sadece anneler baksın.İçimde hiç annelik duygusu yok

Psikolojik destek almalı mıyım?

  • Ankete Katılan
    184
zeytinagaci .!.:
size de çocuktan sonra kadının hayatı bitiyor da çocukları için yaşamaya başlıyor gibi mi empoze edildi?
ben bu bakış açım yüzünden çocuğum olmadan şunu da yaşasam bunu da yapsam korkusu yaşıyorum yıllardır.
Genişletmek için tıkla...
Evet çocuk olmadan tatili doya doya yaşayayım,çocuk olmadan eşimle doya doya sinemaya ,akşam yemeğine gidelim gibi bir çok şwy kuruyordum kafamda,sonra hepsi beni bu duruma çıkardı.ben cocuksuz çok mutluyum.çocuk fikri bile beni mutsuz etmeye yetiyor.mutluluğumu kaybedecekmişim gibime geliyor.sonuçta çocuğu doğurmakla bitmiyor iş,yemeğinden eğitimine kadar her seyiyle ilgilenmek zorundasın.çunku o sana muhtaç bi canlı.sen olmazsan su bile içemez
 
@birkapsubirkapmama İyii geceler canım öncelikle bu sorumluluk sana ağır gibi gelebilir ama annelik çok güzel bişey bence..
O senin herşeyin olur;gören gözün;tutan elin...
Aşık oldum ama ben evlat aşkı gibi bişey yaşamamışım diyorum.O aşktan kat kat daha büyük ve masum..
Anne baba sevgisi gibi de ayrıca.Ama ondan daha farklı.Canını gözünü kırpmadan veriyorsun anlatamıyorum yetmiyor :cry::KK42:
 
burcubahar0635 .!.:
Sen takma canım burda belirli bir kesim hariç evlililiğinde korkunç mutsuz hayatını kocasına köleliğe adamış evin hizmetçisi olarak mutsuzluktan sürünen insanlar yazıyor genelde.Bunun doğruluğunu da bitmek üzere olan evliliğinde ısrarla hamile kalıp doğurmaya devam eden tiplerin iki güne bir açtığı konulardan anlayabilirsin.

Geçenlerde biri paylaşmıştı kim bilemiyorum ben de araştırıp baktım sonrasında.Evli kadınlar üzerinde yapılan bir araştırmada evli kadınların çocukları olmadan önce çok daha mutlu olduklarını söylediği bir araştırma yapılmış.Bu kadınlar çocuklarını çok seviyorlar bir sorun yok fakat eskiden çocukları olmadığı zamanlarda daha özgür ve mutlu bir hayatları olduğunu ifade etmişler.

Bilim yalan söylemez, sen bakma.
Genişletmek için tıkla...

Bence de . Boşan diyenlerin coğunun Hayatlarını mutsuz şekilde yaşadıklarını düşünüyorum.çünkü ,insanın konuşmaları kişinin karakterini belli eder.mesela iki üç paylaşım yukarda kadının biri insallaah cocugun olmaz amin yazmış.bu gibi insanlarla muhattap olmak zorunda mıyım.konumu açtığımdan beri 12 defa yorum yapmış.belli ki mutsuzluktan çatlayacak.cocuk dogurmuyorum diye boşanmak da ne alaka.eşim benİ seviyor ben eşimi seviyorum.deli gibi de mutluyuz huzurluyuz.bu yazıyı ben de okumuştum,ve kesinlikle katılıyorum.

Sadece annelik duygumun oluşmaması normal mi diye sordum,konu dallanıp budaklandı beddualara geldi anlamadım yani ne kadar kötü kalpli ve fesat insanlar varmış,sanal ortamda bile çıktılar öeydana vallahi
 
Evlenmeden önce eşinizle konuşsaydınız keşke bu konuda kararlı ve ciddi olduğunuzu.eşiniz de belki sizinle evlenmezdi.sizin istememeniz ne kadar normalse.eşinizin çocuk istemesi de çok normal.ne yapsın adam gidip başkasından mı çocuk yapsın allasen...:)))

Bence sizin hatanız,çocuk konusunda aynı düşüncede olduğunuz biriyle evlenmemek...
 
