Lazer ameliyatı olan biri gözünü zaten ışıktan ,parlak güneşten korumak zorunda. Bu sizin hayatınızın neresini etkiliyor, dışarı mekanda güneş gözlüğü ev ortamında da voltajı düşük göz yormayan ampullerle çözülecek bir sorunu 5 paragraf yazacak kadar nasıl sorun haline getirdiniz.Merhaba arkadaşlar, şubat ayında internetten biriyle tanıştım. Naif, duygusal, iyi niyetli ve sorumluluk sahibi biri. Karakteri, maddi durumu, mesleği, tipi absürt olmayan temiz niyeti bakışından duruşundan hareketlerinden de çok net anlaşılan bir karakter.
Şubat ayında tanıştık. Nisan ayında 16 saatlik mesafeden geldi ve yüz yüze görüştük. Ben uzak mesafeden tanışamayız az zaman geçiririz dediğim için temmuz ayında 1 ay benim şehrimde apart tuttu kaldı ve annemle tanıştırdım. Kasım ayında en son babamla da tanıştı.
Her şey buraya kadar güzel ama bu çocuğun fizyolojik bir sorunu olmasa da gözüyle ilgili ciddi bir takıntısı var. Obsesif diyebilirim. Işığa bakınca gözüne zarar geleceğini düşünüyor.Ve bu durum bir paradoks halinde, genel bir kaygı bozukluğuna da evrilmiş durumda bence. Küçükken miyop derecesi 8'miş(6 yıl önce lazer olmuş,şu an sıfırlanmış).Akran zorbalığı da yaşadığından bahsetmişti. Üniversite sınavına hazırlık zamanında ışığa hassasiyet hatta ışık fobisi denilecek bir durum oluşmuş. Yaklaşık 12 yıldır sorunun geçmesi için çok sayıda doktora gitmiş ama fizyolojik bir sebep bulunamamış. Bazı zamanlar sorunu şiddetlenmiş bazı zamanlar azalmış. Kısacası şu an hayatına ciddi engel olan araba sürmesini bile bazı açılardan engelleyen psikolojik olduğuna inandığım gözle ilgili durumu var.
İlk zamanlar bana bunu demedi. Beni kaybetmek istememiş. Ben en net zorluğunu yaz dönemi fark ettim. Bu süreçte psikologa gitmesini, mantıksız düşüncelerinden kurtulmasını telkin ettim. Bazı kitaplar okudum ona da alıntılar paylaştım, spor, beslenme vs. bunların yararlarından defalarca bahsettim. Bir şeyler yapmaya çalışıyor ama sistematik bir halde değil. Hala psikologa gitmedi, ben ona ısrar edince tartışınca bir şeyler yapıyor. Artık öğrenilmiş çaresizlik yaşıyor gibi bir şeyler yapmaktan vazgeçmiyor ama sistematikte değil. Kendince ışığa maruz kalmaya çalışıyor denemeler yapıyor ama ilerleme yok. Bu yaşadığı sorun onu her açıdan yetersiz ve özgüvensiz hissettiriyor. Işıktan etkilendikçe hareketleri de tuhaflaşıyor. Bir sosyal ortamda rahat oturup sohbet etmek bile zor onun için. Çünkü eğer gözle ilgili sorunu o an artarsa göz kırpma davranışı da artıyor. Anlayacağınız bu da her durumda onu kaygılı hale getiriyor. Bir döngü halinde ve kurtulamıyor.
Evlilik odaklı birisi bende öyleyim o yüzden ailemle tanıştırdım. Fakat onlarda erkek arkadaşımın sıkıntısını fark ettikçe ne olacak böyle diye bana sormaya başladılar. Birlikte de gittik doktora doktor fotofobik bir durum dedi.
Arkadaşlar ne yapsam ne etsem bilmiyorum. Bir yanım bu ilişkiden olmaz tıkandı o önce kendi kişisel problemlerini çözmeli diyorum. Bir yandan destek olmaya çalıyorum ama uzaktan ne kadar etkili bilemiyorum. Sizin düşünceleriniz neler?
