ayni evde yasamayi bende kabul etmezdim.
kayinvalidemlerin ayni katta olan karsilarinda bir daire bosaldi biz sozluyken, orayi tutalim alalim gibi sozler duymaya baslamistim. hatta bunu ciddi ciddi kayinbabam konusmustu benle ve ailemle. ben hemen soyleyecegimi soyledim. olmaz oyle sey dedim. hatta bunun yuzunden de baya bi tartistik, sozlume eger çok istiyorsan sen ailenle yasamaya devam et, galiba ayrilik zor geldi demistim ve baya bi sure konusmadim. oda anladi zaten bizim hiç ozel hayatimiz olmayacagini. 3 kardes, abilerine duskun zirt pirt girecekler eve bilmezmiyim ben. olmaz dedim bitti. uzak olsun iyi olsun.
ama arkadasin durumunu anlatirken kafam su 1 aya takildi.
arkadasim, bizim onumuzde 6 ay var. biz simdiden, esya, mobilya, ev, daire, mutfak esyasi, bilmem ne bakmaya hatta almaya basladik.
hadi o erkek tarafi oyle demis, e arkadasin bu zamana kadar hiç mi soru sormamis biz niye esya bakmiyoruz, daire bakmiyoruz diye....enteresan geldi bana vallahi...hayret...
