• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizce bitiyor mu bu evlilik..?

Ben baya astim o kasma islerini. Dibi gordum bir ara sanirim. Esim de o halimi gorunce sagolsun destektir her zaman, simdi sen iyi ol da nasil olursa oyle olsun diyor. Benim cocuklar zor cocuk da degiller halbuki ama bana zor geldi annelik sanirim :KK43:
Ben de tüp bebek sürecindeyim
Tüm yorumları okudum ama sanirim bana da zor gelecek annelik
Benndr rahatıma düşkünüm cünkü
Kocami cok sevsem de eski günlerimi cok özlüyorum
Okul yıllarımı , annemin hazırladıgı yemekleri
Her haftasonu 3-4 makina camasir yıkamadığım zamanları özlüyorum
Haftada bir kitap bitirirdim
Arabama atlar istedğim yerde yemeğimi yer kahvemi içerdim
Bunun için bile özenle hazırlanırdım
Deniz kenarında saatlerce güneşlenir kitap okurdum
Benim cocugum yok henüz ama suanda bile bu yorgunlukların tamamini yasıyorum
Dün kv demlerden geldik
5 senedir hiçbir bayramda gitmedik
Sevmediğim insanlara 2 gün katlanmak bile zor geldi
2 günlük seyehat için 3 bavul
Tonla kirli camasır ve suanda hala bekleyen kahvaltı sofrası ile arkada yatak üzerinde oturup bu sitede takılıyorım
Aksama da annemlere gideceğiz
Hem bayram hem babalar günü için
Hem de arkadasımın iki oğlunun bir sene önce hastanede kesilen pipileri için organize ettiği sünnet düğününe katılmak zorundayız
Balkonda dün geceden asılmıs camasırlar da toplanacak ama ben hala burada pinekliyorum
 
Evlilik bitirecek sebep göremedim. Kendi kişisel gelişiminize ağırlık verseniz çözülecek gibi.
Kendinizi daha detaylı ifade edip yakınlarınızdan destek isteseniz, anne olmakla çocuğa yapışık yaşamak arasındaki farkı görseniz, çocuksuz yaptığınız aktivitelerde suçluluk duymayı bırakıp anın tadını çıkarabilseniz, bunları ÖĞRENMEK için çabalasanız rahatlarsınız.

Evlilik terapisi alırken psikolog eski eşimle bana haftada 1 sadece ikimiz, başbaşa zaman geçirmemizi önermişti. 1-2 saat. Evimizin bulunduğu sitenin havuz başına kahvelerimizi alıp iniyorduk. Çok değişik gelmişti en başta. Çünkü çocuğumuz olmadan yaptığımız her şey eşittir vicdan azabı ve yaptığımızdan zevk alamamak demekti.

Bugün geldiğim nokta ise şu: Artık bekar anneyim. Kendime zaman ayırabilmek ve dolayısıyla çocuklarıma faydalı olabilmek için biriktirebilmek şansı varken o parayı yatılı yardımcıya veriyorum. Ama ne oluyor? Her Cuma ve Cumartesi akşamı tek başıma veya arkadaşlarımla sinemaya gidebiliyorum. Büyük kızımı antrenmana götürünce orada beklemek yerine kitabımla Starbucks’a gidiyorum. 1,5 saat sonra alıyorum. Kendime kıyafet almak istediğimde askıların arasında yakalamacılık oynayan çocukları götürmek yerine tek gidiyorum. Ramazanda iş arkadaşlarımla rahatça dışarıda iftar programlarına katılabildim.

Herşeyden önce öğrenmek gerekiyor ama. Kendinizle zaman geçirmeyi ve bundan dolayı vicdan azabı çekmemeyi. Çünkü siz mutlu olduğunuzda hem eşiniz, hem çocuklarınız mutlu olacaklar. Evliliğinize de heyecan ve renk gelecek.
 
