Sizce normal bir çift değil miyiz?çok bireyseliz

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

willyy

Üye
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2022
945
612
Merhaba,
Eşimle huzurlu, stabil, sorunsuz ve mutlu bir evliliğimiz var. 6 yıl mesafe ilişkisi sonrası yaklaşık 2 yıldır evliyiz. Biz çok mutlu ve hiç tartismasiz yasamamiza rağmen çevremdeki herkesten negatif yorum-elestiri alıyoruz. Sizce bizim değişmemiz gerekir mi? Normal değil miyiz? Bir şeyler eksik mi, bir şeyleri mi kaçırıyoruz?
Sorun şu ki, biz çok bireysel yaşayan bir çiftiz ve böyle çok mutluyuz. Örnekler: mesela akşam yemeğinde ben bir şey dinlemekten yavaş yavaş yemekten hoşlanıyorum, eşim hızlı ve çalışırken ya da bir şeyler izlerken bu sebeple çoğunlukla ayrı yemek yiyoruz. Uyuma ve uyanma saatlerimiz farklı, bu sebeple ikimiz de evden çalışmamıza rağmen farklı saatlerde kahvaltı yapıyoruz ya da yatağa gidiyoruz. Tabi günaydın iyi geceler sarilmalarimiz var :) evden çalışsak bile kahve molalarimiz vb farklı.
Tek tatile gitmekten hoşlanıyorum Ben, sanat tarih seviyorum bu sebeple bu tarz yerlere yalnız ya da arkadaşlarımla ailemle gidiyorum. Eşim bilgisayar oyunlarını çok seviyor, tatilde bekar arkadaşlarıyla villa vb kiralayıp sabaha kadar oyun oynuyorlar turnavalar düzenliyorlar, ben tabi ki katılmıyorum :) bana komik de geliyor kocaman adamların saatlerce oyun oynaması :) teknolojik gelişmelerle ilgili bu konferansları fuarları takip eder farklı şehirde ülkede olsa bile katılır, benim ilgimi cekmedigi için gitmem :) müzik tarzlarimiz farklı, o yüzden yalnız gittigimiz konserler çok oluyor. Ben tiyatro severim o sinema, ortak çok nadir gideriz. Benim misafirlerim geldiğinde o zaman geçirmek istemezse nazik bir bahaneyle evden gider, hatta ona dışarıda zaman geçireceği keyifli aktiviteleri ben bulurum. Aynı şekilde geçen hafta onun bir arkadaşı geldi, ben bir saat falan sohbet edip alışverişe çıktım... Buna benzer binlerce örnek verebilirim. Evde sorumluluklarimiz net bellidir, bu sorumlulukları asla aksatmayiz, is bölümümüz %50-50.
İkimiz de iyi maaşlarda çalışıyoruz, hem ortak hesabımız var ev giderleri tatil birikim vb için. Hem de tutarı keyfimize göre degismekle birlikte bireysel hesaplarımız var, ona asla parasını sormam o da bana sormaz. Ben ailemi sık ziyarete giderim canı aile ortamı isterse gelir, istemezse asla ısrar etmem o da bana aynı şekilde. Gece kız kıza ya da erkek erkeğe çıkarız/çıkarlar kimse o gece nerdesin bile yazmaz bazen sabahladigimiz bile olur. Birbirimizden tatlı söz güler yüzden başka hiçbir beklentimiz yok. Eşim olsa bile benim hoslandigim ama onun çok ilgilenmediği konularda ona ısrar etme hatta davet etme haddini kendimde bulmuyorum. O da benim sınırlarıma çok saygılı, geçen haftalarda mesela yıllık iznimin %70'ini onun olmadığı bi seyahatte çok da tanımadığı insanlarla geçirdim. ben yokken evde hasta olmuştu, keyfim bozulmasın diye bana söylememiş bile.
Her konuda çok özgür hissediyoruz ve gül gibi geçiniyoruz, ama çevremden sürekli eleştiri alıyorum. Siz ne düşünüyorsunuz?
Son olarak, duygusal anlamda da çok yoğun hislerimiz var, aşık olarak evlendik hala da öyleyiz. Bazen saatlerce sarmaş dolaş oluruz göz göze oluruz, dizi izleriz, spor yaparız, .... Bazen saatlerce yalnız zaman geçiririz. Onu çok derin çok farklı seviyorum, aşığım. O da aynı şekilde.
Hem çok farklıyız, hem de başka çok ortak yönümüz var. Sizce biz diğer çiftlerin bildiği/hissettiği bir şeyleri kaçırıyor muyuz? Cevrenizde var mı bizim gibisi?
 
Gayet iyi geçiniyormuşsunuz bence bir sorununuz yok . Zevklerin, aktivitelerin farklı olmasından siz değil etraf rahatsız ise bence duymayın eleştirileri.
Teşekkürler yorumunuz için. Ama herkes bize "siz ev arkadaşı misiniz", "çok ayrisiniz", "bağıniz yok", çok özgürsünuz.... Vb yorumlarında o kadar çok bulunuyor ki, artık kendimizi sorgulamaya başladım.
 