Işıklı ortamlarda aşırı geriliyor. Işığa maruz kalmak ışıklı ortamlar göz kırpma ve gözlerde yanmaya acıya sebep oluyor. Gözleri sıfır derece olmasına rağmen hala gözlük takıyor. Tv'ye telefona asla bakmak istemiyor çok az bakıyor. Göz derecelerinin büyüyeceğinden ışığın gözüne zarar vereceğinden korkuyor. Sorun sağlık sorunundan ziyade kaygıya varan durumu. Zaten gözü fizyolojik olarak sağlam psikolojik bir sorun var. Mesela görüntülü konuşuyoruz gözlerinde aşırı kırpma davranışı oluyor. Diyelim ki o an başka bir sorun varsa gözle ilgili tepki yok. Sanki her anında zihninde gözüme ne olacak düşüncesi mevcut ve gözünü her an her şeyden korumak istiyor çok değişik ben bile tam algılayamıyorum.Ya adamın problemi tam olarak ne anlamadım. Işıklı ortamın gözüne zarar vereceğini düşünüp kaygılanıyor mu? Işık gözünü mü acıtıyor? Size ayrılığı düşündürtecek ne var bunda?
İlk zamanlar bilmiyordum sorunu bana açıklıkla demedi. Sonradan sorunu fark ettim o da anlattı zaten. Karakteri sebebiyle onun uğraştım aşabilir akıllı bir adam diye düşündüm hep ama şu an bende zorlanıyorum psikolojik olarak maalesef.Zaten psikolojik problemi olan birinin ustune gitmeniz, bir caba efor istemeniz ters tepebilir. Kendisi 12 yildir bu problemle yasiyor zaten. Siz bu kisiyi oldugu gibi kabul edebilecek misiniz? Cevap hayirsa hic ilerlemeyin…
Adam öyle düşünmüyordur belki takıntı işte adam üstüne gitmiyorsa siz de gitmeyin benim de var bir kaç takıntım başkası belki benim psikolojime zarar verdiğini düşünüyordur ama ben hiç öyle düşünmüyorum hoşuma bile gidiyor bazı deliliklerim ondan diyorum adam net şekilde yardım istemedikçe ellemeyin zorlamayınGüneş gözlüğü takmanın ötesinde başka birinde görmediğim bir durum ama asıl sorun bunun onun psikolojisine zarar vermesi.
Dediğiniz kadar basit bir şey olsa keşke. Birkaç kişi daha sordu. Cevaplarımdan bakabilirsiniz.Lazer ameliyatı olan biri gözünü zaten ışıktan ,parlak güneşten korumak zorunda. Bu sizin hayatınızın neresini etkiliyor, dışarı mekanda güneş gözlüğü ev ortamında da voltajı düşük göz yormayan ampullerle çözülecek bir sorunu 5 paragraf yazacak kadar nasıl sorun haline getirdiniz.
Anlıyorum sizi de hayatını o kadar çok engelliyor ki. Resmen kaygı döngüsünde. Işıklı bir ortamda güneşli bir yerde olmak bazen araba sürmek bile zorlayıcı oluyor. Böyle olunca da ister istemez bende dert ediyorum.Adam öyle düşünmüyordur belki takıntı işte adam üstüne gitmiyorsa siz de gitmeyin benim de var bir kaç takıntım başkası belki benim psikolojime zarar verdiğini düşünüyordur ama ben hiç öyle düşünmüyorum hoşuma bile gidiyor bazı deliliklerim ondan diyorum adam net şekilde yardım istemedikçe ellemeyin zorlamayın
Anlıyorum sizi de hayatını o kadar çok engelliyor ki. Resmen kaygı döngüsünde. Işıklı bir ortamda güneşli bir yerde olmak bazen araba sürmek bile zorlayıcı oluyor. Böyle olunca da ister istemez bende dert ediyorum.