Konuya nasil giris yapacagim bilemiyorum,yazip yazip sildim. Sorun,evliligim.7 yildir ayni yastiga bas koydugum,16 yildir nefesim olan adamdan ilk defa boyle sogudugumu hissediyorum. Kendi kendime sebebini sorguladigimda bir suru seye baglayabilirim; yaklasik 1-1bucuk yildir surtusmelerimiz oldugu icin ikinci bebek. Bana resmen yapisik kimseye gitmez,her ne kadar pisman olmasam da onun icin isten istifa ettim gecici ev hanimi oldum.Tek basima yada esimle cok az plan yapabiliyorum. Bazen bu duzenden bunaliyorum,agresif,tahammulsuzum. Esim zaten ani parlamalarima,agir laflarima karsilik vermeye;alttan almamaya,beni anlamamaya, uzerimdeki yuklere yardim etmemeye basladi. Sevgi dolu asik halleri yine var ama kirinti seklinde,bunalimda miyim neyim, kavga cikariyorum hersey gozume batiyor cunku. Konusmaya calisiyor anlatiyor anlatiyor,3.bir kisi olsam ona hak veririm. Bilmiyorum benim sorunum ne?

Belki de evliligin genel durumundan sikildim. Evlilik ev hanimiysan yemek yap,temizlik yap,devasa camasir yiginini yika utule,(genelde)hoslasmadiginiz es ailesini agirla,sen git,hizmet et,cocugunu dort dortluk yetistirmeye calis,psikolojisi icin kisiligi icin en dogru neyse en cok sen dusun.Calisiyorsan ev islerinin yemeginin yarisini veya yarisindan fazlasini yap,diger maddeleri yine sen yap. Iste,yolda zaten yorul ama eve guler yuzle enerjik gel. Bu duzen niye boyle? Ben niye evlendimi sorguluyorum sanirim. Bunlari cocuklarim icin seve seve yapiyorum ama beni anlamayan birine yapmak icimden gelmiyor.Kalbime dokunup beni eski halime dondurmeye calismayip,onun yerine yangina korukle gelen birini istemiyorum.
Kısacası bunalmissin bana da geldi öyle bı hava bı zaman değişmeye ihtiyaç hissediyor insan biseyler değişmeli diyor yani

Esimde değişme olmadı ben biseyler değiştirmeye çalıştım o anın bunalımı gidince tekrar o düzene devam etsen de koymuyor artık

Ne kadar renk gelebilir ki evliliğe hele ki çocuklar varken insan neler yapabilir bilmiyorum benim en fazla yaptığım eşimle çocuklarla birlikte bı parka gitmek bı yerde dolaşmak

Çocuklar asla benden ayrılmıyor yapisigiz dediğin gibi

Herşey monoton bu monoton Luk bı sure bunaltiyor

Kızıyorsun ağlıyorsun ama sonra yine yerine oturup devam ediyorsun bende öyle oldu

Allah yardımcınız olsun
 
Belki etkisi vardir.
Biz kadinlar cok degerliyiz.Ben ya da tanik oldugum bir baska kadin,hayatindaki insandan o degeri gormuyorsa niye evlilik gibi zor bir isi devam ettirsin ki diye dusunuyorum,tahammulsuzluk o yuzden
Zaten o deger görülmüş olsa bi nebze üzerindeki yüke tahammül edebilir kadınlar.. iş güç bir şekilde halledilir.. kadınların gönlünü almak gercekten cok kolay, bunu bile yapmaya tahammül edemeyen insanlara ömür adamak agır geliyor sadece..
 
