Martin 15ınden beri evdeyim. Tek basıma ailemden annemden babamdan sevdiklerimden uzakta evde yapayalnız kaldım. Para kazanamıyorum. Gelırım yok suan ama giderlerim var.
Sesimi ozluyorum bazen okadar yalnızım.
Ama diyorum ki annem babam saglıklı, darda bırakmadılar yardım ettiler. Saglıklıyım. Bırıyle konusmak ıstedıgım de arayacağım ınsanlar var. Para kazanılır napayım Saglıklıyım.
Arada gırıp instada facede stalk yapıp, bosandıgım adamın fotolarına bakıyorum suan bebek bekliyor asırı mutlu.
İlahi adaleti sorgulamıyorum mesela neden boyle diye. Neden mutlu ve baba olacak diye? Ben neden anne olamadım diye aglamıyorum.
Nasıl gulerım kafam nasıl dagılır diye bakıyorum. Otursam anlatsam bende aglarım hem de oyle boyle degıl.
Ama kendımı mutlu olduguma ıkna ettım. Sımdı hasta olsam kapısını calacagım bıtane duzgun insan yok apartmanımda.
Napayım?
Kimin derdi yok ki.
Ölmek istiyorum demek care degıl kı, allah verdi Allah alır canımızı da.
Sen yardım edemezsin arkadasına. Yardım da almak istemiyorsa kendısı bilir.
Hayat zaten yorucu ve yıpratıcı, bırak ilgilenme diyecegım ama vicdanım da ızın vermiyor boyle demeye.
Allah herkese akıl saglıgı versin son diyecegım bu.
Siz bende hep çok güçlü bir kadın izlenimi uyandırıyorsunuz. Herkese boşan, ayrıl deyince size bir kızıyordum ama çok da saygı duyuyorum duruşunuzu hiç bozmadığınız için. Umarım hayat size çok güzel kapılar açar.Martin 15ınden beri evdeyim. Tek basıma ailemden annemden babamdan sevdiklerimden uzakta evde yapayalnız kaldım. Para kazanamıyorum. Gelırım yok suan ama giderlerim var.
Sesimi ozluyorum bazen okadar yalnızım.
Ama diyorum ki annem babam saglıklı, darda bırakmadılar yardım ettiler. Saglıklıyım. Bırıyle konusmak ıstedıgım de arayacağım ınsanlar var. Para kazanılır napayım Saglıklıyım.
Arada gırıp instada facede stalk yapıp, bosandıgım adamın fotolarına bakıyorum suan bebek bekliyor asırı mutlu.
İlahi adaleti sorgulamıyorum mesela neden boyle diye. Neden mutlu ve baba olacak diye? Ben neden anne olamadım diye aglamıyorum.
Nasıl gulerım kafam nasıl dagılır diye bakıyorum. Otursam anlatsam bende aglarım hem de oyle boyle degıl.
Ama kendımı mutlu olduguma ıkna ettım. Sımdı hasta olsam kapısını calacagım bıtane duzgun insan yok apartmanımda.
Napayım?
Kimin derdi yok ki.
Ölmek istiyorum demek care degıl kı, allah verdi Allah alır canımızı da.
Sen yardım edemezsin arkadasına. Yardım da almak istemiyorsa kendısı bilir.
Hayat zaten yorucu ve yıpratıcı, bırak ilgilenme diyecegım ama vicdanım da ızın vermiyor boyle demeye.
Allah herkese akıl saglıgı versin son diyecegım bu.
Güzel günler sana gelmez sen onlara yürüyeceksin demiş Hz Mevlana biraz da insanın kendi için de olacak kendini doldurup durmayacaksin şükür ettikçe ferahlar içiniz,Hanımlar öncelikle hepinize huzurlu geceler dilerim
Bu arada iki gune bir buraya konu actigimin farkindayim ama hoşgörün lütfen. Zaten genel olarak kimseyle paylaşamayacaktınız konuları burada fikir almak adına açıyoruz.
Yine bir konu ile geldim cok özel olmasada.
