Ağzına sağlık aynen öyle 6 yaşında çocuk acaba be olgunluğu göstericek dediğim gibi çok içine attı derinlere bende bunu anlamıyorum ya çocuğa tokat atiyor çocuğum için sustum nasıl yani adamın ciğerini sokerim evlat ya dayak yiyor çocuğum için bence mevzu ne biliyor musu n kendi korkaklığıni acizliğini bastırmanın en kolay yolu çocuğun arkasına saklan tamamNasıl şikayetçi olmuyorsun yaa ? Ne b.k yerse yesin , sanane !
Oğluna vurunca naptın ? Kıramadın mi o elini ?
Adamın dalagini sökerim. Yavruma el kaldıracak adam önce mezarını kazacak ..
Aç davanı ,ondan bekleme ..
Oğlunun olgunluğu hiç hayra alamet değil ..keşke bağırıp çağırıp aglasaydi da içine atmasaydı .. bu derin bir üzüntü ve yıkımın göstergesi .. yavrum ya, 6 yillik omrune ne aci hatiralar sığdırmak zorunda kalmış .. pedagog görüşmesini ihmal etme ..
Kocan da sürünür umarım .elleri kırılsın ..
Canım yapma şikayetçi olmamakla iyi yapmadın o eş denen mahluk polis çagırdın diye daha çok bilenecek sana daha çok kinlenecek ve şiddetini Dahada arttıracak çoçugunuda al ve o evden kurtul bırak hapis yatsın çocuk ne yapacak öyle babayı olmasın daha iyiBuraya daha öncede yazmıştım boşanmayı düşünüyorum diye. Boşanmadım ve sırf bu yüzden bu akşam yediğim dayağı hakettiğimi düşünüyorum.
Bir önceki konumda olan olay üzerine devam etmek için çaba sarf ettim. O günden bu güne defalarca barışıp küsüldü. Tüm o anlattıklarıma rağmen sevgi kırıntıları varmış demekki içimde. Onları tekrar büyütmek için çaba sarfettim. Ama ben caba sarfederken bugün bana canım hayatım diyen adam yarın nefretle kinle bakıp tehditler savurdu. Parça parça bitirdi kendini kalbimde. Bu olaylardan önceki eşim değildi sanki yerine başkası geçiyor du. Açıkçası çoğu zaman psikolojik sorunları olduğunu düşündüm. İncir çekirdeğini doldurmayacak seyelerden karısını dövmekle tehdit eden birini düşünün. En son dedim kendi kendime. Sus yoksa dayak yiyeceksin çok kötü. Ne derse desin ne haksızlık yaparsa yapsın sus.
Sustum da küfür etti sustum. Geçen gün hasta çocuğuna tokat attı daha önce karşı çıktığımda beni tehdit ettiği için sustum.sustum ama kendimi buna sessiz kaldığım için pislik gibi hissettim.
Konuşmadım kabuğuma çekildim.benim o kabuğuma çekilen halimi kendince ne olarak yorumladı bilmem ama telefonda konuşurken normal de hayatım canım diye konuştu o bana hayatım dedikçe tüylerim diken diken oldu ki bu mutluluk nedeniyle hoşa gitmesi nedeniyle değildi.
En son bugün. Oğlumu kursa götürdüm. Gelirken anneme bir uğrayım dedim. Çünkü evde sorun çıkarmasın diye kadına alt katimda oturan anneme bile dilediğim gibi gidemedim uzun uzun oturmaya.üstelik yaşlı ve çok hasta o haliyle bile oğluma bakıyor ben çalışayım diye.
