tabii ki mutlu olacaksin. bence tanimadigin birinin ölümü icin günlerce aglaman saçma .
dunyada o kadar acı şeyler var ki agla agla hangisine aglayacaksin?
biz dedemi gömdük sonra eniştemin köye ilk gelisi diye onu meshur bir tepe var oraya çıkarttık. arkadasimin uc hafta anneannesi öldü, iki hafta önce dudagina burnuna dolgu yaptirdi, yine o anneannenin diger torunu gecen hafta mekan tuttu cocuguna dogumgunu eglencesi duzenledi, dün yakinimin apartmanindan yasitimiz birinin ölüsü cikti, cok uzuldu benimle konustu falan. bugun yine mesaj atmis beraber gittigimiz guzellik salonunda sorun yasamis onu anlatiyor.
yani hayat böyle bir sey.
insan kendi cevresindekiler ölünce bile iki ağlıyor üçüncüde yoluna bakiyor. ates düştüğü yeri yakar. sana ne, sen neyin yasını tutup aglayip duracaksın?
kuzenin kendi aglasin tabii "kuzenimi aramadim sormadim - derdini bilemedim, intihar etmesine engel olamadim" falan diye üzülsün. senlik bir durum yok ki.