vvuslat canım benim bebeğimde konjenital kalp rahatsızlığıda vardı solunum sıkıntısı çekiyordu.ne kalbini ne böbreklerinin kötü oldugunu hiç bilmiyorduk.doktorların hiçbirisi göremedi.dogduktan sonra birçok tahlıl sonucu söylediler.en azından böbreklerini göremezlermiydi sence.bize sadece bebğin bacak ve kolları kısa dediler ama bebğim 50 cm dogdu.normaldi.olabileclerin hiçbirisini söylemediler.anne karnındayken hasta oldugunu bilmiyordum.son ayımda gebelik sarılığı oldum ve doktor 38,hafta bebği aldı.eşin ve sen bu olanlar hahakkında ne düşünüyorsunuz.gerçekten yardıma ihtiyacım var. birde senin bebeğinde böbrek rahatsızlığı yaşadı bir dahaki gebeliğimizde ne yapmamız gerekiyor sen tüp bebek yöntemini düşünüyormusun...
vuslat canım bebgimde seninde dediğin gibi bir sendromdan şüphelenildi.incelendi kromozom analızı yapıldı ama sonuçlar temiz çıktı.bebeğimin akçigerlerinde buzlanma şeklinde görüntüler vardı soluk almada zorlanıyordu bu da hipertansiyona neden oldu.ankara hacettepede incelemeler yapıldı.kalp rahatsızlıgı için bir neden söylemediler.eger kromozom sonucunda bir sendrom çıksaydı ikinci gebeliğimde göbekten sıvı aldırmamız gerektiğini söylediler .bebegimde sendrom yoktu ama bu kadar hastalıga ne neden oldu bilmiyorum.hiçbirşey söylemediler.ayrıca beynindede kist vardı birde yarım damak durumu vardı.bilmiyorum canım bilmediğim için ikinci gebelik için önlemde alamıyorum.sen bebegini kaybedeli 3 yıl olmuş ikinci bebeği düşünüyormusun.eşinede teşekkür et.sizin için dua edecegim..
Canım eşime sordum şimdi.Diyor ki bu kadar hastalık varsa sendrom şüphesi çok fazla olur.Ancak hacettepede bakılmış.Demek ki bir şeye benzetememişler diyor.Tıbbın daha yeni yeni bulduğu bir sürü hastalık var ve kromozom analizinde hepsine bakılamıyor maalesef.Bizimkinde de öyle oldu sonuçta.tanı koyamadılar yurt dışındaki tahlillerde bile.
Eşim sendrom olabileceği ihtimali üzerinde durdu daha çok.Eğr öyleyse maalesef tekrar etme ihtimali varmış.Ama olmayabilirmiş de.Eğer değilse gebeliğin ilk dönemlerinde ilk üç ayında yani,geçirdiğin bir hastalık sebebiyle ya da zehirlenme,radyasyon gibi şeylerle böyle olmuş olabilir diyor.Toksoplazmozis hastalığı geçiren annelerde de görülebiliyormuş böyle durumlar ama ona bakılmıştır zaten diyor.Hamileliğin sırasında bunların ultrasonda görülebileceğini söylüyor o da.Ama gözden kaçmış demek ki.Gerçi öğrenseydin de yapılabilecek bir şey olmuyor çoğu zaman..Ben öğrendim de ne oldu...Daha çok üzülürdün sadece..Senin durumun da benim gibiymiş.Her şey karışık yani..Dua etmekten başka bir çare yok şu durumda maalesef canım...Allah yardımcımız olsun ikimizin de...
canım bebekte tetrozomi 12p sendromundan şüphelenilmişti ama kromozom sayıları normal çıktı.sendrom yok denildi.gebeliğimin ilk ayı grip tarzı bir rahatsızlık geçirmiştim ama hamile oldugumu bilmiyordum.galiba ikinci bebeğimde bebeğin suyuna bakılması gerekiyor.kafam çok karışık.bir teşhisi olsa ona göre kendimi hazırlayacağım.ikinci bebegim adına çok korkuyorum..birde hastalıgının teşhisi için bebeğin gögsünü acalım dediler otopsi yapacaklardı kabul etmedik.çünkü çok acı çekmişti zaten daha fazla çeksin istemedik...eşine çok teşekkür ederim canım.allah razı olsun.
