Sabahları böyle olan var mı

Mune · Dün 15:42

yenGEnC .!.:
winter Blue diye bir terim var. gunesin gec doğup erken battigi ulkelerde cok yaygin. kış hüznü/ mevsimsel duygudurum bozuklugu turkcesi, güneşi gormeden kalkip güne baslayan insanlar icin kullaniliyor.
bir arastirin isterseniz size uyuyor mu tanimlari.
chatgptye sordum oneri olarak sunlari dedi
"Bu belirtiler genellikle kışın artar ve günler uzayıp güneş ışığı miktarı arttığında azalır. Ancak, bu durumun yoğunluğu kişiden kişiye değişebilir.
Tedavi Yöntemleri:
Güneş ışığından faydalanmak (örneğin, sabah yürüyüşleri).
D vitamini takviyesi almak.
Hafif terapisi (ışık kutuları).
Psikolojik destek veya terapi."
belki yukarıda arkadasin paylastigi gibi bir gunisigi lambasi alip gune oyle baslamak iyi gelebilir

Ben de bunu yazmaya girmiştim, kış mevsiminin insan psikolojisi üzerinde etkisi var, bununla ilgili araştırmalar da yapılmış, bölgelere ülkelere göre mevsimlerin insan psikolojisine etkileri incelenmiş, cinsiyetlere göre de psikolojik etkileri gözlemlenmiş, kadınların kış mevsiminden daha çok etkilendiğine dair makaleler var, kışın havanın geç aydınlanıp erken kararmasının regl döngüsünü bile etkilediği görülmüş.
Kış mevsimi insanları karamsar, içe dönük, isteksiz ve enerjisiz yapıyor kanaatine varılmış.

Herkes çok güzel önerilerde bulunmuş buna ek olarak alarm sesi dümdüz bir sesse dinlemekten keyif alacağı bir müzikle değiştirmesini tavsiye ediyorum, dümdüz bir alarm sesi kaygı arttırıyor, Pisagor’un bile bir tespiti varmış, sabahları spesifik şarkıların, melodilerin pozitif enerji yaydığını, uyanırken ki bitkinliği ve siniri tersine çevirebileceğine inanıyormuş.

Longdom’un yaptığı bir araştırmaya göre de seçtiğiniz bazı alarm seslerinin sinirinizi yatıştırıp mutluluğunuzu arttırabileceği ortaya çıkmış.

Müzik ruhun gıdasıdır, klasik müzik gibi veya zevke göre ama yumuşak ve ruhu okşayıcı bir müzik alarm sesi yapılırsa güne daha başka uyanılır bence.

zihirbaz · Dün 16:00

Bir Eylul Aksami .!.:
Daha erken kalkanlar zaten vardır kimseyle bir yarış haline girmemiştim aslında bunu yazarak. 8 de kalkıp 09.00-18.00 çalışıyorum bence insani ve yeterli bir saat. Ama konu açarken belirtmek istediğim bu da değildi, alarm sesine uyanıp bir anda uyku halinden uyanıklığa geçince içimi sebepsiz bir depresyon kaplıyor ölüm düşüncelerine giriyorum yaşamak anlamsız geliyor. 10-15 dk kadar böyle sonra geçiyor. Biliyorum sabah kalkıp işe gitmeyi kimse sevmez ama benim bu kadar yoğun bir duygu yaşamam normal mi başka yaşayan var mı diye sormak istemiştim.

Anladım sizi yermek değildi amacım . Zaten bizim çalıştığımız saatler dr normal saatler değil sizinki bile fazla .
demek istediğim o duyguları herkes yaşıyor bence. Yani karanlıkta alarm ile uyanmak, apar topar kalkmak ,işe gitmek.
Bunun çözümü de sabah rutini biraz verimli hale getirmek .mesela ben biraz daha erken kalkıp ne bileyim akşamdan hazırladığım sağlıklı bir shot içtiğimde ,dişimi fırçalayıp yüzüme azıcık makyaj yapabildiğim zaman daha iyi hissediyorum.
Ciddi anlamda her sabah işi bırakma güdüsü yaşıyorum eğer 10 saat uyumamışsam her şey boş geliyor.
Ölüm hissi birazcık bana fazla geldi onu yaşamıyorum ama anlamsız geliyor evet her şey