Dert etmeyin işte kimsenin derdine bu kadar ahlanmayın kendinize dert çekmeyin size basit bir örnek vereyim ben bir işi kafama taktım mı o iş bitene kadar uyumam uykusuzluktan ölürüm uyumam ben en son ne yemek yediğimi ne zaman yediğimi hatırlamadım geçen gün dur çıkan bulaşığa bakayım diyerek hatırlamaya çalıştım en son hesap kitap gün yetimi kaybettim birine günaydın yazdığım tarihi alıp chatgpt ye bu saatte uyanan biri şu an kaç saattir uyanıktır diye sordum düşünün durumumu anneme göre bana yazık arkadaşlarıma göre bana yazık bazen ben de offluyup pofluyup dert yanıyorum ama bu huyum bana değişik bir haz veriyor evet bazen rahatsızım bu bir çeşit takıntı ama genelde seviyorum bu huyumu biri gelip ya sen hala uyanık mısın şu bu dediğinde offf sorma ya falan diyorum mutsuzum gibi düşünüyorlar ama değilim biri beni tedavi olmam için zorlasa benden çok bana üzülse deli midir nedir der geçerim yani o yüzden ellemeyin diyorumAnlıyorum sizi de hayatını o kadar çok engelliyor ki. Resmen kaygı döngüsünde. Işıklı bir ortamda güneşli bir yerde olmak bazen araba sürmek bile zorlayıcı oluyor. Böyle olunca da ister istemez bende dert ediyorum.
Ailem çocuğun karakterine tavrına iyi niyetine yorum yapmadılar iyi bir insan dediler. Asıl sorun göze karşı yaklaşımı ve obsesifliği. Tedaviyi fizyolojik temelli algılıyor o kısımlar tamam psikiyatriye de gitti ama psikolog kısmı maalesef şu an yok. Bende asıl tedavinin psikolog ile terapi ile olacağına inanıyorum. İnternetten tanıştık ama zaman geçti onu tanıdıkça bağ kuruldu ve şimdi de çıkmaza girdi maalesef.Sen neden dert ediniyorsun konu sahibesi bunu hiç anlamadım. İnternetten tanıştığın bir adam bu hepi topu, çok acele edip ailene de tanıştırmışsın ama adam psikolojik problemli be kızım. Ailen de adamın problemli olduğunu fark etmiş. Adam bariz takıntı hastalığına sahip. Bugün göz olur yarın başka şeyler olur. tedaviyi kabul etmiyorsa bırak gitsin, sen doktor değilsin hasta insanlara derman olma mecburiyeitn yok. Benim de gözüm lazerli, ışığa duyarlılık sadece 1.5 gün yaşadım sonra bitti gitti. O kadar. Max 3 gün yaşanıyor ışık hassasiyetiü lazer atla deve değil asla adam rahatsız inan bana.
Katılıyorum bende aynı şeyi bazı zamanlar düşünüyorum. Hatta bazen ona sen bu sorunu konfor alanı olarak mı kullanıyorsun diyorum. Yani konfor alanı derken başka sorunlar olduğundan zaten sıkıntım var diye iyice mağdurum haline girmekten bahsediyorum. Erkek arkadaşım olunca da ellemeyin tavrı ne kadar olur bilemiyorumDert etmeyin işte kimsenin derdine bu kadar ahlanmayın kendinize dert çekmeyin size basit bir örnek vereyim ben bir işi kafama taktım mı o iş bitene kadar uyumam uykusuzluktan ölürüm uyumam ben en son ne yemek yediğimi ne zaman yediğimi hatırlamadım geçen gün dur çıkan bulaşığa bakayım diyerek hatırlamaya çalıştım en son hesap kitap gün yetimi kaybettim birine günaydın yazdığım tarihi alıp chatgpt ye bu saatte uyanan biri şu an kaç saattir uyanıktır diye sordum düşünün durumumu anneme göre bana yazık arkadaşlarıma göre bana yazık bazen ben de offluyup pofluyup dert yanıyorum ama bu huyum bana değişik bir haz veriyor evet bazen rahatsızım bu bir çeşit takıntı ama genelde seviyorum bu huyumu biri gelip ya sen hala uyanık mısın şu bu dediğinde offf sorma ya falan diyorum mutsuzum gibi düşünüyorlar ama değilim biri beni tedavi olmam için zorlasa benden çok bana üzülse deli midir nedir der geçerim yani o yüzden ellemeyin diyorum