Trizomi 12 sendromuna mı baktılar sadece?O kromozom sayılarına bakılarak yapılıyor biliyorum bizde de başka bir sendromdan şüphelenmişlerdi ama çıkmadı seninki gibi.Moralini bozmak istemem canım bilmesen daha iyi aslında ama bu tür hastalıklarda her şüphelenilen şey için ayrı tetkik gerekiyor.Yani onun çıkmamaması sendrom olmayacağı anlamına gelmiyor ne yazık ki.İmkansızı aramak gibi bir şey yani anlayacağın.Otopsiyi biz de kabul etmedik.Pişman da değilim.Çünkü yine bulamayabilirlerdi.Doktorlar yaptırın dedi ama ana baba olunca iş değişiyor...Eğer hastalığa bağlı olmuşsa (1. ayında geçirdiğin enfeksiyon gibi)bir sonraki bebekte olmaz canım.Sen iyiyi düşün her zaman...Üzme kendini.Bir de ben hep kendimi suçlamıştım bebeğimi kaybettikten sonra.Niye şöyle yapmadık niye böyle yapmadık falan diye.Eşime kızıyordum ilk zamanlar hep niye bulamıyorlar diye.Ama öğrendikçe ve zaman geçtikçe bunun ne kadar yersiz olduğunu görüyorum şimdi.Allah verince hiçbir şey engel olamıyor ne yapsan da.Senin de yapacak pek şeyin yokmuş şu durumda.Ben oğlumu kaybettikten sonra bir ara delirmiş gibi tıp makaleleri okuyordum.Doktor yarısı oldum okuya okuya.İngilizce bilmediğim halde internetteki ingilizce tıp makalelerini inceledim aylarca ne öğrenebilirim diye.Türkçeleri bile yetmiyordu.Dünyada ne yapılıyor diye araştırıyordum o zamanlar.Tabiri caizse kafayı üşütüyordum nerdeyse.Sen benim gibi yapma canım...Benim gibi olma.Bilmemek en iyisi elinden bir şey gelmeyecekse.Bunu anladım artık...Rahatlamaya çalış Allaha sığın...Dua et.
Başka bir bebek düşünüyor musun demiştin..Şu an değil..Hala hazır hissedemiyorum kendimi..Hele hele yine aynı şeylerin tekrar etme ihtimali olduğunu bile bile.Biraz daha zaman geçmesi gerekiyor sanırım.Ama sen bilirsin canım yapılacak şeyler yapılmış sizde.İstersen yine hamile kalabilirsin sen şu an.Sen bilirsin yani...Allah bize yardım etsin...
Allah sabırlar versin. ilk sayfadan itibaren tek tek okudum.nasıl bir acıdır. ağladım ve ağlıyorum... Dualarım sizinle....
Yüreğim yandı kavruldu inan gözyaşlarım kayıtsız kaldı yazamıyıorum .. Bu acının altında ezildim ama biliyorumki Rabbim sana daynacak gücü ihsan edr oğlunun güzel annesi.. Seni yavrun biliyor seviyor ve emin ol şefaatçin olarak bekliyor.. Kalbin huzurla dolsun gözlerine kavuştuğunda hepsi dinecek inan..
Sakın isyan etme Meleğin orda çok mutlu huzurlu..Acılarını dindiren Mevla senin acılarınada merhem olur .. Rabbim yer ve yardımcın olsun kardeşim..
İsyan etmek.Ne haddime canım."O" ki bizi yoktan var etti.Taş yapmadı,toprak yapmadı,lütfetti insan olarak yarattı.Bütün verdiklerini bir anda silip, aldığı için isyan etmek ne nankörlüktür.Yaradan aldıysa vardır bir hikmeti...Ama işte dediğim gibi bazen iyi hissediyorum bazen de gaflete düşüp kötü oluyorum..Sabır diliyorum sadece...Allah razı olsun arkadaşım...
3 yıl oldu..İsyan etmiyorum ama onu çok özledim...Sadece çok özledim...
Basiniz sagolsun! RAbbim kimseye yasatmasin! Cok ama cok agladim ,dayanilmaz bir aci bu inan bana ki ben bebegimi düsürdüm ilk göz agrimi ve hayatim bitti sandim bu daha büyük bir aci umarim birdaha yasamazsiniz böyle bir aci ... cok kötü oldum yaaa
bu yıl 10 kasımda kuzenimi kaybettik 23 yaşında trafik kazasında öldü.psikoloji okuyodu we kreş açmak istiyodu.okadar ironik ki mezarının tam karşısında bebek mezarlığı var.o cenaze günü halamı görünce,eniştemin göğsüne wurup neden bebeğimi alıp gitmelerine izin veriyosun diye bağırdığında düşünmüştüm "Allahım eğer bigün ilerde beni bu acıyla sınıcaksan su karşıdaki bebekler gibiyken al.çünkü okdr şey yaşayıp paylaştıktıklarım arttıktan sonra çok daha zor olur"
fakat ben daha annelik duygusunu yaşamadım.bu yazıyı okurken okadar çok ağladım ki hala ağlıyorum.öyle düşünebildiğim için kendimden utandım.demek nolursa olsun o annelik duygusu ewladını kaybetmenin acısı asla hafiflemezmiş.Allahtan sana ve evladını kaybeden bütün annelere sabır diliyorum...
İnşallah ilerde sağlıklı,Yusuf'un kadar güzel bebeklerin olur....
inanki anlatacak kelimem yok.suanda gözlerimden akan yas ve bogazimda dügümlenmis yumruk var.ben 3 aylikken düsük yaptim ve cok aci cektim.ama anladim ki yasadigim aci senin yasadiginin yaninda hic kalmis.ve bir kez daha sayende Rabbime sükür ettim.cok büyük bir aci yasamissin arkadasim.Allahim sana cok cok sabir versin.büyük bir sinava girmissin ve Allah tarafindan sabrin denenmis.inan ki bunun mükafatini hem bu dünyada hemde öbür dünyada Allahin izniyle alirsin.Allah melegini nur icinde yatirsin.basinsagolsun canim.
hergün okuyup okuyup çıkıyorum anlıyorsun dimi beni vvuslat..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?