Biraz keske sizin gibi olabilsem bende hayatımda ne var ne yok döküyorum ortaya gereksiz bilgiler dahil aşırı konuşuyorum nefret ediyorum bu huyumdan daMerhabalar ben kendimi bildim bileli böyleyim. ciddi duruşlu, mesafeli, çekingen olmayan ama fazla konuşmayı sevmeyen bir insanım. kibar biriyim ama yani üstten bakan bir insan asla değilim. ilişkilerimde ya da konuştuğum insanlarla hep bu konudan sorun yaşadım, arkadaşlık anlamında sorun yaşamadım ama aşk ilişkileri konusunda daha da sorun çıkardı çünkü bu arkadaşlıktan daha samimi olması gereken bir ilişki. eski sevgilime seni seviyorum derken bile bir duygu hissetmezdim maalesef, seviyordum onu ama bunu söylerken ses tonumda konuşmamda bir duygu yoktu. düzeltemiyorum ama. 5-6 kişiden de bunu duydum yani. birisi telefonda konuşurken ses tonunda sanki bir duvar var dedi, birisi robot gibisin, birisi buluşunca da mı böyle sessiz olacaksın dedi. eski bir arkadaşım da esprili bir insandı google asistan diye hitap etmişti şakasına konuşma tarzım yüzünden. yani az çok anlıyorum böyle yansıttığımı. bu arada aynı ilçeden birisiyle tanıştım kendisi ısrar etti baya tanışmaya hatta bende kabul ettim ve konuştukça bende onu beğendim ve buluşma ayarladık. şimdilik yazışıyoruz yada bazen telefondan arıyor ama telefondan max 10 dk konuşuyoruz yani soracak bir sorum da yok en fazla bugün neler yapacaksın falan gibi sorular soruyoruz. diğer merak ettiklerimi yazarak sormuştum kendisine onu tanımaya çalıştım aklımdakileri sordum. önemli bir konu olmadıkça da konuşmaya istek duymayan biriyim işte mesela üzerine tartışacağımız bir konu olur o zaman bol bol konuşurum ama diğer türlü devamını getiremiyorum neden bilmiyorum. o arayınca daha açmadan stres yapıyorum bu yüzden. bu arada dün gece hafiften cinsel konulara girer gibi olduk hoş bir muhabbet oldu aramızda karşılıklı hislerimiz oldu ama o his geçince o gece bitince sabah yine aynı konuşma moduma dönüyorum ben. sohbet bir yerde hep tıkanıyor her gün aynı sorular ama ikimizde fiziksel olarak birbirimize çekim hissettik ve ilerletmek istedik. bir kez iltifat etmişti ama iltifat dediğim çok güzelsin gibi bir iltifat değil, bir espri yapmıştı ''çay içiyorum şimdi, yanında da tatlı olarak sen varsın'' gibi birşey. bir cevap veremedim yani bir tepkim olmadı afiyet olsun dedim bende. iltifatlarımı görmezden geliyorsun dedi. bende '' yüz yüze olsaydık tebessüm ederek karşılık verirdim ancak sanal ortamda bu gibi iltifatlara şakalara ben pek karşılık veremiyorum birbirimizin mimiklerini tepkilerini göremiyoruz'' dedim bende. sorun etmedi zaten ama o da farketti ve buluşunca nasıl davranmam gerek şimdiden stres yaptım eğer kendim gibi olmaya devam edersem ya soğursa mesela? yada neşeli güler yüzlü duygusal olarak daha coşkulu bir tavır takınıp kendimi o şekilde mi göstermeliyim ilk buluşma? şimdiden kendime güvenim düştü bu yüzden içimde ya kötü geçerse diye bir his var
