Merhaba kk hanımları burada yazılanları her zaman okuyorum ve gerçekten faydalı buluyorum bana da yardım edin ne olur
Daha yeni evliyiz 2 ay oldu evleneli. 2 ay içinde kavgalarımız oldu. Belki kavga nedenimiz küçük sorunlardı ama o kadar çok büyüyor ki. En son dün yine çok kötü lavga ettik ve hala konuşmuyoruz. Eşim karadenizli ve hemen öfkelenen öfkesine hakim olamayan biri ama eskiden kesinlikle böyle değildi o kadar yumuşak huyluydu ki ailemin onaylamamasına rağmen ben çok istediğimden bir şekilde ikna ettim onları ve evlendik. Annem beni hep uyarırdı Karadenizliler sinirli olur çabuk parlar inatçı olur iyi düşün diye ama ben o öyle değil çok yumuşak huylu derdim ne kadar da yanılmışım. Dün işten çıktım ben arabamla gidip geliyorum eve geçerken onu da yoldan alıp birlikten eve gidecektik . Ona erken çıkabilirsen erken çık ben de erken çıkacağım demiştim . O da erken çıktı beni bekliyordu ama trafik olduğundan biraz geçiktim normalde hep ben onu beklerdim bu defa o biraz beklemiş oldu . Sonra yoldayken aramış duymamışım daha doğrusu geç duydum tam açaçakken kapandı sonra ben aradım açınca direkt bağırdı bana nerdesin sen diye ben de niye bağırıyorsun yoldayım geliyorum dedim ve sinirlendim onu alınca niye bana bağırıyorsun dedim ben de bağırdım o da telefonum yere düştü kenarı ezildi çok üzüldüm sinirlendim o yüzden bağırdım bana destek olman gerekirken yaptığına bak dedi ben de sen benden destek istemedin daha ben olduğunu bilmeden bana sadece bağırdın dedim bana bir daha asla bağırma dedim o da senin yüzümden düştü sen ilk aradığımda açsaydın düşmezdi işte bana destek olman gerekirken yaptığına bak deri ben de altta kalmadım tabi ben de bağırdım bana hiç bir şekilde bağıramazsın diye donra o da telefonu aldı arabaya vurdu sanırım kırıldı telefon arabayı durdurup ineceğim dedi durmadım eve geldim ve onunla hiç konuşmadım daha önce de böyle olmuştu öfkesine hakim olamıyor maddi olarak zorda olmamakta rağmen sinirlenince eşyaları kırıyor donra yine biz zorda kalıyoruz sonra ev geldik ben hiç bir şey konuşmadım onla önce kendimi odaya kitledim ve ağladım öyle olunca geldi özür diledi kapıyı aç dedi bir süre açmadım sonra açtım geldi sarıldı ama yani Hale'n daha Şen'de de suç var diyor beni hiç alttan almıyorsun diyor ben sinirlenince biraz alttan diyor diyor ben de kendi yaptığın şey için bana bağıramazsın dedim sonra hiç konuşmadık ben uyku ilacı alıp yattım yanıma geldi uyandırmaya çalıştı ama uykum bar dedim o da böyle yaptığın sürece hiç bit şey olmaz evlilik bu mı gani dedi hiç alttan almazsak nasıl olacak bu iş dedi bu sabah da yine konuşmadan onu da uyandırmadan çıktım evden ve ona sinirim ve kırgınlığım geçmedi benim ailemde hiç böyle şeyler olmazdı hayatta en çok korktuğun ve nefret ettiğim insan öfkesine hakim olamayan insandır bu yüzden ne yapacağımı bilmiyorum çevrene bakıyorum benimle aynı zamanda efelenen insanlar var ne kadar mutlu benim kocam evliliğim neden böyle diyorum daha yeni evliyim boşansam desem ailem mahvolacak çevrem bana acıyacak bir şey konuşacaklar ebet biliyorum bunlar benden önemli olmamalı ama en çok ailem için üzülüyorum boşanırsam çok üzülecekler çünkü gerçekten öaşallah diyelim bizim akrabalarda mutsuz evliliği olan yok boşanan çok istisna
