Belki etkisi vardir.Çok Bunalmışsınız. Şu an çalışmıyorsanız ondan olabilir mi ?
Ufak olan cok zor bir bebek 1 bucuk yasinda,ablasi 5bucuk yasinda. Arkadaslarla bulusmamak icin hep bahane uyduruyorum icimden gelmiyor,kuafore gitmek icimden gelmiyor zorunlu seyler yuzunden ayda bir gidiyorum. Biz bir yere gitmemissek cevremde eve davetsiz gelen arladaslarim oluyor ama sakinlik durgunluk ariyorum resmen.Buraya yazdigimi kimseye anlatmak da istemiyorum,care esimde.Duzelirse onun sayesinde duzelir baskasina ozeli anlatinca elime ne gececek diyorumBence siz eşinizden değil genel olarak hayattan soğumuşsunuz. Yorulmuşsunuz. Kendinizi bu kadar yıpratmaya ne gerek var. Herşey dört dörtlük olmak zorunda değil hicbir şey sizden önemli değil. Eşinizle konuşun bu durumu ciddi olduğunuzu söyleyin. Çocuğunuz kaç yaşında bilmiyorum onlar okula gidiyorsa yalnız kaldığınızda gidin gezin. Kuafore gidin arkadaşlarınızla buluşun. Akışına bırakın hayatı. Şu yazdıklarınizdan bile kendinizi ne kadar yorduğunuzu anlıyorum. Yapmayın. Eşinizle başbaşa biseyler yapın. Zamanla düzelecektir umarım
Ikinci cocuk hem de ne sarstiCeyz ufaklık seni biraz sarstı sanırım. Gecıcı bir durum oldugunu düşünüyorum. Esın anlatmaya calısıyormus 3. Bir kişi olsa ona hak verirdi yazmıssın. Sende esını anlamaya calıs ve o ne anlatıyor onu dinle.. İkiniz üstesinden gelebilirsiniz. Hatta cocukları 2 3 gun anneanne yada babaanneye bırakıp esinle basbasa bi tatıle cıksan eminim suan ki bunalım halin azalacaktır
Ufak olan cok zor bir bebek 1 bucuk yasinda,ablasi 5bucuk yasinda. Arkadaslarla bulusmamak icin hep bahane uyduruyorum icimden gelmiyor,kuafore gitmek icimden gelmiyor zorunlu seyler yuzunden ayda bir gidiyorum. Biz bir yere gitmemissek cevremde eve davetsiz gelen arladaslarim oluyor ama sakinlik durgunluk ariyorum resmen.Buraya yazdigimi kimseye anlatmak da istemiyorum,care esimde.Duzelirse onun sayesinde duzelir baskasina ozeli anlatinca elime ne gececek diyorum
Ikinci cocuk hem de ne sarsti2-3 gun degil 2-3 saat bile dursa annem surekli arayip taciz ediyor.1bucuk yasinda ve meme delisi. Esim konusuyor ama yapici degil ki dinleyeyim,direk sonucu goruyor 'Sen soyle davraniyorsun kincisin,bana surekli kiziyorsun bagiriyosun' ben ona sebebini soyluyorum bu sefer o hareketini de benim hareketlerime bagliyor yani kisir donguye girdik.
Aynı durumdayız. Maalesef çocuğun gerginliğini eşe kükreyerek gidermeye çalışıyorum ben de. Anlaşılmak istiyoruz ama dürüst olmak gerekirse anlaşılsak da değişen bir şey olmayacak. Zira bu çocuklar zor. Eş ya da bir başkası anlasa ne değişecek. Yine de zor çocuklar.
Bayramda ailemin yanına geldim ve bir daha asla oğlumla evden çıkmamaya yemin ettim. Delirmeden bu çocuklar büyüsün artık. Benim ramak kaldı delirmeme çünkü.
Bilmiyorum ne önerebilirim ama zamanla düzelir, yoluna girer diye umuyorum. Derdiniz eşinizle değil bence. Gerginiz sadece...
Gercekten mi? Geciyor mu? Butun sorumluluklarimi terkedip okula gitmek,sonra da mis gibi babaocagina gelip annemin pisirdigi yemeklerden yemek,TV izleyip kitap okumak,dus alip uyumak isterdim...Keske evlenmeseydimİşten ayrılıp yapışık çocuklu hayata geçişteki klasik bunalım bir buçuk sene en ağır şekilde yaşadım biliyorum (2 yaşta ufaktan düzene girdi diyorum eskiye nazaran ama hala arada bi delirtir kuzucuğum canı sağ olsun) ve bu süreçte iki kere boşanma lafını çıkardım ağzımdan.
Geçecek sabır, bol bol kendinizi çocuklarla dışarılara atmanızı, alış-verişe vurmanızı, çocuğu doyuracak yemeği pişirip-mikrop kapmayacak kadar temizlik falan filan gerisini koyvermenizi, çocukları annelere emanet edip tatile neyim kaçmanızı tavsiye ederim.
Sizinki cevap veriyormuş, benim adam iyice sessizleşti benim sataşılarım karşısında... Bu da bi çeşit.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?