yok sonradan olan birşey değil o yüzden yapısal dedim. çocukken öğretmenlerimde aileme benim hakkımda buna benzer şeyler demiş kötü anlamda değilde överlermiş hep duruşumdan vs. kendimi bildim bileli böyleyim bilmiyorum derin bir duygusal tepki veremiyorum hissedemiyorum hiç bir zaman her kim olursa olsun. ama ortamlarda falan samimi davranmaya çalışırım gülerim soru sorarım falan bu da gerçekten merak ettiğim için değil mesela karşımdaki beni iyice soğuk görmesin diye bilerek yapıyorum bazenYapım bu değişmem dersen yapacak bişey yok ama alta yatan başka nedenlerin varsa onun üzerine gitmelisin , örneğin önceden aldatıldıysan , dost kazığı yediysen bu yüzden eğer farkında olmadan korkudan böyleysen düzelebilirsin eğer hayır olmadı ben böyleyim diyosan hep bu sorunları yaşarsın özellikle bu duruşunla evlenirsen çok sorunlar yaşarsın,
İnsanlar konuşa konuşa , hayvanlar koklaşa koklaşa.. iletişim olmadan hiç kimseyle anlaşamazsın, biraz şakacı biraz güler yüzlü biraz cıvıl cıvıl olmalısın. Olmazsan ne cevren olur ne de sevgilin şimdi senin hayatına da arkadaş olarak yada eş olarak biri girse haytına ikiniz robot gibi olsanız sus pus evin içinde iki yabancı gibi sıkılmazmısın? Arkadaşlarla sohbet edecek mevzularınız olsun güzel eğlenceli vakitleriniz olsun .. ilginc yani yada karşındaki insanlarla uyuşmuyorsun enerjisi karakteri uymuyodur o yüzden de böylesindir belkide
Offf evet bende. Sonra pişman oluyorum neden bu kadar konuştum diye ama iş işten geçmiş oluyorBiraz keske sizin gibi olabilsem bende hayatımda ne var ne yok döküyorum ortaya gereksiz bilgiler dahil aşırı konuşuyorum nefret ediyorum bu huyumdan da
Fazla konuşmayan biri olmak da güzel birşey değil ki. Tabi bir sınır çiziyorsunuz ama her insana karşı olmamalı bence ben o dengeyi tutturamıyorumOfff evet bende. Sonra pişman oluyorum neden bu kadar konuştum diye ama iş işten geçmiş oluyor
Evet oda kötü sosyal çevre açısından.Fazla konuşmayan biri olmak da güzel birşey değil ki. Tabi bir sınır çiziyorsunuz ama her insana karşı olmamalı bence ben o dengeyi tutturamıyorum
EvetEvet oda kötü sosyal çevre açısından.
Sizden biraz bana,benden biraz size versek orta yolu buluruz gibi
Seni seven böyle sevsin boşver. İyice tanıdıktan sonra bilerek,isteyerek yapmadığını anlar. Seni öyle kabullenir.Evetben normalde dediğim arkadaşlık açısından sorun yaşamıyorum ama ilişki konusunda oluyor bu hep. Karşımdaki kişiyi kendimden önemli görüyorum galiba aradığı zaman bile strese giriyorum yine konu bulamayacağım ne konuşacağız çok mu saçmalarım diye. Yazacağım şeyi bile elli kez düşünür oldum. Karşıdaki kişide önemsemediğimi düşünüyor bu sefer. Normalde de ciddi içe kapanığım ama konuştuğum kişi hoşlandığım biri olunca bu katlanıp artıyor
Haklısınız evet ama sıkıcı olduğumu düşünüyorum o da o şekilde görürse soğumasından korkuyorum doğrusu. Ne konuşulabilir peki yani muhabbet kendiliğinden gelişir mı? Meral ettiğim şeyleri sormuştum hep ortak bir konumuz yokİnsan olmadığı biri gibi davranmaya çalıştığında o kadar belli oluyor ki. Bence nasıl hissediyorsanız, ne yapmak istiyorsanız onu yapın. Neşeli ya da konuşkan davranmaya çalışmak üstünüzde yapay durur. Zaten sizden gerçekten hoşlanan biri tüm özelliklerinizle beraber sizden hoşlanır başka biri gibi davranmanıza gerek yok. Bizi güzel yapan farklılıklarımız.
