- 25 Aralık 2024
- 315
- 526
- 18
- 32
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Yaptığınız ya da yapacağınız şeyin korkunçluğunun farkında mısınız? Evlilik bu mu çocuk olmayınca sevgi besleyemiyor musunuz adama adam sizin için sperm bankası gibi mi çözemedimEşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Çocuk sahibi olmanız kesinlikle imkansız değil çevremde bir çok insan bu şekilde ikizlere sahip ameliyatla sprem alıyorlar zaten en yakın arkadaşım azospremi tanısıyla devlette tüpbebek yaptırdı hatta bence eşiniz bu durumda suçluluk duygusuyla yüzleşiyor ve kendini size karşı geri planda bırakıyor olarabilir bilinç altında sizinde cocuğunuz olmayacaginı ve inanın onda boşanmayı düsünüyordur diye düsüyorum ( herkes aynı kafaya giriyor nedense) ve ailesinin yapmadıklarını eşinden çıkarmayın maddi sorunuz yoksa kendinize çok daha iyilerini yapabilirsiniz kendine inannın ve daima eşinize destek olun eş olunki tedaviye gônüllü olsun severek evlendiyseniz ônce eşinizle olan bağınızı güçlendirip tedaviye başlayın derimEşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Zaten problemli olduğun evlilikte neden çocuk için uğraşıyorsun ki ?Eşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Evliliğinizde mutlu değilseniz olmayanı oldurmaya çalışmayın, boşanın ve daha iyi bir adamla evlenin ve o şekilde çocuk sahibi olun , sorumsuz , ilgisiz ve sorunlu adamları baba yapmayın lütfen...Eşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Tam tersi bir durum olsaydı şimdi burda herkes adamı linçliyor olurdu. Zaten birbirinizi sevmemişsiniz ki boşanın.Eşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Konu sahibi çocuk olmuyor diye değil eşi sorunlu olduğu için şikayetçi, adamın umru bile değil ki ...Tam tersi bir durum olsaydı şimdi burda herkes adamı linçliyor olurdu. Zaten birbirinizi sevmemişsiniz ki boşanın.
Tam tersi bir durum olsaydı şimdi burda herkes adamı linçliyor olurdu. Zaten birbirinizi sevmemişsiniz ki boşanın.
Tamam işte adam çocuk için çabalamıyor kadın zaten çocuk da olmuyor diye soğudum iyice diyor. Kendimi yazanın yerine koyuyorum ben önce eşimin psikolojisiyle ilgilenirdim belki de çok yaraladı bu mevzu onu o yüzden kaçıyor mental olarak iyi değil bilemeyiz ki. Bana çocuğun olmayacak deselerdi yıkılırdım muhtemelen.Konu sahibi çocuk olmuyor diye değil eşi sorunlu olduğu için şikayetçi, adamın umru bile değil ki ...
Evet doğru ben zaten kadını suçlamadım ki. "Karşılıklı" olarak birbirinizi sevmemişsiniz yazdımTam tersi olsaydı konu sahibesi klinik klinik gezerdi, envai hormon iğnesinden nevri dönerdi, bir de gelir burda vicdan azabı çekiyorum kocam baba olamıyor diye konu açardı.
Tam tersi bir durum olsaydı şimdi burda herkes adamı linçliyor olurdu. Zaten birbirinizi sevmemişsiniz ki boşanın.
Bence konusahibi burada esinin hic bir cabasi olmamasindan dolayı soğumuş. Ustune birde es ailesinin yeni geline yaptigi ayricalik eklenmis. Sevgi boyutuda sogumaya musaitmis gibi.Boşanın. Bu yaptığınızın çocuğu olmayan kadını boşayan erkeklerden bir farkı yok. Bir insanla çocuk yapmak için değil, sevdiğimiz, hayatımızı birlikte sürdürmek istediğimiz için evleniriz. Ama belli ki sizde öyle bir durum yok. Ailesi bile batmaya başlamış. Boşanın ki adam da kendisini sevmeyen bir kadınla daha fazla zaman kaybetmesin.
Valla nedense hep kadınlar birilerini iyileştirme, toparlama derdine düşüyor, yani adamın şeyinin derdine de yine kadın düşsün, zaten başka sorunlar da varken en iyisi uğraşmamak, süper bir eş olsa sonuna kadar devam et derdimTamam işte adam çocuk için çabalamıyor kadın zaten çocuk da olmuyor diye soğudum iyice diyor. Kendimi yazanın yerine koyuyorum ben önce eşimin psikolojisiyle ilgilenirdim belki de çok yaraladı bu mevzu onu o yüzden kaçıyor mental olarak iyi değil bilemeyiz ki. Bana çocuğun olmayacak deselerdi yıkılırdım muhtemelen.
Evet boşasın diyorum ben zaten kadını suçlamadım :)Kusura bakmayın da eşi çocuk özlemi çektiği halde "yapacak birşey yok" diyip tedavi için isteksiz olan, hiç bir çaba gösteremeyen bir adamıda boşamak gayet yerinde bir davranış olur.
Bence de boşansın haklı kesinlikle.Valla nedense hep kadınlar birilerini iyileştirme, toparlama derdine düşüyor, yani adamın şeyinin derdine de yine kadın düşsün, zaten başka sorunlar da varken en iyisi uğraşmamak, süper bir eş olsa sonuna kadar devam et derdim
Evet boşasın diyorum ben zaten kadını suçlamadım :)