- Konu Sahibi ozge726261
-
- #41
Saçmalamışsın iyice gerçekten seven yapar nedir ya? Ruh hastası gibi eşinim geçmişine takılmayanlar sevmiyormu? Bence piskolojik tedavi görün ve normalleştirmeyin
Maalesef bu durum bendede var esimin benden onceki iliskileri beni cildirtiyor ona baskasinin dokunmus sarilmis olmasi onun kalbinde yer etmis olmasi beni deliye ceviriyor bunu bilincli sekilde yapmiyorum hicbir sorunumuz yokken ben esimin hesaplatindan eski dokumanlari cikarip mesajlarini okuyup kavga cikariyorum bunun adi nedir psikolojik bir sorunmudur yada fazla sevgiden mi oluyor bilmiyorum ama sevgilinize kizmayin inanin gercekten seven insan yapsr bunu cok lanet birsey ama dogrusu yasayan biri olarak bu diyorum
Bu mesajınız iyi geldi bana. Umut doldurdu içime bir nebze. Teşekkür ederim öncelikle.Hemen hemen aynı şeyleri yaşayan biri olarak yazıyorum sana... Benimde iki senem ikna etmek gereksiz kıskançlıklarla baş etmek psikolojisi bozulmasın diye her şeyi yapmakla geçti...
Neler neler yaşadım, gizli gizli takip mi etmedi telefonuma uygulamamı yüklemedi izlemek için kavgalar krizler öfff diyorum...
Bi raddeden sonra insan kendini kirli lanet dünyaya yakışmayan utanılması gereken biri gibi hissetmeye başlıyor... Seni çok İyi anlıyorum...
Ben atlattım daha doğrusu biz atlattık o günleri...
Şuan 2 senelik eşim olur kendileri
Nasıl mı atlattık?
Bizde ayrı yapamayan ama bir arada da bu paranoyalar yüzünden uzun süre kavgasız yaşayamayan bir çifttik.
Başlarda uzun süre idare ettim dediğim gibi herşeyi yaptım.. Sonra baktım ben benden gidiyorum, başlarım böyle aşkın ızdırabına demeye başladım her kıskançlıkta artık alttan almak yerine sesimi çıkarmaya başladım..
Bana böyle hissettirmeye hakkın yok ben insanım ben kadınım beni seveceksen güzel seveceksin demeye başladım.. Yapamıyorsan ya tedavi ol ya ayrılalım demeye başladım.. Tabiki çok ayrıldık barıştık ayrılıkta değil küslük diyelim. Sonra bana ben tek başıma yapamam yardım et demeye başladı elimden geldiğince dedim, ama yardım dediği yine içini rahatlayım beklentisiydi.
Yine krizler krizler...
Sonra beni kaybedeceğini anlamaya başladı ciddi ciddi söylediklerimden geri durmadım... Makyajımamı taktı yinede yaptım dedim bu benim sen beni böyle sevdin ben yapmaya devam edeceğim, sinirlerine mi dokunuyor kendi sorunun içinde kendin aşacaksın bunu...
Tabiki sakinlik asla olmadı sokak ortalarında kavgalar ettik kaç kere bıraktım gittim kaç kere oda ayrıldı benden..
Velhasıl kelam bu işin sırrı dik durmakta ve ona onsuzda yapabileceğini göstermekte aslında.. Sen bir insan bir birey en önemlisi bir kadın olarak dik durdukça erkekler ürküyor, aa diyor hatun elden gidecek ben yanlış yapıyorum..
Tabi eğer senin erkek arkadaşında gerçekten seni seviyor değer veriyor ilişkinizin sağlıkla yürümesini isteyecek karaktere sahip bir insansa bu olur...
Eğer değilse gerçekten bir ruh hastası psikopatsa asla değişmez...
Hatta evlendikten sonra daha beter olur perde bile açtırmaz söyleyeyim...
Bunu nasıl ayırt edersin, kavgalarınızda sana olan sözleriyle davranışlarıyla..
Mesela benim kocam ne şimdi nede sevgiliyken asla bana küfür etmez, kötü söz demez salak bile demez... Fiziksel olarak kendine zarar verir sinirle saçlarını yolar yinede bana dokunmaz...
Bu takıntı durumlarında seni korkutacak şekilde mi hareket ediyor yoksa çift taraflı kavga tartışma gibi mi olur bunlara bakmalısın...
Yinede söylüyorum ben şanslı olandım Allaha şükür atlattık karakteri sağlam çünkü, karakteri bozuksa düzelmez bunu unutma
Allah yardımcın olsun
Duygusal şiddet yaptığı çok açık ama fiziksel şiddete meyilli olmadığından eminsiniz değil mi?Bu mesajınız iyi geldi bana. Umut doldurdu içime bir nebze. Teşekkür ederim öncelikle.
