ne kadar guzel yazmissiniz bana bile iyi geldi bunu okumak... Ben de yanlis insan tarafindan sevilip siddet gordum, basarili sanarken basarisizlikla karsilastim... ama hayat bu dogru dediginiz.. gun gelip devran her an donebilir, olanda bir olmayanda bin hayir demek lazim...O kadar cok olumsuz dusunceniz var ki 25 yaşa sıgdıracagınız..Okudugumda benim modum düstü elegini asmıs gibi bir ruh haliniz var..
"Hep basarısız olmak hic sevilmemek"..Yanlıs insanlar tarafindan sevilip sonrasinda siddete maruz kalabilirdiniz.Basarili oldugunuzu sanarken basaramadiginiz seyler yasayabilirsiniz mesela yine. Neden? Cunku hayat bu:)
Düsünce sekliniz hatali bence..
Oyle ama gercekten.ne kadar guzel yazmissiniz bana bile iyi geldi bunu okumak... Ben de yanlis insan tarafindan sevilip siddet gordum, basarili sanarken basarisizlikla karsilastim... ama hayat bu dogru dediginiz.. gun gelip devran her an donebilir, olanda bir olmayanda bin hayir demek lazim...
25 yaşında evlilik için üzülecek yaş degilMerhaba herkese, en son açtığım konuda bir erkekle konuştuğumdan bahsetmiştim ama galiba onunla da olmayacak çünkü konuşmaya pek istekli değil gibi hissediyorum ve bazı tavırları hoşuma gitmemişti, yakın zamanda eski arkadaşlarımdan biriyle dertleştim ve eskiden sevdiğim birini sordu görüşüyor musunuz diye hayır dedim ve aklıma geldi acaba şu an durumu nasıl diye sosyal medya hesabına baktım zaten konuşmuyorduk çok uzun zamandır ve onun evlendiğini öğrendim, açıkçası onun evlendiğine üzülmedim kendime üzüldüm çünkü kimi sevsem hep başkalarıyla nişanlandı ya da evlendi, ben hiç tercih edilen olmadım belki de yanlış kişileri seçtim ama bunu fark etmek benim yıllarıma neden oldu, kendime kızıyorum aslında kendimi bile suçladım senin ne eksiğin vardı neden zaman kaybettim diye ama şu anki aklım o zamanlarda yoktu, kendimi değersiz ve yalnız hissettim son zamanlarda, biraz da sevilmiş olsam kendimi avuturdum çünkü benimle sevgili bile olmadılar sadece gezip tozmak kullanmak istediler keşke başkalarına şans verseydim ama geç kaldım, şu an 25 yaşındayım ama hiç çevrem yok ve iş durumunu bekliyorum ama aynı işyerinde biriyle sevgili olmaktan tedirginim, yaşayabileceğim bütün güzel fırsatları kaybetmişim resmen ve aşk konusunda umudum yok, daha gençsin diyebilirsiniz haklısınız da ama hiç çevrem yok kursa da gidemiyorum online kursa yazıldım, çevremdekileri görünce kendime baktım hiç güzel bir anım yok, ailemde kimseye güvenmiyor evlilik konusunda baskıları hiç yok, akrabalarım arada soruyor, bende kötü niyetli insanlardan dolayı güvenmek konusunda biraz tedirginim, kendimi aşk anlamında çok başarısız hissediyorum, bu eski sevdiğim kişilerde hep beni kullanmak istedi her anlamda ama kullanamadılar kendimi sadece bu şekilde avutuyorum kendime olan güvenimi çok sarstılar sadece, bana faydaları hiç olmadı, galiba hep yalnız kalacağım çevrem olsa böyle demezdim ama çevrem olacağına da pek inancım yok, bazen insan başkalarının yanında da yalnız hissediyor bu durumu da yaşadım ama bu ayrı bir konu, ömür boyu yalnız kalsam kötü mü olur başarısız mı olmuş olurum, açıkçası yalnız kalmaktan çok hep başarısız oldum hiç sevilmedim duygusu en çok beni üzüyor ve bu duygu yüzünden yanlış insanları hayatıma almaktan korkuyorum, tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.
Sarılalım.Merhaba herkese, en son açtığım konuda bir erkekle konuştuğumdan bahsetmiştim ama galiba onunla da olmayacak çünkü konuşmaya pek istekli değil gibi hissediyorum ve bazı tavırları hoşuma gitmemişti, yakın zamanda eski arkadaşlarımdan biriyle dertleştim ve eskiden sevdiğim birini sordu görüşüyor musunuz diye hayır dedim ve aklıma geldi acaba şu an durumu nasıl diye sosyal medya hesabına baktım zaten konuşmuyorduk çok uzun zamandır ve onun evlendiğini öğrendim, açıkçası onun evlendiğine üzülmedim kendime üzüldüm çünkü kimi sevsem hep başkalarıyla nişanlandı ya da evlendi, ben hiç tercih edilen olmadım belki de yanlış kişileri seçtim ama bunu fark etmek benim yıllarıma neden oldu, kendime kızıyorum aslında kendimi bile suçladım senin ne eksiğin vardı neden zaman kaybettim diye ama şu anki aklım o zamanlarda yoktu, kendimi değersiz ve yalnız hissettim son zamanlarda, biraz da sevilmiş olsam kendimi avuturdum çünkü benimle sevgili bile olmadılar sadece gezip tozmak kullanmak istediler keşke başkalarına şans verseydim ama geç kaldım, şu an 25 yaşındayım ama hiç çevrem yok ve iş durumunu bekliyorum ama aynı işyerinde biriyle sevgili olmaktan tedirginim, yaşayabileceğim bütün güzel fırsatları kaybetmişim resmen ve aşk konusunda umudum yok, daha gençsin diyebilirsiniz haklısınız da ama hiç çevrem yok kursa da gidemiyorum online kursa yazıldım, çevremdekileri görünce kendime baktım hiç güzel bir anım yok, ailemde kimseye güvenmiyor evlilik konusunda baskıları hiç yok, akrabalarım arada soruyor, bende kötü niyetli insanlardan dolayı güvenmek konusunda biraz tedirginim, kendimi aşk anlamında çok başarısız hissediyorum, bu eski sevdiğim kişilerde hep beni kullanmak istedi her anlamda ama kullanamadılar kendimi sadece bu şekilde avutuyorum kendime olan güvenimi çok sarstılar sadece, bana faydaları hiç olmadı, galiba hep yalnız kalacağım çevrem olsa böyle demezdim ama çevrem olacağına da pek inancım yok, bazen insan başkalarının yanında da yalnız hissediyor bu durumu da yaşadım ama bu ayrı bir konu, ömür boyu yalnız kalsam kötü mü olur başarısız mı olmuş olurum, açıkçası yalnız kalmaktan çok hep başarısız oldum hiç sevilmedim duygusu en çok beni üzüyor ve bu duygu yüzünden yanlış insanları hayatıma almaktan korkuyorum, tavsiyelerinize ihtiyacım var teşekkür ederim.
