SANIRIM ONU ALDATTIM. LÜTFEN OKUYUP BİR FİKİR VERİN LÜTFENNN...!!!!

nil peri .!.:

Gercekten sevsen adami bu kadar düşünmezdin yani sevgilini muhtemelen tüm o cefalari çekecek kadar sevmiyorsun saddce terkedersen yaşayacakları yüzünden aciyorsun. Bugun terketmesen yarin bosanirsin dahancok aci ceker iki taraf da. Kestirip atmanın vakti gelmiş geçiyor bile.

Genişletmek için tıkla...

ailem bu denli istememekte diretmeseydi, bende düşünmeyebilirdim sevgim örtebilirdi belki. Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip, annesiyle tatsız şeyler yaşarken, üstüne ailemin sürekli tepemde benim görmediğimi düşündükleri, ilişkide ki uyumsuz yanlarımızı anlatırken de çelişkiye düşmemek için aptal olmak gerekir.
Sevgimden gram şüphem yok, fakat henüz daha ilişki evresindeyken yaşadığımız bunca sıkıntı (sadece burda alıntı yapılanlar yada açtığım konular haricinde olan bir sürü şey) bana acaba ailem haklı mı diye kafamda soru işaretleri oluşturdu.
Ha diyceksiniz ki bunca zaman sonra neden şimdi o zaman?

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Yani daha nice nice şeyler. bunları yaşadığımızda ben hep uyardım sevgilimi. Zamanında istediğim, yapılması gereken tavırların hiçbirini sergilemedi. Fakat zamanla herşeyin daha iyiye gideceğini söylerek hatta şuan değiştiğini belirterek bir ümitle bugünlere geldik. Bugünlere gelirken benim asla boyun eğmeyeceğim şeylere, sevdiğim için sustuğum zamanlarım oldu. Hani diyorlar ya bunca zaman kör müydün de şimdi?
Kör değildim, herşeyi görüyodum ama sevdiğim insana inanmak istedim, o herşey düzelecek deyince'' bir umut '' diyerek yanaştım.
Bu hataya körlük mü aptallık mı denir orası tartışılır

lilybeth .!.:

Sen niye savunmaya geçtin
Benim fikrim bu
Aldatmaktır bu insanı
Hemde 6 yıldır birlikte olduğun insanı
Hanımefendi ilişki fedakarlıktır karşılıklı
Birini buldum hadi sana güle güle demek doğru mu
Kötüyse ilişki bitirseymiş baştan
Tepki almamak için onla da kestim diyor işte
Ben insanları çok iyi tanıdım bana masal anlatmasın kimse
Burda hakaret nerde göster bana
İşinize gelmeyen şeyler yazıldığında hakaret edemezsin deniliyor
Burda herkes sizin sırtınızı sıvazlamak zorunda değil
Aldatmayı onaylamak zorunda mıyım?
Pardon ?

Genişletmek için tıkla...

Kendimi bırakında savunayım. Hakaretiniz karşısında ne yapacaktım pardon??
Ben size yaklaşımızının çirkin olduğunu, bir konuyu yeterince anlamadan fikir verebileceğinizi, fakat hakarete geçmek için önce bi olayı algılamanız gerektiğini söylüyorum. İnsanlara nefretle yaklaşmayı kesmelisiniz diye uyarıda bulundum

lilybeth .!.:

Tepki almamak için onla da kestim diyor işte
Ben insanları çok iyi tanıdım bana masal anlatmasın kimse

Genişletmek için tıkla...

ama sizin iflah olmayacağınız çok belli. hayatınızda ki insanlara sabırlar

mmeriss .!.:

ailem bu denli istememekte diretmeseydi, bende düşünmeyebilirdim sevgim örtebilirdi belki. Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip, annesiyle tatsız şeyler yaşarken, üstüne ailemin sürekli tepemde benim görmediğimi düşündükleri, ilişkide ki uyumsuz yanlarımızı anlatırken de çelişkiye düşmemek için aptal olmak gerekir.
Sevgimden gram şüphem yok, fakat henüz daha ilişki evresindeyken yaşadığımız bunca sıkıntı (sadece burda alıntı yapılanlar yada açtığım konular haricinde olan bir sürü şey) bana acaba ailem haklı mı diye kafamda soru işaretleri oluşturdu.
Ha diyceksiniz ki bunca zaman sonra neden şimdi o zaman?