Zaten o deger görülmüş olsa bi nebze üzerindeki yüke tahammül edebilir kadınlar.. iş güç bir şekilde halledilir.. kadınların gönlünü almak gercekten cok kolay, bunu bile yapmaya tahammül edemeyen insanlara ömür adamak agır geliyor sadece..
Çok güzel ozetlemissin gerçekten +1
 
Konuya nasil giris yapacagim bilemiyorum,yazip yazip sildim. Sorun,evliligim.7 yildir ayni yastiga bas koydugum,16 yildir nefesim olan adamdan ilk defa boyle sogudugumu hissediyorum. Kendi kendime sebebini sorguladigimda bir suru seye baglayabilirim; yaklasik 1-1bucuk yildir surtusmelerimiz oldugu icin ikinci bebek. Bana resmen yapisik kimseye gitmez,her ne kadar pisman olmasam da onun icin isten istifa ettim gecici ev hanimi oldum.Tek basima yada esimle cok az plan yapabiliyorum. Bazen bu duzenden bunaliyorum,agresif,tahammulsuzum. Esim zaten ani parlamalarima,agir laflarima karsilik vermeye;alttan almamaya,beni anlamamaya, uzerimdeki yuklere yardim etmemeye basladi. Sevgi dolu asik halleri yine var ama kirinti seklinde,bunalimda miyim neyim, kavga cikariyorum hersey gozume batiyor cunku. Konusmaya calisiyor anlatiyor anlatiyor,3.bir kisi olsam ona hak veririm. Bilmiyorum benim sorunum ne?

Belki de evliligin genel durumundan sikildim. Evlilik ev hanimiysan yemek yap,temizlik yap,devasa camasir yiginini yika utule,(genelde)hoslasmadiginiz es ailesini agirla,sen git,hizmet et,cocugunu dort dortluk yetistirmeye calis,psikolojisi icin kisiligi icin en dogru neyse en cok sen dusun.Calisiyorsan ev islerinin yemeginin yarisini veya yarisindan fazlasini yap,diger maddeleri yine sen yap. Iste,yolda zaten yorul ama eve guler yuzle enerjik gel. Bu duzen niye boyle? Ben niye evlendimi sorguluyorum sanirim. Bunlari cocuklarim icin seve seve yapiyorum ama beni anlamayan birine yapmak icimden gelmiyor.Kalbime dokunup beni eski halime dondurmeye calismayip,onun yerine yangina korukle gelen birini istemiyorum.
Seni evde olmak calismamak bunaltmis. Bende boyleydim gecen yil. Calismaya uretmeye alisik insanlar evde kalinca depresyona giriyor resmen. Eteafindaki herkes gozune batar oluyor. Olmadik yerden biseyler cikarmaya basliyorsun ve her seyi sorguluyorsun. O yuzden bebegin bakici veya kres yasina geldiyse ya da bakabilecek birileri varsa bir an once ise basla bak her sey duzene girecek tekrar. Tecrubeyle sabit.
 
Çocuğu olan birçok kadın aynı bunalımı yaşıyor.geçici bir durum bence.kendinize vakit ayırabilirseniz ve cocuklarla ilgilenme konusunda eşiniz de sizin kadar faal olursa daha iyi olur.yalnız cocuklar büyüyünce geçer rahatlama olur anlayışına katılmıyorum.büyüdükçe sorunları sıkıntıları da artıyor değişiyor.Allah yardımcınız olsun.
 
Bence iyi yapmışsın, böyle yapınca değer bilmeye başlıyolar.
Ben bu bayram tatil çok kısa, yollara harcayacağım parayla da bebeğe eşya alırım gelemicem, üstelik yoruluyorum dedim beklemeyin beni dedim :)
Eskiden olsa ben de diyemezdim. İlk evlendiğim seneki bayrama taaa diyarbakırdan izmire gelmiştim 3 günlüğüne.
Ama Bundan sonra böyle
Kurban bayramında bekliyoruz falan diyorlar da onda da kendi son çocuksuz tatil planımız var :KK70:

Hakikaten böyle yapınca kıymet biliniyormuş. Ben o konuyu açtıktan sonra geri çektim kendimi epey. Bu bayram gittiğimde oğluma pek ilgiliydi hepsi. Bol harçlıklar, bir ihtiyacın var mı diye sormalar, otur dinlen kızım cümleleri.
İçim hiç rahat etmiyor sürekli kendimle savaşıyorum ama diğer türlü ben çok yıpranıyordum.
 
