Ben eşime de bişey diyemiyorum yanlış anlamaya çok müsait düşkünler ne var diyecektir ama bizim açımızdan öyle olmuyor işte. Çok zor çok...Bende hamileyken bunu yaşamaktan korkuyordum eşimede diyordum inşallah böyle olmaz oldu suan ama inşallah siz yaşamazsınız
Evet bende kalp kırmadan halletmek istiyorum aramız kötü olursa ilerde çocuğumada yansıyacak hem ben çocuğumu onlardan sakınmıyorumds istediklerinde veriyorum sevmeleri hoşuma gidiyor ama tek istediğim annesi sensin sen bilirsin kafasında olmaları
Ah bu kayinvalideler gercekten... Kiz anneleri neden boyle sacma sapan davranmiyor anlamiyorum. Hayatlarinda hic cocuk gormemisler gibi. Geleceğimden korkuyorum okudukca. Keske basta tavrinizi koysaymissiniz ben bakicam edicem dedikce. Ama yine gec kalmadiniz, anne ben cocuguma kendim bakabilirim. Lutfen birak kendi cocugumla ilgileneyim diyin. Kendinizi uzmek dogru degil. Madem anlamayan insanlar... Hep kavga olmasin hir gür cikmasin derim ama insani aptal yerine koyanlari da hic sevmiyorum ya50 günlük oğlum var ve kaynanam ne zaman onlara gitsek babaannesi değilde annesi gibi davranıyor. Çocuğum olmadan önce sen doğur ben bakıcam diyordu aldırış etmedim sonra hamile kaldım hamileliğim sürecinde ne zaman gitsek onlara senin çocuğuna ben bakıcam diyordu ve ben çalışmıyorum bu yüzden bakamıcak durumumda yok. bu arada ne zaman bize gelse evim temizde olsa evimi temizler ilk başta sinir oluyordum temizlediğim evime bile ev pis diyip temizliyor ve eşyaları kafasına göre oraya buraya koyuyor yerlerini değiştiriyor. Doğuma yakın bize gelmişti annemde bizdeydi yine temizlik yaptı akşam eşim hadi anne seni eve bırakayım dedi ben ve annem çay içicektik hemen gitme vs dedik ama gidip uyuyacam çay uykumu kaçırıyor filan dedi gittiler neyse bunu sundan anlattım bu olay üzerinden 1 hafta geçti ve doğum yaptım kendime geldiğimde baktım suratı 5 karış sonra eşime sordum neden olduğunu bilmediğini söyledi bende refakatçi olarak annem kalıyor diye surat yaptığını düşündüm çünkü hamileyken senle ben kalcam diyordu ama öyle değilmiş eşim sormuş simdi canın sıkılmasın boşver demiş sonra öğrendim ki o geldiği gün ben eşime annen yatıcakmı yer yok demişim çay bile koymamışız filan alınmış bunu duyunca sinirlendim birincisi ben kalacak yer yok demedim ve çay koyalım çay iç git dedik ikincisi bir hafta tepki vermeyip doğum yaptığım günmü tavır yapmak geldi aklına diye. Şimdi oğlum 50 günlük bu sürede evime 2 defa veya 3 defa geldi geçen biz gittik oğlum yanımda uyuyordu mıkırdandığında pış pış yapıyordum kayınvalidemede dedim gel suraya otur sen uyut pış pış yap çünkü hevesli bakmak için oturdu işte eşimle konuşurken oğlum mıkırdandı görmedi bende pış pış yaptım sen elleme diyip elimi ittirdi bende bu hareketne sinirlendim ama bişey demedim sonra uyanır gibi oldu bende al kucağında uyusun istersen dedim aldı öyle diyince kucağında tuttu yavrum benim oğlum diye seviyor ne yapılması gerekiyorsa kendi yapmaya çalışıyor altı değiştirilcek değiştireyim diyorum hemen alıyor ben değiştiririm diyor ne pamukla siliyor ne pişik kremi sürüyor pis bezi çıkarıp yenisini bağlıyor sadece. dün tekrar gittik yemek yiyoruz hep birlikte oğlum uyuyordu uyandı diyorki dur yemeğimi bititip alıcam seni hızlı yiyor sırf almak için yada yemiyor sonra emziriyorum bitince bekliyor alsın gazını çıkarsın diye bide ben hiç bilmiyormuşum gibi işte böyle yapcan yoksa olmaz bilmem ne bana anlatıyor oğlum bazen kucakta uyumak istiyor benimde çok uykum olduğunda birlikte uyuyoruz sürekli uyuma birlikte diyor ezmeyeyim diyeymiş ben kendime güvenmesem ezerim diye düşünsem zaten yatmam ama oğlum varken zaten yarı uyanık şekilde uyuyorum nefes alışı değişse uyurken uyanıyorum direk sonra yok çocuğu koltuğa koyma düşer diyo ben düşmücek şekilde koymayı bilmşyormuşum gibi sonra eşimin halasına gidicektik benim kucağımdaydı bana ver dedi bende ayakkabımı giymem için sandım sonra kendi giydi ayakkabısını almak için elimi uzattım sen yürü ben taşıcam dedi benim oğlumun annesi kendisiymiş gibi davranmasına sinir oluyorum bunu eşimede söyledim ama o annesini kırmak istemiyor çocuğu niye annesinden ayırdın versene filan yaptı ayırdım annesinden dedi gülerek birde yazlıkları var bayramda gidicez diye konuşmuştuk çocuktan önce giderdik arada dün gidelim yazlığa ben bakıcam dedi o lafından sonra gitmek te istemiyorum artık. Eşimle konuştuğumda çok takıyorsun takma görmezden gel annesi sensin sonuçta diyor ama kaynanamın annesi kendisi gibi davranmasına sinir oluyorum sizce abartıyormuyum.
