Ruh Hastası Eş ile Kavga ve Tatil Planı. Yarın gitmeli miyim?

abant17 .!.:

Keşke bir hizmet olsa. Sen tatile git gel. Dönüşte boşanmış olacaksın bu da yok olacak, evin de burası diye. Yaparım..

Genişletmek için tıkla...

abant17 .!.:

Merhaba

Forumu takip eden eski üyeyim.
3 yıldır evliyiz. Eşimin ailesi ile isteme döneminden beri sorun yaşıyoruz.
Ortadan yok olmaları ile başlayıp küfür, hakaret, maddi zarara uğratma, cenazeye gelmeme, etrafa kötüleme gibi. İlk iki yıl kabustu. Eşim de aileciydi ve onlardan 10 km uzakta oturuyor diye kendini uzak hissediyordu.
İstisnasız her hafta ziyaret. Hiçbi şey yapmayan bir de üstüne para isteyen insanlardı. Uzatmayayım son bir yılda artık eşime de şahsen zarar veren şeyler yaptılar ve üç beş aydır küsler.
Bugün benim doğum günümdü ve sabah yola çıkmak üzere bir plan yaptık.
Evde erken doğum günümü kutladı.
Konuyu ailesine getirdi ve tek taraflı bir kavga çıktı.
Sabah beni çok seven, çocuk isteyen, akşam neşeli, kavga çıkartıp sana 3 ay süre düzelmezsen boşanalım diyen biri.
Evlendikten sonra öğrendim her şeyi çok travmatik, şiddet, ihanet, sevgisiz bir ortamda büyümüş.
Aslına bakarsanız her şey için beni suçluyor.
İşten çıkartılsa sebep ben.
Kilo alsa t shirt uymasa sıcakta yıkayan ben.
Bazen iki hafta iyi bir saniyede kötü.
Benim onun aile sorunları sebebi ile ürtikerim başladı.
O ise bugün kolumda sinek ısırığı dediğim şey geçmiyor kaç gündür kesin bu stresten ve senin yüzünden ben neler yapacağım beni strese soktun diye inanılmaz hakaretler etti.
Hasta olmadığını biliyorum. İki güne normale döneceğini de.
Sabah gitmek istemesem kavga çıkartacak.
Gitsem bana yolu ve günleri dar edecek.
Gitmeli miyim?

Aklım dondu. Her şeyi tamamen anlatmam sayfalar sürer. Ailesinin neler yaptığını, kendisinin nelere dur demediğini biliyor.
Kendi de oradan kovuldu ve hakaret işitt, bu sebeple görüşmüyor. Senin yüzünden gitmiyorum, ölürlerse hesap soracağım.
Sen konu açtın.
Sen sen sen.
Bazen de onların suçlu olduğunu, kendisinin mağdur olduğunu söylüyor.
Yaşananlar ben hayatında olmasam bile psikolojisini bozmaya yeter de artar. Bu böyle gitmez biliyorum.
Bir tarafım düzeltme peşinde, bir tarafım düzelse olanları unutamazsın.
Bakın ben ona içimden ne diyorsam ve yüzgöz olmamak için söylemiyorsam o beni onunla suçluyor.
Baba anneyi aldatıyor, 35 yıldır kavgasız hafta geçmemiş, para alışverişi sorunları olan, şiddet uygulanan bir ev. Bunun için de beni suçluyor.
Genelde konuşurken ailemi sevdiğini ve anne baba olarak beğendiğini söyleyip kavga çıkartıp onların kendince kötü yönlerini sayıyor. Boşanmaktan ziyade babanın kopyası tehditle terbiye etme.
İşine benden daha çok yarar biri olsa beni bırakır diyorum.
Sonra öyle bir düzeliyor öyle konuşuyor ki öyle şeyler yapmaz diyorum.
Ailesi işsizken telefon bile etmedi olur da para ister diye.
İşaizliği çeken ben, motivasyon dışında tek kelime etmedim. Hayatı yoluna girince yine ailem oldu.
O hep haklı. Bağırsa bile onu ben bağırtıyorum.
Yarını atlatmak istiyorum.
Senin bir hastalığın yok, ama benim ürtikerime sen sebepsin deyince geber dedi. Normalde de çok korkar hastalıktan. Grip olur beraber yatarız ben Covid oldum der.
Enfeksiyon kapar stres yaptın bağışıklığım düştü der.
Yemek yer yer yer, kilo alır stresten der.
Ben evlenmeden önce de ailesi berbat şeyler yaşamış ama şu an sebep ben.
Olanı hazmedemiyor.
Sanki her şey yansıtıyor. Ve suçlamak için burda tutuyor.
Bütün bu kırıcılıktan sonra hiçbi şey yok gibi uyuyor.
Bencil olduğuna eminim artık.
Ama ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Pamukannesi83 .!.:

Normalde aile terapisti derim, ama sizin durumda öyle bir öneri ile icim rahat etmez. Kendinizi "travmatik cocuklugu vardi" diye bunu cekmeye mecbur hissetmeyin. Hepimizin travmalari var, ama biz gidip baskalara psikolojik veya fiziksel siddet uygulamiyoruz. Kendinizi kurtarmaya bakin. Bu herif sizin sagliginizdan önemli degil. Ha tatile gelince: Asla gitmem. Bastan böyle biri ile tatil plani yapma yalnis. Insallah cocuk yoktur

Genişletmek için tıkla...

Mihrimah Sultann .!.:

Travmanın alası bende var valla mis gibi hayat kurdum kendime , herkes de şu travma kelimesine sığınmasın, hayatımda öyle acılar yaşadım ki her seferinde daha güçlü kalktım ayağa, travmalarım hala var ve ruhumda saklıyorum ama bu etrafa zarar verip insanları bu bahane ile sömürebileceğim anlamına gelmez, kendimizi iyileştirmek ve hep daha iyiye gitmek zorundayız, travması olmayan insan yoktur önemli olan kendini eğitebilmek , Nevzat Tarhan travmanın kaçınılmaz olduğunu ve hatta bir insanın gelişimine büyük katkıları olduğunu söyler, travmalarımız bizi güçlü kılar ve ayakta tutar, ne ilginçtir ki son zamanların modası " travmam var" kimse de demiyor ki düzelmek işime gelmiyor diye ...

Genişletmek için tıkla...