Ruh Hastası Eş ile Kavga ve Tatil Planı. Yarın gitmeli miyim?

Merhaba

Forumu takip eden eski üyeyim.
3 yıldır evliyiz. Eşimin ailesi ile isteme döneminden beri sorun yaşıyoruz.
Ortadan yok olmaları ile başlayıp küfür, hakaret, maddi zarara uğratma, cenazeye gelmeme, etrafa kötüleme gibi. İlk iki yıl kabustu. Eşim de aileciydi ve onlardan 10 km uzakta oturuyor diye kendini uzak hissediyordu.
İstisnasız her hafta ziyaret. Hiçbi şey yapmayan bir de üstüne para isteyen insanlardı. Uzatmayayım son bir yılda artık eşime de şahsen zarar veren şeyler yaptılar ve üç beş aydır küsler.
Bugün benim doğum günümdü ve sabah yola çıkmak üzere bir plan yaptık.
Evde erken doğum günümü kutladı.
Konuyu ailesine getirdi ve tek taraflı bir kavga çıktı.
Sabah beni çok seven, çocuk isteyen, akşam neşeli, kavga çıkartıp sana 3 ay süre düzelmezsen boşanalım diyen biri.
Evlendikten sonra öğrendim her şeyi çok travmatik, şiddet, ihanet, sevgisiz bir ortamda büyümüş.
Aslına bakarsanız her şey için beni suçluyor.
İşten çıkartılsa sebep ben.
Kilo alsa t shirt uymasa sıcakta yıkayan ben.
Bazen iki hafta iyi bir saniyede kötü.
Benim onun aile sorunları sebebi ile ürtikerim başladı.
O ise bugün kolumda sinek ısırığı dediğim şey geçmiyor kaç gündür kesin bu stresten ve senin yüzünden ben neler yapacağım beni strese soktun diye inanılmaz hakaretler etti.
Hasta olmadığını biliyorum. İki güne normale döneceğini de.
Sabah gitmek istemesem kavga çıkartacak.
Gitsem bana yolu ve günleri dar edecek.
Gitmeli miyim?

Aklım dondu. Her şeyi tamamen anlatmam sayfalar sürer. Ailesinin neler yaptığını, kendisinin nelere dur demediğini biliyor.
Kendi de oradan kovuldu ve hakaret işitt, bu sebeple görüşmüyor. Senin yüzünden gitmiyorum, ölürlerse hesap soracağım.
Sen konu açtın.
Sen sen sen.
Bazen de onların suçlu olduğunu, kendisinin mağdur olduğunu söylüyor.
Yaşananlar ben hayatında olmasam bile psikolojisini bozmaya yeter de artar. Bu böyle gitmez biliyorum.
Bir tarafım düzeltme peşinde, bir tarafım düzelse olanları unutamazsın.
Bakın ben ona içimden ne diyorsam ve yüzgöz olmamak için söylemiyorsam o beni onunla suçluyor.
Baba anneyi aldatıyor, 35 yıldır kavgasız hafta geçmemiş, para alışverişi sorunları olan, şiddet uygulanan bir ev. Bunun için de beni suçluyor.
Genelde konuşurken ailemi sevdiğini ve anne baba olarak beğendiğini söyleyip kavga çıkartıp onların kendince kötü yönlerini sayıyor. Boşanmaktan ziyade babanın kopyası tehditle terbiye etme.
İşine benden daha çok yarar biri olsa beni bırakır diyorum.
Sonra öyle bir düzeliyor öyle konuşuyor ki öyle şeyler yapmaz diyorum.
Ailesi işsizken telefon bile etmedi olur da para ister diye.
İşaizliği çeken ben, motivasyon dışında tek kelime etmedim. Hayatı yoluna girince yine ailem oldu.
O hep haklı. Bağırsa bile onu ben bağırtıyorum.
Yarını atlatmak istiyorum.
Senin bir hastalığın yok, ama benim ürtikerime sen sebepsin deyince geber dedi. Normalde de çok korkar hastalıktan. Grip olur beraber yatarız ben Covid oldum der.
Enfeksiyon kapar stres yaptın bağışıklığım düştü der.
Yemek yer yer yer, kilo alır stresten der.
Ben evlenmeden önce de ailesi berbat şeyler yaşamış ama şu an sebep ben.
Olanı hazmedemiyor.
Sanki her şey yansıtıyor. Ve suçlamak için burda tutuyor.
Bütün bu kırıcılıktan sonra hiçbi şey yok gibi uyuyor.
Bencil olduğuna eminim artık.
Ama ben ne yapacağımı bilmiyorum.

