Sevgili ile bir türlü oturmayan gelecek planları

Off bu hikaye o kadar tanıdık ki, gel git akıllı tam beyefendi. Bir arkadaşım ortalama bir işi ortalama bir maaşı varken(memurdu) yazılımcılar çok iyi kazanıyor yazılımcı olacağım diye işten istifa etti. Ne araştırdı, ne inceledi direkt istifa etti, doğru düzgün bir bilgisayarı bile yokken YouTube'dan videolar izleyerek yazılımcı olmayı denedi tabii ki başarılı olamadı, geç yattı geç kalktı iş güç yok gezdi tozdu derken 1-2 sene oyalandı sonra İstanbul'a gitti eğitim veren bir yer bulmuş güya eğitim alacak oradan. Aileden borç aldı gitti ne kadar kaldı bilmiyorum bir şeyler öğrendi sanırım birkaç iş aldı ama çok küçük miktarlar kazanıyordu. Bu iş bana göre değil İstanbul Büyük şehir ben yapamadım hukuk okuyacağım dedi, hazırlandı bir sene ama kazanamadı o ara bir yerden duymuş sosyal medya danışmanı olacağım hukuk boş iş diyerek öyle bir bölüm yazdı, 4 sene okuyacak o ara çalışacakmış aynı sene uyduruk denebilecek bir üniversitede o bölümü kazandı. 2 sene okumadi bile bu işi yapmak için okula gerek yok çözdüm ben dedi okulu da bıraktı. Sonra ne yaptı bilmiyorum devam etti mi etmedi mi en son silahlı güvenlik eğitimi almış güvenlik olmak için çabalıyordu.
Başta gayet rahat da bir işi vardı yıllarca boşuna çabaladı ama maalesef hiçbirinde dikiş tutturamadı. Bence hayatınızı riske atmayın, yolunuza bakın böyle insanlar maddi manevi çürütür sizi.
Yok artık. O en başta ne olmak istediğini kendisi de bilmiyormuş sanırım. Allah ailesine sabır versin.
 
Bence o sizin kadar istekli,hevesli değil gelecek planlarınız konusunda.
8 sene az buz değil. Şimdi evlenip hamile kalsanız 8 sene sonra çocuğunuz 7 yaşında olur düşünsenize koskoca 8 sene. Ben 13 senelik evliyim sanki koca bir ömür gibi geliyor geçen 13 sene.
Bilemiyorum sizi ikna cabası da yok. Sanki uyarsan uy,uymazsan git der gibi bir tarzı var.
Öte yandan ailelerden destek alırız demesi de fiyasko. Çalışmaya başladığım an ailemden destek almayı bırakıp destek olmaya başladım,bir erkek nasıl sindirir o yaştan sonra anne babasından para almayı bunu da anlamadım?
Ben olsam zorlamaz yolumu ayırırdım.
 
Bu kararı vermesini hiç beklemiyordum. Çünkü gerçekten oturmuş düzeni var. Güzel mesleklerimiz var ve şu an evlensek rahat geçiniriz. Çok güzel iş teklifleri alıyor, 10 yıllık kariyer planında başarılı olsa zaten bu iş teklifleriyle aynı maaşı alacak. Sorunun para olmadığını, meslekten tiksindiğini ve güvenceli bir iş istediğini söylüyor. Şu an Türkiye'de hangi iş yeterince güvenceli ki? Ben de işe güle oynaya gitmiyorum sonuçta. Ben de meslekten tiksiniyorum. Ama napalım.

Ben bu kararını kişiselleştiriyorum, beni üzen bu. Gerçekten sevse ve benimle gerçekten gelecek düşünse böyle maceralar aramazmış gibi geliyor. Aile kurmalıyım, evimi geçindirmeliyim kafasına girmiyo benimle. Birkaç ay önceye kadar evlilik planları yapıyorduk, sen istiyorsan çalışma, sınavlarına hazırlan diyordu. Eğer bu kararı böyle rahat vermesinin sebebi bana "olmasa da olur" gözüyle bakmasıysa böyle birini bekleyip neden gençliğime yazık edeyim? Şu an tek yaşıyorum mesela, tüm zamanım yalnız, ev kirasını tek ödüyorum. Evlenip mutlu olup eşimle zaman geçirip maddi manevi destek bulacağım hayatta. Ama onu beklersem hayal ettiğim hayata hiç ulaşamayabilirim. Bu arada onun için hiçbir fedakarlık yapmıyorum artık güvenemediğimden. O da muhtemelen bana güvenemediğinden yapmıyor. Ne olur bundan sonra?
Kesinlikle yolunuza bakın şu süreçte sizi kullanacak 3..5 yıl sonrada evlenmeden ayrılacak gibime geldi
 