Siz bu şekilde mutluysanız çevrenizi ilgilendirmez ki. Duymayın.
 
Birbirinizi sevdiğinizi, beraber bazen saatlerce vakit geçirdiğinizi sarıldığınız vs yazmışsınız. Yani birlikte yapılacak aktiviteleri zorla sırf birlikte yapılsın diye yapmak daha samimiyetsiz bence. Sizin de dinamiginiz bu. Herkesin normali farklı. Süper uyumlu çiftler de var safa bağımsız veya zevkleri uyumsuz . İnsanlar kendilerinin davranışlarını ilişkilerini vs en normali ve doğrusu sanıp başkalarına da onu dayatıyor. Eşiniz kıskançlık yapsa ,siz birlikte biyerlere gitmek için kavga çıkarsanız filan onlara göre daha normal olursunuz.
 
Evet, bu sebeple zaten çocuk sahibi olmayı düşünmüyoruz. En azından yakın gelecekte :)
Yorumlar için çok teşekkürler, aslında çevreyi duymamak lazım haklısınız ama her zaman yapamiyoruz.
Bu arada bunları çevreme ben anlatmıyorum, ilişki böyle olmalı da demiyorum ama onlar görüyorlar ve konuşuyorlar.
 
Biz de bir takım sebeplerden biraz boyleydik. Sonra çocuklardan yatakları da ayırma durumunda kaldık. Bir ara ben tek yatıyordum hatta koca yatakta. Oh ne rahat falan modundaydim.

Ama 12 yılın sonunda şunu farkettim ki bu ayrı ayrı olma durumları ilişkiye iyi gelmiyor. Sevgi olarak uzaklaşmasan da ilişki olarak birbirinden uzaklasiyorsun. Eşimle hala birbirimizi severiz. Kopamiyoruz. Ayrılık aşamasına geldik , herşey hazırdı ama sevgimizden döndük diyebilirim. Ama gerçekten ilişki birlikte bişi yaptkca güçleniyor.

Evlatla bile öyle. Birlikte yaşadığı evladıyla iliskisi daha iyiyken çeşitli sebeplerden uzaktan yaşanmış anne çocuk ilişkisi bile başka.

Yada arkadaslarla bile öyle oluyor. Ne kadar sevsen de artık fiziki olarak sürekli gorusmedigin birşeyler yapmadığın arkadaşınla birsekilde uzaklasiyorsun.

Bence şu an iyi bile olsa uzun vadede sorun olusturabilir. O yüzden belli araliklarla birlikte bisiler yapmaya çalışın. Haftasonu yemekleri birlikte yensin mesela en azından. Ona benzer bir sürü yol bulunabilir
 
Siz memnunsanız kime ne ki bunlardan? Yani dışarıda sabahladığın zaman adamın sana nerelerdesin, napıyosun diye mesaj atmamasını "kocam beni umursamıyor" şeklinde yorumlamıyorsan sorun yok. Bizim millet olarak aile bağlarımızdan dolayı mıdır nedir daha birbirine bağlı ilişkilere alışığız. Mesela annem işten her zamankinden biraz geç kalsa arıyorum veya mesaj atıyorum nerelerdesin diye. Bugün beni evin yakınındaki markete giriyorum diye aradı. 30 dk geçti gelmedi merak edip aradım mesela nerde kaldın diye. Muhtemelen kocam da dışarıda sabaha kadar eğlencede olsa yine de bi arar sorardım. Ama siz memnunsanız sorun yok.
 

Halinizden memnunsunuz , değişmek istemiyorsunuz. Bu durumda, konunuzun hangi kısmı size "Bir Derdim Var" dedirtiyor ?

Konunuz örnek olay ve daha büyük bir olasılıkla bir danışan hikayesi gibi duruyor. İnşallah öyle değildir.
 
Tek tavsiyem cocuk yapmadan evvel birbirinizi tartmaniz. İkinizde kendinize kural koyup ozgurluk alaninizi kisitlayin, kendinizi deneyin, ben bu kadar bagimli olabilir miyim diye sorun kendinize. Cunku bir muddet evinize ve esinize bagimli olacaksiniz. O bebege bakacak, siz uyuyacaksiniz. Eger bu sekilde yurutemiyorsaniz cocuk sahibi olmayin. Bebek dogduktan sonra insanin hayati birbirine girmis yün yumagina dönüyor. Mesela bireysel olarak tatile gitmek icin cocugun buyumesi gerekiyor. Siz bebegin aglamalari(9.aydan bildiriyorum az evvel bebek salladigim icin uyanigim yani uzun bir sure agliyor bebekler), uykusuzlukla mucadele ederken esinizin arkadaslariyla degil sizinle olmasi gerekiyor.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…