Sizce normal mi ?

unutuyomben .!.:

Bence çocuğunuzun özellikleri çok güzel. İyi niyetli yardımsever düşünceli. Ben de mesela kuzeni her şeyi almış ya o durumu abes bulurdum. Ailesi hiç almıyo gibi saldırdı derler mi diye çocuk sonuçta ama oğlum öyle yapsa üzülürdüm. Sizinki ne güzel azla yetiniyo. Kendini tam ifade edememe konusu için bol bol kitap okutun. Siz de akşamları kitap okuma saati düzenleyin ailecek. Daha akıcı konuşabilir belki bu sayede.

Genişletmek için tıkla...

kahvetelvesi .!.:

Götürmekten de bahsetmeyince tahmin edemedim.

Bir kısmının kişilik özelliği, bir kısmı için de size önerilecek bir destek olduğunu düşünüyorum.
Durgunluğu, ifade etme becerisi konusunda yapılacak bir şeyler vardır muhakkak.

Genişletmek için tıkla...

calmm .!.:

Merhabalar uzun zamandır canımı sıkan acaba ben mi kuruyorum diye kendimi yediğim çevremdekilere sorduğumda ise normal olduğu söylenilen bi sıkıntıdan bahsetmek istiyorum.
9 yaşında oğlum var kişisel özelliklerinden bahsetmek istiyorum doğduğundan beri hep nazlı, hassas, çabuk hastalanan ( bu yüzden üzerine çok düştük yanlış olsada her zaman herşeyi talep etmeden önündeydi ) , geç yürüyen genel olarak hareketleri konuşması dahil yavaş bir çocuktu hala daha öyle .
Ayrıca çok ince düşünceli,merhametli kimseye kıyamaz mesela arabayla yolda giderken karşı tarafın bize yol vermesine bile dikkat edip ne kadar iyi kalpli bi insan anne bize yol verdi diye düşünen duygusal bir çocuk.


Asıl sorun çocuğumun yaşıtları gibi davranmaması . Örneğin çok yakın bir akrabağımız hediyelik eşya dükkanından hediye almasını istiyor kuzeniyle birlikte kuzeni gözünün gördüğü çoğu şeyi almak istiyor oğlum ise iki tane uygun fiyatlı almak istediği şeyi almış kuzeni neden benim aldıklarımdan almadın diye sorduğunda ise akrabağımız olan amca hesabı ödeyeceği için çok para tutar diye düşündüm ondan almadım diyor . Belki kuzeninin yaptığı kurnazlık illa kurnaz olsun demiyorum ama hakkını savunamıyor karşısındaki cin fikirliyse çok çabuk kandırabiliyor ve bunu anlayamıyor.
Beslenmesine sevdiği birşeyler koyarım arkadaşları istiyor diye verir hepsine kendine bi iki dilim bırakır onlar sana veriyor mu ki diye sorduğumda ben istemiyorum kimseden der . Özgüvensizlik mi bilmiyorum ama genelde sınıfında öğretmenleri ve arkadaşları tarafından sevilen oyunlara dahil edilen bir çocuk.

Bir diğer sıkıntı ise bir olay yaşadı iyi veya kötü en basitinden okul nasıl geçti diye sorduğumda onu baştan sona düzgün bir şekilde anlatamıyor gayet yavaş ve ağır bir şekilde duraksayarak ıı şey diyerek başlıyor konuşmaya bazen pes ediyor neyse boşver deyip anlatmayı bırakıyor . Kendi sınıf arkadaşlarını gözlemliyorum gördüğümde birşey sordugumda gayet akıcı konuşup anlatıyorlar. Ama oğlum kullanması gereken kelimeleri doğru yerlerde kullanamıyor bazen çok anlamsız cümleler kuruyor toplumda birisi birşey sorduğunda çok geriliyorum acaba konuşabilecek mi diye . 5 yaşında kekemelik dönemi olmuştu bir sene kadar daha sonra kendiliğinden geçti .

Zeka olarak bir geriliği mi var acaba diye düşünüyorum ama matematik dersini çok seviyor ilgisini çekiyor anlıyor yapabiliyor ne zaman ki problem çıkıyor hiç anlamaya çalışmıyor direkt sallayıp işaretliyor aynı şekilde Türkçedede konuları biliyor ödev yaparken sıkıntısız tahtaya kalktığında yapabiliyor ama sınavlarda en basit sorularda yanlışları oluyor. 2.sınıf karnesi sene sonu yapılan sınav yüzünden iki dersi bu sebepten iyi geldi . İnternetten araştırıp baktığımda dikkat eksikliği olabileceği kanısındayım, çevredekilere göre normal , eşime göre evet biraz farklı bende böyleydim küçükken diyor ama bilmiyorum kafama çok takılıyor tamda anlatabildim mi bilmiyorum ama genel olarak böyle benim en çok canımı sıkan konuşurken anlatırken o şekilde olması.