Geçenlerde açtığım bir konu vardi gören olduysa bilirler bir arkadaşım 3 yıl kadar önce eşini kaybetti zaten karamsar mutsuz bir yapısı vardi iyice karamsarlaştı ben ona destek olmaya çalıştıkça benide kendi karamsar yapısına farkinda olmadan çekiyor çünkü yaşantılarımız bir cok sıkıntımız benzer olunca yakın arkadaşta olunca arkadasim genel olarak biz ne zaman güleceğiz bizim ne zaman yüzümüz gülecek herkese kadar var bize yok Allah bizi unuttu şeklinde hep bir veryansın isyan halinde.
Eski konumu gormeyenler için soyleyeyim sahiden durumunun zor ve kötü bi durum oldugunu biliyorum hepte destek olmaya konuşmaya çalıştım ama günden güne dahada karamsarlasiyor ve zaten bi dolu sıkıntım varken hayata pozitif bakmaya çalışırken bende karamsarlasmaya başlıyorum.
Bugun yine instagramda fenomen bi annenin fotoğrafını yollamış onlar ne sevap işlediler biz ne günahlar işledik dedi
Mesela başka bi fenomen yazar var bilenler bilir eşini kaybetmiş kendide o cabuk toparlandı tabi toparlanacak cok güzel bi hayati var çocukları var arkadaş çevresi var neden toparlamasın ki diyor
Ona gore gerçekten herkesin hayatı cok güzel bi bizim boyle fens artik o öyle yansıyınca acaba herkes yansıtıldığı gibi cok güzel hayatlar yaşıyorsa ben mi farkinda degilim diye düşünmeye basladim
Ben ona elimizdekilerle mutlu olmamız gerektiğini şükretmeyi telkinledikce o ben kendimden aşağılara bakmaktan biktim diyor artik afalladım o mu haklı ben mi polyannacilik oynuyorum inanın bilemedim
Arkadaşınız hayatta yalnız olduğumuzun farkında değil bence. Bu hayatta yalnızız ve sadece kendi seçimlerimizi yasiyoruzHanımlar öncelikle hepinize huzurlu geceler dilerim
Bu arada iki gune bir buraya konu actigimin farkindayim ama hoşgörün lütfen. Zaten genel olarak kimseyle paylaşamayacaktınız konuları burada fikir almak adına açıyoruz.
Yine bir konu ile geldim cok özel olmasada.
Geçenlerde açtığım bir konu vardi gören olduysa bilirler bir arkadaşım 3 yıl kadar önce eşini kaybetti zaten karamsar mutsuz bir yapısı vardi iyice karamsarlaştı ben ona destek olmaya çalıştıkça benide kendi karamsar yapısına farkinda olmadan çekiyor çünkü yaşantılarımız bir cok sıkıntımız benzer olunca yakın arkadaşta olunca arkadasim genel olarak biz ne zaman güleceğiz bizim ne zaman yüzümüz gülecek herkese kadar var bize yok Allah bizi unuttu şeklinde hep bir veryansın isyan halinde.
Eski konumu gormeyenler için soyleyeyim sahiden durumunun zor ve kötü bi durum oldugunu biliyorum hepte destek olmaya konuşmaya çalıştım ama günden güne dahada karamsarlasiyor ve zaten bi dolu sıkıntım varken hayata pozitif bakmaya çalışırken bende karamsarlasmaya başlıyorum.
