• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sevgilimi, ailemi ve geleceğimi kaybettim

Bence kaybettiğiniz tek bir şey var o da beyefendi degil
Ne demek sen ara yapmayı seversin bana da kocanı yap vs hayatım boyunca her ne yaparsa yapsın birine böyle bie cümle kurmam . Bazı şeyler tenezzül meselesi yani ; bir erkek için bu tarz cümleler kurmaya asla tenezzül etmem

Kayinvalideniz bunu duydu ise sizi istememesi çok normal bence öncesi sonrasından bağımsız .
Bu çok şeyi gösterir bana gore
Bana kocanı yap demedim. Düzgün okursanız anlarsınız
 
Şuan zaten tatil eve dönmeme 10 gün kaldı ve okula onların yanında devam etmemi istiyolar ben istediğim okulda hayal ettiğim şehirdeyim amaailem onlara güvenmiyor beni bir daha buraya asla göndermeyeceklerini söylüyorlar.
Ailenin yanına yatay geçiş yapabiliyorsan yap olmuyorsa aileni ikna et o aile ile irtibatını kes okuluna odaklan ve okulunu bitir bence. Bir de aile ile çok erken içli dışlı olmanın getirdiği sonuçlar olabiliyor bunlar bazen
 
Bana kısmı yokmuş . Ama anlam değişmedi , hala tenezzül edilmemesi gereken bir cümle olduğunu düşünüyorum . Böyle bir cümle kuran birini bende ailemde istemezdim
 
Yaslar kucuk, aileler iliskiye dahil edilmis.
Hersey gereksizce vicik vicik.
Guzelim hemen ailesinin icine girmen cok buyuk hata.
O isin suyu cikmis, donse de duzelmezsiniz.
Yoluna bak
 
Merhaba kk. Nerden başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum.. Ben 21 yaşında üniversite ikinci sınıf öğrencisiyim. Yaşadığım şehire 11 saat uzaklıkta olan başka bi şehirde okuyorum. Herhangi bir tanıdık olma ihtimaline karşı isim veremiyorumm..
Buraya geldim ve biriyle tanıştım. Ben her ne kadar istemesemde kendisinin ve ailesinin zoruyla ciddi bi yola girdik. Başlarda ailesiyle birbirimizi o kadar çok seviyorduk ki..
Zamanla bizim tartışmalarımız başladı. Yedi ay gibi bi süreçte gezmediğim doktor kalmadı defalarca ilaç değiştirdim çünkü öfke kontrolu yaşıyordum. Erkek arkaşım ise benim tam tersime çok sessiz sakin fazla konuşmayan sosyalleşmekte problem yaşayan bi insan tamamiyle aile kontrolu altında.
Ben ondan önce her ne kadar sinirli biinsan olsamda onunla beraber bu sorunum büyüdü, büyüdü, büyüdü ve önümüzde bi dağ gibi kocaman bi engel oldu..
Bizim bu kavgalarımız neticesinde benim ailesiyle aram açıldı. Sana güvenmiyoruz gibi cümleler kullanmaya başladılar. Ve zaten anne ve babasının egemenliği altında olan oğullarını doldurmuş olacaklar ki aynı şekilde onun da ağzında ailesinin söylediği cümleler çıkmaya başladı.
Tüm bu olanlar içinde sanki yer değiştirdik. Ben çok hevesli olmaya onunsa bu ciddiyet için isteği azalmaya başladı. Ben hayatımdaki herkesi silerken, ona çevreden haberler gelmeye başladı. Sanki gümüş olan oğlumuz benimle birlikte altın oldu değerlendi etrafında insanlar artmaya başladı. Giyim tarzıyla konuşmasıyla sosyalliği ile büsbütün değişti ve herkesin gözdesi biri haline geldi.. Asıl sorunlar bu kısımda başladı. Ben, ona haber getirip götüren herkesle kendimce haklı olarak tartıştım ki bu bana göre ahlaksızlıktır.. Adım herkesle tartışan sinirli kız oldu. Birkaç defa aynı sorunu yaşadık. Sonrasında 1 hafta önce bana onların köyünden sürekli bizim peşimizde koşan, bana hergün x kişisini arama kendini ağırdan al onunla ömür geçmez diyen kişinin kuzenini erkek arkadaşıma yapmaya çalıştığını öğrendim. Kendime hakim olamadım. Kadını aradım ve dedim ki sen zaten geniş bir insansın eğer ara yapmaya çok meraklıysan kendi kocana yap zaten bunlara alışıksın affedersin dedim.. Kendiside beni arayıp küfretmeye başladı, çok kıymetli kaynanamda yanında olmasına rağmen gelinimiz hakkında düzgün konuş demedi.
Arefe günüm sözüm vardı ve biz çarşamba günü ayrıldık. Erkek arkadaşım bana beni bütün eşim dostumla düşman ettin kimsem kalmadı artık bitti dedi. Ve annesininde hergün bu kişilerin evinde olduğu çok mutlu olduklarını haberlerini alıyorum..
Ailem artık kesinlikle olmaz, bu şehirde de okul hayatın bitti diyor. Annem bana defalarca suç buldu. Saçma sapan insanlarla bizi karşı karşıya getirdin dedi.. İşin özü herşeyimi kaybettim. Aklımdan hep ölmek geçiyor. Tüm bunlar bitse diyorum. Ömür boyu onu unutamam zamanla geçeceğine inanmıyorum.. Artık sadece sinir hastası değilim. Aynı zamanda ağır depresyon geçiriyorum.. Ne yapacağım bilmiyorum.. Ne söylesem ne yapsam fayda etmiyor.. 2sene üniversite sınavına hazırlandım okulumu kaybettim. Ailemi, geleceğimi.. Her şeyimi.. Bu kaynanalar neden böyle? Neden herkes kendini düşünüyor? Bizim halimiz ne olacak..