sessizsokak .!.:
@birkapsubirkapmama İyii geceler canım öncelikle bu sorumluluk sana ağır gibi gelebilir ama annelik çok güzel bişey bence..
O senin herşeyin olur;gören gözün;tutan elin...
Aşık oldum ama ben evlat aşkı gibi bişey yaşamamışım diyorum.O aşktan kat kat daha büyük ve masum..
Anne baba sevgisi gibi de ayrıca.Ama ondan daha farklı.Canını gözünü kırpmadan veriyorsun anlatamıyorum yetmiyor :cry::KK42:
Genişletmek için tıkla...
ayyyy canımmmm.duygulanmışsın yazarken sanırım :( kıyamam.sen iyi bi annesin.ve İnanıyorum ki aynı zamanda da cok iyi bi insansın
 
yardimci olurmu bilmem ama ben evlendigim ilk haftadan hamile kaldim. doktora kalsa. cocugum olmuyordu. erken dogumlada 8. ayda dogurdum. yani 8 aylik evliyken cocugum oldu hamileligim boyunca bebekten nefret ettim. ilk aylardada. ama suan ona tapiyorum. esimle aramdada bir bag olusturdu.
 
birkapsubirkapmama .!.:
Evet çocuk olmadan tatili doya doya yaşayayım,çocuk olmadan eşimle doya doya sinemaya ,akşam yemeğine gidelim gibi bir çok şwy kuruyordum kafamda,sonra hepsi beni bu duruma çıkardı.ben cocuksuz çok mutluyum.çocuk fikri bile beni mutsuz etmeye yetiyor.mutluluğumu kaybedecekmişim gibime geliyor.sonuçta çocuğu doğurmakla bitmiyor iş,yemeğinden eğitimine kadar her seyiyle ilgilenmek zorundasın.çunku o sana muhtaç bi canlı.sen olmazsan su bile içemez
Genişletmek için tıkla...
yok öyle bir şey eskisi gibi gezer tozarsın desem yalan olur tatlım ama biraz fedakar annen veya kayınvaliden varsa arada bebişle ilgilenir sinemana falan gidersin ama tabi kısıtlı sürelerde yaşamaya alışırsın. acaba ağladı mı , acıktı mı falan diye düşünmekten eve daha cabuk gitmek isteyeceğin bir gerçek tabi ki.
 
birkapsubirkapmama .!.:
Evet çocuk olmadan tatili doya doya yaşayayım,çocuk olmadan eşimle doya doya sinemaya ,akşam yemeğine gidelim gibi bir çok şwy kuruyordum kafamda,sonra hepsi beni bu duruma çıkardı.ben cocuksuz çok mutluyum.çocuk fikri bile beni mutsuz etmeye yetiyor.mutluluğumu kaybedecekmişim gibime geliyor.sonuçta çocuğu doğurmakla bitmiyor iş,yemeğinden eğitimine kadar her seyiyle ilgilenmek zorundasın.çunku o sana muhtaç bi canlı.sen olmazsan su bile içemez
Genişletmek için tıkla...

sizin rahatça kendinizi ifade edebileceğiniz yer burası
http://www.kadinlarkulubu.com/forum...asayan-kadinlar.764496/page-212#post-45058374


bi de merak ettim öğretim seviyeniz nedir?
 
shinox .!.:
Evlenmeden önce eşinizle konuşsaydınız keşke bu konuda kararlı ve ciddi olduğunuzu.eşiniz de belki sizinle evlenmezdi.sizin istememeniz ne kadar normalse.eşinizin çocuk istemesi de çok normal.ne yapsın adam gidip başkasından mı çocuk yapsın allasen...:)))

Bence sizin hatanız,çocuk konusunda aynı düşüncede olduğunuz biriyle evlenmemek...
Genişletmek için tıkla...
Evet haklısınız,ama evlendikten sonra oluştu bu durum bende.yani,mesela annem "sen böyle değildin ne oldu sana " falan diyor.evlenmeden önce bu fikirlerim yoktu.deli gibi de çocuk için çıldıran bi yapım da olmadı hiçbir zaman ama.
 
birkapsubirkapmama .!.:
ayyyy canımmmm.duygulanmışsın yazarken sanırım :KK43: kıyamam.sen iyi bi annesin.ve İnanıyorum ki aynı zamanda da cok iyi bi insansın
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim canım sende öyle hep severim hayvanlara merhamet edenleri...Ne güzel o masumlara sahip çıkmak..
Ama inan annelik hiçte zor değil tek zorluğu sevdiğini kaybetme korkusu
 
birkapsubirkapmama .!.:
Konumu düzenleyerek Çok sorulan soruları en alt paragrafta cevaplamak istiyorum.

merhaba herkese.arkadaşlar ben 3 yıllık evliyim.eşime ilk görüşte aşık oldum ,aşkım o gündür bugündür de artarak devam ediyor.yani aşkımı çokk seviyorum.çok mutlu bir evliliğimiz var.buraya kadar her şey yolunda.