Aradı annemdeyim dedim. Bundan sonra benden izin almadan biryere gitmeyeceksin dedi. Kapadık telefonu. Mesaj attı evine gel yemeğini yap nereye gidersen s.tir git dedi. Herşeye rağmen o eve gelip akşamın 8 inde yemek hazırlıyorum yine zaten 10 15 dk oturup çıkacaktım yemek yapmaya. Ama artık küfür hakaret aşağılama tehdit okadar bezdirdi ki beni. Eve geldim oğluma ne yiyeceğini sordum. Bundan sonra bana küfür eden de benden birşey beklemesin dedim.ve dayak böyle likle başladı. Hiç birşey koymuyor bana oğlum herşeyi gördü. Sonra polisi aradım oğluma in anne annene otur sakın birşey söyleme dedim. Polis geldi ben aşağıda o yukarıda birer polisle. Polis bana şikayetçi olursan tutuklarız dedi. Oğlum geldi aklıma kızacaksınız belki ama babası hapis yatsın istemedim. Ve polise oda bana vurdu demiş. Kendimi savunmak için de caba göstermem suç yani onun gözünde. Ve şikayetçi olmak istemiş benden. Polis ilk vuran sensin banada söyledin ve sen suçlusun dedi. En son konuşun isterseniz anlaşın dedi derdimizi dinledi. Çözülemeyecek şeyler değil vs dedi. En son bana sordu. Birdaha böyle birşey yapmam diyorsa kalsın yoksa gitsin dedim.polis kendisine sordu pişkin pişkin gülerek. Hayat bu belli olmaz dedi.bende bu halde güvenmem dedim ve gitti.
Annem alt katta bana ailemi olaylara karıştırdığımı söylüyor hemen ailesini aradı. Polisler gelecek haberiniz olsun diyor. Bide beni hala evlerle tehdit ediyor.
Nasıl bukadar yanlış tanıdım nasıl aldandım. Sözü senetti bu adamın benim için. Okadar övünürdüm ki gururlu onurlu bir eşim var diye.
Şimdi evdeyim oğlumla beraber.
Oğlum da 6 buçuk yaşında yani öyle olgunca davrandıki ben onu teselli edeyim derken o beni teselli etti.baban birdaha büyük ihtimal gelmeyecek. Dedim.önceden ona fikir olarak bile sorduğumda gözleri dolardı sırf bu yüzden de vazgecerdim bosanmaktan. Ama tamam dedi. Düşündü ne düşünüyorsun dedim babamın yeni evinde televizyon varmı acaba polisler onu hangi eve götürdü dedi. Seni. Burnundaki kan sivilce kanı dedi.oysa ilk kanı gördüğünde aneeeee diye bağırdı sesi titredi.sonra akşam telefonla oynamak istedi. Tv izledi. Patlamış mısır istedi.okuldan vs anlattı. Konuyu ben açmaya çalıştıkça yani ne hisettiğini anlamaya çalıştıkça o konu değiştirdi. En yakın zamanda destek almasını saglıycam. Ben annem ile babam bosanirken yani dava açıldığında 29 yaslarındaydım hayata küstüm.onun bu hali bana çok garip geldi.
Şunu da belirteyim olanları anlamayacak kestiremeyecek bir çocuk değil. Hatta öğretmeni zeka seviyesinin cok üstde olduğunu söylüyor.
Kafam çok karışık bir boşlukta hissediyorum. Beynimde milyon soru cevapsız ama üzerimde bir dinginlik var anlatamam size.
Tüm bunları çocuğunuza yaşatmadan bir karar alsaydınız keşke. Aslında, çocuğum için boşanamadım diyenler, kendi güçsüzlüğünü, kararsızlığını onlar üzerine atmış oluyorlar.Buraya daha öncede yazmıştım boşanmayı düşünüyorum diye. Boşanmadım ve sırf bu yüzden bu akşam yediğim dayağı hakettiğimi düşünüyorum.
