Günlüğüm, bomboş hissediyorum kendimi, boşuna yaşıyormuş gibi. Noldu bana yıllar önceki o halim nerde hayal kuran ümit içinde ki o ben nerde. .. şimdi niye bu kadar ümitsizim, niye hayllerimden vazgeçtim. Hatırlıyorum da en büyük zevkimdi hayal kurmak şimdi hiç hayal kurmuyorum hiç.... zaten kuracağım her hayal evlilik oluyor o'da olmuyor zaten. Bir de neyi fark ettim biliyor musun, benim yapim genel de sakindir sessiz sakin biriyimdir ama şimdi nasılım çok konuşan ve acayip sinirli biriyim, bazen kendimi durduramiyorum konuşurken ya sinirlendigim de karşımdakini parçalamak istiyorum, ağzıma Gelen her lafı söylemek istiyorum. Kötüyüm günlük hem de çok kötüyüm hiç umudum yok (ALLAH'tan başka) ...