Açıkcası başta gelip evimi pis diyip temizlemesi herseyi kafasına göre düzenlemesine sinir oluyordum artık takmıyorum ama bebeği verip uyumaya gidip geldipimde bacaklarını tülbentle bağladığını gördüğüm günden beri güvenip bırakamıyorum keşke bırakabilsem bende dinlenirim dediğiniz gibiNe güzel kaynana,keşşşşke benim olsaydı
Aklınızı kullanın,verin çocuğu baksın,evinizi temizlesin,yemeğinizi yapsın,evi toparlasın. Siz de uzatıp ayağınızı oturun misler gibi
Evet doğru bu noktada empati çok önemli inşallah sizin böyle sorunlarınız olmazBen eşime de bişey diyemiyorum yanlış anlamaya çok müsait düşkünler ne var diyecektir ama bizim açımızdan öyle olmuyor işte. Çok zor çok...
Kaynanam hergün akşam 9 oldumu yatar sabah 5-6 kalkarBiraz hareketlensin sabah 6 da kalkmaya başlasın gidin 1 hafta kalın verin her sabah yanına 1 haftanın sonunda bu torun bakma merakının %20 si anca kalır. Yaşadım gördüm bizzat
Eskiden çok eskiden kadınlar o kadar çok iş yaparmış ki yorgunluktan uyuya kalırmış bebekleri emzirirken o zaman da nefes alamaz rahmetli olurlarmisezmeyeyim diyeymiş ben kendime güvenmesem ezerim diye düşünsem zaten yatmam ama oğlum varken zaten yarı uyanık şekilde uyuyorum
sizi ben anlarım. ben de doğurduğum zaman sanki ona doğurmuşum gibi davrandı, sanki ben taşıyıcı anneymişim gibi. doğurur doğurmaz tavırları değişti. bebeği sürekli yanında yatırmalar, beni emmesin diye mamaya alıştırmalar devamlı mama vermeler. emzirmek için çok mücadele ettim. sonunda bebek zar zor memeyi tutunca da havasını aldı. çok tuhaf bi duyguydu, hala aklıma geldikçe tüylerim ürperir. çok çok çaresiz hissetmiştim, çünkü bi yandan da yardıma ihtiyacım vardı annemden yardım alamıyordum. alt değiştirmeyi hiç bişey doğru düzgün bilmiyordum. o öğretir diye güvenmiştim doğumdan önce fazla bi çalışma yapmadım. o günlerde o halini gördükten sonra ona bir daha asla ama asla güvenmedim aramız da eskisi gibi hiç olmadı. çocuğu da yorgunluktan bayılsam bile kendim büyüttüm. hep bekledi bi noktada pes ederim de al biraz da sen bak derim diye, inadım inat oldu hiç de pişman değilim. tabi ki de birlikte vakit geçiriyolar, hatta babaanne baksa da dinlensem dediğim de çok oldu özellikle hastayken ama onun hayallerinde olduğu gibi değil...Yaranmama gerek yok merak etmeyin ben sevmesin kucağına almasın bakmasın demiyorum çocuğumun annesi sanıyor kendini konuşmaları ve hareketleri böyle ve sinir olduğumu belirtiyorum gözünüzle okuyup nerenizle anlıyorsunuz
Sanırım baştaki yazıda yazmadığım için birçok kişi çocuğu ver bırak dinlem diyor ama daha önce denedim bırakıp uyudum geldiğimde çovuğumun ayaklarını bağlamıştı çarpık bacak olmasın diyeymiş altını değiştirirken pamuk pişik kremş kullanmıyor bunlardan dolayı içim rahat bırakıp gidemiyorum k. Pederim yürütmeye çalışıyor küçücük bebeği anlayacağınız ilk çocukla alakası yok bende isterdim bırakıp dinleneyim ama yapamıyorumİlk çocuğundur kesin. Herkeste yeni heves.Evet fazla abartıyorsun. Bırak baksın işte aynı evde değilsiniz zaten birlikteyken o baksın sen çayını kahveni iç yat uyu dinlen keyif yap. Onu da pohpohla Allah razı olsun sayende sıcak çay içtim Bi dinlendim. Merak erme kv yanındayken bebeğe daha çok baktı diye onun bebeği olmayacak ona anne demeyecek. Ayrıca Bi çocuğun akrabaları tarafından sevilmesi bakılması da çocuk için güzel bir şey. Kapanın elinde kalmaz o senin çocuğun.