sino2023 · Dün 16:25

Bir Eylul Aksami .!.:
Sonbahar ilkbaharda ruh halim çok daha iyi oluyor yazın sıcaklar bir tık etkiliyor uykumu alamadığımdan ama asla kışın yanından bile geçemezler mesela kış akşamlarını evde çay sahlep içip kar izlemeyi falan çok severim ama sabah bambaşka bir evre resmen hayattan soğuyorum kışın kış uykusuna yatsak gerçekten hiç fena olmaz

ya yazın erken kalkınca hoş bi sabah serinliği oluyor, kış sabahıyla yaz sabahı asla aynı değil
ama yazın insanlar en azından akşamları falan özgürce dışarıda gezebiliyorlar
kışın öyle değil bunun yağmuru var çamuru var karı var, ayazı var
en azından yaz sabahı kış sabahı kadar depresif olmuyorsunuzdur diye düşünüyorum
neyse nerede yaşıyorsunuz bilmiyorum ama ocak bitti sayılır, şubatı da atlattıktan sonra mart biraz daha tatlış geliyor bana

sino2023 · Dün 16:27

Mune .!.:
Ben de bunu yazmaya girmiştim, kış mevsiminin insan psikolojisi üzerinde etkisi var, bununla ilgili araştırmalar da yapılmış, bölgelere ülkelere göre mevsimlerin insan psikolojisine etkileri incelenmiş, cinsiyetlere göre de psikolojik etkileri gözlemlenmiş, kadınların kış mevsiminden daha çok etkilendiğine dair makaleler var, kışın havanın geç aydınlanıp erken kararmasının regl döngüsünü bile etkilediği görülmüş.
Kış mevsimi insanları karamsar, içe dönük, isteksiz ve enerjisiz yapıyor kanaatine varılmış.

Herkes çok güzel önerilerde bulunmuş buna ek olarak alarm sesi dümdüz bir sesse dinlemekten keyif alacağı bir müzikle değiştirmesini tavsiye ediyorum, dümdüz bir alarm sesi kaygı arttırıyor, Pisagor’un bile bir tespiti varmış, sabahları spesifik şarkıların, melodilerin pozitif enerji yaydığını, uyanırken ki bitkinliği ve siniri tersine çevirebileceğine inanıyormuş.

Longdom’un yaptığı bir araştırmaya göre de seçtiğiniz bazı alarm seslerinin sinirinizi yatıştırıp mutluluğunuzu arttırabileceği ortaya çıkmış.

Müzik ruhun gıdasıdır, klasik müzik gibi veya zevke göre ama yumuşak ve ruhu okşayıcı bir müzik alarm sesi yapılırsa güne daha başka uyanılır bence.

kesinlikle çok doğru bi araştırma, mesela ben bütün kışı, bitmesini bekleyerek geçiriyorum

lotuscicegii · Dün 16:34

Bencede havanın kasvetinden dolayı oluyor benimde yorganı yastığı bırakasım hiç gelmiyor kışın ama işte sorumluluklar :) baharı yazı çok seviyorum kışın hep üşüyorum çünkü yazın balkon keyfi en sevdiğim şeylerden mesela. Kışın olmuyor haliyle kısıtlanıyoruz. Karanlıkta olsa işe giderken arabada müzik dinleyip birazda olsa o kasveti dağıtmaya çalışıyorum. Yine de rutinlerimiz nimettir kaybetmeden anlayamıyoruz bol bol güzel şeyler düşünelim yapacak birşey yok maalesef yaza az kaldı ha gayret

Mune · Dün 18:28

sino2023 .!.:
kesinlikle çok doğru bi araştırma, mesela ben bütün kışı, bitmesini bekleyerek geçiriyorum

Doğanın dengesi için her mevsimin yaşanması gerekiyor ama kış mevsimini hiç sevmiyorumkış uykusuna yatasım geliyor olabilse valla bir uyuyacağım Nisan’da uyanacağım o derece
Havalar ısınmaya başlayınca insanın aurası bile değişiyor, daha neşeli oluyorsunuz, kış mevsimi ruhumu daraltmasın diye her bulduğum güzel havada güneşten yararlanmak için sokağa atıyorum kendimi, düzenli yürüyüş de yaptığımdan onun da faydası oluyor, bikini, şort, tişört bakıp deniz güneş kum hayali kuruyorum