Tahammül sınırlarınız tukenmış kadınlar cok emektar gercekten bu düzen boyle yıpratıcı eşinizde gereken minneti hurmeti vermıyorsa siz bu yuzden bunaldınız ama bu da bır süreç tekrar iş hayatınıza başlayınca daha rahatlıyacaksınz bence gecıcı bır durum bıraz anlaşılmaya ve dinlenmeye ihtiyacınız var bır çoklarımız boyle evlılıgı bıtirecek bırsey yok
 
Konuya nasil giris yapacagim bilemiyorum,yazip yazip sildim. Sorun,evliligim.7 yildir ayni yastiga bas koydugum,16 yildir nefesim olan adamdan ilk defa boyle sogudugumu hissediyorum. Kendi kendime sebebini sorguladigimda bir suru seye baglayabilirim; yaklasik 1-1bucuk yildir surtusmelerimiz oldugu icin ikinci bebek. Bana resmen yapisik kimseye gitmez,her ne kadar pisman olmasam da onun icin isten istifa ettim gecici ev hanimi oldum.Tek basima yada esimle cok az plan yapabiliyorum. Bazen bu duzenden bunaliyorum,agresif,tahammulsuzum. Esim zaten ani parlamalarima,agir laflarima karsilik vermeye;alttan almamaya,beni anlamamaya, uzerimdeki yuklere yardim etmemeye basladi. Sevgi dolu asik halleri yine var ama kirinti seklinde,bunalimda miyim neyim, kavga cikariyorum hersey gozume batiyor cunku. Konusmaya calisiyor anlatiyor anlatiyor,3.bir kisi olsam ona hak veririm. Bilmiyorum benim sorunum ne?

Belki de evliligin genel durumundan sikildim. Evlilik ev hanimiysan yemek yap,temizlik yap,devasa camasir yiginini yika utule,(genelde)hoslasmadiginiz es ailesini agirla,sen git,hizmet et,cocugunu dort dortluk yetistirmeye calis,psikolojisi icin kisiligi icin en dogru neyse en cok sen dusun.Calisiyorsan ev islerinin yemeginin yarisini veya yarisindan fazlasini yap,diger maddeleri yine sen yap. Iste,yolda zaten yorul ama eve guler yuzle enerjik gel. Bu duzen niye boyle? Ben niye evlendimi sorguluyorum sanirim. Bunlari cocuklarim icin seve seve yapiyorum ama beni anlamayan birine yapmak icimden gelmiyor.Kalbime dokunup beni eski halime dondurmeye calismayip,onun yerine yangina korukle gelen birini istemiyorum.
Donemsel bir durum olabilir buna ancak zamanla emin olabilirsiniz.Ayni sekilde kendisi de ayni sureci yasiyor olabilir.Ayni anda belirmesi sanssizlik olmus..
Donemsel olarak insan bazen herseyden sıkılabiliyor.Uyumaktan,yemek,icmek,
gezmek vs vs. Bu her insanda mevcut bir durumdur.Bu sebeple evliliginizin geldigi suanki nokta sizi endiselendirmesin.Birbirinizle uzun seneler gecirmissiniz ne guzel..Sorunlu beraberlik olsa onca zaman gecirmek ve esinize nefesim..diyebilmeniz cok daha zor olurdu..
Gececek..Ayni ruh halinde olamiyoruz bazen uzun bazen kisa surebiliyor.Evlilik guzel taraflari oldugu kadar boyle rutin,monoton taraflari da var.Bekar olsaniz emin olun yine sıkılacak cok seyiniz olurdu..
Yaz geldi birakin isi gucu bir tarafa.Akliniza ilk gelen yere dogru yol alin..
Zaman kaybetmeden.. :KK66:
 
Back
X