Okumada veyahut anlamada problemi olan arkadaşlar için güncelliyorum. Sen ara yapmayı seversin bana kocanı yap demedim. İlişkisi olan birine başkasını yapmaya çok meraklıysan kendi kocanı yap dedim.
Daha 21 yaşındasınız evlenmeden bunları yaşıyorsanız evlendikten sonra neler yaşarsınız arkanıza bakmadan kaçın böyle bir aileden biraz üzülürsünuz geçer gider merak etmeyin herşey geçiyor.
 
Şuan zaten tatil eve dönmeme 10 gün kaldı ve okula onların yanında devam etmemi istiyolar ben istediğim okulda hayal ettiğim şehirdeyim amaailem onlara güvenmiyor beni bir daha buraya asla göndermeyeceklerini söylüyorlar.

Yatay geçiş yapma imkanın uok mu?
 
okulunu bırakma bence yasin küçük erken davranmissın inşallah çok iyileri çıkar karşına
 
Çünkü henüz kaynanan bile olmamış bi insanla bile yeterince yüz göz olmuşsun.Elin kadınını arayıp bu şekilde konuşmak, herkese haddini bildirmeye çalışmak gerçekten çok itici burdan bile.

Sanki çocuğunuzu koruyosunuz, sevgiliniz çıkıp “benim zaten sevgilim var, bana kimse birini tanıştırmaya kalkmasın” diyemiyor da arkasını neden sürekli siz kovalamaya kalkıyosunuz böyle ilişki mi olur.
 
ben anlamadım siz oraya okumaya mı gittiniz milletin gelini olmaya sözlenmeye mi ? annenin babanın ordan seni alması isabetli olmuş annenin babanın yanında okulu okursun işte
 
Kaybettim dersen kaybedersin. Okul değişimi olabilir yatay geçiş yap. Ya da orda oku ailene karşı çık gerekirse bir işte çalış ama okulunu bitir. Inan ki bitirmezsen daha çok pişman olursun..
 
Biz normalde anlaşabilen bi çiftiz. Hatta şöyle söyleyeyim beni okula götürür dersimin bitmesini bekler ve tekrar beraber eve dönerdik. Sevgilim çiftçiydi ve bende boş zamanlarımda hep onunla tarladaydım. Ama ne zamanki ailesinin evine gitsek hep tartışırdık. Ailesi ve akrabaları araya hep fitne sokardı. Ben bu durumlar karşısında sinirlenirdim. Onun bana haklısın dememesi ve ısrarla onları korumasıydı beni krizlere sokan.
Okulumuda asla bırakmak istemiyorum ancak ailem buraya geri dönmemi istemiyor. Onların yanında devam etmemi istiyorlar.
Aşırı samimiyet..daha sevgiliyken ne diye gidip tarla sürüyorsunuz elin evinde..tabiiiki konuşurlar..evlenmeden gelinleri olmuşsunuz resmen..yani bu genc yasinda okulda derslerin bittikten sonra yapacagin şey tarlaya yada sevgilinin evine gitmek olmamalı..daha farkli olmalı..
 
21 yaşında olmanızı geçtim üniversite okurken sözlenmek nasıl bir cesaret. Eski sevgilinizle bu kadar sorununuz varken onunla hayatınızın kalanını paylaşmaya nasıl karar verdiniz. Hadi onu da geçtik sözlendikten, evlendikten sonraki planınız neydi. Bakın evlenmek bir ailenin sorumlulugunu almak sadece takvimdeki yıllarla orantılı gelişebilen bir yetenek değildir. Sizin önce kendinizle olan depresyon, öfke kontrolu sorunlarını çözmeniz lazım. Kendinize zaman tanıyın sakinleşin. Önce kendi sorunlarınızla, sorunluluklarınızla baş etmeyi ögrenin sonrasında başkalarının ( sevgili ve ailesi gibi) sorumlulukları gelsin.
Diger yandan, daha çok gençsiniz hayat ne fırdatlar çıkaracak karşınıza. Önce okulunuz, kendi ayaklarınızın üzerinde durma fırsatınız varken aklınızı bu saçma seylerle karıştırmayın. Okulunuza devam etmek için elinizden gelrni yapın.
 
