Birde şunu öğrendim hayattan.. Ne anne ne baba ne kardeş ne çocuk nede eş bu hayatta sağlığınız varsa iyisiniz yoksa bir hiçsiniz.. Kimse sizi düşünmez nereniz acıyorsa o acıyı siz hissedersiniz.. Diğerleri yer içer keyfine bakar sadece..Ben bugünü milat kabul ediyorum.. Bugünden itibaren önce kendimi düşüneceğim bunu yapmadığım kendimi hep arka plana attığım için kendimden özür dilerim.. Ama artık ben varım ve çok değerliyim kimse değer vermesede değerliyim ben kadınım anneyim canlıyım insanım..Özel bir insanım çünkü herkesin korktuğu hastalıkla tek başıma mücadele ediyorum o kadarda güçlüyüm.. Yıkılmayacağım aksine yıkıp geçeceğim gerekirse... Kendimi çok seviyorum... Belki benim gibi kanser hastalığıyla mücadele eden özel insanlar varsa motive olsun diye yazıyorum 
..
..
zor bir hastalık babamı da yıllar önce bu hastalıktan kaybetmiştim fiziksel ve ruhsal olarak zaten çöküşte oluyor kendinizi kötü hissediyorsunuz anlayabiliyorum ve her insan kendini kötü hissettiğinde sevdiklerinden ve yakınlarından ilgi ve sevgi bekler ama şunu söylemek istiyorum ablacığım belki jenerasyon farkı belki yetiştirilme tarzı bilmiyorum ama ben de daha 20li yaşlarında genç bir kardeşin olarak söylüyorum ki dönem çok değişti kızınız heveslenmiş piercing taktırmış ama bu sizi sevmediğini göstermez sonuç olarak kendi vücudu kendi tarzı bunu lütfen kendinize yormayın çocuklarınıza da baskı yapmamanızı tavsiye ederim çünkü baskılandıkça o şeyden uzak durmak yerine daha çok hevesleniyor ve hırslanabiliyoruz erkek çocuğunuz gerçekten tembel anlattığınıza göre suyu bile kız kardeşinden istiyor diyorsunuz ama maalesef bu da onun yetiştirilme tarzıyla ilgili olabilir diye düşünüyorum tabii bilmiyorum ama tahmin ediyorum eğer çocukluğundan beri canım oğlum sen otur ben yaparım aman sen erkeksin yapma kardeşin yapar kafasıyla büyüttüyseniz belki de bu tarz davranışlarının olmasının sebebi budur ama bu dönemde her genç oyun oynuyor artık kızlar da dahil olmak üzere sadece bazıları çok takıntı haline getiriyor bazıları ise sadece zaman geçirmek için yapıyor ama bu dönemde bence onun oyunlarına takılmayın siz onlara her şeye söylenen bir anne olarak yaklaşırsanız onlarda sizden uzaklaşabilir çözüm bu değil bence bu dönemde kendinize odaklanın sevin sevilin çocuklarınızla oturup sakince konuşun aranızdaki buzları eritin onları anlamaya çalışın onlar da sizleri umarım ikiside ilerde pişman olacakları şekilde davranmaya devam etmezler anneler babalar olarak bizim için çok değerlisiniz
sağlıklı günler dilerim umarım yenersiniz bu kötü hastalığı
