noktasına virgülüne kadar katılıyorum. yeniden birini tanımak ve kendimi tanıtmakla uğraşacağıma bir kitap bitirir, bir belgesel izler, bir hobi edinir, hiçbir şey yapamıyorsam gider gezer birkaç yeni şey öğrenirim daha iyi. ilk zamanlarda görmek mi istiyorsun, in aşağı 10 dk'ya kapındayım diyen insanın çok değil sadece 1 ay sonra şu gün buluşalım dediğinde yaa o gün olmaz şu gün olsun, yok geç oldu sonra görüşelim vs demesi çok üzücü ve insanın modunu çok düşürüyor. seninki mesela anasının yanından bi beş dk'lığına ayrılıp seni aramamıştı diye hatırlıyorum. böyle şeyler insanın kendi içine kapanmasına neden oluyor.Yani soğursun tabi. O aramadan yazmayalım, aramayalım öfff bunlarla mı uğraşacağız. Ölene kadar onların keyfine göre bizi aramasını mı bekleyeceğiz.Çok dengesizler madem terk edeceksin niye ümit veriyorsun o kadar, hayır bide senin de dengen bozuluyor bunlar böyle davrandıkça. Napcaz bilmiyorum ya. Flört etmeye bile üşenir oldum. Yeniden tanıt kendini, buluş et aman off
Ah canim ya ne bu karamsarlik. Bak ben hickimsenin teklifini kabul etmemişdim. Bir keresinde annem dizi izliyordu dediki doktor biriyle evlensen ne iyi olur. Hatta şakasina cerrah olsa falan dedi. Guldum bende yok artik diyetek. Çevrem hep kizdi benimde işimde sadece iki erkek vardi o da evliydi zaten. Beni isteyenler çok oldu akraba konum komşu, takintili halde sevenler de oldu. Ama eşimle karşilaşana kadar hiç sevgililik olayina girmedim. Eşimle arkadaşimin dugununde tanişdik. Ikimizde daha duyune girmede karşilaşdik. Içimden nolur ben olan düğüne gelsin demişdim. Yan yana iki düğün salonu vardi. Hangisime gidecek bilmiyordum. Ve ben olan hatta ayni masaya grldi. Gelir gelmez arkadaşimin kulagina bu kiz evli mi diye sormuş. Sonra tanişirken soyluyorduk. Bu arada eşim kalp damar cerrahi. Annem nasil içten dua etmişse artikMerhaba herkese, en son açtığım konuda bir erkekle konuştuğumdan bahsetmiştim ama galiba onunla da olmayacak çünkü konuşmaya pek istekli değil gibi hissediyorum ve bazı tavırları hoşuma gitmemişti, yakın zamanda eski arkadaşlarımdan biriyle dertleştim ve eskiden sevdiğim birini sordu görüşüyor musunuz diye hayır dedim ve aklıma geldi acaba şu an durumu nasıl diye sosyal medya hesabına baktım zaten konuşmuyorduk çok uzun zamandır ve onun evlendiğini öğrendim, açıkçası onun evlendiğine üzülmedim kendime üzüldüm çünkü kimi sevsem hep başkalarıyla nişanlandı ya da evlendi, ben hiç tercih edilen olmadım belki de yanlış kişileri seçtim ama bunu fark etmek benim yıllarıma neden oldu, kendime kızıyorum aslında kendimi bile suçladım senin ne eksiğin vardı neden zaman kaybettim diye ama şu anki aklım o zamanlarda yoktu, kendimi değersiz ve yalnız hissettim son zamanlarda, biraz da sevilmiş olsam kendimi avuturdum çünkü benimle sevgili bile olmadılar sadece gezip tozmak kullanmak istediler keşke başkalarına şans verseydim ama geç kaldım, şu an 25 yaşındayım ama hiç çevrem yok ve iş durumunu bekliyorum ama aynı işyerinde biriyle sevgili olmaktan tedirginim, yaşayabileceğim bütün güzel fırsatları kaybetmişim resmen ve aşk konusunda umudum yok, daha gençsin diyebilirsiniz haklısınız da ama hiç çevrem yok kursa da gidemiyorum online kursa yazıldım, çevremdekileri görünce kendime baktım hiç güzel bir anım yok, ailemde kimseye güvenmiyor evlilik konusunda baskıları hiç yok, akrabalarım arada soruyor, bende kötü niyetli insanlardan dolayı güvenmek konusunda biraz tedirginim, kendimi aşk anlamında çok başarısız hissediyorum, bu eski sevdiğim kişilerde hep beni kullanmak istedi her anlamda ama kullanamadılar kendimi sadece bu şekilde avutuyorum kendime olan güvenimi çok sarstılar sadece, bana faydaları hiç olmadı, galiba hep yalnız kalacağım çevrem olsa böyle demezdim ama çevrem olacağına da pek inancım yok, bazen insan başkalarının yanında da yalnız hissediyor bu durumu da yaşadım ama bu ayrı bir konu, ömür boyu yalnız kalsam kötü mü olur başarısız mı olmuş olurum, açıkçası yalnız kalmaktan çok hep başarısız oldum hiç sevilmedim duygusu en çok beni üzüyor ve bu duygu yüzünden yanlış insanları hayatıma almaktan korkuyorum, tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.