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Yani daha nice nice şeyler. bunları yaşadığımızda ben hep uyardım sevgilimi. Zamanında istediğim, yapılması gereken tavırların hiçbirini sergilemedi. Fakat zamanla herşeyin daha iyiye gideceğini söylerek hatta şuan değiştiğini belirterek bir ümitle bugünlere geldik. Bugünlere gelirken benim asla boyun eğmeyeceğim şeylere, sevdiğim için sustuğum zamanlarım oldu. Hani diyorlar ya bunca zaman kör müydün de şimdi?
Kör değildim, herşeyi görüyodum ama sevdiğim insana inanmak istedim, o herşey düzelecek deyince'' bir umut '' diyerek yanaştım.
Bu hataya körlük mü aptallık mı denir orası tartışılır

Genişletmek için tıkla...

Su saydiklarinin tek birini yasasam kapının önüne koyardım sevgilini. Eski sevgklmn ailesiyle tanistiğimda babasi surekli annesinin lafını kesip konusturmuyordu o kadar rahatsız olmustum ki bana yapılan bir saygısızlık değil belki ama benim ayrılık kararı almamda etkisi yok desem yalan olur. Cunku aile yapısı ailelerin uyumu benim icin önemli kadının konusturulmadiği bir ailenin icine girmek istemem demistim kendi kendime sonra bir başka olay olunca bitti gitti. Bence siz bu evlilikte cok mutsuz olursunuz ailenizi ardinizda birakmaya değer mi? Sizin için kimseye gık diyememis biraz pisirik bir erkek icin. Bence değmez. Ne aşklar bitiyor sinem kobal arda Turani unutmus ustune kenani bulmuş bir de. Peh.

mmeriss .!.:

ailem bu denli istememekte diretmeseydi, bende düşünmeyebilirdim sevgim örtebilirdi belki. Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip, annesiyle tatsız şeyler yaşarken, üstüne ailemin sürekli tepemde benim görmediğimi düşündükleri, ilişkide ki uyumsuz yanlarımızı anlatırken de çelişkiye düşmemek için aptal olmak gerekir.
Sevgimden gram şüphem yok, fakat henüz daha ilişki evresindeyken yaşadığımız bunca sıkıntı (sadece burda alıntı yapılanlar yada açtığım konular haricinde olan bir sürü şey) bana acaba ailem haklı mı diye kafamda soru işaretleri oluşturdu.
Ha diyceksiniz ki bunca zaman sonra neden şimdi o zaman?

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Yani daha nice nice şeyler. bunları yaşadığımızda ben hep uyardım sevgilimi. Zamanında istediğim, yapılması gereken tavırların hiçbirini sergilemedi. Fakat zamanla herşeyin daha iyiye gideceğini söylerek hatta şuan değiştiğini belirterek bir ümitle bugünlere geldik. Bugünlere gelirken benim asla boyun eğmeyeceğim şeylere, sevdiğim için sustuğum zamanlarım oldu. Hani diyorlar ya bunca zaman kör müydün de şimdi?
Kör değildim, herşeyi görüyodum ama sevdiğim insana inanmak istedim, o herşey düzelecek deyince'' bir umut '' diyerek yanaştım.
Bu hataya körlük mü aptallık mı denir orası tartışılır

Genişletmek için tıkla...

Bakın, bu adam evlenince delimanyak aileci olacak. Babasının kumar borçları olduğu gibi üzerinizde kalacak. Zaten 6 yıl çalışıp kenara bir düğün parası dahi atamamış adam o paraları netti sanıyorsunuz? Evlendiğinizde ailesi hakkında gık deseniz '' Ailem o benim, atmamam satamam, herşeyi biliyordun neden evlendin madem. '' lafını eşinizden duyduğunuzda o sevginiz de bacadan çıkıp gidecek. Benim şimdiki eşim, annesi daha ilk tanıştığımızda benim duyacağım şekilde akraba kızı hakkında '' Keşke oğlum onu alsaydı. '' dediği için annesini azarlamıştı. Daha sevgili iken ailesine sizin hakkınızı savunamayan adam ile evlenince işiniz zor.

mmeriss .!.:

ailem bu denli istememekte diretmeseydi, bende düşünmeyebilirdim sevgim örtebilirdi belki. Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip, annesiyle tatsız şeyler yaşarken, üstüne ailemin sürekli tepemde benim görmediğimi düşündükleri, ilişkide ki uyumsuz yanlarımızı anlatırken de çelişkiye düşmemek için aptal olmak gerekir.
Sevgimden gram şüphem yok, fakat henüz daha ilişki evresindeyken yaşadığımız bunca sıkıntı (sadece burda alıntı yapılanlar yada açtığım konular haricinde olan bir sürü şey) bana acaba ailem haklı mı diye kafamda soru işaretleri oluşturdu.
Ha diyceksiniz ki bunca zaman sonra neden şimdi o zaman?

