Sevgili arkadaşlar sırf bu konu için kadınlar kulübüne üye oldum ama herzaman okuyordum bende yazmak istedim beş sene önce severek evlendim mükemmel bir eşim var hatta o kadar mükemmelki nazar filan değer diye kimseye evliliğimden bahsetmem evlilik nasıl kocan nasıl diyenlere iyi şükür der detay vermem nazara inanıyorum gelelim sadede ben ve eşim aynı memleketteyiz aynı doğduğumuz büyüdüğümüz memlekette yaşıyoruz eşimin ve benim ailelerimiz kardeşlerimiz halalar teyzeler amcalar cümbür cemaat yaşıyoruz çevremiz cok geniş ama benim bu çocuğum olmuyor oluyor kalbi duruyor her yolu denedik iğneler ilaçlar çalışıyordum işimi bile bıraktım en son iki hafta önce üçüncü kürtajımı oldum artık maddi manevi çöktüm(hepsi tüp bebekti) eşim ve ben inançlı insanlarız Allah’tan gelene boynumuz kıldan ince bana göre eşime göre de çocuksuz bir evlilik olabilir çocuğumuz olmazsa çalışır yer içer gezer modundayız ama ailerimiz ve çevremiz bunu kabul etmiyorlar hep bi cocuk muhabbeti ne düğünlere gitmek istiyorum ne bayramda el öpmeye gitmek istemiyorum hiçbirşeyde bulanmak istemiyorum hayat dolu bir kızdım sessiz sakin içime kapanık bir kız oldum eşim kimseyi umursama diyor ama öyle olmuyor işte hatta bu durum yüzünden cok sevdiğim memleketimden bile ayrılmak istiyorum ama eşim yaşadığımız şehire cok bağlı bende öyleyim ama gitmek istiyorum ama gidemeyiz şimdi tekrar iş arayışındayım sırf yeni tüp bebek yaptırmak için tüp bebek o kadar maliyetliki ne tatile gidebiliyoruz ne istediğim gibi yiyip içiyoruz nede giyiyoruz hep tüp bebek parası biriktiriyoruz evlendik bir sene mutlu şekilde yaşadık sonra hep çalış tüp bebek yaptır şimdi diyeceksiniz ailerinizden isteyin öyle insanlar değiliz hayat şartları cok zor kendimiz için emekli olmuş bundan sonra rahat edecek insanları zora sokmak vicdanen bizi üzüyor o yüzden hep kendi çabamızla yaptık bundan sonrada öyle olacak ve şunuda söyleyim çocuk olmamanın toplumsal olarak psikolojisi o kadar ağırki eger ki eşim iyi bir insan olmasaydı çoktan boşanmış olurdum çocuğu olmamak mı yoksa boşanmış olmak mı boşanmış olmak daha iyi bişey gibi o derece yani kızlar ve en önemlisi çocuk benim yüzümden düşüyor yumurta kalitem az ve cok kalitesiz ve bu beni vicdanen cok mutsuz ediyor bunun üstenede eşimin iyi bir insan olması ve benim yüzümden baba olamaması beni yaralıyor ona her baktığımda gözlerim doluyor her ona karşı öyle bir vizdan azabı duyuyorum ki içimden sürekli eşimden özür diliyorum ve bu vicdan azabı o kadar ağır basıyorki eşimin dediği herşeye evet diyorum birimize bişey alınacaksa kendi istediğimden vazgeçip ona aldırıyorum sürekli onun sevdiği yemekleri yapıyorum ailesine karşı hep alttan alıyorum vizdan azabım ileri boyutta etrafımdaki tüp bebek doktoru önerip duruyor biride demiyor ki çocuksuzda olur olmasada olur demiyor hiç kimse ama Cok yoruldum tüp bebekten yaptırmaktan yine olsa garantisi yok düşecek kendimi çocuksuz olarak evli olmaya alıştırmaya çalışıyorum bu aralar lütfen siz bari söyleyin çocuksuz evlilik olmaz mı biz eşimle mutluyuz Allah’a şükür ama çocuksuz ileride mutsuz olurmuyuz düzenimiz bozulur mu cok korkuyorum