Bunu kabullenmeye çalışıyorum ve çok canım yanıyor. Uzun zamandır ilk kez ağlıyorum. Bir daha böyle güzel bir şey yaşayabilecek miyim? Sanki tüm mutluluklarım böyle ani bir şekilde yarıda kalacak gibi hissediyorum. Umarım bu zamanlar geçer ve her şey iyi ki böyle olmuş diyebileceğim güzel bir hayatım olur. Teşekkürler yorumlarınız için.
Yaşadığınız ayrılıkta uzun sureli değilmiş hemen biriyle görüşmüş, Sevgilinizle baristiginizda bile ikisi arasında kalmışsınız.
Şimdi öyle bir yazıyorsunuz ki umarım zamanla geçer diye, geçer merak etmeyin. O kadar vazgeçilmesi zor bir ilişkiniz yokmuş yani.
 
Son düzenleme:
Doktorluk eskiden modaydı, garanti meslek havalı güzel de para kazanılıyor diye bakılıyor ama artık işler değişti. Sağlık politikaları cılkını çıkardı. Ben kendim bir doktor olarak sahadan bildiriyorum, aklı olan imkanı olan kaçıyor ülkeden. Şiddeti ayrı dert, halkın aşağılık kompleksi yapıp nefretle bakması ayrı dert, malpraktisi ayrı stresi ayrı dert. Doktorların ömrünün normal insan ömründen kısa olduğunu kanıtlayan çalışmalar var yahu. Benim baktığım yerden tam çılgınlık bu. Elimde olsa hiç insan görmeyeceğim bir işte çalışırdım ah 18 yaşım be.
Konunuza yorumum ise 8 yıl karısının eline bakmayı planlayan erkek normal değildir bence. Evlilikteki eril-dişil enerjiyi mahveder bu, siz de bir süre sonra ona duyduğunuz saygıyı çekimi kaybedersiniz. Bana kalırsa planlarından vazgeçmesi için mantıklı bir konuşma, kabul etmiyorsa ayrılık
 
Bu kararı vermesini hiç beklemiyordum. Çünkü gerçekten oturmuş düzeni var. Güzel mesleklerimiz var ve şu an evlensek rahat geçiniriz. Çok güzel iş teklifleri alıyor, 10 yıllık kariyer planında başarılı olsa zaten bu iş teklifleriyle aynı maaşı alacak. Sorunun para olmadığını, meslekten tiksindiğini ve güvenceli bir iş istediğini söylüyor. Şu an Türkiye'de hangi iş yeterince güvenceli ki? Ben de işe güle oynaya gitmiyorum sonuçta. Ben de meslekten tiksiniyorum. Ama napalım.

Ben bu kararını kişiselleştiriyorum, beni üzen bu. Gerçekten sevse ve benimle gerçekten gelecek düşünse böyle maceralar aramazmış gibi geliyor. Aile kurmalıyım, evimi geçindirmeliyim kafasına girmiyo benimle. Birkaç ay önceye kadar evlilik planları yapıyorduk, sen istiyorsan çalışma, sınavlarına hazırlan diyordu. Eğer bu kararı böyle rahat vermesinin sebebi bana "olmasa da olur" gözüyle bakmasıysa böyle birini bekleyip neden gençliğime yazık edeyim? Şu an tek yaşıyorum mesela, tüm zamanım yalnız, ev kirasını tek ödüyorum. Evlenip mutlu olup eşimle zaman geçirip maddi manevi destek bulacağım hayatta. Ama onu beklersem hayal ettiğim hayata hiç ulaşamayabilirim. Bu arada onun için hiçbir fedakarlık yapmıyorum artık güvenemediğimden. O da muhtemelen bana güvenemediğinden yapmıyor. Ne olur bundan sonra?
Bence ayriliginizda sizsiz de yapabileceğini düşünmüş,ve böyle bir plan yapmış,sizi oyalıyor gibi geldi,sen istersen evlenelim aile baksın sen bak farkındasınızdir umarım bu sözlerin altında ne yattığının.Rahat bı adam bence evliliğe bile olursa bakarız gözüyle bakiyor
 
