Sevgilimi çok özlüyorum

Valla her böyle düşünüp kendimi üzdüğüm ayrılıktan sonra hayat "He aynen bir başkasını sevemezsin xd" dedi bence... Çünkü sevdim. Bir sonrakini hep daha çok...
Şimdi görüyorum ki bunun sonu yokmuş. Neredeyse 8 milyar insan var dünyada, elbette kafanıza göre birini bulursunuz. Hem de öyle bir bulursunuz ki feleğiniz şaşar. Ben bunu anladım
 
Ben de seni durumundayım.bitmesi gerekiyordu, bana ihanet etti (bana göre ihanet) sevse gelirdi diye düşünüyorum.benu nasi unutur? Kabullenemiyorum.ama biliyorum ki zamanla geçecek.hayirlisi olsun herseyin
 
Bu yazdıklariniz bana umut verdiben ilk defa birinin yokluğunu bu denli hissediyorum, aynı soylediginiz gibi nefes alamıyorum yüreğim sancilaniyor. Daha önce çok güzel iliskilerim oldu ama evlilik olmadı ,kavusamadik diyelim(ailem istemedi) siz neden bir araya gelemediniz ozel bir nedeni yoksa
 
Teşekkür ederim
 
Şöyle düşünün zaten kangren olmuş bir ilişkiymiş sizinki ve bitmesi herkes için en doğru olan olmuş. Tabii ki 10 sene az değil alışkanlıklar var bir kere insan neye alışmıyor ki?
 
Adam ilgi göstersin diye periyodik olarak ayrılıyormuşsunuz
Öyle bir şey değil. Küçük de olsa problemleri gözardı ediyordu. Kendimi değerli hissetmiyordum. Bunu dile getirdiğinde anladığını söylüyordu ama değişim görmüyordum. O zaman sanki çarem ayrılmak gibi geliyordu. Ya da ayrıldım dersem toparlar sanıyordum.
 
Ben sizi hatırladım.
İnsan karşısında sürekli ayrılan-iletişimi kesen biri olunca (illa sevgili olmasına da gerek yok, aile ilişkilerinde bile böyle) bir zaman sonra alışıyor, "Nasılsa hep yaptığı şey, olmasa da olur" moduna giriyor maalesef.
Benim erkek arkadaşım da geçen akşam saçma sapan bir sebepten kavga çıkarttı. Üstelik uzak mesafe ilişkisi, bu hafta dönecekti ülkesine ama bir aksilik sonucu (anca filmlerde olur) bir hafta daha zamanı vardı. Resmen bize bağışlanmış bir hafta. Gittikten sonra 6 ay gelmeyecek çünkü. Benimkiler izin vermediği için ben de onun ülkesine gidemiyorum.
Ayrılmak istedi.
Sonra ben uyurken yazmış da yazmış "ben ayrılmak istiyorum" bir saat sonra demiş ki "Sinirle söyledim unut"
Ona aynen şunu dedim, "Bak, 10 kere ayrılalım dersin korkarım gitme derim, 11.seferde canıma tak eder tamam derim. Yakında bu sinirini çıkaracak birini de bulamazsın."
Anlamıştır umarım.

Zaten bu saatten sonra toparlanmaz o ilişki. Çocuğa yazık, siz sessiz kaldığınızda korkacak ayrıldınız zannedecek, küstünüz zannedecek. Kızmayın ama bence iyi olmuş. Alışacaksınız.
Bir daha da karşınızdaki insanlara böyle yapmazsınız.
Zaten bir insan kalkıp korkudan ilgi gösteriyorsa hiç samimi değildir ki. İsteyerek göstermesi daha samimi değil mi sizce?

Çok anlamam ama sorayım, ailenizde de böyle küsme-terk etme olayları yaygın mı?
 
Siz bir şans vermişsiniz. Neden bana da bir şans verilmesine karşısınız ki? Ben de hatamı anladım. Evet ailemde de var. Özellikle ablam böyle. Onun etkisinde çok kalıyorum. Ama artık anladım. Yanlış olduğunu. Keşke elimde bir fırsat olsaydı da gösterebilseydim.
 
Eee bu toksik ilişkinin sözlük anlamı
 
Size yeni bir şansa karşı değiliz keşke bişeyler düzelse ve size yeni şans verilse ama düzelmez ki. Aklın yolu birdir hepimiz size bir sonraki ilişkiniz için ders çıkarın iyileştirin kendinizi diyoruz
 
Neden karşı olayım ki? Sizi tanımıyorum etmiyorum, neden karşı olayım?
Sadece gördüğümü söylüyorum. Keşke hiç böyle olmasa, inşallah her şey daha iyiye gider. Dediğim gibi sadece gördüğüm şeyi söyledim
Yani bence aslında bu durum güven de kırıyor. Güven sadece "Evdeyim" diyip dışarıda olmakla kırılmaz ki. Tamam, kalkıp "Nasılsa ayrılmaz" rahatlığıyla her şeyi yapmak iyi değil. Ona katılıyorum. Yine de sürekli "Ay ben böyle yaparsam terk edecek" korkusu da iyi değil.

Kaç sene önceki sevgilim de böyleydi. Çocuk sürekli terk ederdi. Gece uyurdum, sabah bir kalkardım engellenmişim/ terk edilmişim. En küçük bir kavgada terk edilirdim / engellenirdim, hatta babamlarla dışarı çıkmam bile terk edilme nedeniydi. Tüm ilgim onun üzerinde olmak zorundaydı.
Peki sorunları konuşmak? "Yooo" "Sen abartıyorsun" "Yanlış anlamışsın" ile kapanıyordu. Gerçekten özür dilediğini asla bilmem.

Elbette siz böylesiniz demiyorum ha yanlış anlamanızı istemem, sadece karşısındaki insan bu kadar terk edince insan hem "Ay şimdi ben böyle dersem terk eder" duygusunu hem de "Amaaaan hobi olarak terk ediyor zaten" duygusunu yaşıyor. Bir zaman sonra da alışıyor ve hakikaten takmamaya başlıyor, ne olacaksa olsun diyor.
 
Evet haklısınız. Aynen böyle durum. Keşke düzeltebilseydim. İlk kez bu kadar pişmanım ve hatamı anladım. Ama fayda etmedi ne yaptıysam.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…