Evet o ilk ve son soğuk mesajı oldu. Sonra bitti gitti her şey. Bir önceki gün sahilde martıya binip çocuklar gibi eğlenmiştik. Sonra düşmüştük yere martıdan, bacağım morarmıştı hatta. Hem dengesiz hem sakar.noktasına virgülüne kadar katılıyorum. yeniden birini tanımak ve kendimi tanıtmakla uğraşacağıma bir kitap bitirir, bir belgesel izler, bir hobi edinir, hiçbir şey yapamıyorsam gider gezer birkaç yeni şey öğrenirim daha iyi. ilk zamanlarda görmek mi istiyorsun, in aşağı 10 dk'ya kapındayım diyen insanın çok değil sadece 1 ay sonra şu gün buluşalım dediğinde yaa o gün olmaz şu gün olsun, yok geç oldu sonra görüşelim vs demesi çok üzücü ve insanın modunu çok düşürüyor. seninki mesela anasının yanından bi beş dk'lığına ayrılıp seni aramamıştı diye hatırlıyorum. böyle şeyler insanın kendi içine kapanmasına neden oluyor.
Psikolojik destek almayi düşündünüz mü?Merhaba herkese, en son açtığım konuda bir erkekle konuştuğumdan bahsetmiştim ama galiba onunla da olmayacak çünkü konuşmaya pek istekli değil gibi hissediyorum ve bazı tavırları hoşuma gitmemişti, yakın zamanda eski arkadaşlarımdan biriyle dertleştim ve eskiden sevdiğim birini sordu görüşüyor musunuz diye hayır dedim ve aklıma geldi acaba şu an durumu nasıl diye sosyal medya hesabına baktım zaten konuşmuyorduk çok uzun zamandır ve onun evlendiğini öğrendim, açıkçası onun evlendiğine üzülmedim kendime üzüldüm çünkü kimi sevsem hep başkalarıyla nişanlandı ya da evlendi, ben hiç tercih edilen olmadım belki de yanlış kişileri seçtim ama bunu fark etmek benim yıllarıma neden oldu, kendime kızıyorum aslında kendimi bile suçladım senin ne eksiğin vardı neden zaman kaybettim diye ama şu anki aklım o zamanlarda yoktu, kendimi değersiz ve yalnız hissettim son zamanlarda, biraz da sevilmiş olsam kendimi avuturdum çünkü benimle sevgili bile olmadılar sadece gezip tozmak kullanmak istediler keşke başkalarına şans verseydim ama geç kaldım, şu an 25 yaşındayım ama hiç çevrem yok ve iş durumunu bekliyorum ama aynı işyerinde biriyle sevgili olmaktan tedirginim, yaşayabileceğim bütün güzel fırsatları kaybetmişim resmen ve aşk konusunda umudum yok, daha gençsin diyebilirsiniz haklısınız da ama hiç çevrem yok kursa da gidemiyorum online kursa yazıldım, çevremdekileri görünce kendime baktım hiç güzel bir anım yok, ailemde kimseye güvenmiyor evlilik konusunda baskıları hiç yok, akrabalarım arada soruyor, bende kötü niyetli insanlardan dolayı güvenmek konusunda biraz tedirginim, kendimi aşk anlamında çok başarısız hissediyorum, bu eski sevdiğim kişilerde hep beni kullanmak istedi her anlamda ama kullanamadılar kendimi sadece bu şekilde avutuyorum kendime olan güvenimi çok sarstılar sadece, bana faydaları hiç olmadı, galiba hep yalnız kalacağım çevrem olsa böyle demezdim ama çevrem olacağına da pek inancım yok, bazen insan başkalarının yanında da yalnız hissediyor bu durumu da yaşadım ama bu ayrı bir konu, ömür boyu yalnız kalsam kötü mü olur başarısız mı olmuş olurum, açıkçası yalnız kalmaktan çok hep başarısız oldum hiç sevilmedim duygusu en çok beni üzüyor ve bu duygu yüzünden yanlış insanları hayatıma almaktan korkuyorum, tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.
