bu sırada bugün perdelerinde siparişini verdik...
eşim yine bin dereden su getirdi ama zorla götürdüm.
sonra da zorla yemeğe :))) yemekte konuştuk biraz, "seni hep para babası olarak görüyor ailen, sana çok yükleniyorlar" falan dedim. tabi sürekli bunu inkar etti. böye küçük paralardan birşey olmaz diyor ya deli oldum
perdeye gelince büyük para oluyor, kardeşlere harçlığa gelince küçük oluyor bu para
tövbe tövbe
yemekten sonra da markete gittik elimizde kalan 100 tl dan pek birşey kalmadı. bana diyor ki "bu ay nefis terbiyesi yapalım, başka birşey almayalım" bende "tamam dedim, herkese dağıt biz nefis terbiyesi yapalım, ne güzel iş bu böyle dedim
yok bacılar yok huylu huyundan vazgeçmez. maaş yatana kadar evdekilerle idare edecekmişiz, ee sen niye tatile giden kardeşine o kadar harçlık veriyon, hadi ona verdin ötekine niye veriyon! acıyormuş, vicdanlıymış. bu vicdan bir evine yok zaten
klava:
bebeğim doğsun da biraz babasının parasını yiyelim kaydirigubbakcemile3 hep başkaları mı yiyecek
ha bi de onu dedim yemekte: "artık bir çocuğumuz olacak geleceğini düşünmemiz lazım, yarın başımıza birşey gelse çocuğa borçtan başka ne kalır" dedim. bu sırada burda borçlarımızdan da hiç bahsetmedim galiba. yaklaşık 9 bin düğünden ve başka şeylerden dolayı alınmış akrabalara borç var, ünv okurken aldığımız öğrenimler de tamamen duruyo 8 küsür bin benim 9 küsür bin de eşimin.
kredi kartındaki borçları hiç söylemiyorum bile.