Ya kim nasılsa diğeri olmak istiyor bence.Merhabalar ben kendimi bildim bileli böyleyim. ciddi duruşlu, mesafeli, çekingen olmayan ama fazla konuşmayı sevmeyen bir insanım. kibar biriyim ama yani üstten bakan bir insan asla değilim. ilişkilerimde ya da konuştuğum insanlarla hep bu konudan sorun yaşadım, arkadaşlık anlamında sorun yaşamadım ama aşk ilişkileri konusunda daha da sorun çıkardı çünkü bu arkadaşlıktan daha samimi olması gereken bir ilişki. eski sevgilime seni seviyorum derken bile bir duygu hissetmezdim maalesef, seviyordum onu ama bunu söylerken ses tonumda konuşmamda bir duygu yoktu. düzeltemiyorum ama. 5-6 kişiden de bunu duydum yani. birisi telefonda konuşurken ses tonunda sanki bir duvar var dedi, birisi robot gibisin, birisi buluşunca da mı böyle sessiz olacaksın dedi. eski bir arkadaşım da esprili bir insandı google asistan diye hitap etmişti şakasına konuşma tarzım yüzünden. yani az çok anlıyorum böyle yansıttığımı. bu arada aynı ilçeden birisiyle tanıştım kendisi ısrar etti baya tanışmaya hatta bende kabul ettim ve konuştukça bende onu beğendim ve buluşma ayarladık. şimdilik yazışıyoruz yada bazen telefondan arıyor ama telefondan max 10 dk konuşuyoruz yani soracak bir sorum da yok en fazla bugün neler yapacaksın falan gibi sorular soruyoruz. diğer merak ettiklerimi yazarak sormuştum kendisine onu tanımaya çalıştım aklımdakileri sordum. önemli bir konu olmadıkça da konuşmaya istek duymayan biriyim işte mesela üzerine tartışacağımız bir konu olur o zaman bol bol konuşurum ama diğer türlü devamını getiremiyorum neden bilmiyorum. o arayınca daha açmadan stres yapıyorum bu yüzden. bu arada dün gece hafiften cinsel konulara girer gibi olduk hoş bir muhabbet oldu aramızda karşılıklı hislerimiz oldu ama o his geçince o gece bitince sabah yine aynı konuşma moduma dönüyorum ben. sohbet bir yerde hep tıkanıyor her gün aynı sorular ama ikimizde fiziksel olarak birbirimize çekim hissettik ve ilerletmek istedik. bir kez iltifat etmişti ama iltifat dediğim çok güzelsin gibi bir iltifat değil, bir espri yapmıştı ''çay içiyorum şimdi, yanında da tatlı olarak sen varsın'' gibi birşey. bir cevap veremedim yani bir tepkim olmadı afiyet olsun dedim bende. iltifatlarımı görmezden geliyorsun dedi. bende '' yüz yüze olsaydık tebessüm ederek karşılık verirdim ancak sanal ortamda bu gibi iltifatlara şakalara ben pek karşılık veremiyorum birbirimizin mimiklerini tepkilerini göremiyoruz'' dedim bende. sorun etmedi zaten ama o da farketti ve buluşunca nasıl davranmam gerek şimdiden stres yaptım eğer kendim gibi olmaya devam edersem ya soğursa mesela? yada neşeli güler yüzlü duygusal olarak daha coşkulu bir tavır takınıp kendimi o şekilde mi göstermeliyim ilk buluşma? şimdiden kendime güvenim düştü bu yüzden içimde ya kötü geçerse diye bir his var
Evet ama arkadaşlarıma karşı rahatımdır biraz daha. Ama karşımdaki flört ya da erkek arkadaşımsa daha dikkatli davranmaya çalışıyorum şunu desem saçma olur mu vs diye. Karşımdaki de kasıyor sanırım benim kadar olmasa da. Tıkanıyor sohbet neyden muhabbet açabilirim bilemedimBen de kolay kolay konu açamam, karşımdaki konu açarsa o konuyu devam ettiriyorum. Bu biraz yapısal sanırım
Bende sizin gibiyim valla halimden de çok memnunum insanlar benle konuşurken 2 kere düşünür çok soğuk bir yapım olduğunu söylerler kimse bana laubali bir tavır sergileyemez her zaman çok ciddiyimdir temas etmekten bile hiç hoşlanmam hatta genelde de arkamdan burnu havada diye konuşurlar. Eşimle ilk tanıştığımız da da öyleydim hatta ilk görüşmemizde öyle bir bakmisim ki bu kız beni beğenmedi begenmeyi bırak benden tiksindi demiş. Ama öyle değildi duygularım neyse sonra ilişkimiz ilerledi ve eşime karşı bambaşka bir karaktere büründüm çocuk gibi şımarmalar tepkilerimi aşırı gostermeler felan, içimden başka biri çıktı benim bile tanımadığım temastan hoşlanmayan ben eşime karşı temas bağımlısı oldum. Yani kendin ol gerçekten sevdiğin insan çıkınca sende gerçekten sevince içindeki çocuk dışarı çıkıyor ama sadece onun yanında. Dışarıya karşı hala soğuk tavrım devam ediyor. Hatta eşimin ailesinin bile