Bunların hepsı negatıf hasta eder bu dusunceler siziMerhaba herkese, en son açtığım konuda bir erkekle konuştuğumdan bahsetmiştim ama galiba onunla da olmayacak çünkü konuşmaya pek istekli değil gibi hissediyorum ve bazı tavırları hoşuma gitmemişti, yakın zamanda eski arkadaşlarımdan biriyle dertleştim ve eskiden sevdiğim birini sordu görüşüyor musunuz diye hayır dedim ve aklıma geldi acaba şu an durumu nasıl diye sosyal medya hesabına baktım zaten konuşmuyorduk çok uzun zamandır ve onun evlendiğini öğrendim, açıkçası onun evlendiğine üzülmedim kendime üzüldüm çünkü kimi sevsem hep başkalarıyla nişanlandı ya da evlendi, ben hiç tercih edilen olmadım belki de yanlış kişileri seçtim ama bunu fark etmek benim yıllarıma neden oldu, kendime kızıyorum aslında kendimi bile suçladım senin ne eksiğin vardı neden zaman kaybettim diye ama şu anki aklım o zamanlarda yoktu, kendimi değersiz ve yalnız hissettim son zamanlarda, biraz da sevilmiş olsam kendimi avuturdum çünkü benimle sevgili bile olmadılar sadece gezip tozmak kullanmak istediler keşke başkalarına şans verseydim ama geç kaldım, şu an 25 yaşındayım ama hiç çevrem yok ve iş durumunu bekliyorum ama aynı işyerinde biriyle sevgili olmaktan tedirginim, yaşayabileceğim bütün güzel fırsatları kaybetmişim resmen ve aşk konusunda umudum yok, daha gençsin diyebilirsiniz haklısınız da ama hiç çevrem yok kursa da gidemiyorum online kursa yazıldım, çevremdekileri görünce kendime baktım hiç güzel bir anım yok, ailemde kimseye güvenmiyor evlilik konusunda baskıları hiç yok, akrabalarım arada soruyor, bende kötü niyetli insanlardan dolayı güvenmek konusunda biraz tedirginim, kendimi aşk anlamında çok başarısız hissediyorum, bu eski sevdiğim kişilerde hep beni kullanmak istedi her anlamda ama kullanamadılar kendimi sadece bu şekilde avutuyorum kendime olan güvenimi çok sarstılar sadece, bana faydaları hiç olmadı, galiba hep yalnız kalacağım çevrem olsa böyle demezdim ama çevrem olacağına da pek inancım yok, bazen insan başkalarının yanında da yalnız hissediyor bu durumu da yaşadım ama bu ayrı bir konu, ömür boyu yalnız kalsam kötü mü olur başarısız mı olmuş olurum, açıkçası yalnız kalmaktan çok hep başarısız oldum hiç sevilmedim duygusu en çok beni üzüyor ve bu duygu yüzünden yanlış insanları hayatıma almaktan korkuyorum, tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.
Evlilik istediği değil de tam olarak kendimi kıyasladım neden ben tercih edilmedim diye boşuna kendimi üzmüşümBu yaşta bu kadar evlilik isteği... bilemiyorum..