Profil resmine Vivien leigh koyan bu konuda masterdir zaten kime ne anlatiyorum :KK70:
Çok tatlısınız 😁 Ben ilişkilerde mantıklı tarafı susturamayan romantik biriyim. Karşı taraftan vazgeçemediğim gibi kendimden de vazgeçemem. Bu yüzden artık ilişki için hiç fedakarlık yapmıyorum. Benim için başka hangi olasılıklar var onları düşünüyorum. Yine de biraz zamana bırakıp nasıl hissedeceğimi görmek istiyorum. Nasıl olsa şu an için yaptığım bir fedakarlık yok, ben de bu yaza kadar sınav için çalışacağım.
 
Bu planı neymiş tam olarak doktor olmak mı?oturup deli gibi üniversite sınavına çalışacak sonra vizelere finallere mi çalışacak? Bu süreçte sizinle şuan ilgilendiği kadar bile ilgilenmeyecek.bunu kabul edebilecek misiniz 6-7 yıl arkadaşlarınız teker teker evlenirken mutluluk pozları verirken?
Kariyer planı neymiş tam olarak.sizinle beraber yapsın planını,evlenince olmuyor muymuş o kariyer,doktor arkadaşlarımdan bile okul bitmeden evlenenler var.
Zaten okul bitmeden evleniriz diyor. Ama benim tek derdim evlenmek değil ki. Ortak bir hayat kurmak. Maddi zorluk çekmek istemiyorum. Bunun bir de atanıp şehir şehir gezmesi var.
 
Merhaba kızlar. 2 yıllık bir ilişkim var. Ilişkimiz birkaç ay önceye kadar harika gidiyordu. Birbirimizi çok seviyor, tüm zamanımızı birlikte geçiriyor ve yakın zamanda ciddi adımlar atmayı düşünüyorduk. Birbirimizin ailesiyle tanıştık.

Birkaç ay önce benim yüzümden saçma sapan bir tartışma yaşadık ve maalesef sonu ayrılığa kadar gitti. Birkaç gün sonra barıştık fakat ilk kavgamız olduğundan çok yara almıştık ikimiz de. Ondan sonra hicbir şey eskisi gibi olmadı. Tek başına bir gelecek planı yapmış biz ayrıyken. Mesleğini değiştirmek istediğini söyledi. Planına göre para kazanıp düzenini oturtması 40 yaşını bulacak. Şu an 32 yaşında. Ben ise 28. O kadar bekleyemeyeceğimi söylediğimde, zaten 3 yıla kadar evlenmiş oluruz diyor. Nasıl geçineceğimizi sordum, ailelerimiz destekler veya sen atanırsın diyor. Şu an düzenli bir işim yok, olsa da maaşım iki kişiyi geçindirmez. Evlensek aile desteği alacağız ve çocuk da yapamayacağız yıllarca. Şu an sınavına odaklandığı için de haftada birkez, 3 saat filan görüşüyoruz. Ilgisi, iletişimimiz vs. çok azaldı.