Doğru söylemişsiniz beni anlamışsınız ve böyle anlayanlar çıkınca mutlu oluyorum benim k vavildem sizinki gibi mamaya alıştırmaya çalışmadı emzirceğim zaman alıyorum ama bazen aç emzireyim dediğimde değil diyip vermiyorlar ve çocuk daha acıkıp sinirleniyor ve emdirirken zorluk çekiyorum. Biz anneler olarak kendimize güvenmesek çocuk yapmayız veya babaanneye güvenip yapanlar sonra veryordur bakması için ama ben kendim bakabilirim ve kendi kurallarıma göre bakılsın istiyorum ama onlar daha önce çocuk büyüttüğü için daha iyi bildiğini düşünüp yanlışta olsa kendi bildiğini yapıyorsizi ben anlarım. ben de doğurduğum zaman sanki ona doğurmuşum gibi davrandı, sanki ben taşıyıcı anneymişim gibi. doğurur doğurmaz tavırları değişti. bebeği sürekli yanında yatırmalar, beni emmesin diye mamaya alıştırmalar devamlı mama vermeler. emzirmek için çok mücadele ettim. sonunda bebek zar zor memeyi tutunca da havasını aldı. çok tuhaf bi duyguydu, hala aklıma geldikçe tüylerim ürperir. çok çok çaresiz hissetmiştim, çünkü bi yandan da yardıma ihtiyacım vardı annemden yardım alamıyordum. alt değiştirmeyi hiç bişey doğru düzgün bilmiyordum. o öğretir diye güvenmiştim doğumdan önce fazla bi çalışma yapmadım. o günlerde o halini gördükten sonra ona bir daha asla ama asla güvenmedim aramız da eskisi gibi hiç olmadı. çocuğu da yorgunluktan bayılsam bile kendim büyüttüm. hep bekledi bi noktada pes ederim de al biraz da sen bak derim diye, inadım inat oldu hiç de pişman değilim. tabi ki de birlikte vakit geçiriyolar, hatta babaanne baksa da dinlensem dediğim de çok oldu özellikle hastayken ama onun hayallerinde olduğu gibi değil...
Mesela siz diyosunuz ya ben guvenip yatmaya gittim döndüğümde ayakları tülbentle bağlıydı güvenim kırıldı diye. 1 kez başbaşa bıraktım o da çocuk konuşmaya başladıktan sonraydı, hadi dedim kendime sen de çok abarttın (burdakiler diyo ya abartıyosunuz diye) eve geldiğinde gözünün altında çöküntü oluşmuştu. süt içirdiğini anladım ( süt içirmemesini özellikle söylemiştim halbuki, önümde denedi bikaç kez ) ne yedin ne içtin diye sorguladım tam da konuşamıyodu 2 yaş civarı , sütlü kaave içirdi babaannem, sen de yap dedi (ya sabır) Aradık sorduk, ne var bunda oğluma da içiriyordum sütlü türk kahvesi dedi . Bi daha da tek bırakmadım. Yani velhasıl bazı kv'ler siz ne derseniz nasıl bi bakım vermek istiyorsanız tam tersini yapmaya programlı. siz tok dersiniz o aç der, siz üşümüyor dersiniz o donuyor der, siz süt vermeyin bağırsakları sindirmiyor dersiniz, sütsüz çocuk mu büyür der . 0-3 yaş arası şeker vermicem beyin gelişimi için iyi değil dersiniz elinde poşet poşet çikolatayla gelir , ama canı çekmiştir hadi verelim der . Böyle tiplere sabır gerek, politika gerek o da ben de yok. İdare edebilenlere saygım sonsuz, ben çareyi mesafe koymakta buldum.Doğru söylemişsiniz beni anlamışsınız ve böyle anlayanlar çıkınca mutlu oluyorum benim k vavildem sizinki gibi mamaya alıştırmaya çalışmadı emzirceğim zaman alıyorum ama bazen aç emzireyim dediğimde değil diyip vermiyorlar ve çocuk daha acıkıp sinirleniyor ve emdirirken zorluk çekiyorum. Biz anneler olarak kendimize güvenmesek çocuk yapmayız veya babaanneye güvenip yapanlar sonra veryordur bakması için ama ben kendim bakabilirim ve kendi kurallarıma göre bakılsın istiyorum ama onlar daha önce çocuk büyüttüğü için daha iyi bildiğini düşünüp yanlışta olsa kendi bildiğini yapıyor
