- 26 Ekim 2015
- 17
- 6
- 86
- 34
- Konu Sahibi melekyavrumm
- #1
Herkese iyi akşamlar.
Hemen konuya girmek istiyorum eşimle 4 senedir evliyiz severek evlendik 2 yaşında 1 kız çocuğum var aynı zamanda da 2 aylık hamileyim. eşimle çok sık kavga ediyoruz evlendigimizden beri.
kendisi evlenmeden önce ne istedigini bana dosdoğru anlattı nasıl biriyle evlenmek istediğini evleneceğim kişinin benim sözümden çıkmaması gerektiği son sözün her zaman erkek de olduğu vs
ben de kabul ettim (dominant bi karakter olmama rağmen) evlenmeden önce 3 senelik bi geçmişimiz var ben buna ne kadar söz versem de bu süre zarfında beni tanıdı ve ikimizde birbirimizi bilerek evlendik neticede.
Gel gelelim neden tartıştığımıza çocuk olmadan önce benim tartışma esnasında bağırarak karşılık vermem onu çok fazla rahatsız ediyo ve her tartışmamızda ben suçlu oluyorum ona göre onun şikayeti benim üslubum. her tartışmadan sonra onun gönlünü alan hep ben oldum kendisi çok kinci gönlünü almasam çok uzun süre benimle konuşmaz. hamileliğim süresi içinde beni çok üzdü bana daha narin davran diye rica etmeme rağmen yaşadığımız bi olay üzerine sesimi yukseltiyorum diye küsüp eve gelmediği gün oldu çocuk doğdu ondan sonrası zaten benim duygularımin dönüm noktası oldu
çocuk büyütme noktasında hiç bi konuda anlaşamadık çocuk bi ağlasın köpek, yerden yere çalıcam şerefsiz vs tarzı kelimeler kullanmaya başladı hala da devam ediyo bu laflarına ve bu söylemlerin beni çok fazla rahatsız ettiğini söylememe rağmen umrumda değil. (ama sabahına pişman olup kızıma sırnaşıyo)
10 gün önce gebe olduğumu öğrendim plansız olan bi gebelik ve ben hiç mutlu değilim baba olmayı bilmeyen bi insandan tekrar çocuk yapmak istemiyorum ama aldırmak gibi bi düşüncede aklımın ucundan geçmez. 10 gündür 3 -4 kez tartıştık yine dün gece yine bi olay yaşadık ben hormonların etkisiyle çok tahammülsüz ve sinirliyim ona bana anlayışlı ve beni idare etmesi konusunda rica da bulundum tamam dedi ama dün gece yine hemen tepki gösterdi aramızda tartışma yaşandı ve ayrı yataklarda yattık gün içinde msj attım ona kusura bakma hormonların etkisiyle tepkilerin fazla oluyo anla beni lütfen diye ama malesef bana inanmadı ve hamile olmasam ve çocuğumuz olmasa bevden bosanacagini söyledi.
Demem o ki ben artık bu adama karsi elle tutulur bişey hissetmiyorum cinsellik yaşamak istemiyorum gün içinde tlf görüşmemiz 2 dk yokluğunu hissetmiyorum en önemlisi çocuk büyütmek istemiyorum bu insanla beraber. Bu arada ikimizde devlet memurumuz. Ne yapicam bana fikir verin lütfen kendimi çok çaresiz hissediyorum
Hemen konuya girmek istiyorum eşimle 4 senedir evliyiz severek evlendik 2 yaşında 1 kız çocuğum var aynı zamanda da 2 aylık hamileyim. eşimle çok sık kavga ediyoruz evlendigimizden beri.
kendisi evlenmeden önce ne istedigini bana dosdoğru anlattı nasıl biriyle evlenmek istediğini evleneceğim kişinin benim sözümden çıkmaması gerektiği son sözün her zaman erkek de olduğu vs
ben de kabul ettim (dominant bi karakter olmama rağmen) evlenmeden önce 3 senelik bi geçmişimiz var ben buna ne kadar söz versem de bu süre zarfında beni tanıdı ve ikimizde birbirimizi bilerek evlendik neticede.
Gel gelelim neden tartıştığımıza çocuk olmadan önce benim tartışma esnasında bağırarak karşılık vermem onu çok fazla rahatsız ediyo ve her tartışmamızda ben suçlu oluyorum ona göre onun şikayeti benim üslubum. her tartışmadan sonra onun gönlünü alan hep ben oldum kendisi çok kinci gönlünü almasam çok uzun süre benimle konuşmaz. hamileliğim süresi içinde beni çok üzdü bana daha narin davran diye rica etmeme rağmen yaşadığımız bi olay üzerine sesimi yukseltiyorum diye küsüp eve gelmediği gün oldu çocuk doğdu ondan sonrası zaten benim duygularımin dönüm noktası oldu
çocuk büyütme noktasında hiç bi konuda anlaşamadık çocuk bi ağlasın köpek, yerden yere çalıcam şerefsiz vs tarzı kelimeler kullanmaya başladı hala da devam ediyo bu laflarına ve bu söylemlerin beni çok fazla rahatsız ettiğini söylememe rağmen umrumda değil. (ama sabahına pişman olup kızıma sırnaşıyo)
10 gün önce gebe olduğumu öğrendim plansız olan bi gebelik ve ben hiç mutlu değilim baba olmayı bilmeyen bi insandan tekrar çocuk yapmak istemiyorum ama aldırmak gibi bi düşüncede aklımın ucundan geçmez. 10 gündür 3 -4 kez tartıştık yine dün gece yine bi olay yaşadık ben hormonların etkisiyle çok tahammülsüz ve sinirliyim ona bana anlayışlı ve beni idare etmesi konusunda rica da bulundum tamam dedi ama dün gece yine hemen tepki gösterdi aramızda tartışma yaşandı ve ayrı yataklarda yattık gün içinde msj attım ona kusura bakma hormonların etkisiyle tepkilerin fazla oluyo anla beni lütfen diye ama malesef bana inanmadı ve hamile olmasam ve çocuğumuz olmasa bevden bosanacagini söyledi.
Demem o ki ben artık bu adama karsi elle tutulur bişey hissetmiyorum cinsellik yaşamak istemiyorum gün içinde tlf görüşmemiz 2 dk yokluğunu hissetmiyorum en önemlisi çocuk büyütmek istemiyorum bu insanla beraber. Bu arada ikimizde devlet memurumuz. Ne yapicam bana fikir verin lütfen kendimi çok çaresiz hissediyorum