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Yani daha nice nice şeyler. bunları yaşadığımızda ben hep uyardım sevgilimi. Zamanında istediğim, yapılması gereken tavırların hiçbirini sergilemedi. Fakat zamanla herşeyin daha iyiye gideceğini söylerek hatta şuan değiştiğini belirterek bir ümitle bugünlere geldik. Bugünlere gelirken benim asla boyun eğmeyeceğim şeylere, sevdiğim için sustuğum zamanlarım oldu. Hani diyorlar ya bunca zaman kör müydün de şimdi?
Kör değildim, herşeyi görüyodum ama sevdiğim insana inanmak istedim, o herşey düzelecek deyince'' bir umut '' diyerek yanaştım.
Bu hataya körlük mü aptallık mı denir orası tartışılır

Genişletmek için tıkla...

olmaz arkadaşım çok zorlanırsınız
herşeyden önce çok pasif sevgilisiniz annesi ailesi resmen dışlıyor o hayır demeyi bilmiyor

bakın evlenip düzen kurduğunuzda oğlumun evi de evi diye diye çok gelecek gidecek size bunlar
kp size güvenip borç isteyip huzurunuzu kaçıracak
arkanızdaki adam dağ gibi biri olsaydı hadi deneyin en azından derdim

birde babanızın istemediğini sevgiliniz biliyor mu onlarda biliyorlar mı?
o zaman hepten yandınız bununla da alakalı çok sorunlar yaşarsınız

gulendam_34 .!.:

olmaz arkadaşım çok zorlanırsınız
herşeyden önce çok pasif sevgilisiniz annesi ailesi resmen dışlıyor o hayır demeyi bilmiyor

bakın evlenip düzen kurduğunuzda oğlumun evi de evi diye diye çok gelecek gidecek size bunlar
kp size güvenip borç isteyip huzurunuzu kaçıracak
arkanızdaki adam dağ gibi biri olsaydı hadi deneyin en azından derdim

birde babanızın istemediğini sevgiliniz biliyor mu onlarda biliyorlar mı?
o zaman hepten yandınız bununla da alakalı çok sorunlar yaşarsınız

Genişletmek için tıkla...

Evet biliyorlar. Çünkü bir zamanlar bize gelecek olmuşlardı, babamın ters davranışlarına hazırlıklı olmaları açısından söylemiştim.
Bir de erkek arkadaşım ısrarla tanışmak istedi babamla, bende ancak ciddi bir adım atacağımız zaman tanışmanın mümkün olacağını, çünkü şuan babamın istemediğini belirtmek zorundda kaldım.

Ki ailesi babamdan çekiniyor gibiler, çünkü annesi bana sürekli baban nasıl biri, nasıl olur isteme vs gibi sorular sormuştu (anneysiyle aramızda ki sorunları bir kenara bırakıp, seni artık istemeye gelicez dendiği zaman hep birlikte konuşmuştuk) ''siz istiyorsanız herşey mümkün, babanı ikna edecek olanlarda sen ve annen'' demişti

nil peri .!.:

Su saydiklarinin tek birini yasasam kapının önüne koyardım sevgilini. Eski sevgklmn ailesiyle tanistiğimda babasi surekli annesinin lafını kesip konusturmuyordu o kadar rahatsız olmustum ki bana yapılan bir saygısızlık değil belki ama benim ayrılık kararı almamda etkisi yok desem yalan olur. Cunku aile yapısı ailelerin uyumu benim icin önemli kadının konusturulmadiği bir ailenin icine girmek istemem demistim kendi kendime sonra bir başka olay olunca bitti gitti. Bence siz bu evlilikte cok mutsuz olursunuz ailenizi ardinizda birakmaya değer mi? Sizin için kimseye gık diyememis biraz pisirik bir erkek icin. Bence değmez. Ne aşklar bitiyor sinem kobal arda Turani unutmus ustune kenani bulmuş bir de. Peh.

Genişletmek için tıkla...

ahahahah teşekkür ederim.
Evet insanın ilk aşkı olunca, gözünü onunla açınca birçok şeyi sineye çekiyor maalesef. Haksızlığa maruz kaldığında , içinde kıyamet kopuyor ama sevgilinin savunmasını bekleyip o da öyle bakınca bile bişey yapamıyosun. İlk aşka mahsus bişey bu, ama bu durum gerçekten çok ama çok garip. Yani en azından benim açımdan durum böyle.
Bundan sonra ne olur bilinmez ama yeni birinin, bana bu muamelerin tekini yapmayı bırakın, kokusunu alırsam anında fiyyuuu.
Sütten ağzım fena yandı

mmeriss .!.:

Kendimi bırakında savunayım. Hakaretiniz karşısında ne yapacaktım pardon??
Ben size yaklaşımızının çirkin olduğunu, bir konuyu yeterince anlamadan fikir verebileceğinizi, fakat hakarete geçmek için önce bi olayı algılamanız gerektiğini söylüyorum. İnsanlara nefretle yaklaşmayı kesmelisiniz diye uyarıda bulundum



ama sizin iflah olmayacağınız çok belli. hayatınızda ki insanlara sabırlar

Genişletmek için tıkla...