Ama evlendiğim günden beri korunuyorum,kesinlikle anne olmak istemiyorum.eşim artık üzüntüsünden ağlıyor,her gördüğü bebeğe öpücükler atıp onları sevmeye çalışıyor.bebek bezi reklamlarında bile gözleri doluyor,bizim de bebeğimiz olsun diye bana sarılıyor.inanın bana abartısız her gün bana bebek istediğini,baba olmak istediğini,cocukları çok sevdiğini söylüyor.lütfen sen de anne olmak iste diye beni ikna etmeye calısıyor.ben de üstüme geliyorsun diye kaçıyorum.bazen yemeden içmeden kesiliyorum.benim içimde de çocuklara karşı sevgi var ama sadece uzaktan seviyorum.yani ,öyle sanıyorum ki ömrüm boyunca çocuğum olmasa asla aramam gibime geliyor çünkü hamile kalcam diye aklım çıkıyor.ya hamileysem diye düşündüğümde nefesim kesilecek gibi oluyor.
Hayattaki en büyük korkum anne olmak.çocuğum olmasın diye dualar bile ettiğim oluyor.daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum.kısaca bu şekilde özetledim.

Eşim de artık acaba bende psikolojik bazı sorunlar mı var diye düşünmeye başladı.açıkcası eleştiriye çok açık bir insanımdır.olabilir mi acaba diye anne adaylarına ve annelere bunu sormak istedim.belki aramıZda psikolog da vardır bana yol gösterir.
Benim bu durumum normal mi,anormal mi acaba?

Buradan alacağım tepkilere göre uzman psikolog veya psikiyatrdan yardım almayı planlıyorum.

Anne olmayı istememek kötü bir şey mi arkadaşlar? Bu arada yaşım 27

En Çok sorulan sorulara cevabım,
***eşimle cocuk konusunu evlenmeden önce konusmadık.onun bukadar cocuk isteyebileceği ve benİm bukadar istemeyecegimi tahmin etmiyordum.evlendikten sonra cocuklardan tamamen soğudum.okadar istemiyorum ki,biri bana anne olamayacaksın dese dünyaları bana vercek gibime geliyor.

* **durum ciddi olmasa buraya yazmazdım.eşim artık beni bebegi gibi sevmeye basladı.hatta isterseniz alay edin ama BACAKLARINDA SALLAMAYA BİLE KALKIYOR.göğsüne yattıgım zaman "e bebeğim ee eee " ninni gibi olan o şeyleri söyleyip sırtımı sıvazlıyor.o an yüzüne bakabilseniz siz bile üzülürsünüz.daha nasıl anlatabılırım bılmıyorum.resmen cocuk sevgisini bende atmaya calısıyor cok üzülüyorum ona .kalbim acıyor,anne olmak isteyim diye duygusal vıdeolar bıle izliyorum ama tam aksı izledikce hepten nefret ediyorum.

Bu yüzden anormal miyim diye düşünmeye basladım.anormal isem bu durumun üstüne gitmeyi planlıyorum eşim için.

Ayrıca hepinize yürekten teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...


doğum yapmaktan korkuyo olabilirmisin .
 
Ben de evlilik öncesi konuşmadıysanız bunu ikiniz de suçlusunuz boşanın demiştim. Çok şükür mutsuz, fesat vs değilim. Onu şundan demiştim. Eşiniz böyle bişey için ayrılmaz. Siz iyilik yapın diye çünkü adam çok istiyor. İnsan hayatında belirli dönemler vardıe. Büyük ihtimalle şimdi üretme dönemindedir eşiniz ne genç ne yaşlı. Ama yaşı artınca belli bir döneme gelecek ki geçmişini sorgulayacak hayatımı nasıl yaşadım istediğimi yaptım mı vs. Eğer bunda başarılı olamazsa kötü. Onun için etrafta çok değişik yaşlılar var. Bunu da bilim diyor. Neyse gezmek kısmı da ilk bir sene zor ama sonrası kolay hele de paranız varsa. Akşam bakan kreşler var. Yılbaşı, bayram vs çocuklar için uyku odasına kadar olan otel vs eğlenceleri var. Sinemada özel eğitmenli oyun odaları var. Büyük şehirde tabii bunlar. Var da var yani. Anne olunca öğrendim bende. Tabii diğer dedikleriniz doğru yalnız gezme kısmına hiç takılmayın hele aile ile aynı şehirde iseniz. Biz değiliz ama annem çoğu aradığımızda gelir bilir çünkü arada gelirler bana. Aile de çok önemli yani. Umarım eşinizle orta yolu bulursunuz. Ama ikinizden biri istemeye istemeye fikrinden vazgeçerse bu ilerde sorun olur demek istediğim bu benim. Yoksa kim boşanmasını ister hele de hiç tanımadığı birinin. Düşman mıyız sanki
 
