Konumu düzenleyerek Çok sorulan soruları en alt paragrafta cevaplamak istiyorum.
merhaba herkese.arkadaşlar ben 3 yıllık evliyim.eşime ilk görüşte aşık oldum ,aşkım o gündür bugündür de artarak devam ediyor.yani aşkımı çokk seviyorum.çok mutlu bir evliliğimiz var.buraya kadar her şey yolunda.
Ama evlendiğim günden beri korunuyorum,kesinlikle anne olmak istemiyorum.eşim artık üzüntüsünden ağlıyor,her gördüğü bebeğe öpücükler atıp onları sevmeye çalışıyor.bebek bezi reklamlarında bile gözleri doluyor,bizim de bebeğimiz olsun diye bana sarılıyor.inanın bana abartısız her gün bana bebek istediğini,baba olmak istediğini,cocukları çok sevdiğini söylüyor.lütfen sen de anne olmak iste diye beni ikna etmeye calısıyor.ben de üstüme geliyorsun diye kaçıyorum.bazen yemeden içmeden kesiliyorum.benim içimde de çocuklara karşı sevgi var ama sadece uzaktan seviyorum.yani ,öyle sanıyorum ki ömrüm boyunca çocuğum olmasa asla aramam gibime geliyor çünkü hamile kalcam diye aklım çıkıyor.ya hamileysem diye düşündüğümde nefesim kesilecek gibi oluyor.
Hayattaki en büyük korkum anne olmak.çocuğum olmasın diye dualar bile ettiğim oluyor.daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum.kısaca bu şekilde özetledim.
Eşim de artık acaba bende psikolojik bazı sorunlar mı var diye düşünmeye başladı.açıkcası eleştiriye çok açık bir insanımdır.olabilir mi acaba diye anne adaylarına ve annelere bunu sormak istedim.belki aramıZda psikolog da vardır bana yol gösterir.
Benim bu durumum normal mi,anormal mi acaba?
Buradan alacağım tepkilere göre uzman psikolog veya psikiyatrdan yardım almayı planlıyorum.
Anne olmayı istememek kötü bir şey mi arkadaşlar? Bu arada yaşım 27
En Çok sorulan sorulara cevabım,
***eşimle cocuk konusunu evlenmeden önce konusmadık.onun bukadar cocuk isteyebileceği ve benİm bukadar istemeyecegimi tahmin etmiyordum.evlendikten sonra cocuklardan tamamen soğudum.okadar istemiyorum ki,biri bana anne olamayacaksın dese dünyaları bana vercek gibime geliyor.
* **durum ciddi olmasa buraya yazmazdım.eşim artık beni bebegi gibi sevmeye basladı.hatta isterseniz alay edin ama BACAKLARINDA SALLAMAYA BİLE KALKIYOR.göğsüne yattıgım zaman "e bebeğim ee eee " ninni gibi olan o şeyleri söyleyip sırtımı sıvazlıyor.o an yüzüne bakabilseniz siz bile üzülürsünüz.daha nasıl anlatabılırım bılmıyorum.resmen cocuk sevgisini bende atmaya calısıyor cok üzülüyorum ona .kalbim acıyor,anne olmak isteyim diye duygusal vıdeolar bıle izliyorum ama tam aksı izledikce hepten nefret ediyorum.
Bu yüzden anormal miyim diye düşünmeye basladım.anormal isem bu durumun üstüne gitmeyi planlıyorum eşim için.
Ayrıca hepinize yürekten teşekkür ederim.
Aklımın neye erip ermeyeceği sizi ilgilendirmez.annem de aynısını söylüyor dedim.ileride istersem çocuğum olmazsa kahrolurum dedim mi.ben de zaten olmaması için dua ediyorum.olmazsa da işime gelir.buna sizin akliniz ermiyor mu pardon ?
Benim için nefes alan tüm canlılar aynı değerdedir,hayvan diye bir diğerinden daha az değerli değildir.tüm canlılar bü dünyada adil yaşamalı,biri insan diye dAha üstün değil.hepimiz yaradılmış özenilmiş varlıklarız.hayvanları insanlardan daha cok sevdiğim de doğrudur.beni de allah böyle yaratmıs :) hayvanları daha cok seviyorum.yazmadan geçemiycem isterseniz milyon eleştiri yapın , yahu bir bebek ile kedi köpeği aynı kefeye nasıl koyuyorsunuz..ok bebek istemeyebilirsiniz bunu anlarım da ,benim kedim var 3 tane bana yeter o yok efendim bahçemde patili dostlarım var , hayvan sevgisi ile evlat sevgisi arasında dünya kadar fark var yahu idrak edin şunu .bu sitede bir hayli gördüm bunu ve ayar oluyorum...benimde 2 evladım ve bir kedim var evde.gayet hepsinede bakıyorum.ama bana tercih yap deseler ayy olmaz hepsi benim çocuğum demem.tabiki hayvanada bağlanıyorsunuz o ayrı .kılına zarar gelsin istemem.hasta olsa ilaci içim ecza depolarını alt üst ederim.ama evlat kadar sevemem.dünyanın en büyük nimeti.Rabbimin en güzel mucizesi..