At Kili Firca · Dün 19:25

Bir Eylul Aksami .!.:
uyuma evresinden uyanma moduna geçip hayata döndüğümde bilincim açıldığında 10-15 dk kadar yoğun bir depresyon ölüm düşüncesi ve hayatı sorgulama anlamsızlık yaşıyorum

bunu ben de yaşıyordum
uyandığımda nereye kadar gidecek ki böyle, daha ne kadar yaşayacağım gibi şeyler aklımdan geçiyordu
Ama ben işe gitmiş olmakla ya da karanlık havayla bağlantı kurmadım, depresyonumun tekrarladığını düşündüm. Öncesinde ağır bir depresyon geçirmiştim. Belkide gerçekten gün ışığına bağlıdır.

kurabiye123 · Dün 20:11

Ya bende bir şeyi çok merak ediyorum cevaplarsanız çok sevinirim. Sabah kalkıp yoga, kahvaltı, makyaj falan yapanlar nasıl yapabiliyo. Sabahlara hiç alışamadım da ben yıllarca erken kalkmadım üni, ikinci öğretim, pandemi, işsizlik derken şuanda da vardiyalı çalışıyorum iki haftada bir sabahçı oluyorum ama bı uyanıyorum ev buzzz gibi hava kap karanlık hiç kalkamıyorum ise koşarak zor yetişir modda oluyorum

Mendilimde Kirmizim Var · Dün 20:25

Bir Eylul Aksami .!.:
Sabah alarm sesine uyanıyorum. İşe gitmek için 8 civarı kalkıyorum. Havanın karanlığından mıdır kış olduğundan mıdır nedir bilmiyorum uyandığımda içimi inanılmaz bir keder kaplıyor. Neden hayattayım, niye yaşıyorum gibi değişik düşünceler içerisine giriyorum. Sevdiklerimin ölümünü düşünüyorum saçma bir şekilde, hayat çok anlamsız geliyor, iş hayatı çok yorucu geliyor. Sonra hazırlanmaya başlıyorum - giyiniyorum - işe gidiyorum falan derken o his geçiyor. Ama o his geçene kadarki duygularımı tarif edemem size, adeta depresyona giriyorum. Böyle bir durumu yaşayan var mı, normal miyim, bundan dolayı terapi alınmalı mı sizce düşüncelerinizi merak ediyorum

Bende de bir miktar bu durum yaşanıyor,ben maalesef sabah 6.30da kalkıyorum ,7.30'da çıkıp ulaşmam 8.30 oluyor.Günde 2 saat yol sürüyor.Müdürümün tabiriyle dağ tepe tepikleyip kelle koltukta git gel yapıyoruzSabah ilk uyandığımda benzer hissiyatı yaşıyorum,fakat bir kahveden sonra kendime gelmeye başlıyorum.Bence bu durumu yasamamak için sabah rutini oluşturun.Biraz daha erken kalkmak,daha özenli hazırlanmak,çıkmadan güzel bir kahvaltı hazırlamak,güzel bir müzik açmak ya da maneviyat durumunuza göre Kur'an dinleyerek evden çıkmak veyahut belli bir miktar evi toparlamak gibi gibi.Motive edici şeyler.Her ne kadar ben bunların bir çoğunu yapamasam da sen deneyebilirsin

Mendilimde Kirmizim Var · Dün 20:26

At Kili Firca .!.:
bunu ben de yaşıyordum
uyandığımda nereye kadar gidecek ki böyle, daha ne kadar yaşayacağım gibi şeyler aklımdan geçiyordu
Ama ben işe gitmiş olmakla ya da karanlık havayla bağlantı kurmadım, depresyonumun tekrarladığını düşündüm. Öncesinde ağır bir depresyon geçirmiştim. Belkide gerçekten gün ışığına bağlıdır.

Mevsim gecişleri ya da sabah erken saatte gün aydınlanmadan başlayan günlük hayat maalesef insanı psikolojik olarak etkiliyor.Eskiden saat uygulamaları oluyordu ve böyle bir sorun yoktu maalesef.