birkapsubirkapmama .!.:
Evet haklısınız,ama evlendikten sonra oluştu bu durum bende.yani,mesela annem "sen böyle değildin ne oldu sana " falan diyor.evlenmeden önce bu fikirlerim yoktu.deli gibi de çocuk için çıldıran bi yapım da olmadı hiçbir zaman ama.
Genişletmek için tıkla...
Bence siz, sadece sorumluluktan ve keyfinizin bozulmamasından kaçıyorsunuz o kadar.eşinize kırmamak için doğurursunuz birkaç seneye kalmaz.işte o zaman' iyi ki doğurmuşummm' diye seversiniz bebişinizi yorgun ve uykusuz gözlerle:)))

Yani korkmayın bu kadar derim gerekirse bir uzmanla görüşün...
 
İlk çocuğum da değilde ikinciye hamile kaldığımda ben de hiç istemedim. Yalnız benim istememem çocuk fikrine karşı olmamdan değil de oğlum çok küçüktü ikinci bir bebek geldiğinde onu ihmal ederim korkusu basmisti. Haksizda değildim yani kızım dogunca bu hislerimden dolayı ilk başta hiç mutlu bir anne olmadım
Sonra zamanla kızıma da sevgim o kadar arttiki ben oğlumdan başka bir çocuk Sevemem diye düşünürken kızım aklımı başımdan aldı.
Cocuk işi ciddi sorumluluk istiyor. Kendini hazır hissetmeyince hiç bulaşma bence.
 
Ya siz varya hayyatta yasanmasi gereken enguzel duyguyu elinizle tepiyorsunuz o dogum ani kalp atisi tekmeleri..bunlar bir kâdinin kesinlikle yasamasi gereken seyler.bende hic cocouk sevmem hele hele erkek cocuklarini hic evlenmeden esim hemen olsun diyordu bn hayir diyordum katiydim ama sizin gibi tepkili degil sonra hamile kaldim hamileliktede bisey anlamiyorsun zor bir donem ama dogsun o ilk an varya yok boyle bisey esine duydun ask halt etmis evlat aski yaninda bir oglum oldu bu arada deliriyorum resmen onun icin icime sokasim geliyor yasamamisim ben yaa simdiye kadar su an yasiyorum iste su an yaninda besiginde uyuyor melek gibi cidden yasayin deneyin bu duyguyu bambaska bisey siradan degil mucize gibi bisey kocanizin elinden baba olma hakkinida almayin bn rminmki hatta kalibimi basarim kimseye sevdirmeyecek kadar pinpirikli bir anne olacaksiniz o kati kurrallariniz baskalarina karsi bebeginiz icin olacak bu arada o cocugu nadil kabullenirim yazmissiniz bende dedim ya erkek cocuklari hic sevmem diye kabulleniyor insan senin canin olunca kabullebmek soyle dursun onun icin yasiyorsun bu duyguyu yasa arkadasim cok pisman olurssun cok guzel bisey mahrum ediyosun hem kendini hem esini
 
zeytinagaci .!.:
size de çocuktan sonra kadının hayatı bitiyor da çocukları için yaşamaya başlıyor gibi mi empoze edildi?
ben bu bakış açım yüzünden çocuğum olmadan şunu da yaşasam bunu da yapsam korkusu yaşıyorum yıllardır.
Genişletmek için tıkla...
Fedakar anne olmak demek cogu zaman caresizlige boyun egmek oluyor.
Cocuklar icin cok kotu bir ese katlanmak gibi mesela.
Kadin kendine olan saygisini yetiriyor tek vasfi annelik oluyor.
Boyle anneler sebebiyle kisi karakterinden, özsaygisindan, fikirlerinden ödün vermemek ve güçlü bir birey olarak kalmak icin anne olmayi istemiyor olabilir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X