Onun karakterinde birini çok aramıştım. Her şeyiyle istediğim gibiydi. Ilk bir yılımız rüya gibiydi. Bunların etkisi ile ayrılmakta zorlanıyorum. Ayrılmak da istemiyorum aslında. Sadece belirsizlikte beklemekten korkuyorum. Böyle büyük bir kararı tek başına verebilen kişi belki de beni sevmiyordur yeterince. Gözden çıkarılmış olmaktan, veya yıllarca bekleyip evlenememek, çocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Evlenip yokluk çekmek de zor geliyor. Diğer yandan gerçekten istedigim biri ve planları istediği gibi giderse gerçekten hiç maddi sıkıntı çekmeyeceğimiz bir kariyerimiz olacak, ikimizin geleceği için bunu yapmalıyım diyor. Kafam çok karışık kızlar. Her şeyin düzgün olacağını bilsem beklerim ama hayatımı harcama ihtimalinden korkuyorum. Ayrılsam da bu kadar mutlu olduğum ve yanında böyle hissettiğim bir ilişkiyi tekrar yaşayamama ihtimali beni korkutuyor. Internette 10 yıl uzaktan ilişki yaşayıp sonra evlenenleri görüyorum. Evlendikleri halde yıllarca aynı eve girememiş olanlar var. Ya da bizim "geçinemeyiz" dediğimiz maaşlarla çocuklu aile geçindirmeyi başaranlar var. Isteyen yapmış yani. Beklemek mi daha hayırlı yoksa kendi yoluma bakmak mi bilemiyorum. Sanırım ona güvenim de kırıldı. Ilgisi ve çabası azaldığı için beklemekten de korkuyorum. Ben konuyu açmayınca gelecekten konuşmuyoruz. Bana "şu zamanda evleniriz, şunu yapıp geçiniriz, şu yaşta çocuk istiyorum" gibi kesin şeyler söyleyemediği için öfkeliyim. Siz ne yapardınız?
Girişeceği işte başarılı olup olmayacağını ancak sen anlarsın. Sevgini zaaflarını bir kenara bırak ve onu herhangi bir erkek gibi değerlendir. Akıllı mı, tuttuğunu koparır mı, rahatına düşkün mü, sorumluluklardan bıkar mı… bu niteliklerine göre değerlendirmeni yap. Başarılı olacağına inanıyorsan devam et. Görüntü pusluysa ayrıl
 
Valla konu sahibi ben eski konunu da girip okudum.
Öncelikle 2 senelik ilişki iletişimsizlik yüzünden nasıl darbe aldı anlamadım ?
2 sene boyunca hiç tartışma kavga olmadı mı bu da garip geldi mesela bana.
Onun dışında kavgalı olduğunuz zaman senin aklın zaten başkasına kaymış yani iki tarafta da böyle sağlam bir bağ yokmuş.
Çünkü o hemen gelecek planını değiştirmiş sende başka birini devreye sokmussun.
Bu ilişkiden böyle çok tutkulu sağlam bir ilişki vaybi almadım ben.

Bunların dışında 32 yaşında adam meslekten tiksindim deyip ülkedeki en iğrenç sağlık sektörüne adım atmak istiyor kıçımla güldüm afedersin.
Ülkede sağlıkçılar durmak istemiyor kaçıyor bu adam kafayı mı yemiş ?
Ayrıca ben bu tanışma uygulamalarini bekarken çok kullandim inanamazsin doktor kaynıyor paso.
İnanılmaz bir çapkınlık var ve çoğu da takılmak istiyordu ilişki bile değil.
Bu adam tıp kazanıp okusa bile o kadar uzun çalışma saatleriyle seni hatırlamaz bile hastaneden takılacak birini bulur gayet rahat.
 
Anlatınca çok rahatladım kızlar. Kendi ailem ve arkadaş çevrem yakın zamanda evleneceğiz diye bekliyorlar, o yüzden onlara benim adam bu yaşından sonra beni çküne takmayıp hayallerinin peşinde koşmaya karar verdi diyemiyordum. Bunu herkese nasıl söyleyeceğim bilmiyorum.
Merhaba. Bence bu yaştan sonra olay sadece para değil. Hırs yapmış toplum nazarında iyi bi konuma erişmek istiyor gibi düşündüm ben. Çünkü 32 yaşında sınava girecek okuyacak vs hani 40a kadar insan neden kendini yorar ki. Paraysa parayı doktor olmadan da çok kazanabilir. Bence Allahın sevdiği kuluymuşsun evlenmemen için bi işaret bu. Bir de lütfen başka birini bulamam deme evet işe yaramaz çöp erkekler çok. Ama bundan daha iyisini bulursun emin ol. Bulamasan da en azından kendin için çabalar atanırsın önüne bakarsın. Kötü şeylerin ardından eninde sonunda güzel şeyler olur unutma bunu
 
Bence onun soylediklerine daha genel bakmalisin detaylarda bogulma...Adam sana diyor ki evlenmek istemiyorum senle...Erkekler basittir, seni cepte goruyor, kaybetme korkusunu tattirmamissin 3 seneye elden gider derdi yok senle ilgili...

