Allah ikinizede sabır versin...hemde sabırların en büyüğünü versin,
Patavatsız, kendini bilmez, bencil, düşüncesiz, zalim insanlar heryerde var...ama korkmayın onlar konuştukça siz yüceliyorsunuz...Allah hepsini görüyor...Sizi anlamazlar, bu acı yaşanmadıkça bilinmez...laflar taşlaşır bu acıda..sözler, kelimeler yok olur.Dünyası durur evladını kaybeden annenin...Bende seni neden iyi anladım biliyormusun vuslat, benim kızımda 3 ve 4 aylıkken 3 defa hastanede yattı..ilkinde ölüyor sandı doktorlar kusmaktan bembeyaz olmuştu, o acildeki koşuşturma, bebeğimi benim elimden alışları..bebeğim iyi olacakmı diye sorduğumda doktorun "üzgünüm ama iyi görünmüyor" demesi...tıbbın çaresizliğini, hepsini yaşadım ben..lanet damar yolunu açamayışları falan hep gözümün önünde, kızımın sesini duymamak için hastanenin dışına çıkmıştım... kızım baygın düşmüş bırakmıştı kendini, nefes alışını görseniz can vermekte olan yavru bir kuş gibiydi..ağzını açıp açıp kapatıyordu..inliyordu büyük insan gibi......o an herşey durdu benim için, çıldırsam neye yarardı ki?? neyseki kızım iyileşti allahım onu bana bağışladı.Kaybetme korkusunu yaşadım ben.Senin bebeğinin inlemesi, midesinin bulanması, hemşire doktor gördüğü zaman ağlaması hepsini o kadar iyi anlıyorumki.İnsan evladına acıyor deli gibi, elinden bişeyde gelmiyor.Benim acım seninkinin yanında çok çok ufak elbette, sadece seni ne kaadr anladığımı yazmak istedim.
Çok şükürki yavrunun artık canı yanmayacak..ameliyat olmayacak..narkozdan dolayı kusmayacak..inlemeyecek..acı çekmeyecek...korkmayacak...aslanlar gibi rabbimin kollarında uyuyacak melekler gibi..