde yapılabilecek o kadar çok sey var ki, istesem bu kadar uzun izin alamam diye düşünerek içinde bulundugum anların tadını çıkarıyorum, hobilerime vakit ayırıyorum.
Senin arkadaşın gibi her şeyden şikayet eden ama çözüm yolu sundugumda "hayat zor, sen beni anlamiyorsun" diye trip atan bir arkadasim.vardi. Eşiyle sevgiliyken anlaşamadığı halde, devamlı dert yanarken evlenince de "sen benim kocama laf edemezsin" diye atar yapınca çıkardım hayatımdan. Sosyal.medyasi var ama paylasim yapamiyor çünkü kocası izin verdiği sürece girebiliyor!
Demem o ki, seni aşağıya çekiyorsa etkilemesine izin vermeden elinden geleni yap sonrasinda da elimden gelen bu de geç ve hayatına bak.
Ayrıca sosyal medya zaten insanların paylasma güdüsünü tatmin ettiği bir mecra. Ben şahsen pek sosyal medyada paylaşım yapmam, günde 5-10 dk bakar geçerim. Bu mutsuz olduğum ya da boş bir insan olduğum anlamına gelmez. Insan kendiyle barisik ve mutlu olabilmeli. Kıyas yapmak yerine kendine bakmak gerek. O insanlarin da ne dertleri var kimbilir, onun mutlu/mutsuz olması bana ne katıyor ki?
O arkadaş baska hayatlari merak edeceğine kendine baksın, anlattığınız kadarıyla artık klinik vakaya dönüşmüş sizin yapacağınız birsey kalmamış, belki biraz sert çıkıp onu silkeleyebilirsiniz. Alttan aldıkça daha da nazlaniyor belli ki.
Bunun üzerine ben konuşmayı kestim 1 yıl kadar görüşmedik sonra görüruncede desteğe ihtiyacı olduğunu dusundum ama baktim ki son 1 yıldır benden de gidiyorBuraya kadar üzüldüm arkadaşınıza ama şu son cümle benim silmeme yeterdi.
Sürekli isyan etmesi hoş değil sahip oldukları için şükretmeyi de bilmeli. Allah gönlüne göre versin bence siz onun düşüncelerinden etkilenmemeye çalışın mutlu olmak isteyene sebep çok, mutsuz olup isyan etmek isteyene de. Karar size kalmışHanımlar öncelikle hepinize huzurlu geceler dilerim
Bu arada iki gune bir buraya konu actigimin farkindayim ama hoşgörün lütfen. Zaten genel olarak kimseyle paylaşamayacaktınız konuları burada fikir almak adına açıyoruz.
Yine bir konu ile geldim cok özel olmasada.
Geçenlerde açtığım bir konu vardi gören olduysa bilirler bir arkadaşım 3 yıl kadar önce eşini kaybetti zaten karamsar mutsuz bir yapısı vardi iyice karamsarlaştı ben ona destek olmaya çalıştıkça benide kendi karamsar yapısına farkinda olmadan çekiyor çünkü yaşantılarımız bir cok sıkıntımız benzer olunca yakın arkadaşta olunca arkadasim genel olarak biz ne zaman güleceğiz bizim ne zaman yüzümüz gülecek herkese kadar var bize yok Allah bizi unuttu şeklinde hep bir veryansın isyan halinde.
Eski konumu gormeyenler için soyleyeyim sahiden durumunun zor ve kötü bi durum oldugunu biliyorum hepte destek olmaya konuşmaya çalıştım ama günden güne dahada karamsarlasiyor ve zaten bi dolu sıkıntım varken hayata pozitif bakmaya çalışırken bende karamsarlasmaya başlıyorum.
Bugun yine instagramda fenomen bi annenin fotoğrafını yollamış onlar ne sevap işlediler biz ne günahlar işledik dedi
Mesela başka bi fenomen yazar var bilenler bilir eşini kaybetmiş kendide o cabuk toparlandı tabi toparlanacak cok güzel bi hayati var çocukları var arkadaş çevresi var neden toparlamasın ki diyor
Ona gore gerçekten herkesin hayatı cok güzel bi bizim boyle fens artik o öyle yansıyınca acaba herkes yansıtıldığı gibi cok güzel hayatlar yaşıyorsa ben mi farkinda degilim diye düşünmeye basladim
Ben ona elimizdekilerle mutlu olmamız gerektiğini şükretmeyi telkinledikce o ben kendimden aşağılara bakmaktan biktim diyor artik afalladım o mu haklı ben mi polyannacilik oynuyorum inanın bilemedim
Bazi insanlar vardir arkadasiniz gibi, aciz, ezik. Bu tip insanlar kendi basarisizliklarini, acziyetlerini kendilerini elestirmek ya da toparlamak yerine baskalarini elestirir ya da baskalarindadir gozu. Zenginin mali zugurdun cenesini yorar misali. Arkadasiniz buradan beni yordu. Kusura bakmayin sünepe sünepe oturmus sadece acilarin kadini rolunu oynuyor. Yanina da yalniz olmamak icin kendine arkadas olarak sizi bulmus.Bu durumda bıraksam sanki onada arkadasligimizada haksızlık edecekmisin gibi dusundum bana ihtiyacı olduğunu dusundum ama artık düşündüğünüz gibi düşünmeye basladim
Sahiden ona gore yeryüzünde herkesin keyfi rahat i yerinde bi ikimiz acı cekiyoruz ben cümlelerin hayatıda etkilediğini düşünen biriyim
Bak neden öyle söylüyorsun cok şükür iyiyiz diye telkin etmeye çalışıyorum evet bi dolu sıkıntımız var ama sanalı olduğumuz seyleri gostermeye çalışıyorum maddi olarak kimseye muhtaç olmadığımızı anlatmaya çalışıyorum ama hic bi şekilde olumlu bakan bi yanı yok