Direk kaynananin yuzune karsi soyle bunu ben dogurdum annesi benim biraz sinirini belirle de bence abartmiyosun gayet de haklisin yardim istedigin zaman yardim etsin evet ama yardim istemeden sen yapamazsin sen edemezsin gibi tavirlarda neyin nesi. Bende bazen kaynanamin yaptigi seyleri esime anlattigimda takma diyor en son dayanamiyorum diyorum ki ya sen konus yada ben agir konuscam diyorum pasa pasa dedigimi yapiyor he konusmazmiyim gayette guzel konusurum kalbi kirilirsa kirilsin benden de bir tane var bu dunyada50 günlük oğlum var ve kaynanam ne zaman onlara gitsek babaannesi değilde annesi gibi davranıyor. Çocuğum olmadan önce sen doğur ben bakıcam diyordu aldırış etmedim sonra hamile kaldım hamileliğim sürecinde ne zaman gitsek onlara senin çocuğuna ben bakıcam diyordu ve ben çalışmıyorum bu yüzden bakamıcak durumumda yok. bu arada ne zaman bize gelse evim temizde olsa evimi temizler ilk başta sinir oluyordum temizlediğim evime bile ev pis diyip temizliyor ve eşyaları kafasına göre oraya buraya koyuyor yerlerini değiştiriyor. Doğuma yakın bize gelmişti annemde bizdeydi yine temizlik yaptı akşam eşim hadi anne seni eve bırakayım dedi ben ve annem çay içicektik hemen gitme vs dedik ama gidip uyuyacam çay uykumu kaçırıyor filan dedi gittiler neyse bunu sundan anlattım bu olay üzerinden 1 hafta geçti ve doğum yaptım kendime geldiğimde baktım suratı 5 karış sonra eşime sordum neden olduğunu bilmediğini söyledi bende refakatçi olarak annem kalıyor diye surat yaptığını düşündüm çünkü hamileyken senle ben kalcam diyordu ama öyle değilmiş eşim sormuş simdi canın sıkılmasın boşver demiş sonra öğrendim ki o geldiği gün ben eşime annen yatıcakmı yer yok demişim çay bile koymamışız filan alınmış bunu duyunca sinirlendim birincisi ben kalacak yer yok demedim ve çay koyalım çay iç git dedik ikincisi bir hafta tepki vermeyip doğum yaptığım günmü tavır yapmak geldi aklına diye. Şimdi oğlum 50 günlük bu sürede evime 2 defa veya 3 defa geldi geçen biz gittik oğlum yanımda uyuyordu mıkırdandığında pış pış yapıyordum kayınvalidemede dedim gel suraya otur sen uyut pış pış yap çünkü hevesli bakmak için oturdu işte eşimle konuşurken oğlum mıkırdandı görmedi bende pış pış yaptım sen elleme diyip elimi ittirdi bende bu hareketne sinirlendim ama bişey demedim sonra uyanır gibi oldu bende al kucağında uyusun istersen dedim aldı öyle diyince kucağında tuttu yavrum benim oğlum diye seviyor ne yapılması gerekiyorsa kendi yapmaya çalışıyor altı değiştirilcek değiştireyim diyorum hemen alıyor ben değiştiririm diyor ne pamukla siliyor ne pişik kremi sürüyor pis bezi çıkarıp yenisini bağlıyor sadece. dün tekrar gittik yemek yiyoruz hep birlikte oğlum uyuyordu uyandı diyorki dur yemeğimi bititip alıcam seni hızlı yiyor sırf almak için yada yemiyor sonra emziriyorum bitince bekliyor alsın gazını çıkarsın diye bide ben hiç bilmiyormuşum gibi işte böyle yapcan yoksa olmaz bilmem ne bana anlatıyor oğlum bazen kucakta uyumak istiyor benimde çok uykum olduğunda birlikte uyuyoruz sürekli uyuma birlikte diyor ezmeyeyim diyeymiş ben kendime güvenmesem ezerim diye düşünsem zaten yatmam ama oğlum varken zaten yarı uyanık şekilde uyuyorum nefes alışı değişse uyurken uyanıyorum direk sonra yok çocuğu koltuğa koyma düşer diyo ben düşmücek şekilde koymayı bilmşyormuşum gibi sonra eşimin halasına gidicektik benim kucağımdaydı bana ver dedi bende ayakkabımı giymem için sandım sonra kendi giydi ayakkabısını almak için elimi uzattım sen yürü ben taşıcam dedi benim oğlumun annesi kendisiymiş gibi davranmasına sinir oluyorum bunu eşimede söyledim ama o annesini kırmak istemiyor çocuğu niye annesinden ayırdın versene filan yaptı ayırdım annesinden dedi gülerek birde yazlıkları var bayramda gidicez diye konuşmuştuk çocuktan önce giderdik arada dün gidelim yazlığa ben bakıcam dedi o lafından sonra gitmek te istemiyorum artık. Eşimle konuştuğumda çok takıyorsun takma görmezden gel annesi sensin sonuçta diyor ama kaynanamın annesi kendisi gibi davranmasına sinir oluyorum sizce abartıyormuyum.