Ya arkadaşım aldattığını kendin söyledin
Nerde hakaret ettim göster?
Valla ben sevdiklerimi hiç aldatmıyorum aldatan sensin sevgilini
Güvenilmez olan sensin
Sen insanı yarı yolda bırakabilecek bir tipsin
O yüzden senin hayatına giren erkeklere acırım kusura bakma
Sen benim çevremi düşünme
Haaa evet dobra olduğum için tepki alırım haklısın
Böyle senin gibi tipler tepki veriyor onların da hayatımda yeri yok

mmeriss .!.:

Evet biliyorlar. Çünkü bir zamanlar bize gelecek olmuşlardı, babamın ters davranışlarına hazırlıklı olmaları açısından söylemiştim.
Bir de erkek arkadaşım ısrarla tanışmak istedi babamla, bende ancak ciddi bir adım atacağımız zaman tanışmanın mümkün olacağını, çünkü şuan babamın istemediğini belirtmek zorundda kaldım.

Ki ailesi babamdan çekiniyor gibiler, çünkü annesi bana sürekli baban nasıl biri, nasıl olur isteme vs gibi sorular sormuştu (anneysiyle aramızda ki sorunları bir kenara bırakıp, seni artık istemeye gelicez dendiği zaman hep birlikte konuşmuştuk) ''siz istiyorsanız herşey mümkün, babanı ikna edecek olanlarda sen ve annen'' demişti

Genişletmek için tıkla...

söylemek zorunda kalmışsınız
yarın birgün evlendiğinizde eşiniz babanıza cephe alır gidip gelmek istemez sizde gidin istemez
köprüden geçene kadar hesabı
çok iyi düşünün taşının derim
ya da en azından evlenirseniz 3 4 yıl çocuk yapmayın

mmeriss .!.:

Ama 6 yıllık bir ilişkide erkek arkadaşımdan evlilik adına bir hamle görmeyip,

Genişletmek için tıkla...

sütten kesilmemiş ki daha ne hamlesi?

mmeriss .!.:

İkimizde toyduk bu ilişkiye başladığımızda. Hatanın asılı burada başlıyor. Kuzeninin o zaman ki sevgilisi beni kuzenine yakıştırma yaptı. kuzeni karşıma geçip sevgilisini korurken erkek arkadaşım hala o kuzeniyle görüşmeye devam edip, hakkımı savunmadan, siz benim sevgilime bu şekilde konuşamazsınız demeden beni de onlarla görüşmek için ısrar etti.

Bir düğüne gittik (o düğüne gitmem için erkek arkadaşım çok ısrar etti, herkes seni tanıyor gelmen gerek diye) neyse gittik tam masalara oturucaz, annesi bana 'daha arada fol yok yumurta yok sen başka masada otur, bizle oturma'' dedi ve biz tıpış tıpış başka masada oturduk . sevgilimin 'hayır hepimiz bu masada oturucaz'' demesini bekledim ama buna da çıkardığı tek bir ses olmadı.

Sevgilimi askere ailesi ve ben birlikte götürdük. yemin töreni zamanı geldiğinde ben mezuniyetime gitmemeyi göze alıp(ki annem bu evrede kıyameti kopardı ''asla gidemezsin saçmalama, biz ailen olarak mezuniyetini göremeyecek miyiz bunu mu bize hak gördün'' diye) ama ben ailesine ''onlarla gelmek istediğimi, bu törene benimde katılmayı çok istediğimi'' dile getirdiğimde onlar akrabalarında kalacaklarını, ben istiyorsam uçakla gelebilmemi tavsiye olarak sundular. sağolsun açıkça istemediklerini belli etmediler.

Genişletmek için tıkla...

gittiniz mi yemin törenine? kendi mezuniyetinize gitmek yerine şunu tercih etmeniz bile kendi değerinizi bilmediğinizin göstergesi..

lilybeth .!.:

Ya arkadaşım aldattığını kendin söyledin
Nerde hakaret ettim göster?
Valla ben sevdiklerimi hiç aldatmıyorum aldatan sensin sevgilini
Güvenilmez olan sensin
Sen insanı yarı yolda bırakabilecek bir tipsin
O yüzden senin hayatına giren erkeklere acırım kusura bakma
Sen benim çevremi düşünme
Haaa evet dobra olduğum için tepki alırım haklısın
Böyle senin gibi tipler tepki veriyor onların da hayatımda yeri yok

Genişletmek için tıkla...

ok ok

nooption .!.:

sütten kesilmemiş ki daha ne hamlesi?



gittiniz mi yemin törenine? kendi mezuniyetinize gitmek yerine şunu tercih etmeniz bile kendi değerinizi bilmediğinizin göstergesi..