İlaç kullanıyor psikiyatrist tanımlanmamış anksiyete olarak tanı koymuş ama hayatını engellediği için psikoloğa gitmesini diyorum pek fayda edeceğine inanmıyor. Bu arada sizin içinde zor bir durum, umarım kısa sürede siz de rahata erersinizAdam takıntılı bu bir hastalık kardeşim ve ben de takıntı var bende temizlik takıntısı ve günlük hayatta herşeyi tatmin olmayıp tekrar tekrar yapma var artık kendimden bıktım ellerimi yıkamaktan bıktığim ağladığım zamanlar oldu ama geçmiyor başka bir şekilde yine çıkıyor bir yerden. Aileniz çevreniz özellikle siz ömür boyu katlanacaksanız sorun değil ama ilaç kullanmayıp böyle devam ederse bir süre sonra sizde zorlanacaksınız. Bilmiyorum ben kendime dışardan baksam üzülürdüm o yüzden yazmak istedim. Takıntıları inşallah geçer mutlu olursunuz
Olur olur bırakın kendi baş etsin siz üsteledikçe adam sizden kaçabilir benim exlerime göre de benim uyumamam sorundu mesela ama sadece onlara göre sorundu benim için değildi e karşımdakini de sevdiğimden sanane dert benim diyemediğim için dinliyormuş gibi yapıp sallamıyordumKatılıyorum bende aynı şeyi bazı zamanlar düşünüyorum. Hatta bazen ona sen bu sorunu konfor alanı olarak mı kullanıyorsun diyorum. Yani konfor alanı derken başka sorunlar olduğundan zaten sıkıntım var diye iyice mağdurum haline girmekten bahsediyorum. Erkek arkadaşım olunca da ellemeyin tavrı ne kadar olur bilemiyorum
İlişkiyi kendi haline bırakın diyorsunuz yani? Nereye kadar giderse gibi sanıyorum..Olur olur bırakın kendi baş etsin siz üsteledikçe adam sizden kaçabilir benim exlerime göre de benim uyumamam sorundu mesela ama sadece onlara göre sorundu benim için değildi e karşımdakini de sevdiğimden sanane dert benim diyemediğim için dinliyormuş gibi yapıp sallamıyordum
İlişkiyi değil adamı salın kendi tedavi olmak isterse gider olur o kadar aklı vardır annesi gibi hatırlatmayın zorlamayınİlişkiyi kendi haline bırakın diyorsunuz yani? Nereye kadar giderse gibi sanıyorum..
Bu süreçte bir çok doktora gitmiş fizyolojik sebep bulunamamış. Psikiyatrist serotinin arttırıcı bir ilaç vermiş ki hala kullanıyor ama ben psikologa da gitmesinin elzem olduğunu ona hatırlatıyorum. O ise öğrenilmiş çaresizlikle bir şeyler yapsa da temelde sorunum çözülür diye inandığını hissetmiyorum. Ve dediğiniz gibi de öncelikle kendi kaygısını yenmesi lazım, evlilik şu an ve kısa vadede sağlıklı durmuyor.12 yildir suregelen bi takintisi varsa ki bu anlattiginiz takinti onun gunluk hayatin surekli etkileyen bi takinti yani arada bir belli basli olaylarla tetiklenip ortaya cikan bi durum degil yani atiyorum yilan fobisi vardir kisinin ama gunluk hayati cok etkilemez ama asansor fobisi vardir bu hep etkiler maruz olma ihtimaliniz daha cok sevgilinizinki de oyle ve sık sık maruz kalmasina ragmen 12 yildir bununla ilgili etkili bi aksiyon almadiysa almayacak demektir . Psikolog kismina takilmissiniz bu kadar buyuk ve uzun sureli takintilarda psikoterapi tek basina ise yaramaz yada cok yavas kalir yanina ilac tedavisi de eklenmesi gerekir sevgilinizin muhtemelen ilac dozunun ve ilacinin da tekrar ayarlanmasi be beraberinde terapiye baslamasi lazim istemiyorsa yapacak bisey yok ama bu takintisi evlilik durumunda sizin hayatinizi da etkiler kabul ediyorsaniz devam edin am evliliginizi onun bir gun (?) tedavi olma ihtimaline hic baglamayin