Seni sinir hastası yapan bir aileden kurtulmussun daha ne :) Sınırın depresyonun da onlardan kurtulduğuna gore gececek. Dunyanin en bencil en manyak ailesi gibi duruyor bence anlattığın. Kendi istediklerinde oğullarına seni almak için sana baski yapıp sonra da evlenecek olan oğullarına kız bakmaları filan... İyyy.

Bu yaz kendini topla ailene de onlari her yerden engellediğini soyle ki engelle zaten. Koca şehirde karşına cikamayacaklari çıksalar da asla yüz vermeyecegin kurtuldugun konusunda ikna et. Olayin o herif diil okulun olduğunu asla aynı hataya düşmeyecegini filan anlat. Onlar da endişe etmekte haklı ama yani buldukları yöntem cok haksiz.
 
zamanla geçeceğine inanmıyorum
Acımın
en derinime işlediği, zamanın ağır aksak geçtiği o günlerde bana "zamanla" diyenleri boğmak isterdim çünkü o kadar yaram vardı ki ne zamanı diyordum? Sana birşey söyleyeyim mi? Geçti!
Ha belki o günlerde yaşadığım ağır stresin acısı bir kaç ay sonra sağlık sorunları getirdi ama geçti, bitti..
 
Sacmalama o senden sonra altib olmadi ayriligin psikolojisiyle oyle görüyorsun. Mal yine aynı mal meraj etme. Seni sinir krizibe sokan adamdan ayrilmis olman senin hayiriba. Sakin ol gelecek günleri bekle
 
Yaşadıkların üzücü 21 yaşında olan biri için ağır olmuş öncelikle geçmiş olsun ve sana önerim öfkenle ilgili olsun depresyonunla ilgili olsun bir psikiyatristle ve psikologla görüşmen olacak.Bu yaşadığın acıyı pek çoğumuz yaşamısızdır zamanla geçiyor bunun garantisini veriyorum.Benim ki farklı deme hepimizin ki farklıydı.Senin çözümün zaman ve uzman yardımı almak kısacası.Okulunuda sakın bu konuya feda etme daha hayatın başındasın neler yaşayacaksın neler.Olan olmuş bundan en zararla nasıl kurtulurum demen lazım sakın okulunu bırakayım dondurayım tarzı maceralara girme en büyük hatan bu olur.
 
Uzun zamandır bu siteye girip yorun yazmıyordum ama şu okuduklarıma dayanamadım.
Senin ailen iyi sabretmiş. Evin tek kızı falan misin ?
Ne demek sevgilimin tarlasına gidiyordum yardim ediyirdum?
Kendi ailen seni tarlaya götürüp çalıştırmak istese gitmezsin...bir de üstüne tripler atarsin Allah bilir.
Elin tarlasının işi sana mı kaldıydı ki?
Neyse olan olmus. Artık üzülecek bir şey yok ,bence hiç bir şey kaybetmemissin. Aksine hayatının çok kritik bir dönüm noktasında büyük bir yanlıştan donmussun(farkında olmadan)
 
Neden bu kadar onun ailesiyle yüz göz oldunuz ki? Bence tek hatanız bu. Size tecrübe oldu. Ayrıca ara yapmaya çalışan kadına iyi demişsiniz, benim içimin yağları eridi.
 
Biz normalde anlaşabilen bi çiftiz. Hatta şöyle söyleyeyim beni okula götürür dersimin bitmesini bekler ve tekrar beraber eve dönerdik. Sevgilim çiftçiydi ve bende boş zamanlarımda hep onunla tarladaydım. Ama ne zamanki ailesinin evine gitsek hep tartışırdık. Ailesi ve akrabaları araya hep fitne sokardı. Ben bu durumlar karşısında sinirlenirdim. Onun bana haklısın dememesi ve ısrarla onları korumasıydı beni krizlere sokan.
Okulumuda asla bırakmak istemiyorum ancak ailem buraya geri dönmemi istemiyor. Onların yanında devam etmemi istiyorlar.

Kafalar pırıl pırıl yaa. Allah aşkına azıcık kullanın:işsiz:

Okula götürüyormuş da kapıda bekliyormuş, çıkışta tarlaya gidiyorlarmış.

Şalvar giyip testiyle su da getiriyor muydun çiftçi sevgiline?
 
Back