Onsuz yapamayacağımı çok fazla hissettirdim ona. Bu noktadan sonra nasıl toparlarım bilmiyorum, ama dediğiniz gibi yapacağım. Bundan sonrası onun karakterine kalmış. Eğer sizin eşiniz gibi davranırsa ne mutlu bana. Aksi yönde davranırsa da “kurtuldum” derim.
Tartışmalardaki tutumunu sormuşsunuz. Sinirlenince genelde sessiz kalıp görmezden gelme eğiliminde.
Rica ederim ne demekBu mesajınız iyi geldi bana. Umut doldurdu içime bir nebze. Teşekkür ederim öncelikle.
Onsuz yapamayacağımı çok fazla hissettirdim ona. Bu noktadan sonra nasıl toparlarım bilmiyorum, ama dediğiniz gibi yapacağım. Bundan sonrası onun karakterine kalmış. Eğer sizin eşiniz gibi davranırsa ne mutlu bana. Aksi yönde davranırsa da “kurtuldum” derim.
Tartışmalardaki tutumunu sormuşsunuz. Sinirlenince genelde sessiz kalıp görmezden gelme eğiliminde.
Fiziksel şiddete eğilimi var. Yok değil.Duygusal şiddet yaptığı çok açık ama fiziksel şiddete meyilli olmadığından eminsiniz değil mi?
Burada sizi desteklemeyen yorumlara kızmanıza hiç gerek yok. İnanın seneler önce benzer şeyler yaşayıp "Ne saçma birşey yapmışım." diyen sizden yaşça büyük kişiler yazıyor hepsini. Aynı şeyi ben de yaşadım. Bir sene acı çektim. Sonra unuttum gitti. Süründüm ama ölmedim. Sonra da iyileştim. Hayatımda aldığım en iyi kararlardan biriydi. Çoğu kadının özellikle gençliğinde bu tip adamlarla sorunları olur
O zaman sinirlenip üstüne gitme konusunda temkinli davranın. Önceliğiniz güvenliğiniz olsun lütfen. İnanın kimse için canınızdan olmaya değmez. Bir anlık cinnetle hayatınızı karartabilir.Fiziksel şiddete eğilimi var. Yok değil.
Keko biri de canlanmasın gözünüzde. O tarz biri de değil. Ama var maalesef eğilimi.
Kaaaaç kesinlikle kaç o zaman... Bak sayfa sayfa sana neler yazdım şunu gördüm diyorum ki kaç..Fiziksel şiddete eğilimi var. Yok değil.
Keko biri de canlanmasın gözünüzde. O tarz biri de değil. Ama var maalesef eğilimi.
Zaten sadece keko adamlar şiddet uygulamıyor. Her gün neler okuyoruz, eğitimli kültürlüdür dediğimiz insanlar kıyıyor eşlerinin sevgililerinin canlarına.Fiziksel şiddete eğilimi var. Yok değil.
Keko biri de canlanmasın gözünüzde. O tarz biri de değil. Ama var maalesef eğilimi.
Evet çok sever alkolü.Kaaaaç kesinlikle kaç o zaman... Bak sayfa sayfa sana neler yazdım şunu gördüm diyorum ki kaç..
Alkol var mı?
Ablacım Allah aşkına neyi bekliyorsun o zaman bu adamdan ayrılmak için? Canının hiç mi değeri yok? Hadi kendini gözden çıkarmışsın aileni sevdiklerini de mi düşünmüyorsun?Evet çok sever alkolü.
O beni çok sever yapmaz diye düşünüyorsun ama emin ol yaparEvet çok sever alkolü.
Asla adam olmaz aslaaaaa... tecrübeyle sabit etrafım alkolik dolu eski eşim dahil oda paranoyak takıntılı alkolik kıskaç biriydi en son oğlum kucağımdayken üzerime bıçakla yürüdü hayatında biri var senin o yüzden ayrılmak istiyorsun benden diye ... üç kere dayağını yedim alkollüyken ruh hastasına dönüşüyordu, geçmişe takıntısı hiç bitmemişti ...Evet çok sever alkolü.
Önerdiğiniz taktikler bu çocukta işe yaramaz yani :/ Umutlanmıştım.Asla adam olmaz aslaaaaa... tecrübeyle sabit etrafım alkolik dolu eski eşim dahil oda paranoyak takıntılı alkolik kıskaç biriydi en son oğlum kucağımdayken üzerime bıçakla yürüdü hayatında biri var senin o yüzden ayrılmak istiyorsun benden diye ... üç kere dayağını yedim alkollüyken ruh hastasına dönüşüyordu, geçmişe takıntısı hiç bitmemişti ...