Yani her gün insan ölmek istiyirum diye düşünür mü be bileyim fizyolojik psikolojik şiddete anne baba yanında kendini sığıntı görürsün maddi olarak başkalarına muhtaç kliraun tamamda herşeyde bu kadar karanlık bakmaz ki insan
İnşaallah sende yaşarsin ne demek ya,bence artık arkadaşınızin dürüst ,gerçek ve acitici olsa sert bir konusmaya ihtiyacı var ki kendisine gelsin.Sarsin biraz onu.Kimse tam anlamıyla mutlu değil ki herkesin kendine derdi büyük .Forumda öyle dertler var ki anlatılan.Bencilliği bir tarafa biraksin,dünya kendisi etrafında dönmüyor,o dünyaya uyum saglayacak yoksa akıl sağlığını yitirir ki yitirmiş normal değil soyledikleri.Herşeye bir bahane bulmuş o kadar boş demek ki hayatı depresyona girmeye vakit bulabiliyor.Ben de hayatimdaki zor bir dönemeçte öyle ekstra işler yapmıştım ki ruhumun acısını duymamak için bedeni ve zihnimi meşgul etmiştim ve yormuştum başka şeylerle .Çok da faydalı oldu ,para da kazandım. Son konuşmanızı yapın ve ayrılın arkadaşınızdan.Ben olsam düzeltmeyi başarıyorsam artık mesafe koyardım.Çünkü siz de etkilenirsiniz zamanla bu durumdan sizi de kendi çukuruna sürükler.Sonra dönüşü zor.Şu dünyada en önemli nimet sağlık özellikle akıl sağlığı siz de sağlığınızı bozmayın.Duzeltemiyorsaniz bırakın gitsin.Ben sosyal medyada paylaşım yapmam ama onunda mutlu keyifli paylaşımları vardi öncesinde bak dışardan bakılınca sen bile keyifli mutlu görünüyorsun öyle yansıtıldığı bi degil diyorum
Tamam onlar öyle ama hayatlarını bildigim insanlar var gayet rahatlari yerlerinde gayet keyifliler diyor
Aslında acik acik konusmak istiyorum hatalarını söylemek istiyorum kendini düşüncelerini kontrol etsin çeki düzen versi diye ama herseyi cok farkli algılıyor
Eşini kaybettikten aylar sonra teselli etmek icin bak en azindan sevmek sevilmek duygusunu hissettin evliliği yaşadın seni seven bi eşin vardi bak ben duygusal olrak sevmek sevilmek duygusunu yatmadım bile dedim oda insallah sende aynisini yaşarsın (eşini kaybetmek manasinda) ,dedi
Artık instagram bu tip fenomenler için bir gelir kapısı, evlenler ilişki uzmanıymış gibi, çocuk doğuranlar çocuk gelişimi uzmanıymış gibi davranıyorlar, hatta aralarında yabancı yazarların kitaplarından alıntılar yaparak kitap bile yazıp, takipçileri çoğalınca seminer vermeye bile başlıyorlar. Gelir kapıları bu olunca da evlerini ailelerini sürekli paylaşıp paraya para demiyorlar. Seminer seminer gezip çocuklarıyla doğru düzgün vakit geçirmeyenler, nasıl iyi anne olunurun dersini veriyor, sonuç olarak tamamen çıkar ililkisi, hiç dert etmeyin, öyle bir dünya yokHanımlar öncelikle hepinize huzurlu geceler dilerim
Bu arada iki gune bir buraya konu actigimin farkindayim ama hoşgörün lütfen. Zaten genel olarak kimseyle paylaşamayacaktınız konuları burada fikir almak adına açıyoruz.
Yine bir konu ile geldim cok özel olmasada.
Geçenlerde açtığım bir konu vardi gören olduysa bilirler bir arkadaşım 3 yıl kadar önce eşini kaybetti zaten karamsar mutsuz bir yapısı vardi iyice karamsarlaştı ben ona destek olmaya çalıştıkça benide kendi karamsar yapısına farkinda olmadan çekiyor çünkü yaşantılarımız bir cok sıkıntımız benzer olunca yakın arkadaşta olunca arkadasim genel olarak biz ne zaman güleceğiz bizim ne zaman yüzümüz gülecek herkese kadar var bize yok Allah bizi unuttu şeklinde hep bir veryansın isyan halinde.
Eski konumu gormeyenler için soyleyeyim sahiden durumunun zor ve kötü bi durum oldugunu biliyorum hepte destek olmaya konuşmaya çalıştım ama günden güne dahada karamsarlasiyor ve zaten bi dolu sıkıntım varken hayata pozitif bakmaya çalışırken bende karamsarlasmaya başlıyorum.
Bugun yine instagramda fenomen bi annenin fotoğrafını yollamış onlar ne sevap işlediler biz ne günahlar işledik dedi
Mesela başka bi fenomen yazar var bilenler bilir eşini kaybetmiş kendide o cabuk toparlandı tabi toparlanacak cok güzel bi hayati var çocukları var arkadaş çevresi var neden toparlamasın ki diyor
Ona gore gerçekten herkesin hayatı cok güzel bi bizim boyle fens artik o öyle yansıyınca acaba herkes yansıtıldığı gibi cok güzel hayatlar yaşıyorsa ben mi farkinda degilim diye düşünmeye basladim
Ben ona elimizdekilerle mutlu olmamız gerektiğini şükretmeyi telkinledikce o ben kendimden aşağılara bakmaktan biktim diyor artik afalladım o mu haklı ben mi polyannacilik oynuyorum inanın bilemedim