Daha yeni evliyiz 2 ay oldu evleneli. 2 ay içinde kavgalarımız oldu. Belki kavga nedenimiz küçük sorunlardı ama o kadar çok büyüyor ki. En son dün yine çok kötü lavga ettik ve hala konuşmuyoruz. Eşim karadenizli ve hemen öfkelenen öfkesine hakim olamayan biri ama eskiden kesinlikle böyle değildi o kadar yumuşak huyluydu ki ailemin onaylamamasına rağmen ben çok istediğimden bir şekilde ikna ettim onları ve evlendik. Annem beni hep uyarırdı Karadenizliler sinirli olur çabuk parlar inatçı olur iyi düşün diye ama ben o öyle değil çok yumuşak huylu derdim ne kadar da yanılmışım. Dün işten çıktım ben arabamla gidip geliyorum eve geçerken onu da yoldan alıp birlikten eve gidecektik . Ona erken çıkabilirsen erken çık ben de erken çıkacağım demiştim . O da erken çıktı beni bekliyordu ama trafik olduğundan biraz geçiktim normalde hep ben onu beklerdim bu defa o biraz beklemiş oldu . Sonra yoldayken aramış duymamışım daha doğrusu geç duydum tam açaçakken kapandı sonra ben aradım açınca direkt bağırdı bana nerdesin sen diye ben de niye bağırıyorsun yoldayım geliyorum dedim ve sinirlendim onu alınca niye bana bağırıyorsun dedim ben de bağırdım o da telefonum yere düştü kenarı ezildi çok üzüldüm sinirlendim o yüzden bağırdım bana destek olman gerekirken yaptığına bak dedi ben de sen benden destek istemedin daha ben olduğunu bilmeden bana sadece bağırdın dedim bana bir daha asla bağırma dedim o da senin yüzümden düştü sen ilk aradığımda açsaydın düşmezdi işte bana destek olman gerekirken yaptığına bak deri ben de altta kalmadım tabi ben de bağırdım bana hiç bir şekilde bağıramazsın diye donra o da telefonu aldı arabaya vurdu sanırım kırıldı telefon arabayı durdurup ineceğim dedi durmadım eve geldim ve onunla hiç konuşmadım daha önce de böyle olmuştu öfkesine hakim olamıyor maddi olarak zorda olmamakta rağmen sinirlenince eşyaları kırıyor donra yine biz zorda kalıyoruz sonra ev geldik ben hiç bir şey konuşmadım onla önce kendimi odaya kitledim ve ağladım öyle olunca geldi özür diledi kapıyı aç dedi bir süre açmadım sonra açtım geldi sarıldı ama yani Hale'n daha Şen'de de suç var diyor beni hiç alttan almıyorsun diyor ben sinirlenince biraz alttan diyor diyor ben de kendi yaptığın şey için bana bağıramazsın dedim sonra hiç konuşmadık ben uyku ilacı alıp yattım yanıma geldi uyandırmaya çalıştı ama uykum bar dedim o da böyle yaptığın sürece hiç bit şey olmaz evlilik bu mı gani dedi hiç alttan almazsak nasıl olacak bu iş dedi bu sabah da yine konuşmadan onu da uyandırmadan çıktım evden ve ona sinirim ve kırgınlığım geçmedi benim ailemde hiç böyle şeyler olmazdı hayatta en çok korktuğun ve nefret ettiğim insan öfkesine hakim olamayan insandır bu yüzden ne yapacağımı bilmiyorum çevrene bakıyorum benimle aynı zamanda efelenen insanlar var ne kadar mutlu benim kocam evliliğim neden böyle diyorum daha yeni evliyim boşansam desem ailem mahvolacak çevrem bana acıyacak bir şey konuşacaklar ebet biliyorum bunlar benden önemli olmamalı ama en çok ailem için üzülüyorum boşanırsam çok üzülecekler çünkü gerçekten öaşallah diyelim bizim akrabalarda mutsuz evliliği olan yok boşanan çok istisna
birde annelerin sözü dinlenmeliymiş diyorum çünkü bizim göremediklerimizi onlar görüyormuş be arkadaşım 
