Günlük uyumak istiyorum ve müzik dinliyorum. Bende şaşırdım kendime biran. Artık güzel şeyler istemeye başladım. Şuan mesela üzülmek için dinlemiyorum. Dinlemek istediğim için dinliyorum. Bak bu iyi bir gelişme. Her şey geçiyor zamanla. Her şeyin zamanı var, bazen bir günde bazen bir ayda bazen bir yılda bazen iki yılda bazen daha fazla. Benimki daha fazla olan kısma girdi ve hala devam ediyor. Ama bunlar geçecek güzel olacak inşallah. Buna inanmak için kendimi zorluyorum. Bir şeyler iyiye gitsin istiyorum artık, şu kıyıya vuran şeyler tekrar eskisi gibi olmaz belki ama daha kötü de olmaz, ne dersin? Şuan yapmam gereken düzeltmem gereken şeyler var, çalışmam gerek biraz da. Biraz da? Artık kendi kendime moral verip kendi kendimi sakinleştiriyorum evet delirdim günlük bugün sinirlerim bozuktu baya. Ama bu da güzel bir şeye vesile oldu mesela çok güvenmemem gerektiğini bir kez daha anladım, böyleyim günlük bende. Bak bir nedeni var işte sonra bana güvenebilirsin diyorlar, lan senin neyine güveneyim diyemiyorum tabii. Şuan sinirlendiğim için böyle yazdım, iyiler günlük, zararları dokunmaz ama faydaları da dokunmaz. Yani kötü gününde rastgele orada olurlarsa yardım ederler gibi. Bunlar pekte önemli değil şuan sadece yazmak için böyle yazıyorum. Uzun ve saçma şeyler yazmayı özlemişim. Özlemek? Bu kelimeyi önceden hiç sevmezdim. Şimdi, bilmiyorum. Şuan gidip çalışmam gerek, hayattan kendimi soyutlamam gerek. Birde yüzüne karşı diyemediğim insanlar var ama bir sus ya dinlemekten bıktım sizi, gidin kendi kendinize konuşun diyemedim ve sessizce dinledim. Bir de aklıma geldi yazayım 2015 e girerken ben yazı yazmıştım yine günlüğe iyi olsun yeni yıl gibisinden. Beklentiler yeni yıldan olmaz gibisinden şeyler demişti. Bir tuhaf gelmişti o yazı niye öyle düşünüyor ben kötü bir şey demedim diye düşünüyordum. Şu an onun yazdığı şeyi bende düşünüyorum ve çok iyi anlıyorum. Sandıktaki düşleri çıkarmanın vakti geldi mi sence? Neyse günlük boş boş konuşmaya ihtiyacım vardı yazdım öyle şeyler işte. :/