haa birde biri demiş ya çocuk vızıltısı olmadan gezeriz diye,sizde bir zamanlar çocuktunuz ve vızıldıyordunuz.dilerim rabbim sizi o vızıltıdan mahrum bırakmaz başınız şişer ama yinede çok ama çok seversiniz kendinizden bile çok..
Merhaba.daha önce diğer arkadaslar da sormuştu önceki sayfalarda anlatmıştım.ama yine yazabılırım.annem ve babamla aram çok iyi.arkadastan öte bi ilişkimiz var ikisiyle de.ikisi tarafından da sevgi dolu büyüdüm.tek bir azar bile işittiğimi hatırlamam.annem anaokul öğretmeni,beni çok büyük bi sevgi ve merhametle yetiştirdi.belli bi dönem annem ve babam ayrılmışlardı ama o zamanda da herhangi bi mahrumiyet yaşamadım.allaha şükür ki eşim de öyle,sevgi dolu mükemmel bi insan.Sizin aile iliskileriniz nasildi? Ozellikle annenizle olan iliskinizi merak ediyorum.
Bilincaltinda sizi annelikten sogutan birsey olabilir.
Evet haklısınızAnne olmayı isteyip istememek kişinin kendi fikridir kimse bunun normalligini ya da anormalligini tartışmaz bence, Ben istemem sen istersin, Sen istemezsin ben isterim her insan farklıdır farklı diye de anormal olmaz sizin durumumuza anormal olan tek şey eşinizin ve sizin ilişkiniz bence siz çift terapisine gidin ve aranızdaki problemi uzatmadan Çözün çünkü bence bu iş boşanmaya kadar gider bir taraf çocuk için ölüp bitiyor bir taraf da olmasın diye ölüp bitiyor garip olan bu
insallah olmaz o zaman aminnAklımın neye erip ermeyeceği sizi ilgilendirmez.annem de aynısını söylüyor dedim.ileride istersem çocuğum olmazsa kahrolurum dedim mi.ben de zaten olmaması için dua ediyorum.olmazsa da işime gelir.
Senin duan kabul olsa gökten kemik yağardı canım .benım rahatlığım sana fazla batmış bellikiinsallah olmaz o zaman aminn
ayrıca sen çok fesat bi insansın.kıskanç ve fesatsın.gerçek hayatında da eminim ki çoğu insan için kıskançlıktan çatlayan bi yapın vardır.daha fazla benİm konuma yorum yapıp durma.senin gibi bi insanın öğütleri benİm hayatımda zerre kadar yer tutamazinsallah olmaz o zaman aminn
Valla ben sadece durumum normal mi anormal mi diye sordum,millet başladı tuhaf tuhaf şeyler anlatmaya.kimse benim kararımı sorgulayamaz,ben sadece danışmak istedim,ağzı olan konuştu.boşan diyen bile oldu.yuva yıkmak ne kadar da basitmiş.Ne cins insanlar var yahu herkes doğurmak bütün hayatını çocuğuna süpürge etmek zorunda mı herkes o kadar mutlu da neden iki güne bi çocuğuyla ilgili dertlerini anlatıyo millet burda o zaman.
Sizin aile iliskileriniz nasildi? Ozellikle annenizle olan iliskinizi merak ediyorum.
Bilincaltinda sizi annelikten sogutan birsey olabilir.
Benim annem de aynı anlattığınız gibiydikonu sahibine yazdığınız bu soru beni de düşündürdü
benim annem çok fedakardı
sık sık "ben çocuklarım için yaşıyorum" derdi
benim hayatım bitti sizin için varım derdi
ne yapıyorsam sizin için falan....
sanırım ben bu yüzden istemiyorum
anneciğimin evlat sevgisi beni korkutmuş galiba
Benim annem de aynı anlattığınız gibiydihala da öyle,hep sizler için varım diyor
Valla ben sadece durumum normal mi anormal mi diye sordum,millet başladı tuhaf tuhaf şeyler anlatmaya.kimse benim kararımı sorgulayamaz,ben sadece danışmak istedim,ağzı olan konuştu.boşan diyen bile oldu.yuva yıkmak ne kadar da basitmiş.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?