• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizce boşanmayı düşünmeli miyim

Eşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Yaptığınız ya da yapacağınız şeyin korkunçluğunun farkında mısınız? Evlilik bu mu çocuk olmayınca sevgi besleyemiyor musunuz adama adam sizin için sperm bankası gibi mi çözemedim
 
Eşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Çocuk sahibi olmanız kesinlikle imkansız değil çevremde bir çok insan bu şekilde ikizlere sahip ameliyatla sprem alıyorlar zaten en yakın arkadaşım azospremi tanısıyla devlette tüpbebek yaptırdı hatta bence eşiniz bu durumda suçluluk duygusuyla yüzleşiyor ve kendini size karşı geri planda bırakıyor olarabilir bilinç altında sizinde cocuğunuz olmayacaginı ve inanın onda boşanmayı düsünüyordur diye düsüyorum ( herkes aynı kafaya giriyor nedense) ve ailesinin yapmadıklarını eşinden çıkarmayın maddi sorunuz yoksa kendinize çok daha iyilerini yapabilirsiniz kendine inannın ve daima eşinize destek olun eş olunki tedaviye gônüllü olsun severek evlendiyseniz ônce eşinizle olan bağınızı güçlendirip tedaviye başlayın derim
 
Yapmayın Allah aşkına ya aynı şeyi kadın yazsa çocuğum olmuyor eşim boşanmak istiyor diye neler sayarsınız.Eşinizle konuşun olmaz diyen kimlerin çocuğu oldu deneyin olmaz denilen çoğu kişinin oldu velev ki olmadı eşinizi seviyorsanız bir çaresi bulunur çocuğu olan herles mutluluktan ölmüyor. Bir yakınımın eşinin çpcuğu olmuyordu kadın sorun etmedi çok seviyordu ama kaynana başka nedenlerden boşattı bunları kadın da adam da başkası ile evlendi.Kadının 2 çocuğu var geçenlerde keşke çocuklarım dahi olmasaydı eski eşimle ayrılmasaydım. Yani seviyorsanız bu yüzden ayrılmayın Allah başka şeylerle imtihan eder Allah korusun. Ha bunun dışındaki konular ayrı, ayrıntı vermeniz lazım
 
Eşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Zaten problemli olduğun evlilikte neden çocuk için uğraşıyorsun ki ?
 
Eşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Evliliğinizde mutlu değilseniz olmayanı oldurmaya çalışmayın, boşanın ve daha iyi bir adamla evlenin ve o şekilde çocuk sahibi olun , sorumsuz , ilgisiz ve sorunlu adamları baba yapmayın lütfen...
 
Eşimle 3 yıldır evliyiz ikimiz de memuruz aynı kurumda çalışıyoruz ailelerimizden uzakta yaşıyoruz. Evlenirken kültür farklarımız olduğunu biliyorduk ama ailelerden uzakta yaşayacağımız için çok problem olmayacağını düşünmüştüm ama öyle olmuyormuş :) neyse iyi kötü bir şekilde evliliği sürdürmeye çalışırken eşime azospermi tanısı kondu geçen sene. tüp bebekle bile %5 şansımız olduğu söylendi. Bir çok hastaneyi aradık durumumuzu anlattığımızda tedaviye gelin görüşelim bile demiyorlar. Zaten eşim de pek tedaviye istekli değil. Sorun ondan kaynaklı olduğu için ısrar edip kırmak da istemedim bir senedir bu konuyla alakalı hiçbir şey yapmadık. Ve ben sağlıklı bir birey olarak çocuk sahibi olmak istiyorum. Bu umursamazlığı beni deli ediyor yapacak bişey yok diyor sürekli ben de boşanmayı düşünmeye başladım. Üstüne eşimin erkek kardeşi evlenecek ve bana düğün döneminde yapılmayan her şey müstakbel eltime yapılıyor. bu durum da canımı sıkıyor ben de eşimin ailesine mesafe koydum. Ne arayıp soruyorum ne onlar aradıklarında telefonu açıyorum artık. Hem eşimden hem ailesinden soğudum bu süreçte. Boşansam maddi kaygım yok. Çocuk zaten yok. Ama yine de çok kararsızım fikirlerinizi bekliyorum
Tam tersi bir durum olsaydı şimdi burda herkes adamı linçliyor olurdu. Zaten birbirinizi sevmemişsiniz ki boşanın.
 