Genişletmek için tıkla...

Dediğim gibi toyduk, toydum.
Şuan o toylukta olsam bu durumu idrak edemezdim sanıırım bişeyleri görmeye başladığımı düşünyorum.
Bu arada hayır gitmedim törene. O olaydan sonra gitmek büyük hata olurdu. Şimdi iyi ki gitmemişim diyorum. O dönemlerde gidebilirdim de çünkü
Mezuniyetimdeydim

Hepimiz az çok benzer kültürde yaşıyoruz, evliliklerde asıl fedakarlık yapan taraf hep kadın. Hem çalışır, hem çocuk bakar, ev islerini yapar, kocası yapması gerekirken eş ailesini de kadın idare eder. Sehir/ülke degisecekse erkeğe göre planlanir, kadın işini bırakan taraf olur.

Konu sahibi yaşınızı söylediniz mi hatırlamıyorum ama kendimden pay biçiyorum ben eşimle 20 yaşımda tanistim, benim de ilk sevgilimdi. Aslinda hep olgun biriydim ama yine de o zamanki dusuncelerime bakiyorum çok saçma ve romantik gelebiliyor, insan o yaşta sadece aşkı düşünüyor, her şeye katlanabileceğini düşünüyor, dünyada başka kimseyi sevemez gibi algiliyor ve karşılıklı sözler veriliyor.

Başka bir konuda da yazmıştım o yaşta bir ilişki içinde verilen sözler bana göre ciddiye alınmamalı, bu erkek için de kadin icin de geçerli. Ve evlilikte nerdeyse tüm fedakarligi yapacak , sıkıntıları çekecek taraf kadın olduğuna göre, kimse verilen sözmüş, yarı yolda bırakmaymış gibi argümanlarla kadını manipüle etmemeli, kadın, aklına yatmayan bir şey olur, istediği her an yolunu değistirir. O, sevgilisinden, ailesinden kisacasi herkesten önce kendisini düşünmeli. Inanın evlendikten sonra eş de dahil ailesi asla kadını düşünmeyecek, düşünmek zorunda da değil zaten. Konu sahibi bu nedenle karariniz nedeniyle bence kendinizi suçlu hissetmeyin.

rozikka .!.:

Hepimiz az çok benzer kültürde yaşıyoruz, evliliklerde asıl fedakarlık yapan taraf hep kadın. Hem çalışır, hem çocuk bakar, ev islerini yapar, kocası yapması gerekirken eş ailesini de kadın idare eder. Sehir/ülke degisecekse erkeğe göre planlanir, kadın işini bırakan taraf olur.

Konu sahibi yaşınızı söylediniz mi hatırlamıyorum ama kendimden pay biçiyorum ben eşimle 20 yaşımda tanistim, benim de ilk sevgilimdi. Aslinda hep olgun biriydim ama yine de o zamanki dusuncelerime bakiyorum çok saçma ve romantik gelebiliyor, insan o yaşta sadece aşkı düşünüyor, her şeye katlanabileceğini düşünüyor, dünyada başka kimseyi sevemez gibi algiliyor ve karşılıklı sözler veriliyor.

Başka bir konuda da yazmıştım o yaşta bir ilişki içinde verilen sözler bana göre ciddiye alınmamalı, bu erkek için de kadin icin de geçerli. Ve evlilikte nerdeyse tüm fedakarligi yapacak , sıkıntıları çekecek taraf kadın olduğuna göre, kimse verilen sözmüş, yarı yolda bırakmaymış gibi argümanlarla kadını manipüle etmemeli, kadın, aklına yatmayan bir şey olur, istediği her an yolunu değistirir. O, sevgilisinden, ailesinden kisacasi herkesten önce kendisini düşünmeli. Inanın evlendikten sonra eş de dahil ailesi asla kadını düşünmeyecek, düşünmek zorunda da değil zaten. Konu sahibi bu nedenle karariniz nedeniyle bence kendinizi suçlu hissetmeyin.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim. Çok haklısınız, bu yüzden şuan her açıdan değerlendirmek, göremediğim şeyler varsa eğer sizlerin sayesinde görmek istedim.
Bir ihanet, bir yalan olsa ayrılık daha kolay olur gibime geliyor. Aslında sadece bunlar olduğunda ayrılık olmuyor, şuan içinde bulunduğum ilişkininde sonu az çok belli. Şuan verdiğim karar hem onun hem benim iyiliğime verilmiş bir karar. Net olamamak beni korkutuyor, yani tekrar barışma ihtimali olduğundan bile çekiniyorum anlamsızca. Olayı çok dramatize ediyorum.
Mesela Bir zamanlar çukurova dizisini izliyorum. Kendimi Züleyhayla yılmaza falan benzetiyorum sonum onlar gibi olacak hissediyorum. sanki bir şekilde başka birileriyle evlilik yapıcaz ama aklım, kafam, kalbim hep onda olacak gibi hissediyorum. Yada sonradan hayatıma girecek kişi ya benden önce benim gibi bir başkasını sevdiyse diyorum. çünkü en azından bu ilişkide birbirimizin ilkiyiz diyorum. da yeterli değil ki işte bir kafama sokamıyorum şunu hep felaket senaryoları kafamda
bu hislerde benim elimde, bilinçaltımda ama bişey oluyo ve herşey büyüleniyor gibi olup onun sadece iyi yönlerini düşünüp tekrar acabaya düşüyorum. Yani o yoksa aşk bitti gibi düşünüyorum, çünkü gerçekten yalnız yapamayan biriyim, yalnız kaldığımda ona sarıyorum.

