Belli ki anlamamissiniz ya da ben anlatamadım. Bütün bu mevzuların en büyük ortak noktası, verdiği hiçbir sözün arkasında durmamış olması. Bu sözünde durmama konusu, hayatımızın en küçük alanlarına kadar işlemiş kritik bi sorun oldu hep bizim aramızda. Öfkelendigim kısım para almamak değil, ne zaman ona güvenip kafamda biseyler sekillendirsem yarı yolda bırakılmış olmak. Ayrıca aranızda, şayet evli olsaydım o paraları hakedecegimi, ama evli olmadığım için daha az emek verdigimi ve haketmedigimi düşünenler olduğunu sanıyorum. Ben 5 sene onun gözünün içine baktım. Kendimi korumaya çalıştım, mücadele ettim, yaptıklarına yer yer boyun eğdim ama asla kendimi teslim etmedim, imkanlarim oydu, aynı evi paylaştığım insan oydu, maddi durumum ortadaydı. Annemin evinde olsaydım yaşam masraflarimi annem, babamın evinde olsaydım babam karsilayacakti. Çünkü para, yoksa yoktur! Assan 1700 lira para falan almadım, vermeyeceğini yan cizecegini bildiğimden, sinirle kabul ettim bunu. Kendisinden depozito falan talep etmedim hiç bı zaman, kendisi her ayrılık söz konusu olduğunda üstüne basa vasa bunu dile getirdi, "Ayrılsak da düşman olmuycaz sonuçta, benim elim hep senin üstünde olur, sana olabildigim kadar destek olurum" diye. Tabii ki bu desteğe bel baglamadim, ama zor zamanimda hala orada bi yerde elimden tutacak birinin olduğunu bilmek bana kendimi daha güvende hissettirdi. Benim durumumu yaşamamış kimse de bu güvende hissetme ihtiyacı, destek arama telaşını anlamaz, şayet empati yapamıyorsa. Beni bu kadar üzen paradan mahrum kalmak değil, bu güveni kaybetmekti. Zaten baştan depozitoydu paraydi bu konularda açılmış bi muhabbet olmasa, "e ben sana 5 yilimi verdim hadi sökül paraları" demeyecektim zaten. Kaldı ki kendisi bu muhabbetlerin yanında, "mağduriyet kasma, kandırılmış oyalanmis kız tribini oynama, bi de seninle evlenicektim Allah korumuş" gibi bi sürü çirkin şey söyledi. Ondan beklentiye girmemin sebebi kendisinin verdiği sözler ve benim kendimi onun yerine koyduğumda çok daha fazlasını yıllarımı geçirdiğim insan hayatının yeni dönemine daha rahat başlasın diye yapacağımı bilmekti. Bu da benim saflığım olsunz bidaha kimseyi "ben olsam yapardım" diye değerlendirmem.
Bu arada, on bin liraları olan bi insan için 100-200 TL belki hicbiseydir. Ama elinde sadece 200 lirası olan biri için, herşeydir. Ben ona uzun bi zaman, hiç düşünmeden, herşeyimi verdim.