Bir önceki konumda olan olay üzerine devam etmek için çaba sarf ettim. O günden bu güne defalarca barışıp küsüldü. Tüm o anlattıklarıma rağmen sevgi kırıntıları varmış demekki içimde. Onları tekrar büyütmek için çaba sarfettim. Ama ben caba sarfederken bugün bana canım hayatım diyen adam yarın nefretle kinle bakıp tehditler savurdu. Parça parça bitirdi kendini kalbimde. Bu olaylardan önceki eşim değildi sanki yerine başkası geçiyor du. Açıkçası çoğu zaman psikolojik sorunları olduğunu düşündüm. İncir çekirdeğini doldurmayacak seyelerden karısını dövmekle tehdit eden birini düşünün. En son dedim kendi kendime. Sus yoksa dayak yiyeceksin çok kötü. Ne derse desin ne haksızlık yaparsa yapsın sus.
Sustum da küfür etti sustum. Geçen gün hasta çocuğuna tokat attı daha önce karşı çıktığımda beni tehdit ettiği için sustum.sustum ama kendimi buna sessiz kaldığım için pislik gibi hissettim.
Konuşmadım kabuğuma çekildim.benim o kabuğuma çekilen halimi kendince ne olarak yorumladı bilmem ama telefonda konuşurken normal de hayatım canım diye konuştu o bana hayatım dedikçe tüylerim diken diken oldu ki bu mutluluk nedeniyle hoşa gitmesi nedeniyle değildi.
En son bugün. Oğlumu kursa götürdüm. Gelirken anneme bir uğrayım dedim. Çünkü evde sorun çıkarmasın diye kadına alt katimda oturan anneme bile dilediğim gibi gidemedim uzun uzun oturmaya.üstelik yaşlı ve çok hasta o haliyle bile oğluma bakıyor ben çalışayım diye.
Aradı annemdeyim dedim. Bundan sonra benden izin almadan biryere gitmeyeceksin dedi. Kapadık telefonu. Mesaj attı evine gel yemeğini yap nereye gidersen s.tir git dedi. Herşeye rağmen o eve gelip akşamın 8 inde yemek hazırlıyorum yine zaten 10 15 dk oturup çıkacaktım yemek yapmaya. Ama artık küfür hakaret aşağılama tehdit okadar bezdirdi ki beni. Eve geldim oğluma ne yiyeceğini sordum. Bundan sonra bana küfür eden de benden birşey beklemesin dedim.ve dayak böyle likle başladı. Hiç birşey koymuyor bana oğlum herşeyi gördü. Sonra polisi aradım oğluma in anne annene otur sakın birşey söyleme dedim. Polis geldi ben aşağıda o yukarıda birer polisle. Polis bana şikayetçi olursan tutuklarız dedi. Oğlum geldi aklıma kızacaksınız belki ama babası hapis yatsın istemedim. Ve polise oda bana vurdu demiş. Kendimi savunmak için de caba göstermem suç yani onun gözünde. Ve şikayetçi olmak istemiş benden. Polis ilk vuran sensin banada söyledin ve sen suçlusun dedi. En son konuşun isterseniz anlaşın dedi derdimizi dinledi. Çözülemeyecek şeyler değil vs dedi. En son bana sordu. Birdaha böyle birşey yapmam diyorsa kalsın yoksa gitsin dedim.polis kendisine sordu pişkin pişkin gülerek. Hayat bu belli olmaz dedi.bende bu halde güvenmem dedim ve gitti.
Annem alt katta bana ailemi olaylara karıştırdığımı söylüyor hemen ailesini aradı. Polisler gelecek haberiniz olsun diyor. Bide beni hala evlerle tehdit ediyor.
Nasıl bukadar yanlış tanıdım nasıl aldandım. Sözü senetti bu adamın benim için. Okadar övünürdüm ki gururlu onurlu bir eşim var diye.
Şimdi evdeyim oğlumla beraber.