İkizimi bebeklerini benim ikizler 4 yaşını bitirdiler sagolsun kaynanam la baktık tek diyeceğim psikolojinize iyi bakın çok zorlansaniz bile evinizde tek bakmaya çalışınKeşke o kayınvalide bende olsaydı. Benimki elini sürmüyor ikizlere uykusuzluktan yorgunluktan ölüyorum sonra herkese aldık evimize bakıyoruz diyor. Bırakın siz biraz dinlenin keyfinize bakın. Of yine sinirlendim kadına ya
Ay cidden nasıl sinirlendim okurken ve çok şaşırdım sütlü kahve nedir bide türk kahvesi küçücük çocuğa. Benim çocuğunda ayakları bağlandıktan sonra bacağında hareket kısıtlılığı var dedi doktor kalça çıkığından süphelendiler şükür olmamış geçende ayağımda sallıcam diyor bende ayakta sallamayan ve buna karşı bir insanım ve bunu belirttim ayakta sallamıyorum diye o zamanda hafif hafif sallıcam bişey olmaz dedi o hafiflik sonra gittikçe artar ben aslında bakmasına da karşı değilim ama benim kuralıma göre baktığı sürece tabi böyle birşey olmadığı içinde istemiyorum bakmasınıMesela siz diyosunuz ya ben guvenip yatmaya gittim döndüğümde ayakları tülbentle bağlıydı güvenim kırıldı diye. 1 kez başbaşa bıraktım o da çocuk konuşmaya başladıktan sonraydı, hadi dedim kendime sen de çok abarttın (burdakiler diyo ya abartıyosunuz diye) eve geldiğinde gözünün altında çöküntü oluşmuştu. süt içirdiğini anladım ( süt içirmemesini özellikle söylemiştim halbuki, önümde denedi bikaç kez ) ne yedin ne içtin diye sorguladım tam da konuşamıyodu 2 yaş civarı , sütlü kaave içirdi babaannem, sen de yap dedi (ya sabır) Aradık sorduk, ne var bunda oğluma da içiriyordum sütlü türk kahvesi dedi . Bi daha da tek bırakmadım. Yani velhasıl bazı kv'ler siz ne derseniz nasıl bi bakım vermek istiyorsanız tam tersini yapmaya programlı. siz tok dersiniz o aç der, siz üşümüyor dersiniz o donuyor der, siz süt vermeyin bağırsakları sindirmiyor dersiniz, sütsüz çocuk mu büyür der . 0-3 yaş arası şeker vermicem beyin gelişimi için iyi değil dersiniz elinde poşet poşet çikolatayla gelir , ama canı çekmiştir hadi verelim der . Böyle tiplere sabır gerek, politika gerek o da ben de yok. İdare edebilenlere saygım sonsuz, ben çareyi mesafe koymakta buldum.
İkiz bebeğe tek bakmak cidden zordur yardım gerekir kaynanızda sizin dediğinizi dinleyem biriyse çok rahatlık olur benimki ikiz değil ve kaynanamda kendi bildiğini okuyor yanlış olan şeylerin yanlış olduğunu düşünmüyorİkizimi bebeklerini benim ikizler 4 yaşını bitirdiler sagolsun kaynanam la baktık tek diyeceğim psikolojinize iyi bakın çok zorlansaniz bile evinizde tek bakmaya çalışın