Çocuk olmadığında erkeklerle kadınların tepkisi ne kadar farklı ya. Burda bir sürü kadın "benden kaynaklı çocuğumuz olmuyormuş eşimin baba olmaya hakkı var çok üzülüyorum vicdan azabı duyuyorum" diye konu açıyor, erkeklere gelince "olmuyomus napalim yapacak bişey yok"
Benim isteğim için çaba gösteriyor olsa bu sebepten asla boşanmaz daha da üstüne titrerdim ama bu durumda ben de boşanmayı düşünürdüm
 
Tam tersi bir durum olsaydı şimdi burda herkes adamı linçliyor olurdu. Zaten birbirinizi sevmemişsiniz ki boşanın.

Tam tersi olsaydı konu sahibesi klinik klinik gezerdi, envai hormon iğnesinden nevri dönerdi, bir de gelir burda vicdan azabı çekiyorum kocam baba olamıyor diye konu açardı.
 
Konu sahibi çocuk olmuyor diye değil eşi sorunlu olduğu için şikayetçi, adamın umru bile değil ki ...
Tamam işte adam çocuk için çabalamıyor kadın zaten çocuk da olmuyor diye soğudum iyice diyor. Kendimi yazanın yerine koyuyorum ben önce eşimin psikolojisiyle ilgilenirdim belki de çok yaraladı bu mevzu onu o yüzden kaçıyor mental olarak iyi değil bilemeyiz ki. Bana çocuğun olmayacak deselerdi yıkılırdım muhtemelen.
 
Tam tersi olsaydı konu sahibesi klinik klinik gezerdi, envai hormon iğnesinden nevri dönerdi, bir de gelir burda vicdan azabı çekiyorum kocam baba olamıyor diye konu açardı.
Evet doğru ben zaten kadını suçlamadım ki. "Karşılıklı" olarak birbirinizi sevmemişsiniz yazdım🤷‍♀️
 
Tam tersi bir durum olsaydı şimdi burda herkes adamı linçliyor olurdu. Zaten birbirinizi sevmemişsiniz ki boşanın.

Kusura bakmayın da eşi çocuk özlemi çektiği halde "yapacak birşey yok" diyip tedavi için isteksiz olan, hiç bir çaba gösteremeyen bir adamıda boşamak gayet yerinde bir davranış olur.
 
Boşanın. Bu yaptığınızın çocuğu olmayan kadını boşayan erkeklerden bir farkı yok. Bir insanla çocuk yapmak için değil, sevdiğimiz, hayatımızı birlikte sürdürmek istediğimiz için evleniriz. Ama belli ki sizde öyle bir durum yok. Ailesi bile batmaya başlamış. Boşanın ki adam da kendisini sevmeyen bir kadınla daha fazla zaman kaybetmesin.
Bence konusahibi burada esinin hic bir cabasi olmamasindan dolayı soğumuş. Ustune birde es ailesinin yeni geline yaptigi ayricalik eklenmis. Sevgi boyutuda sogumaya musaitmis gibi.

Ama şu var.. Sonucta elde olmayan bi durum kimsenin suçu degil anne baba olamamak ama insan esinide düşünüp en azından tedaviyi denemeli diye düşünüyorum. Demekki erkeginde eşini kaybetme korkusu yok. Cunku ne kadar esinin sevgisinden suphesi olmayan biri bile olsa bir insan yinede herkesin icine boyle bi durumda bu korku girer az veya cok. Buna ragmen hic bir tedavi niyeti yoksa demekki karsilikli sevgi eksikligi var diye yorumladım ben.
 
Tamam işte adam çocuk için çabalamıyor kadın zaten çocuk da olmuyor diye soğudum iyice diyor. Kendimi yazanın yerine koyuyorum ben önce eşimin psikolojisiyle ilgilenirdim belki de çok yaraladı bu mevzu onu o yüzden kaçıyor mental olarak iyi değil bilemeyiz ki. Bana çocuğun olmayacak deselerdi yıkılırdım muhtemelen.
Valla nedense hep kadınlar birilerini iyileştirme, toparlama derdine düşüyor, yani adamın şeyinin derdine de yine kadın düşsün, zaten başka sorunlar da varken en iyisi uğraşmamak, süper bir eş olsa sonuna kadar devam et derdim
 
Kusura bakmayın da eşi çocuk özlemi çektiği halde "yapacak birşey yok" diyip tedavi için isteksiz olan, hiç bir çaba gösteremeyen bir adamıda boşamak gayet yerinde bir davranış olur.
Evet boşasın diyorum ben zaten kadını suçlamadım :)
 
Valla nedense hep kadınlar birilerini iyileştirme, toparlama derdine düşüyor, yani adamın şeyinin derdine de yine kadın düşsün, zaten başka sorunlar da varken en iyisi uğraşmamak, süper bir eş olsa sonuna kadar devam et derdim
Bence de boşansın haklı kesinlikle.
 
Back