Bu durumda yapacagin sey kendini geri cekmek, sen hic aramayacaksin hicbir talepte bulunmayacaksin, goruselim demeyeceksin, ararsa kisa konusup isim var deyip kapat..biraz da o dusunsun..su hayat seni sallamayan birinin planlarina kafa yorarak, seni hic dusunmeyip sadece kendi planina keyfine gore hareket eden birine uzulerek gecirmek icin cok kisa...birine takilip kalip bekleyip 3 sene gecirmek bi kadin icin buyuk zaman kaybi
 
Merhaba kızlar. 2 yıllık bir ilişkim var. Ilişkimiz birkaç ay önceye kadar harika gidiyordu. Birbirimizi çok seviyor, tüm zamanımızı birlikte geçiriyor ve yakın zamanda ciddi adımlar atmayı düşünüyorduk. Birbirimizin ailesiyle tanıştık.

Birkaç ay önce benim yüzümden saçma sapan bir tartışma yaşadık ve maalesef sonu ayrılığa kadar gitti. Birkaç gün sonra barıştık fakat ilk kavgamız olduğundan çok yara almıştık ikimiz de. Ondan sonra hicbir şey eskisi gibi olmadı. Tek başına bir gelecek planı yapmış biz ayrıyken. Mesleğini değiştirmek istediğini söyledi. Planına göre para kazanıp düzenini oturtması 40 yaşını bulacak. Şu an 32 yaşında. Ben ise 28. O kadar bekleyemeyeceğimi söylediğimde, zaten 3 yıla kadar evlenmiş oluruz diyor. Nasıl geçineceğimizi sordum, ailelerimiz destekler veya sen atanırsın diyor. Şu an düzenli bir işim yok, olsa da maaşım iki kişiyi geçindirmez. Evlensek aile desteği alacağız ve çocuk da yapamayacağız yıllarca. Şu an sınavına odaklandığı için de haftada birkez, 3 saat filan görüşüyoruz. Ilgisi, iletişimimiz vs. çok azaldı.

Onun karakterinde birini çok aramıştım. Her şeyiyle istediğim gibiydi. Ilk bir yılımız rüya gibiydi. Bunların etkisi ile ayrılmakta zorlanıyorum. Ayrılmak da istemiyorum aslında. Sadece belirsizlikte beklemekten korkuyorum. Böyle büyük bir kararı tek başına verebilen kişi belki de beni sevmiyordur yeterince. Gözden çıkarılmış olmaktan, veya yıllarca bekleyip evlenememek, çocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Evlenip yokluk çekmek de zor geliyor. Diğer yandan gerçekten istedigim biri ve planları istediği gibi giderse gerçekten hiç maddi sıkıntı çekmeyeceğimiz bir kariyerimiz olacak, ikimizin geleceği için bunu yapmalıyım diyor. Kafam çok karışık kızlar. Her şeyin düzgün olacağını bilsem beklerim ama hayatımı harcama ihtimalinden korkuyorum. Ayrılsam da bu kadar mutlu olduğum ve yanında böyle hissettiğim bir ilişkiyi tekrar yaşayamama ihtimali beni korkutuyor. Internette 10 yıl uzaktan ilişki yaşayıp sonra evlenenleri görüyorum. Evlendikleri halde yıllarca aynı eve girememiş olanlar var. Ya da bizim "geçinemeyiz" dediğimiz maaşlarla çocuklu aile geçindirmeyi başaranlar var. Isteyen yapmış yani. Beklemek mi daha hayırlı yoksa kendi yoluma bakmak mi bilemiyorum. Sanırım ona güvenim de kırıldı. Ilgisi ve çabası azaldığı için beklemekten de korkuyorum. Ben konuyu açmayınca gelecekten konuşmuyoruz. Bana "şu zamanda evleniriz, şunu yapıp geçiniriz, şu yaşta çocuk istiyorum" gibi kesin şeyler söyleyemediği için öfkeliyim. Siz ne yapardınız?
Ben olsam bütün söylediklerine okey derdim. Sanki planları çok mantıklıymis gibi OHA SÜPER PLAN ASKİM, AYNEN ÖYLE YAPALIM diye destek olurdum. Hic surat asmadan üç beş ay bu yalandan desteğini sürdürüp arkama yaslanir neler olacağını beklerdim. Asıl istediği başka meslek mi yoksa benden vazgeçmek mi bunu ancak tam destek sunarak görebilirsin çünkü. O arada da başka adamlara göz atardım jdjdjf yapacak bişi yok sordun soyledim. Hayat kisa
 
Merhaba kızlar. 2 yıllık bir ilişkim var. Ilişkimiz birkaç ay önceye kadar harika gidiyordu. Birbirimizi çok seviyor, tüm zamanımızı birlikte geçiriyor ve yakın zamanda ciddi adımlar atmayı düşünüyorduk. Birbirimizin ailesiyle tanıştık.

