sizce yanlış bir şey mi yaptım?


anneannemin ölüm yıldönümü geçtiğimiz günlerde idi ve üzerinden yıllar geçmesine rağmen yıldönümüne günler kala olur olmaz anlarda haykırarak ağladım. çünkü benim kıymetlimdi o.
ama anneannem, aylar süren yoğun bakım serüveninden sonra vefat ettiğinde ilk mevlüdü bizim evimizde okunurken mutfağa kaçıp kaçıp beşer onarlı gruplar halinde gözümüzden yaş gelene kadar gülüp "lan o da olsa ne biçim gülerdi şu anda." dedik. kayıp böyle bi şeydir. hayat devam etmesine rağmen artık kaybettiğiniz insanla iletişim kuramayacak olmanızın acısı böyle böyle koyar insana.
bu gibi durumlarda da "ay sen de arkadaşının acısını anla ve onunla yas tut" demek de karşısındakine erdem sinyallemeye çalışmaktan başka bir şey değil çünkü senin arkadaşınla yaşayacağın eşzamanlı yas ya da önerdikleri hoşgörü (ki bu hoşgörü aslında kibrin ta kendisi oluyor) hiçbir anlayışı geliştirmeyecek çünkü acı ve yas biriciktir.
 
Son düzenleme:
kesinlikle katiliyorum. herkesin acısı kendine ozeldir. kimse de kimsenin acısını yasamayamaz - bunu beklemek sacma olur.
benim dedem mesela daha bugün andik. cok tezcanli biriydi rahmetli, aksam 9da ucagim varsa oglen 1de arabaya biner kornayi calardi ineyim diye:)) katildigim turda memlekete de uğruyorduk, yan sehirde kalmistik - "otobuse binince ararim 3 saate sehirde olurum, ona göre gelirsiniz" demistim. sabah 8de aradim ciktim diye, meger nolur nolmaz demişler sabahin kör saatinde gelmişler sehre, gunesin alninda 4 saatten fazla beni beklediler :) canım dedem - tabii ki onu anıyorum, seviyorum vs ama gömdük ve sehrin tepesine ciktik , salep ictik. ne yapalım yani, ölüm Allahın emri. kendimi yerlere atip üstümü parçalasam dedemi daha mi cok seviyor olacagim?
ayni sekilde giden varsa cenaze otobusu oluyor. altta tabutta mevta gidiyor ustunde bir otobus dolusu insan. benim gibi memleketi uzak olanlar o arabada 12-16 saat aglaya aglaya gidemez ki. bazen aglar, bazen güler, bazen sohbet eder, bazen muzik dinler, bazen yemek yer... hayat devam ediyor yani.
tutup da story paylasti diye küsmesi kendi şimarikligi. konu sahibi vereceği destegi vermis
 
şöyle, elbette acısı biriciktir ve ben zaten arkadaşımla empati yapamadığımı fark ediyorum. Benim kuzenlerimel aram normaldir, başıma daha mnce bir kayıp da gelmedi, ne hissederim onu bile bilmiyorum.
Ama arkadaşımın da 100’e yakın kuzeni var desem abartmış olmam.
Gidip de kahkahalarla konuşmadım, kahkahayla aramadım, saatlerce soğukta onunla beraber ağlayıp evine gidene kadar otogara bıraktım, elimden geleni yaptım.
 
Kaldı ki whatsapp gruplarımızda da aktifti, dakika başı sevgilisiyle de konuştu, hayatına o da devam etti, edecek de
 

yapmanız gerekenden fazlasını yapmışsınız zaten.
 
Tabii ki hayat sizin hayatınız, bunda alınacak bir şey de yok. Ama insan hassas varlık, özellikle ölüm gibi ötesinin olmayacağı bir konuda. Belki ders çalışırken story atmanızı şov olarak algıladı. -bence de değişik bir kare, anlamsız- belki de ben odaklanamıyorum istesem de , geri kalıyorum her şeyden diye düşündü ve yasına daha da odaklandı.
 
Ben kişisel hesabıma bir story atmadım, kendime ait bir blog hesabım var, oraya sadece çalışma masamı attım, ilk günler zaten hiçbir paylaşım yapmamıştım, yani kişisel hesabım bile değildi
 
Ben senin bir hatan olduğunu düşünmüyorum. Cünkü ders çalışmak senin bir görevin, bunu sosyal medyada paylaşmayabilirdin ama bu bir eğlence storysi olmadığı için alınacak bir durum yok.

Bu konuda asıl mesele şu; arkadaşın o kadar acılıysa sosyal medyaya neden bakıyor? Bakmasın. Demek ki onun acısı da gerçek degil. Ben çok sevdiğim birini kaybetsem bırak sosyal medyayı, yemeden içmeden kesilirim.
 
Ay bana ne ya arkadaşımın kuzeninden. Basın sagolsun bir şeye ihtiyacın olursa söyle derim o kadar. Fazlasını beklemem, bekleyenle de görüşmem tahammül edemem öyle insanlara. İnsanın eşi çocuğu ölür allah korusun orda insan destek olur da, üzülür de, içinden paylaşım yapmak da gelmez ama tanımadığım kuzen için şu kadar drama çekecek sabrım yok benim.
 
Hayır tabiki ne alaka.
 
1. derece yakınını kaybeden biri neden internette dolanıyor? Ben olsam bırak internette dolaşmayı yemeden içmeden kesilirim.
 
Mekanı cennet olsun arkadaşınızın kuzeninin.
Benzer şekilde bir yakınımı bende kaybettim. Arkadaşınızın ne yaşadığını, sürecin ne kadar travmatik olduğunu tahmin edebiliyorum. Ama bence de abartmış.
Yani evet herkesin yas tutma süreci farklı ama siz bu sürece aynı şekilde eşlik etmek zorunda değilsiniz.
Sizin yerinizde olsam özür dilemezdim.
 
Yok deve, arkadaşımın kuzeni intihar etti diye ben neden story atmayacakmışım ya, tamam anne baba kardeşi olur da birkaç gün eğlencemizi paylaşmayız ama bu arkadaşınızın beklediği hassasiyet çok fazla ve gereksiz. Ben hiç umursamazdım.
 
Kuzeni abisi gibiymiş. Şimdi arkadaşımın yanından geldim. Laf sokarak diğer arkadaşıma “ben sizin abiniz ölse sokağa bile çıkmazdım arkadaşlarımdan hayatına devam edenler var” dedi.
Ben çocupu görmek için bu saatte dışarı çıkmışım.
Ve bazı arkadaşlarını sileceğini söyledi. Herhalde bana diyor anlamadım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…