Fakat artık acaba dediğim evrede, burayı okuyacağım, artık sizler varsınız

mmeriss .!.:

Çok teşekkür ederim. Çok haklısınız, bu yüzden şuan her açıdan değerlendirmek, göremediğim şeyler varsa eğer sizlerin sayesinde görmek istedim.
Bir ihanet, bir yalan olsa ayrılık daha kolay olur gibime geliyor. Aslında sadece bunlar olduğunda ayrılık olmuyor, şuan içinde bulunduğum ilişkininde sonu az çok belli. Şuan verdiğim karar hem onun hem benim iyiliğime verilmiş bir karar. Net olamamak beni korkutuyor, yani tekrar barışma ihtimali olduğundan bile çekiniyorum anlamsızca. Olayı çok dramatize ediyorum.
Mesela Bir zamanlar çukurova dizisini izliyorum. Kendimi Züleyhayla yılmaza falan benzetiyorum sonum onlar gibi olacak hissediyorum. sanki bir şekilde başka birileriyle evlilik yapıcaz ama aklım, kafam, kalbim hep onda olacak gibi hissediyorum. Yada sonradan hayatıma girecek kişi ya benden önce benim gibi bir başkasını sevdiyse diyorum. çünkü en azından bu ilişkide birbirimizin ilkiyiz diyorum. da yeterli değil ki işte bir kafama sokamıyorum şunu hep felaket senaryoları kafamda
bu hislerde benim elimde, bilinçaltımda ama bişey oluyo ve herşey büyüleniyor gibi olup onun sadece iyi yönlerini düşünüp tekrar acabaya düşüyorum. Yani o yoksa aşk bitti gibi düşünüyorum, çünkü gerçekten yalnız yapamayan biriyim, yalnız kaldığımda ona sarıyorum.

Fakat artık acaba dediğim evrede, burayı okuyacağım, artık sizler varsınız

Genişletmek için tıkla...

O dediğiniz şey anca filmlerde oluyor zaten. Çok tanıdığım insan var 4-6 yıllık ilişkilerini bırakıp bir süre sonra başkaları ile evlendiler. Eskisinin adını unutmuşlar. Bu kadar romantizm gereksiz.

Katipyarisi .!.:

O dediğiniz şey anca filmlerde oluyor zaten. Çok tanıdığım insan var 4-6 yıllık ilişkilerini bırakıp bir süre sonra başkaları ile evlendiler. Eskisinin adını unutmuşlar. Bu kadar romantizm gereksiz.

Genişletmek için tıkla...

Laktozsuz ben de uzun uzun yazıyordum ama gerek yok. Her insan tekrar tekrar sever de sevilir de. Evlilik kararinda aşk ve mantık birarada olmalı.


Ben ilk aşkım ve en iyi arkadasimla evlendim ama benim de evlilikte yalnız hissettiğim çok zaman oluyor, bence bu normal hepimiz yalnızız zaten. Kendi başımızın çaresine bakmamiz lazim, kendimizin en yakın arkadaşı olmamiz lazim. Yoksa ilişkide aşk, sevgi, alışkanlık, bağımlılık hepsi birbirine giriyor.

yazdıklarında kendimi gördüm. hissettiklerini o kadar iyi anlayabiliyorum ki... aileler arası farklar, erkek arkadaşınla senin arandaki maddi fark, istenmeyen bir ilişki... hepsini geçtim senin hissettiklerin. o boğulmuşluk, çıkmaz girmişlik hissi, devamlı "ya yanlış yapıyorsam? ya bu kadar aksilik aslında bu ilişkiden vazgeçmem için bir işaretse? ya göremiyorsam? peki ya tüm bu aksilikler aslında bir sınavsa? ya bu sınavı atlatınca ilişkimiz daha güçlü olacaksa......" bitmek bilmez, sonu gelmez sorular. biraz uzun olacak sanırım yazdıklarım :)