Normal mi sizce yazdıklarımda bir anormallik var mı bir uzamana götürmem gerekli gibi mi ? Dışarıdan bir göz olarak yorumlayabilir misiniz ?

Genişletmek için tıkla...

zxshermine .!.:

Çocuğunuz karşı tarafın ödeyeceği hesabı dahi gözetirken; çocuğunuz için nasıl zeka olarak bir geriliği mi var dersiniz ?

Çocuğunuzu dinlerken, konuşmasına müdahale ediyor musunuz ? Belki de o yüzden bir süre sonra "boş ver" deyip, anlatmayı bırakıyordur.

Çocuğunuzu eleştirirken kendi yanlışlarınızı da düzeltmeye ne dersiniz ? Akrabağı şeklinde bir kullanım bulunmuyor, doğrusu akraba.

Genişletmek için tıkla...

Zuzushh the YARGI Machine .!.:

Dikkat eksikligi kisminda destek alabilirsiniz. Okul basarisini arttiracaktir.

Ama mizaç olan tarafi degistiremezsiniz bu cocuk sakin bir cocuksa hic bir zaman o “yirtik” denen cocuklardan olmayacak.

Konusma konusunda da oglunuzun sevdigi oyun, cizgi film vs hakkinda sohbet edin ailece. Mesela ben de okulla ilgili konu acinca oglum pek anlatmiyor ama sevdigi cizgi filmdeki karakterleriyle ilgili muhabbet acinca bir saat sohbet ediyor.

Genişletmek için tıkla...

gunes8686 .!.:

Merhabalar benim de oğlum 10yasinda ve çok benzer şeyler söylediniz.Oglum da bir aslan:)
Markete gitse bir tane alır,bebekliginden beri hiçbir zaman aç gözlü olmadı..Okulda olan hicbirseyi anlatmazdi ben hep başkalarından duyardım ne olmuş ne bitmiş.Saygili efendi empatik çocuklar bunlar.Ben gurur duyuyorum empatisinden ,merhametinden.Konusmasi için bol bol kitap okumalı,yeni kelimeler öğrenmeli ve kullanmalı.Eger tablette oyun oynayip video izliyorsa sinir koyun ,en fazla günde bir saati olsun.
Babasıyla tiyato sinema vb etkinlikler yapsın.
Ben önceden oğluma müdahale etmiyordum ama artik insanların niyetlerini okuması gerektiğini söylüyorum.Ornegin o arkadaşın seni dusunseydi yazılın varken top oynamaya ısrarla cagirmazdi.Ya da marketten birleşip bir şey alacaklar ,bizimki hep en fazla parayı koyar,aldıkları da ortak olur.Bunu da artık aştık,kimsenin hakkına girme kimseye de hakkını yedirme gibi...Hep cikarimda bulunup söylüyorum ki o da biraz gerçek pencereden bakabilsin.
Duzelmeyecek bir şey değil,sadece konuşma için yine de bir psikiyatri uzmanına götürün derim

Genişletmek için tıkla...

Revna .!.:

Mükemmeliyetçi ve kontrolcü bir annesiniz. (Lütfen bunları yüklenme olarak değil, literatürdeki yerine göre değerlendirin)
Ben yetişkin halimle böyle bir akranımın yanında doğal olmakta zorlanırdım muhtemelen.
Kaldı ki küçük ve ebeveyn onayına muhtaç yaşta bir çocuğun buna maruz kalması.
İçine derinleşmiş çocuk, çünkü dışarda yüksek standartlı bir anne var ve onun tarafından yetersiz görüldüğünü, siz gizlediğinizi sansanız bile hissediyor.
Yazım dilinizde, çocuğunuza yönelik “ona nasıl destek olabilirim” hissinden ziyade, yaşıtlarıyla kıyasla onu yetersiz/pasif ve ele karşı bazen utanç verici olarak tanımladığınızı görüyorum.
Önce onu kalpten kabul etmekle başlayın işe.
Mizacını, yeteneklerini, oluru neyse onu, kendi kıstaslarınızı bir kenara koyarak benimseyin.
Sonra da bir uzman desteği dilerseniz alın, ki bu bence yalnızca evladınıza değil size de iyi gelecektir.
Son olarak, evladınızın iyiliğini bu dünyada en çok siz istersiniz, ve elbette yukarıda saydıklarım sizi kötü anne yapmaz, ancak kaygılar insanı bazen kontrolcü ve baskıcı yapabilir, sizin de kaygı yönetimine ihtiyacınız olabilir.
Dışardan gözlemim bunlar.

Genişletmek için tıkla...