Oğlum da 6 buçuk yaşında yani öyle olgunca davrandıki ben onu teselli edeyim derken o beni teselli etti.baban birdaha büyük ihtimal gelmeyecek. Dedim.önceden ona fikir olarak bile sorduğumda gözleri dolardı sırf bu yüzden de vazgecerdim bosanmaktan. Ama tamam dedi. Düşündü ne düşünüyorsun dedim babamın yeni evinde televizyon varmı acaba polisler onu hangi eve götürdü dedi. Seni. Burnundaki kan sivilce kanı dedi.oysa ilk kanı gördüğünde aneeeee diye bağırdı sesi titredi.sonra akşam telefonla oynamak istedi. Tv izledi. Patlamış mısır istedi.okuldan vs anlattı. Konuyu ben açmaya çalıştıkça yani ne hisettiğini anlamaya çalıştıkça o konu değiştirdi. En yakın zamanda destek almasını saglıycam. Ben annem ile babam bosanirken yani dava açıldığında 29 yaslarındaydım hayata küstüm.onun bu hali bana çok garip geldi.
Şunu da belirteyim olanları anlamayacak kestiremeyecek bir çocuk değil. Hatta öğretmeni zeka seviyesinin cok üstde olduğunu söylüyor.
Kafam çok karışık bir boşlukta hissediyorum. Beynimde milyon soru cevapsız ama üzerimde bir dinginlik var anlatamam size.
Dedim canım. Demezmiyim bak çocuk var evde sen öfkeni kontrol edemiyor sun. Bu çocuk daha kotulerini yasamasın ayrilalım dedim. Ama işi yokuşa sürüyor. Tehditler vs her yolu deniyor. Bende acaba yaparmı diye zaman verdim. Aslında boşanma uzun zamandır aklımda ama bir çıkar yol bekledim. Bide tanıdığım insanlar var o boşanma davasından vazgeçen dava günü eşine dönen hemde çok. Duygularımı dinledim. Sessiz kaldım. Ölçüp tarttım. Evet hataydı ama diyorum ya 10 yıllık evlilik iyiyken birden bu hale gelince bir adam birde iletişim yoksa kurmuyorsa kendi kendine cevap verip degerlendirmeye çalışıyorsun durumu. Zaman alıyor haliyleTüm bunları çocuğunuza yaşatmadan bir karar alsaydınız keşke. Aslında, çocuğum için boşanamadım diyenler, kendi güçsüzlüğünü, kararsızlığını onlar üzerine atmış oluyorlar.
Sana zahmet ama gerçekten kafamı toparlayamıyorum bir önceki konumu okurmusun10 yildir bir fiske vurmayan adam 7 8 aydir niye boyle ne oldu hayatinizda
Cezalar sonsuza kadar sürmeyecek evetBilmem burda konuşan kadınlar işin hukuki boyutunu nekadar biliyor. Ama konuştum avukatla ama uzaklaştırma 'nın da bir sonu var. Şikayetçi olsam hapse girse onunda bir sonu var. Çocuğuna bu halde iken bile vurmasına rağmrn görmeye müsade var. Benim çocuğu artık göremez dediğim nekadar şey sunduysam avukata işe yaramıyor. Çocuğu gördükten sonra da benim için içeri girmesi uzaklaştırmanın falan da anlamı kalmıyor.
Burda ki kişilerden se avukattan fikir almaya baktım ki çok da iyi bir avukattır.
Taş catlasın 5 6 ay uzaklaştırma öyle omurürlük değil. Şikayet hapis desen oda malum verilen ceza süreleri. Eee şimdi bilenen adam ozaman daha çok bilenir.
Siz tabi istediğinizi soyleyebilir düşünebilirsiniz.
Benim eşime hiç bir anlamda ihtiyacım yok. Çocuğun hastalığı hastanesi. Evde erkek işi kadın işi hepsi ni ben yaparım o sadece işe gider gelir. Yani ben bosaninca yaaa eşim olsaydı bunun peşinde kosmazdim diyeceğim hiç birşey yok. Sadece oğlumu düşünüyorum. Evet çok zor bir durum gördü. Bir şok yaşadı. Benim amacım çocuğun doğum günü mezuniyeti olsun babası ile annesini öyle ortamda birbirine selam verirken görsün.