White Mocha · Dün 20:28

Hisleriniz icin cok uzgunum.
Ama ben neredeyse 5 yildir saat hic 8’de kalkmadim.

eisvogel · Dün 21:04

Bir Eylul Aksami .!.:
Sabah alarm sesine uyanıyorum. İşe gitmek için 8 civarı kalkıyorum. Havanın karanlığından mıdır kış olduğundan mıdır nedir bilmiyorum uyandığımda içimi inanılmaz bir keder kaplıyor. Neden hayattayım, niye yaşıyorum gibi değişik düşünceler içerisine giriyorum. Sevdiklerimin ölümünü düşünüyorum saçma bir şekilde, hayat çok anlamsız geliyor, iş hayatı çok yorucu geliyor. Sonra hazırlanmaya başlıyorum - giyiniyorum - işe gidiyorum falan derken o his geçiyor. Ama o his geçene kadarki duygularımı tarif edemem size, adeta depresyona giriyorum. Böyle bir durumu yaşayan var mı, normal miyim, bundan dolayı terapi alınmalı mı sizce düşüncelerinizi merak ediyorum

Zaman zaman ben de bu tür duygulara kapiliyorum.Bazen kisa sürede geciyor. Bazen daha uzun sürebiliyor. Hormonlarla ve vitaminlerle ilgisi olup olmadigini tespit edin önce.
Onun disinda ise gittiginizde bu duygular kayboluyorsa calismak, hayata karismak sizi depresyondan koruyordur diyebilirim.

Ayrica bazen bu tür hayatini amacinin ve varligimizi sorgulamak gayet dogal. Eger uzun sürüyorsa doktora gidip saglik kontrollerini yaptirin.Vitamin eksikligi, Tiroid bu tür semptomlara neden olabiliyor.

son olarak mümkün olduguna icinde bulundugunuz ani yasamaya odaklanip gecmisi ve gelecegi düsünmekten kacinmanizi önerebilirim.

bol günesli keyifli günler.

Cui Bono · Dün 21:10

Bir Eylul Aksami .!.:
Sabah alarm sesine uyanıyorum. İşe gitmek için 8 civarı kalkıyorum. Havanın karanlığından mıdır kış olduğundan mıdır nedir bilmiyorum uyandığımda içimi inanılmaz bir keder kaplıyor. Neden hayattayım, niye yaşıyorum gibi değişik düşünceler içerisine giriyorum. Sevdiklerimin ölümünü düşünüyorum saçma bir şekilde, hayat çok anlamsız geliyor, iş hayatı çok yorucu geliyor. Sonra hazırlanmaya başlıyorum - giyiniyorum - işe gidiyorum falan derken o his geçiyor. Ama o his geçene kadarki duygularımı tarif edemem size, adeta depresyona giriyorum. Böyle bir durumu yaşayan var mı, normal miyim, bundan dolayı terapi alınmalı mı sizce düşüncelerinizi merak ediyorum

Kaygı probleminiz olabilir mi? Kötü düşünceler basıyorsa bundan da kaynaklanabilir.

Cui Bono · Dün 21:11

Bir Eylul Aksami .!.:
Sabah alarm sesine uyanıyorum. İşe gitmek için 8 civarı kalkıyorum. Havanın karanlığından mıdır kış olduğundan mıdır nedir bilmiyorum uyandığımda içimi inanılmaz bir keder kaplıyor. Neden hayattayım, niye yaşıyorum gibi değişik düşünceler içerisine giriyorum. Sevdiklerimin ölümünü düşünüyorum saçma bir şekilde, hayat çok anlamsız geliyor, iş hayatı çok yorucu geliyor. Sonra hazırlanmaya başlıyorum - giyiniyorum - işe gidiyorum falan derken o his geçiyor. Ama o his geçene kadarki duygularımı tarif edemem size, adeta depresyona giriyorum. Böyle bir durumu yaşayan var mı, normal miyim, bundan dolayı terapi alınmalı mı sizce düşüncelerinizi merak ediyorum

Kaygı probleminiz olabilir mi? Kötü düşünceler basıyorsa bundan da kaynaklanabilir.