benden cekindigini fark ediyorum ki bu iyi bir şey. Herkes durması gerektiği yeri biliyor.Merhabalar ben kendimi bildim bileli böyleyim. ciddi duruşlu, mesafeli, çekingen olmayan ama fazla konuşmayı sevmeyen bir insanım. kibar biriyim ama yani üstten bakan bir insan asla değilim. ilişkilerimde ya da konuştuğum insanlarla hep bu konudan sorun yaşadım, arkadaşlık anlamında sorun yaşamadım ama aşk ilişkileri konusunda daha da sorun çıkardı çünkü bu arkadaşlıktan daha samimi olması gereken bir ilişki. eski sevgilime seni seviyorum derken bile bir duygu hissetmezdim maalesef, seviyordum onu ama bunu söylerken ses tonumda konuşmamda bir duygu yoktu. düzeltemiyorum ama. 5-6 kişiden de bunu duydum yani. birisi telefonda konuşurken ses tonunda sanki bir duvar var dedi, birisi robot gibisin, birisi buluşunca da mı böyle sessiz olacaksın dedi. eski bir arkadaşım da esprili bir insandı google asistan diye hitap etmişti şakasına konuşma tarzım yüzünden. yani az çok anlıyorum böyle yansıttığımı. bu arada aynı ilçeden birisiyle tanıştım kendisi ısrar etti baya tanışmaya hatta bende kabul ettim ve konuştukça bende onu beğendim ve buluşma ayarladık. şimdilik yazışıyoruz yada bazen telefondan arıyor ama telefondan max 10 dk konuşuyoruz yani soracak bir sorum da yok en fazla bugün neler yapacaksın falan gibi sorular soruyoruz. diğer merak ettiklerimi yazarak sormuştum kendisine onu tanımaya çalıştım aklımdakileri sordum. önemli bir konu olmadıkça da konuşmaya istek duymayan biriyim işte mesela üzerine tartışacağımız bir konu olur o zaman bol bol konuşurum ama diğer türlü devamını getiremiyorum neden bilmiyorum. o arayınca daha açmadan stres yapıyorum bu yüzden. bu arada dün gece hafiften cinsel konulara girer gibi olduk hoş bir muhabbet oldu aramızda karşılıklı hislerimiz oldu ama o his geçince o gece bitince sabah yine aynı konuşma moduma dönüyorum ben. sohbet bir yerde hep tıkanıyor her gün aynı sorular ama ikimizde fiziksel olarak birbirimize çekim hissettik ve ilerletmek istedik. bir kez iltifat etmişti ama iltifat dediğim çok güzelsin gibi bir iltifat değil, bir espri yapmıştı ''çay içiyorum şimdi, yanında da tatlı olarak sen varsın'' gibi birşey. bir cevap veremedim yani bir tepkim olmadı afiyet olsun dedim bende. iltifatlarımı görmezden geliyorsun dedi. bende '' yüz yüze olsaydık tebessüm ederek karşılık verirdim ancak sanal ortamda bu gibi iltifatlara şakalara ben pek karşılık veremiyorum birbirimizin mimiklerini tepkilerini göremiyoruz'' dedim bende. sorun etmedi zaten ama o da farketti ve buluşunca nasıl davranmam gerek şimdiden stres yaptım eğer kendim gibi olmaya devam edersem ya soğursa mesela? yada neşeli güler yüzlü duygusal olarak daha coşkulu bir tavır takınıp kendimi o şekilde mi göstermeliyim ilk buluşma? şimdiden kendime güvenim düştü bu yüzden içimde ya kötü geçerse diye bir his var
Bende işte hoşlandığım insanın yanında çıtı pıtı olmak istiyorum hoşlanıyorum da çünkü ama gerçi yüz yüze daha görüşmedik. Sonrasında da aynı tavırlarla devam ederim diye korkuyorum telefonda konuşurken bile bazen tıkanıyor sohbet ve utanıyorumBende sizin gibiyim valla halimden de çok memnunum insanlar benle konuşurken 2 kere düşünür çok soğuk bir yapım olduğunu söylerler kimse bana laubali bir tavır sergileyemez her zaman çok ciddiyimdir temas etmekten bile hiç hoşlanmam hatta genelde de arkamdan burnu havada diye konuşurlar. Eşimle ilk tanıştığımız da da öyleydim hatta ilk görüşmemizde öyle bir bakmisim ki bu kız beni beğenmedi begenmeyi bırak benden tiksindi demiş. Ama öyle değildi duygularım neyse sonra ilişkimiz ilerledi ve eşime karşı bambaşka bir karaktere büründüm çocuk gibi şımarmalar tepkilerimi aşırı gostermeler felan, içimden başka biri çıktı benim bile tanımadığım temastan hoşlanmayan ben eşime karşı temas bağımlısı oldum. Yani kendin ol gerçekten sevdiğin insan çıkınca sende gerçekten sevince içindeki çocuk dışarı çıkıyor ama sadece onun yanında. Dışarıya karşı hala soğuk tavrım devam ediyor. Hatta eşimin ailesinin bile benden cekindigini fark ediyorum ki bu iyi bir şey. Herkes durması gerektiği yeri biliyor.
Duruşun iyidir soğuk durman gereken yerde soğuk durursun , ağlaman yerde ağlarsın gülcek yerde gülersin hayat böyle yani biraz duygu lazım soğuk görmesin bilerek yapıyosan da karşındaki seni tamamen samimiyetsiz bulabilir içten gelmeyen sahte gülüşleri de kimse sevmezyok sonradan olan birşey değil o yüzden yapısal dedim. çocukken öğretmenlerimde aileme benim hakkımda buna benzer şeyler demiş kötü anlamda değilde överlermiş hep duruşumdan vs. kendimi bildim bileli böyleyim bilmiyorum derin bir duygusal tepki veremiyorum hissedemiyorum hiç bir zaman her kim olursa olsun. ama ortamlarda falan samimi davranmaya çalışırım gülerim soru sorarım falan bu da gerçekten merak ettiğim için değil mesela karşımdaki beni iyice soğuk görmesin diye bilerek yapıyorum bazen
Ben de eskiden böyleydim .Hatta ciddi duruşum birazcık duruyorMerhabalar ben kendimi bildim bileli böyleyim. ciddi duruşlu, mesafeli, çekingen olmayan ama fazla konuşmayı sevmeyen bir insanım. kibar biriyim ama yani üstten bakan bir insan asla değilim. ilişkilerimde ya da konuştuğum insanlarla hep bu konudan sorun yaşadım, arkadaşlık anlamında sorun yaşamadım ama aşk ilişkileri konusunda daha da sorun çıkardı çünkü bu arkadaşlıktan daha samimi olması gereken bir ilişki. eski sevgilime seni seviyorum derken bile bir duygu hissetmezdim maalesef, seviyordum onu ama bunu söylerken ses tonumda konuşmamda bir duygu yoktu. düzeltemiyorum ama. 5-6 kişiden de bunu duydum yani. birisi telefonda konuşurken ses tonunda sanki bir duvar var dedi, birisi robot gibisin, birisi buluşunca da mı böyle sessiz olacaksın dedi. eski bir arkadaşım da esprili bir insandı google asistan diye hitap etmişti şakasına konuşma tarzım yüzünden. yani az çok anlıyorum böyle yansıttığımı. bu arada aynı ilçeden birisiyle tanıştım kendisi ısrar etti baya tanışmaya hatta bende kabul ettim ve konuştukça bende onu beğendim ve buluşma ayarladık. şimdilik yazışıyoruz yada bazen telefondan arıyor ama telefondan max 10 dk konuşuyoruz yani soracak bir sorum da yok en fazla bugün neler yapacaksın falan gibi sorular soruyoruz. diğer merak ettiklerimi yazarak sormuştum kendisine onu tanımaya çalıştım aklımdakileri sordum. önemli bir konu olmadıkça da konuşmaya istek duymayan biriyim işte mesela üzerine tartışacağımız bir konu olur o zaman bol bol konuşurum ama diğer türlü devamını getiremiyorum neden bilmiyorum. o arayınca daha açmadan stres yapıyorum bu yüzden. bu arada dün gece hafiften cinsel konulara girer gibi olduk hoş bir muhabbet oldu aramızda karşılıklı hislerimiz oldu ama o his geçince o gece bitince sabah yine aynı konuşma moduma dönüyorum ben. sohbet bir yerde hep tıkanıyor her gün aynı sorular ama ikimizde fiziksel olarak birbirimize çekim hissettik ve ilerletmek istedik. bir kez iltifat etmişti ama iltifat dediğim çok güzelsin gibi bir iltifat değil, bir espri yapmıştı ''çay içiyorum şimdi, yanında da tatlı olarak sen varsın'' gibi