Tabi babası ne düşünür bilmem tüm bu yaptıklarına rağmen hala suçlu arama peşinde. Artık ben iyilikten yana olan tarafı secicem. Olayların gidişatına göre de değişir.
Birdaha bir araya gelmedigimiz sürece şiddet uygulamaya kalkmaz.
Onun en büyük cezası zaten bu yuvayı dağıtması. Ailesinin bu zamana kadar kendine verdiği destek benim 10 da 1im bile değil bunu da biliyor.
Bunları çok iyi biliyor herşeyin farkında ama dedim ya içine şeytan girmiş gibi. Herkese bir kin nefreti var uzun zamandır herkese en yakınında olan da benim bunun tüm hırsını benden hatta benden zemin bulamazsa çocuğundan çıkarıyor.
Gerçekten aklı selim olsaydı polisler abi bak eşin çocuğumun babası hapse girmesin diye ısrar ettik şikayetçi olmadı dediğinde. Ben ne yaptım demeliydi.
Yani yapacak adam o ceza evinden çıkınca da yapar. O uzaklaştırmanın miadı doluncada yapar.
Bana bir faydası varmı yok
Eğer son zamanlarda böyle olduysa, ozaman adamın bazı sorunları olabilir. Bazen depresyona girincede değişiyor insanların huyları. Küfür eden adama yemek hazırlamam demen şartmıydı mesela...Madem hassas bir dönemden geçiyorsunuz onu tetikleyecek laflardan sakınmalısın. 1 günde 2 günde hemen çözüme kavuşmaz bazı şeyler, zaman alır.Dedim canım. Demezmiyim bak çocuk var evde sen öfkeni kontrol edemiyor sun. Bu çocuk daha kotulerini yasamasın ayrilalım dedim. Ama işi yokuşa sürüyor. Tehditler vs her yolu deniyor. Bende acaba yaparmı diye zaman verdim. Aslında boşanma uzun zamandır aklımda ama bir çıkar yol bekledim. Bide tanıdığım insanlar var o boşanma davasından vazgeçen dava günü eşine dönen hemde çok. Duygularımı dinledim. Sessiz kaldım. Ölçüp tarttım. Evet hataydı ama diyorum ya 10 yıllık evlilik iyiyken birden bu hale gelince bir adam birde iletişim yoksa kurmuyorsa kendi kendine cevap verip degerlendirmeye çalışıyorsun durumu. Zaman alıyor haliyle
Şikayetçi olmayı düşündüm ama avukatla konuşunca içimi sogutacak bir cezanın olmayacağını gördüm.Cezalar sonsuza kadar sürmeyecek evet
Ama o sürede zarar görmeyeceğiniz gibi pişman olmamaklının başına gelme ihtimali vardı
Şimdi elde var sıfır
Adamın yaptığı herşey yanına kar kaldı
Dahada cesaretlendi
Çocuk büyüdüğünde bu hikayeyi dinlese eminim şikayetçi olmadığın için kızacak
Çok bunaldın ve uğraşmak istemediğin için böyle düşünüyorsunŞikayetçi olmayı düşündüm ama avukatla konuşunca içimi sogutacak bir cezanın olmayacağını gördüm.
Su kadarını soyleim ailede uyuşturucu kullanan satan biri var tartışma nedenlerimizden biri de bu. Buna rağmen mahkeme çocuğu babaya haftada 1 vermese bile iki haftada bir gece yatılı verir dedi. Ben zaten o ailenin içinde kalmasın çocuğun diye birçok şeye sustum. Ayrılınca ne olur şimdi 1 kac saat gidiyor ayrılınca tüm gün gece. Tek bir sorunum yok benim. Bosanmamamin da tek sebebi yok kafam soru tarlası gibi. Ama boşanmaya kararlıyım.