Not: 29 ve 34 yaşlarında evlendim
Haklısınız, yaşadığım kötü olaylar hep üst üste geldi, güzel günlere karşı umut ediyorumBunların hepsı negatıf hasta eder bu dusunceler sizi
Haklısınız gerçekten şu anda bile onlar için üzülerek kendime haksızlık ediyorum ama insan ister istemez duygusal oluyor bazen, kendimi oyalayıyorum hep kitap okuyorum film izliyorum yürüyüş yapıyorumAma yaptıgın tam da gelecege gittiginde şu an icin keske demek olacak tatlım? Bunu yapmaman icin keske demeyi birakip gecmise sünger cekip anını yasaman lazım.
Memnuniyetsizligini simdi yapamadıklarını gecmisteki hatalarim olmasaydı yapardım diyerek dile getirmek sana fayda saglamayıp asagi cekecek.Şu andan memnun degilsen ne yapabilirsin degistirmek icin bunu düsün buna odaklan.
Haklısınız, çünkü onun evlenmesine üzülemedim neden ben tercih edilmedim dedim kendime ve sonra da neden kendimi üzdüm ki gezip eğlenseydim dedim, çoktan kafamdan silmişim aslında onları kendime üzüldüm benO evlenen kisiye uzülmemissin demek sen de onunla icten evlenmek istemedin.Ya da diger kullanmaya calisanlarla(senin tabirinle yaziyorum) Yani sen de daha gercekten evlenmek istedigin kisiyle karsilasmadin.Onlarin tercihleri ve karaktersizlikleri birak onlarla bir mazi olsun.İnsan iliskilerinde basarisizlik diye birsey yoktur.Olumsuz düşuncelere fazla odaklanmışsin.
Son zamanlarımda olumsuz olaylar üst üste geldi ben hayatımda bu kadar kötü hissetmemiştim kendimi, hayata bakışım değişti resmen bu olay dışında da yaşadığım olumsuz durumlar oldu beni ciddi üzen, kendimi mutlu etmeye çalışacağım bir şekildeOkuyunca yaşını +40 sandım. Bu nasil olumsuz cümleler böyle?
Oysa ki;
Yeni bir güne daha Günaydın
Şükürler olsun
Bir şeyin yokluğunda onun var olduğu anların değerini bilirsin
Şükran duymak sahip olduklarının değerini onlara sahipken bilmektir
Hoşlandığımız şeyler olduğu kadar hoşlanmadığımız şeyler için şükran duyduğumuzda gelişiriz ve hoşlanmadığımız şeylerin tutsaklığından özgürleşiriz.
Gelişelim güzelleştirelim hayatı...
Haklısınız, aşk ilişkilerinden bende çok etkileniyorum ben saf bir şekilde bağlanıyorum insanlara kötü niyeti sonra fark ediyorum, ama artık yaşadığım olumsuz durumlardan sonra eskisi gibi zor güvenirim, en çok istediğim iş bulup çalışmak kendime yaptığım en büyük iyilik bu olurhiç gerek yok bu tarz düşüncelere. sal gitsin. sen kendini sev gerisine gerek yok. zaten düzgün seven de yok hep bi çıkar ilişkisi yani. bende de doğru düzgün bişey olmadı. hele ki seninle konuşmaya istekli olmadığını hissediyorsan vur tekmeyi gitsin hiç gerek yok. sessizce çıkar hayatından ve kendini de sakın üzme. önceliklerini belirle, önceliğin iş ise buna yoğunlaş. aşk harici önceliklerin olsun hatta öyle bi olsun ki aşka ayıracak zamanım yok falan diyesin. ben bunu geçen sene falan yaşadım, öyle yoğundum ki hem ailevi hem de iş anlamında. gerçekten birine ayıracak zamanım yoktu ve daha mutluydum. sonra girdi hayatıma birisi, çok kısa sürdü ama dert sahibi oldum çıktım. onunla tanışmadan önceki günlerimi deli gibi özlüyorum. onu tanımamış olmak, bişeyler hissetmemiş olmak isterdim. şimdi eskiye dönmem zaman alacak maalesef. boşver odaklanma bu love işlerine, doğru insan mutlaka seni bulur.