öncelikle şunu söylemek isterim bu soruların hiçbirinin net bir cevabı yok. Allah biliyor tabi cevabı, bize de yaşamak düşüyor. bu zorlukların vazgeçmen için bir işaret olduğuna inanırsan evet onlar işaret olurlar. yok eğer bunun bir sınav olduğuna, bu sınavı aşabilrsen mutlu olacağına inanrısan da o yolda yürürsün. neyi seçtiğine, nasıl baktığına bağlı...

eminim gelen cevapların %99'unda bu iş olmaz, ayrıl, yapamazsın vs.şeyler söyleyecek. ama bence senin duymak istediklerin tam tersi. ayrılabilecek güç ve kararlılıkta olsan buraya yazmazdın. birilerinin sana doğruyu göstermesini isterken aslında biraz umut istiyorsun. tüm hissettiklerini anlıyorum, benzer bir süreçten geçip 3 yıl gibi bir süre sonunda nişanlandım ve şu an düğün hazırlığı yapıyoruz. 3 yılın sonunca elimde kalan 2 tane küs abla, dayı, bolca kendini ifade etme ve ayakta durabilme, yoluma çıkan herşeyi kabullenebilme yeteneği, aşka inanmayan annemin bile ilişkimize beslediği hayranlık, ruhumu doyuran bir his, hala ilk günkü gibi bir heyecan,aşk ve en çok da her seferinde şükrettiğim iyi ki'ler... iyi ki vazgeçmemişim. iyi ki mücadele etmişiz. iyi ki bunu bir sınav olarak görmüşüm. öyle görmeyi seçmişim. iyi ki bu kadar zorluğun aslında kendimi ve nişanlımı daha derinden tanıma serüveni olduğunu farketmişim de, karşıma iyi kötü ne çıkarsa çıksın gülüp yav biz neler atlatmadık canını yediğim bu nedir Allah'ın izniyle atlatırız diyebilmişim...

ailenin ilişkinize dair yorumları, burada birçok kadının da ailenle hemfikir olduğu üzere oldukça "maddeci,dünyacı" aslında gerçekçi yorumlar. evet ailenin söyledikleri gerçek... yorulacaksın, belki ileride evlendiğinde bugünlerini arayacaksın, istediğin bişeyi alamayacak istediğin tatile gidemeyeceksin. peki sen böyle bir insan mısın? önce kendini keşfet. yanında erkek arkadaşın olduğu, birbirinize sevgi ve saygı duyduğunuz müddetçe bunlar senin için önemli mi? insanları gerçeğe çağıran tüm dinler, felsefeler, ustalar herkse bangır bangır bağırıyor. şu an gerçek sandığın, sana gerçek olarak dayatılan herşeyin farklı anlamları var. çok zengin biriyle evlenebilir, tüm o gerçek zevkleri tadabilirsin. ama ruhun doymayacak.

kendini tanı. ne seçersen seç bunun senin yolun olduğunu, senin yaşayacağını, annenin de babanın da sonsuza dek yanında olmayacağını hatırlayarak... neleri göze alabileceğini düşün.

mmeriss .!.:

ahahahah teşekkür ederim.
Evet insanın ilk aşkı olunca, gözünü onunla açınca birçok şeyi sineye çekiyor maalesef. Haksızlığa maruz kaldığında , içinde kıyamet kopuyor ama sevgilinin savunmasını bekleyip o da öyle bakınca bile bişey yapamıyosun. İlk aşka mahsus bişey bu, ama bu durum gerçekten çok ama çok garip. Yani en azından benim açımdan durum böyle.
Bundan sonra ne olur bilinmez ama yeni birinin, bana bu muamelerin tekini yapmayı bırakın, kokusunu alırsam anında fiyyuuu.
Sütten ağzım fena yandı

Genişletmek için tıkla...

Bence aşktan başka bir şey bu, illüzyon, seni karşındaki çocuk kandırmış, duygu sömürüsü yapmış , kendini saklamış ama bildiğin karaktersiz, sönük ve aileci biri. Gerçekten seven biri sana bunları yapmaz, yaptırmazdı. Karşındaki senin niteliklerini, kişiliği vs beğenmiş ve senden daha iyisini bulamayacağını bildiği için devam ediyor. Eğer karşısına Zenginler biri çıksa hemen bırakır seni. Haberini alırsın. Annesi yeni gelini çok seviyormuş diye.