2. Eşim alkol kullanmadığı için ben ona güvendim aştık herşeyi İnan alkol kullanıyor olsaydı ve fiziksel saldırı meyili olsaydı asla kocam olamazdı ...
titredim şimdi İnan endişeden sanki evleneceksin de yakacaksın kendini gibi
Sevgi aşk boş bunlar bu karakterle İnan ki ayrıp kurtul ölmeyeceksin aksine ilk bunalım geçince dünya varmış hayat yaşanılan bir yermiş diyeceksin
Peki sınır ne sizin için? Nerede dur dersiniz? Her insanın kaldıramayacağı bir an mutlaka vardır. Sizinki ne? Adım gibi eminim sinirlenince arada kolunuzu oranızı buranızı falan sıkıyordur. Hiç şiddet göstermedi asla yapmaz demeyin çünkü bu bir paket. Kıskançlık, psikolojik şiddet ve ardından dayak gelecek. Hatta evlenseniz bile erkek aile üyelerinize saracak. Kuzenlerinizden şüphelenecek, perdeleri pencereleri açtığınız, balkona çıktığınız için ağzınız burnunuz kırılacak.Burada beni anlayan birinin olmasına sevindim. Yaşamayan anlamıyor çünkü gerçekten. Dediğiniz gibi çok zor. Ondan uzak kalmayı düşünmek bile fazla zor. Ama bu durumu sadece benim yaşamadığımı bilmek de rahatlatıyor beni. Bana özel bir durum değil. Başkaları da yaşıyor. Geçebilir, biliyorum. Ama tekrar cesaret edemiyorum. Daha önce uzaklaşmayı denediğimde yapamadığımı gördüm çünkü. Onu istedim yeniden. Annesini kaybetmiş bir çocuk gibiydim. Şimdi tekrar uzaklaşma düşüncesi korkutuyor. Ama yapamamamın asıl sebebi, uzaklaşmayı istemememdi. Bir istesem devamı gelecek.
Hayatınızı mahvedeceksiniz lütfen ayrılın ve psikolojik destek alın. Ayrıca bence şuan bu şekilde hissetme sebebiniz size manipülasyon uygulaması da olabilir. Lütfen hatanızın farkına varın ve ayrılın daha fazla zamanınız bitmeden çok geç olmadanMerhaba. Kendimi kötü hissediyorum ve bir yardım alabilme umuduyla yazıyorum. 23 yaşındayım öncelikle. 5 yıldır konuştuğum biri var. 2 yıldır da aramızda ciddi bir şeyler dönüyor, hatta evlenmeyi falan düşünüyoruz. Sorun şu ki, çocuk aşırı kıskanç biri. Kendisinden önce yaşadığım ilişkileri kıskanıyor, takıntı yapıyor ve hayatı hem kendisine hem de bana zehir ediyor. Sanki ortada bir aldatma durumu varmış gibi üzerime geliyor, beni suçluyor. Bu durum 2 yıldır (öğrendiği andan itibaren) belirli aralıklarla devam ediyor. Çok kez ayrılmayı denedik ama bir türlü yapamadık. Yine bir şekilde birbirimize döndük. Hiçbir şekilde yapamadık ikimiz de. Çünkü çok fazla alıştık. Özellikle ben kendimi hiç geçmeyen bir depresyonda gibi hissediyorum. Beni ayakta tutan tek şey o. Ondan ayrıldığımda, büyük bir boşluğa düşüyorum. Hatta ciddi olarak intiharı düşünüyorum. Zira yaşama dair hiçbir hevesim kalmıyor tek başıma. Çeşitli şekillerde tedavi görmeyi denedim, fakat hiçbir işe yaramadı. Yani beni bir nebze olsun hayata bağlayan sadece o. Fakat bu hali beni çok üzüyor. Kıskançlığı gerçekten hastalık derecesine gelmiş durumda. Ek olarak giydiklerime, nereye gittiğime, kimlerle konuştuğuma falan da çok fazla karışıyor. İyi hissetmesi için buna izin veriyorum, fakat hiçbir işe yaramıyor. Onun bu rahatsızlığını aşmasını, iyi olmasını istiyorum. Gerekirse tedavi görmesini istiyorum ama tedaviye de hiçbir şekilde sıcak bakmıyor. Şu an yine ayrılma aşamasında gibiyiz. Ve ben tekrar olası bir ayrılık durumunda hiç iyi olmayacağımı biliyorum. Sonumu iyi göremiyorum. Ya akıl hastanesi, ya da mezar gibi geliyor. Çok fazla bağlandım ve onsuz kalmayı düşünemiyorum. Buraya kadar okuyan varsa teşekkür ederim. Sizce ne yapmalıyım, ayrılmak dışında?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?