Birkaç ay önce benim yüzümden saçma sapan bir tartışma yaşadık ve maalesef sonu ayrılığa kadar gitti. Birkaç gün sonra barıştık fakat ilk kavgamız olduğundan çok yara almıştık ikimiz de. Ondan sonra hicbir şey eskisi gibi olmadı. Tek başına bir gelecek planı yapmış biz ayrıyken. Mesleğini değiştirmek istediğini söyledi. Planına göre para kazanıp düzenini oturtması 40 yaşını bulacak. Şu an 32 yaşında. Ben ise 28. O kadar bekleyemeyeceğimi söylediğimde, zaten 3 yıla kadar evlenmiş oluruz diyor. Nasıl geçineceğimizi sordum, ailelerimiz destekler veya sen atanırsın diyor. Şu an düzenli bir işim yok, olsa da maaşım iki kişiyi geçindirmez. Evlensek aile desteği alacağız ve çocuk da yapamayacağız yıllarca. Şu an sınavına odaklandığı için de haftada birkez, 3 saat filan görüşüyoruz. Ilgisi, iletişimimiz vs. çok azaldı.

Onun karakterinde birini çok aramıştım. Her şeyiyle istediğim gibiydi. Ilk bir yılımız rüya gibiydi. Bunların etkisi ile ayrılmakta zorlanıyorum. Ayrılmak da istemiyorum aslında. Sadece belirsizlikte beklemekten korkuyorum. Böyle büyük bir kararı tek başına verebilen kişi belki de beni sevmiyordur yeterince. Gözden çıkarılmış olmaktan, veya yıllarca bekleyip evlenememek, çocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Evlenip yokluk çekmek de zor geliyor. Diğer yandan gerçekten istedigim biri ve planları istediği gibi giderse gerçekten hiç maddi sıkıntı çekmeyeceğimiz bir kariyerimiz olacak, ikimizin geleceği için bunu yapmalıyım diyor. Kafam çok karışık kızlar. Her şeyin düzgün olacağını bilsem beklerim ama hayatımı harcama ihtimalinden korkuyorum. Ayrılsam da bu kadar mutlu olduğum ve yanında böyle hissettiğim bir ilişkiyi tekrar yaşayamama ihtimali beni korkutuyor. Internette 10 yıl uzaktan ilişki yaşayıp sonra evlenenleri görüyorum. Evlendikleri halde yıllarca aynı eve girememiş olanlar var. Ya da bizim "geçinemeyiz" dediğimiz maaşlarla çocuklu aile geçindirmeyi başaranlar var. Isteyen yapmış yani. Beklemek mi daha hayırlı yoksa kendi yoluma bakmak mi bilemiyorum. Sanırım ona güvenim de kırıldı. Ilgisi ve çabası azaldığı için beklemekten de korkuyorum. Ben konuyu açmayınca gelecekten konuşmuyoruz. Bana "şu zamanda evleniriz, şunu yapıp geçiniriz, şu yaşta çocuk istiyorum" gibi kesin şeyler söyleyemediği için öfkeliyim. Siz ne yapardınız?
Bu şey konuşması resmen, ben senden soğudum, istemiyorum ama sen ayrıl suç bende kalmasın konuşması değil mi? ne kadar uzak ve belirsizliklerle dolu, seven adam o kadınla gelecek düşünen adamın konuşmaları değil. nerden mi biliyorum :KK14: kendinize, kariyerinize odaklanın. sizi düşünmüyor bunu açık açık da söylemiyor. kariyerinize odaklanın kimseye muhtaç olmayın. aşk o istediğiniz karakter inanın bir şekilde oluyor buluyor sizi
 
X