dogadostupanda · Dün 21:42

Yaklasik 3 4 aydir boyleydim. Erken kalkmaktan bunaldigim icin ekstra depresif uyaniyodum. Isyerimde de kendimi cok mutsuz hissediyodum. Gecen hafta bir arkadasim bana vitamin takviyesi verdi, balik yagi içerikli. Zaten d vitamini arayisi icindeydim(malum sabah yola cikiyoruz karanlik aksam eve donuyoruz karanlik gunyuzu gormuyoruz). 3 gun ictim, 4.gun biraktim, 6.gun tekrar ictim(duzensiz kullandim). Derken sabahlari daha enerjik uyandigimi farkettim. Artik d vitamininden mi balik yagindan mi bilmiyorum biseyin eksikligi beni asiri mutsuz ediyor ve yorgun kalkiyomusum. Dilerseniz d,b vitamini ve balik yagi iceren biseyler tuketip kendinizi gozlemleyin

succulentaski · Dün 21:49

Bir Eylul Aksami .!.:
Sabah alarm sesine uyanıyorum. İşe gitmek için 8 civarı kalkıyorum. Havanın karanlığından mıdır kış olduğundan mıdır nedir bilmiyorum uyandığımda içimi inanılmaz bir keder kaplıyor. Neden hayattayım, niye yaşıyorum gibi değişik düşünceler içerisine giriyorum. Sevdiklerimin ölümünü düşünüyorum saçma bir şekilde, hayat çok anlamsız geliyor, iş hayatı çok yorucu geliyor. Sonra hazırlanmaya başlıyorum - giyiniyorum - işe gidiyorum falan derken o his geçiyor. Ama o his geçene kadarki duygularımı tarif edemem size, adeta depresyona giriyorum. Böyle bir durumu yaşayan var mı, normal miyim, bundan dolayı terapi alınmalı mı sizce düşüncelerinizi merak ediyorum

Sabah 7de iş başı yapıyorum. 06.30da iş yerimde oluyorum. Ve bunun için 05.30da evden çıkıyorum.
7de maillerimi kontrol etmeye başlarken o sırada evde uyuyan kocamı ve oğlumu düşünüp küfür ediyorum. Sonra koyuuuu bir filtre kahve alıp kendimi yatıştırmaya çalışıyorum. 8 gibi eşim beni görüntülü arıyor oğlumla biz uyandık annecim diyorlar.
Hayatı her sabah tam 8de ben de böyle sorguluyorum işte

Bir Eylul Aksami · Dün 23:34

succulentaski .!.:
Sabah 7de iş başı yapıyorum. 06.30da iş yerimde oluyorum. Ve bunun için 05.30da evden çıkıyorum.
7de maillerimi kontrol etmeye başlarken o sırada evde uyuyan kocamı ve oğlumu düşünüp küfür ediyorum. Sonra koyuuuu bir filtre kahve alıp kendimi yatıştırmaya çalışıyorum. 8 gibi eşim beni görüntülü arıyor oğlumla biz uyandık annecim diyorlar.
Hayatı her sabah tam 8de ben de böyle sorguluyorum işte

İşten kaçta çıkıyorsunuz acaba

strawberry_cake · 19 dakika önce

Konu beni eski zamanlara götürdü. Lisede bir Almanca hocamız vardı kış aylarından nefret ederdi. Kapalı hava depresyona sokuyordu adamı. Her zaman yaptığı bir espiri vardı hocam bir dahaki ders sınav varmı diye sorduğumuzda hava durumuna bağlı derdi. Güzel havalarda bize mutlaka fıkra anlatırdı falan Benide kapalı havalarda bir hüzün ve kaygı kapliyor her zaman. Ama duygularım bu denli yoğun değil. Arkadaşların bahsettiği sendromu araştırmanız mantıklı olacaktır bence.

Salon Kadini · 13 dakika önce

Bu ulkede mutlu uyanan bir azinlik var, biz onlardan degiliz.

Vitamin degerlerinize baktirin derim, ordan birsey cikmazsa bir psikologa gorunun mutlaka.

Ha bir de kis saati uygulaması kalktigindan beri zaten biyolojik saatimizde şaşti onunda etkisi olabilir.

janemarple · 10 dakika önce

Küçük bir hile olarak geceleri olabildiğince aç yatmaya çalışın. Sabah bi yiyeceğe saldırma hissi enerji veriyor. Belki onbeş yirmi dakika erken kalkıp hafif bir kahvaltı hazırlayabilir ve neşeli bir müzikle ya da balkon gibi taze hava verecek bir yerde yiyebilirsiniz. Kafayı ve bedeni meşgul etmek işe yarıyor

Sabahları böyle olan var mı

Nirvana

What hoe’s around comes around 💫

Popüler Üye

Popüler Üye

🫡

Nirvana

Guru

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Nirvana

Guru

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Nirvana

Guru

Popüler Üye

Guru

Guru

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency