işin dini kısmına ben karışmam, bilmem, anlamam, ilgilenmem de ama insani boyuttan ele alalım. evet bir anne için istenmeme durumu çok kötü, kimse günün birine "istenmeyen" olmak istemez. yani zihniyet "hayır, asla kv ile oturmayı kabul etmem" zihniyeti olarak devam ederse insanların bazı durumda kendilerini çok yalnız hissetmeleri, insana ihtiyaç duymaları sorunu nasıl olacak. sonuçta insanın insana ihtiyacı vardır. ama bu işler Türkiye'de teorideki gibi yürümüyor. gelin ve kaynanalar hep düşman olduğu için sorun çıkıyor, aslında problem eve yerleşen kv değil, gelin ve kv anlaşmazlığı. Türkiye'de 1 sene sabret derler olur o 10 sene. insanımız biraz yüzsüz afedersiniz. elini veren kolunu kaptırıyor bizde.
yanliz basina korkmayacak miymis? yeni evli biri olarak esimin gece eve gelmeyecegini dusununce bile hafif bi heyecanlaniyorum yanliz kalmaktan korkacagimi bildigim icin.
sevgiliniz hakli, kiza salak demem elbette ama kiz bencede aklini biraz kullansa bir sene sonra luks bir daireye sahip olacak. kocan zaten askerde, bikac ay kayinvalideyle otursan ne olur sanki.
anyayi konyayi evin sorumlulugu, harcamalarin boylarini astigi, sikinti cektigi zaman anlar sanirim. dedenin ellerinden opuyorum bu arada, babasiz cocuga ne guzel sahip cikmis. darisi sana canim
cok tesekkur ederim, hep birlikte hep mutlu olalim insallah:)))