bu böyle gitmez psikolojik şiddet uyguluyor sana ilerde fiziksel şiddete gider çocuğun yoksa sakın yapma kendine bir kurban bulmuş (sen) herseyde seni suçluyor maalesef sağlıklı olmayan ebeveynlerin çocuklarıda onlara benzer kendini düşün sen de bencil ol ilerde daha çok pişman olmamak adına

Çok geçmiş olsun. Zor karakterler gerçekten.. suan için çocuk olmaması için önlem alın muhakkak. Eşiniz toksik bir ortamda büyümüş ve bu karakterine işlemiş. Bir yaştan sonra değişmesi oldukça zor görünüyor… malesef en çok yıpranan da siz oluyorsunuz.

Aynı babam 40 yıldır düzelmedi.
Bosanin kendinize en büyük iyiliğiniz bu olur.
Çekmeyin böyle adamlari.
Annem çaresiz bir kadındı o döneme göre

Ama yil olmuş 2024 niye çekiyorsunuz?

abant17 .!.:

Ama ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tam size üzüleyim diyorum, kendine bu hayatı reva gören birine üzülemiyorum. Kendi değerinizi, kıymetinizi bilin lütfen. Size "geber" diyebilen biriyle evli kalabilme motivasyonunuz nedir?

Eşinin psikolojik sorunları var yanında kalmaya devam ettiğin sürece senin de psikolojin bozulacak. Eşin yapmış olduğu davranışlara kılıf uydurmak için ailesinin ona yaşattıklarını öne sürüyor yada sana suç buluyor ama düpedüz sorunlu olan kendisi.

Size şöyle söyleyeyim benim eşimin ailesi de sizin kayın ailenizden çok farklı değil, aldatma, küfür, dayak, para ile terbiye etme gibi her türlü rezillik var ama ne eşim ne kardeşleri bunun arkasına sığınıp evi eşlerine çocuklarına dar etmiyor. Babalarının evinde zaten yeterince huzursuzluk yaşamışlar o yüzden mümkün olduğunca kendi ev hayatlarında kavga çıkmasından, huzursuzluktan olabildiğince kaçınıyorlar.

abant17 .!.:

Merhaba

Forumu takip eden eski üyeyim.
3 yıldır evliyiz. Eşimin ailesi ile isteme döneminden beri sorun yaşıyoruz.
Ortadan yok olmaları ile başlayıp küfür, hakaret, maddi zarara uğratma, cenazeye gelmeme, etrafa kötüleme gibi. İlk iki yıl kabustu. Eşim de aileciydi ve onlardan 10 km uzakta oturuyor diye kendini uzak hissediyordu.
İstisnasız her hafta ziyaret. Hiçbi şey yapmayan bir de üstüne para isteyen insanlardı. Uzatmayayım son bir yılda artık eşime de şahsen zarar veren şeyler yaptılar ve üç beş aydır küsler.
Bugün benim doğum günümdü ve sabah yola çıkmak üzere bir plan yaptık.
Evde erken doğum günümü kutladı.
Konuyu ailesine getirdi ve tek taraflı bir kavga çıktı.
Sabah beni çok seven, çocuk isteyen, akşam neşeli, kavga çıkartıp sana 3 ay süre düzelmezsen boşanalım diyen biri.
Evlendikten sonra öğrendim her şeyi çok travmatik, şiddet, ihanet, sevgisiz bir ortamda büyümüş.
Aslına bakarsanız her şey için beni suçluyor.
İşten çıkartılsa sebep ben.
Kilo alsa t shirt uymasa sıcakta yıkayan ben.
Bazen iki hafta iyi bir saniyede kötü.
Benim onun aile sorunları sebebi ile ürtikerim başladı.
O ise bugün kolumda sinek ısırığı dediğim şey geçmiyor kaç gündür kesin bu stresten ve senin yüzünden ben neler yapacağım beni strese soktun diye inanılmaz hakaretler etti.
Hasta olmadığını biliyorum. İki güne normale döneceğini de.
Sabah gitmek istemesem kavga çıkartacak.
Gitsem bana yolu ve günleri dar edecek.
Gitmeli miyim?