Bugun yine instagramda fenomen bi annenin fotoğrafını yollamış onlar ne sevap işlediler biz ne günahlar işledik dedi
Mesela başka bi fenomen yazar var bilenler bilir eşini kaybetmiş kendide o cabuk toparlandı tabi toparlanacak cok güzel bi hayati var çocukları var arkadaş çevresi var neden toparlamasın ki diyor
Ona gore gerçekten herkesin hayatı cok güzel bi bizim boyle fens artik o öyle yansıyınca acaba herkes yansıtıldığı gibi cok güzel hayatlar yaşıyorsa ben mi farkinda degilim diye düşünmeye basladim
Ben ona elimizdekilerle mutlu olmamız gerektiğini şükretmeyi telkinledikce o ben kendimden aşağılara bakmaktan biktim diyor artik afalladım o mu haklı ben mi polyannacilik oynuyorum inanın bilemedim
Yıkılmadım ayaktayım pozları bende yaptim zamanında:)Ben hüngür şakır ağlarken bile süslü püslü güya çok mutlu olduğum fotoğraflarımı paylaşmışımdır zamanında. Mutsuzluktan ölürken o sanal dünyada herkes beni aşırı mutlu zannederdi mesela. Sonra da hepsini kapattım gitti zaten. Kısacası hiçbir şey göründüğü gibi olmuyor. Kim ağlarken kendini çekip atar ki.. Belki içlerinde volkanlar cayır cayır. bilemeyiz
Hiçbir şey göründüğü gibi değil bunu bilin
Sosyal medyada mutluluk pozu paylaşıyordum ama midemde ağır hastalık vardı ölümden döndüm herkes beni gülüp eğleniyor dünyayı geziyor mutlu sanıyordu ama ağrılardan duvarlara vuruyordum
Sosyal medyaya inanmayın
Ben hüngür şakır ağlarken bile süslü püslü güya çok mutlu olduğum fotoğraflarımı paylaşmışımdır zamanında. Mutsuzluktan ölürken o sanal dünyada herkes beni aşırı mutlu zannederdi mesela. Sonra da hepsini kapattım gitti zaten. Kısacası hiçbir şey göründüğü gibi olmuyor. Kim ağlarken kendini çekip atar ki.. Belki içlerinde volkanlar cayır cayır. bilemeyiz
Bunlar da cok abarti değil mi? Sosyal medyada herseyin gercegini yansitmadigini biliyorum da bunlar çok ileri seviye sanki...
Evet kimse oturup aglarken, zor durumdayken, hastayken fotoğraf koymaz ama ölümlerden dönerken, şakir şakir ağlarken filan süslenmek egleniyor gibi gorunup foto yuklemenin amaci nedir?
O anlarda insanin aklina sosyal medya mi gelir?
Nebileyim kalkip uzgun halimi ben de paylaşmadim, paylaşmam ama uzgunken mutlu pozu da vermedim. Paylaşim yapma zorunluluğu yok sonuçta, modumda degilsem bisey paylaşmam ben, hatta modumdaysam bile paylasim yapmadigim olur, kimse paylaşim yapmaya zorlamiyor ya.
Çok sagliksiz.
O fotoğraflar zaten aşırı mutsuzken tam o an çekilmiyor. Önceden çekmiş olduğum,beğendiğim bir fotoğrafı paylaşıyordum. Mesela en yakın arkadaşımla tartıştım aslında çok üzgünüm, aşırı mutsuzum ama o güzel bulduğum mutlu olduğum fotoğrafımı paylaşıyordum mesela. Bir nevi de sosyal medya bağımlılığıydı. Arka planda aslında hiç de görüldüğü gibi mutlu bir hayatım yok. Geziyorum yiyorum fakat mutlu değilim. Oraya bakınca mutlu zannediyorlar mesela. Haliyle ağlayarak fotoğraf atmıyorum. Bende bu durumu sağlıksız bulduğum için kapattım hepsini zaten. Ama çevremde böyle insan o kadar çok ki. Siz modunuzda değilken paylaşım yapmayabilirsiniz ama herkes siz değil. İnsanlar farklı farklı haliyle.
Benim de okurken aklima.direkt Sermin Yasar geldi. Ama arkadaşı onunla birlikte baska fenomenlerden de bahsediyormus. Aman herkes mutlu bi arkadasi mutsuz!Sermin'den bahsediyorsunuz sanırım.
Kadın mutlu bir kadın. 3 çocukla boşanma cesareti göstermiş.
3 çocukla yeniden evlenme cesareti göstermiş...
Esi vefat etmiş yeniden hayata tutunma cesareti göstermiş.
Hayat kadına pek çok yerden vurmuş belki ama o yine de dört elle sarılıyor. Bir sağ kroşe bir sol kroşe de yese ayağa kalkmak için gayret gösteriyor. Büyük bir mutsuzluk da yaşasa çocuklarına yansitmamak için neşeli davranmaya calisiyor.
Olenle olunmeyecegi bilincinde.
Yani kadın mutlu olmaya çabalıyor. Mutluluğu eliyle kazıyor, bir sekilde ona ulaşmaya çalışıyor. Ve mutlu
Sonuna kadar hak ettiğine ve mutluluğunun doğru olduğuna inanıyorum.
Arkadaşınız da kendine acimayi bırakıp çocukları için mutlu olmaya gayret etse eminim her şey bir tık daha kolay olacaktır kendi için.