Senin yaşadığın şeyler hiç basit açıklanabilecek şeyler değil. Ailesi terbiyesizlik yapmış, kesinlikle iyi niyetli değiller. Bir de üstüne babanın kumar borcunu sana ödetmeyi planlıyorlar. Üstelik sana kötü davranmaya kadın çekinmiyor bile, oğlunun kişiliksizliğini biliyor ve sana da yarın bir gün sen bilerek geldin, kabul ettin demek için edebildiği kadar eziyor. İğrenç insanlar. Çocukta ne görüyorsan tamamen sen görmek istediğin için. Yarın bir gün aynı evin içine girince, o maske de düşecek ve sen hayal kırılıklıklarınla kalacaksın. Baban altın gibiymiş. Keşke böyle bir babam olsaydı. Adamcağız resmen adamları okumuş ve asla kızının üzülmesini istememiş. Harikalar. Lütfen bu insanları geride bırak ve hayatına daha iyi bir şekilde devam et.[/QUOTE]

mmeriss .!.:

Çok teşekkür ederim. Çok haklısınız, bu yüzden şuan her açıdan değerlendirmek, göremediğim şeyler varsa eğer sizlerin sayesinde görmek istedim.
Bir ihanet, bir yalan olsa ayrılık daha kolay olur gibime geliyor. Aslında sadece bunlar olduğunda ayrılık olmuyor, şuan içinde bulunduğum ilişkininde sonu az çok belli. Şuan verdiğim karar hem onun hem benim iyiliğime verilmiş bir karar. Net olamamak beni korkutuyor, yani tekrar barışma ihtimali olduğundan bile çekiniyorum anlamsızca. Olayı çok dramatize ediyorum.
Mesela Bir zamanlar çukurova dizisini izliyorum. Kendimi Züleyhayla yılmaza falan benzetiyorum sonum onlar gibi olacak hissediyorum. sanki bir şekilde başka birileriyle evlilik yapıcaz ama aklım, kafam, kalbim hep onda olacak gibi hissediyorum. Yada sonradan hayatıma girecek kişi ya benden önce benim gibi bir başkasını sevdiyse diyorum. çünkü en azından bu ilişkide birbirimizin ilkiyiz diyorum. da yeterli değil ki işte bir kafama sokamıyorum şunu hep felaket senaryoları kafamda
bu hislerde benim elimde, bilinçaltımda ama bişey oluyo ve herşey büyüleniyor gibi olup onun sadece iyi yönlerini düşünüp tekrar acabaya düşüyorum. Yani o yoksa aşk bitti gibi düşünüyorum, çünkü gerçekten yalnız yapamayan biriyim, yalnız kaldığımda ona sarıyorum.

Fakat artık acaba dediğim evrede, burayı okuyacağım, artık sizler varsınız

Genişletmek için tıkla...

Bu kadar yıl harcadım diye düşünme, seni uçurumdan aşağı atar bu düşünce. Şöyle düşün yokuş çıktın, tırmandın, tırmandın ama zirve görmüyorsun. Sürekli huzursuzsun, düşüyorsun yanındaki mal, seni tutmuyor, yardım etmiyor ve sürekli kendi yorgunluğundan, yolculuğun zorluğundan bahsediyor. Bir zaman sonra neden tırmandığını bile unuttun. Sonra tam yol var içinden bir ses sana devam etme dedi. Eğer sen geri dönmezsen ileride uçurum var ve kendini atacaksın. Ama geri döndün ve yolun yanından geçtiğinde o uçurumu göreceksin. Bir süre düz gidersin ama mutlaka seni daha mutlu edecek biri ile karşılaşırsın. Ama kararlı olman lazım. Bu aile seni kolay kolay bırakmak istemez. Hiç iyi insanlar değiller. Resmen kan emen tipler.

rozikka .!.:

Laktozsuz ben de uzun uzun yazıyordum ama gerek yok. Her insan tekrar tekrar sever de sevilir de. Evlilik kararinda aşk ve mantık birarada olmalı.


Ben ilk aşkım ve en iyi arkadasimla evlendim ama benim de evlilikte yalnız hissettiğim çok zaman oluyor, bence bu normal hepimiz yalnızız zaten. Kendi başımızın çaresine bakmamiz lazim, kendimizin en yakın arkadaşı olmamiz lazim. Yoksa ilişkide aşk, sevgi, alışkanlık, bağımlılık hepsi birbirine giriyor.

Genişletmek için tıkla...

Aynen öyle düşünüyorum. Aşktan, sevgiden çok kendine değer vermemekten, kendini başkası için feda etme isteğinden karşılanıyor. Bir çok kişi sağlıklı ilişki kavramını sonradan öğreniyor. İnsan ilk önce kendine değer vermeli ve sıkıntı olduğunda iyi değerlendirip fazla dram yapmadan kendini çekebilmeli. Erkekler de, kayınvalideler de nevrotik sıkıntılı tipler olduğunda o kısır döngüye girmeden, kendilerini çıkarmalılar.

Karşıdaki insanlarda da en önemlisi iyi insanlar olmalı, güvenebilmelisiniz ki mutluluk şansı olmalı.