Haklısınız aslında hep böyle üst üste oldu ya ister istemez kötü hissettim kendimiO kadar negatif duygularla yuklemissiniz ki kendinizi. Bir kere sartlanmayin. Bunun yaşla ilgisi yok. Her şey kısmet işi. Siz hayata hep olumsuz tarafindan bakıyorsunuz. Bakış acinizi değiştirin. Olanda bir hayır, olmayanda bin hayır vardır.
Haklısınız çevremde bazı kız arkadaşlarım da sizin gibi söylüyor, ben yalnızlığa iyice alışırsam kimseyi almam hayatıma kendimi biliyoruminan cok da onemli degil a kisisi seni sevmis, sevmemis. o evlenenlerin hayatlarini da bilmiyosun hep gulluk gulistanlik mi. sosyal medyaya bakarsan oyle sanirsin sen aglarken foto atiyo musun ya d akavga ederken?
inan su devirde evlilikti askti bunlar ancak angarya, yuk, hayalkirikligi. bosver yabancilar ne demis rezalet yoldasi sever. kimse tek batmak istemez de evliligi över.
Her şey gerçekten çok üst üste geldi, ben hep hayal ettim sevdiğim kişilerle ama hiçbiri olmadı hep başkaları oldu onların hayatında yanlış kişilerdi ama ben kendi zamanımı boşa harcadım diye çok üzülüyorum, beni sevmediler diye üzülüp zamanımı berbat harcayacağıma keşke gezip eğlenseydim kendime tek başıma da olsam, onlarla sevgili bile olmadım tek taraflıydı sevgim, şimdi hep evdeyim o zamanlar ki gibi özgür değilim malesef, iş durumunu bekliyorum evden biraz da olsa çıkmak için bu yüzden kendimi kaybetmiş hissediyorum, onlar yüzünden millete dedikodu malzemesi oldum hepO kadar cok olumsuz dusunceniz var ki 25 yaşa sıgdıracagınız..Okudugumda benim modum düstü elegini asmıs gibi bir ruh haliniz var..
"Hep basarısız olmak hic sevilmemek"..Yanlıs insanlar tarafindan sevilip sonrasinda siddete maruz kalabilirdiniz.Basarili oldugunuzu sanarken basaramadiginiz seyler yasayabilirsiniz mesela yine. Neden? Cunku hayat bu:)
Düsünce sekliniz hatali bence..
Haklısınız, zamanımı onların beni sevmeyişine üzülerek geçirdiğim için çok üzülüyorum dedikodu malzemesi oldum resmen hep insanlara, keşke beni sevmediklerini anladığım an hemen vazgeçseydim ben hep bir umut bekledim severler diye ama başkalarıyla evlendiler, bu yüzden başarısız hissediyorum onlar yüzünden kendimi mutsuz ettiğim için keşke başkalarıyla görüşseydim"Her şerde bir hayır, her hayırda bir şer vardır." O insanlar sizin için doğru insanlar olsaydı ayrılmazdınız zaten.
Ben ilk evliliğimi 20 yaşında yaptım. 15 sene sonra ihanet yüzünden boşandık. 39 yaşında yeniden evlendim. 42 yaşındayım 5 aylık hamileyim.
Hayat uzun soluklu bir maraton. Hiç bir zaman, hiç bir şeye geç kalmış sayılmazsınız.
Ama herşeyden önce bardağın dolu tarafını görmeye çalışın. Kimse hayatında negatif insan istemez.
25 yaşındayım şu andayaş 24 gibi hissettim , doğru mu ?
Haklısınız ve içimde artık saf sevgi de kalmadı hep bir şüphe var artık güvenemiyorum insanlara kolay kolay25 yaşında evlilik için üzülecek yaş degil
Haklısınız, iş ortamında sevgili edinmek biraz bana tedirgin edici geliyor açıkçası dikkat çekerim hakkımda konuşulur diyeOhooo daha karşına neler çıkar hele bi iş hayatına atılda ne ekşınlı günlerin anıların olur daha yolumn başındasın dur bakalım :))
Haklısınız, zamanımı onların beni sevmeyişine üzülerek geçirdiğim için çok üzülüyorum dedikodu malzemesi oldum resmen hep insanlara, keşke beni sevmediklerini anladığım an hemen vazgeçseydim ben hep bir umut bekledim severler diye ama başkalarıyla evlendiler, bu yüzden başarısız hissediyorum onlar yüzünden kendimi mutsuz ettiğim için keşke başkalarıyla görüşseydim