birşey. bir cevap veremedim yani bir tepkim olmadı afiyet olsun dedim bende. iltifatlarımı görmezden geliyorsun dedi. bende '' yüz yüze olsaydık tebessüm ederek karşılık verirdim ancak sanal ortamda bu gibi iltifatlara şakalara ben pek karşılık veremiyorum birbirimizin mimiklerini tepkilerini göremiyoruz'' dedim bende. sorun etmedi zaten ama o da farketti ve buluşunca nasıl davranmam gerek şimdiden stres yaptım eğer kendim gibi olmaya devam edersem ya soğursa mesela? yada neşeli güler yüzlü duygusal olarak daha coşkulu bir tavır takınıp kendimi o şekilde mi göstermeliyim ilk buluşma? şimdiden kendime güvenim düştü bu yüzden içimde ya kötü geçerse diye bir his var
Öğretmenler biraz daha oturaklı yaşıma göre dediğim gibi daha sakin durgun olduğum için överlerdi o yaşlarda. Arkadaşlarıma karşı iyiyim mesela ha öyle aşırı cıvık değilim normal seviyede. Ama mesela erkek arkadaşım var karşımda ya da flört işte neyse, bu soğukluk ve içe kapanıklık artıyor sanırım onu kendimden üstün gördüğüm için ya da utanmak istemediğim için bilmiyorum. Çocuk aramak istiyor mesela bazen bahane buluyorum heyecan yapıyorumDuruşun iyidir soğuk durman gereken yerde soğuk durursun , ağlaman yerde ağlarsın gülcek yerde gülersin hayat böyle yani biraz duygu lazım soğuk görmesin bilerek yapıyosan da karşındaki seni tamamen samimiyetsiz bulabilir içten gelmeyen sahte gülüşleri de kimse sevmezöğretmenler aa iyi ki soğuk biri dememiştir herhalde ben saçma buldum tabi ki laubali vıcık vıcık ilişjiler olmasın herkese yüz verme ama okadar biraz bana extrem geldi herkes sana diyosa biraz bişeyler yapman lazım uzman birine danışabilirsin psikologdan öneriler felan veya kitaplardan destek alabilirsin başka bişi aklıma gelmedi çünkü insan içinden geleni yapar çok mutluysa mutluluğunu yaşar üzgünse ağlar sinirlenir herşeye soğuk olunmaz.. içten gelmiyosa sıkıntı
İşte o an beynim duruyor iltifata karşılık veremedimBen de eskiden böyleydim .Hatta ciddi duruşum birazcık duruyorsoğuk olmak ciddi olmak hiç tanımadığın insanlara karşı iyi bi şeyAma erkekler bu tür şeylerden hoşlanmaz.Yanlarında cıvıl cıvık esprili komik onların modunı yükseltecek kadın isterler.Kendinizi mizacınızı tamamen değiştiremezsiniz .Ama törpüleyebilirsiniz.Hemen tabi ki olmaz.Ama eğer başlarsanız yavaştan ilerleyecektir.Size espri yapmış tatlı olarak sen varsın siz de ona ama size şeker krizine girebilirsin dikkat et der ardından kahkaha atardım bunu mesaj da yazabilirsiniz .Hem kendinizi överdiniz hem de esprisine espri şeklinde cevap verirdiniz.Bu benim huyum diyip işin içinden çıkmaya çalışmayın.Ne var neeşeli olmakta ilk buluşmada neşeli olun cıvıl cıvıl giyinin.Siz kasmadıkça karşınızdakş kişi de öyle olacak zamanla saçma saçma cümlelere bile güleceksiniz .Bu da siz de olumlu değişimlere sebep olacak.Tabi siz de kendiniz de bu olumlu değişimleri istiyorsanız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?