Sevgili
Idrakyollariiltihabi Ben seni çok iyi anlıyorum.
Sanırım içten içe hala ailen tarafından kabullenilmeyi, onay görmeyi, eşit davranılmasını bekliyorsun.
Aileni memnun etmek için kendi huzurundan fedakarlık yapıyorsun.
Sende kısmen kendimi gördüm. Ama asla memnun edemeyeceğini söylemeliyim.
Daha 15 gün önce (ki bol bulantı ve kusma olan bir hamilelik geçiriyorum) iş ile ilgili bir durum için babamın olduğu şehre 1 saatlik mesafeye gitmem gerekti. Tabi oraya kadar gelmişken kırılmasın diye akşamdan gidip onu görüp sabah işe geçeyim dedim. Ama benim girdiğim zahmetin bi değeri olmadığı gibi, sadece bir akşam ve bir gece kaldığım için sanki saygısızlık yapmış gibi algıladı babam :) halbuki ben gerçekten bir nevi sağlığımı ve bebeği riske atıp o yorgunluğa ve uykusuzluğa rağmen iyi bir şey yapmaya çalışıyordum.
Ama karşılaştığım şey memnuniyetsizlik oldu.
Senin durumunda da çocuğunla beraber otobüs yolcuğu yapman, ailende uzun zaman kalmak uğruna eşinle aranızın gerilmesi, annenin isteklerini karşılamak için maddi durumunu zorlaman gibi birçok iyi niyetli fedakarlık içeren hareket var ama karşılığında sürekli şikayet eden bi aile. Buradan bişey çıkmaz, ben kabullendim sen de denemelisin onlar düzelmeyecek.
Ailen hiç eşini sevmeyecek, onun için içindeki hırsı senden çıkaracaklar. Benim babam da böyle. Bir açık bulsam da neresinden laf söylesem diye uğraşır :) asla yakıştırmaz bana. Hemen en küçük hoşuna gitmeyen harekette suratı düşer, eşim dünyanın en kötü insanı olur. Ona bişey yapamadığından sözleriyle davranışlarıyla bana eziyet eder.
Ben kabullendim ama çocuğumun kalbinin kırılmasına müsaade etmezdim.
Evet yeğenlerin annesiz kalmış çok acı çok üzücü. Senin de onların yanında nispet yapar gibi çocuğuna sevgi gösterileri yapmadığın ortada. Ama oğlunun bir annesi var ve tabiki onunla ilgileneceksin. Ona annelik yeğenlerine halalık şeklinde olacak bu. Bu çocuklara böyle davranıldığı sürece travmayı asla kabullenip atlatamazlar ki. Hayatta herkes onları kayırmayacak. Okula gittiklerinde diğer çocukların annelerine de mi engel getirecekler. Tamam hassas bir dönem ama bu şekilde bir tavır içinde sürekli ama onların annesi yok yazık onlara her şey serbest şeklinde davranıldığında sonra çok çok daha büyük problemler ile karşılaşacaklar eminim ki.
Sana tavsiyem en fazla 1 gece kalmalı git, eşin de seninle gelebiliyorsa harika olur ondan çekindiklerini düşündüm okuduklarımdan. Gitme sıklığını azalt, o evde zaten oturmamış bi düzen var, belki de gitmemen daha iyi bile olur onlar için.
Çocuğuma bağırılıp müdahale edildiği yerde ben olsam durmam.