Aklım dondu. Her şeyi tamamen anlatmam sayfalar sürer. Ailesinin neler yaptığını, kendisinin nelere dur demediğini biliyor.
Kendi de oradan kovuldu ve hakaret işitt, bu sebeple görüşmüyor. Senin yüzünden gitmiyorum, ölürlerse hesap soracağım.
Sen konu açtın.
Sen sen sen.
Bazen de onların suçlu olduğunu, kendisinin mağdur olduğunu söylüyor.
Yaşananlar ben hayatında olmasam bile psikolojisini bozmaya yeter de artar. Bu böyle gitmez biliyorum.
Bir tarafım düzeltme peşinde, bir tarafım düzelse olanları unutamazsın.
Bakın ben ona içimden ne diyorsam ve yüzgöz olmamak için söylemiyorsam o beni onunla suçluyor.
Baba anneyi aldatıyor, 35 yıldır kavgasız hafta geçmemiş, para alışverişi sorunları olan, şiddet uygulanan bir ev. Bunun için de beni suçluyor.
Genelde konuşurken ailemi sevdiğini ve anne baba olarak beğendiğini söyleyip kavga çıkartıp onların kendince kötü yönlerini sayıyor. Boşanmaktan ziyade babanın kopyası tehditle terbiye etme.
İşine benden daha çok yarar biri olsa beni bırakır diyorum.
Sonra öyle bir düzeliyor öyle konuşuyor ki öyle şeyler yapmaz diyorum.
Ailesi işsizken telefon bile etmedi olur da para ister diye.
İşaizliği çeken ben, motivasyon dışında tek kelime etmedim. Hayatı yoluna girince yine ailem oldu.
O hep haklı. Bağırsa bile onu ben bağırtıyorum.
Yarını atlatmak istiyorum.
Senin bir hastalığın yok, ama benim ürtikerime sen sebepsin deyince geber dedi. Normalde de çok korkar hastalıktan. Grip olur beraber yatarız ben Covid oldum der.
Enfeksiyon kapar stres yaptın bağışıklığım düştü der.
Yemek yer yer yer, kilo alır stresten der.
Ben evlenmeden önce de ailesi berbat şeyler yaşamış ama şu an sebep ben.
Olanı hazmedemiyor.
Sanki her şey yansıtıyor. Ve suçlamak için burda tutuyor.
Bütün bu kırıcılıktan sonra hiçbi şey yok gibi uyuyor.
Bencil olduğuna eminim artık.
Ama ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

3 Ay çok.
Ben olsam valizlerinizi toplar ailenize ulaşmanıza yardım eder dava açmaya giderdim..
Sizinle yaşamasın,babasıyla karaktersizler kulübü yönetsin

Aileci adamın aslında hiçbir zaman değişmeyeceğinin en güzel örneği.
Sadece bazıları “mış” gibi yapar ama böyle ufacık şey de patlar.
değişmez ve değişmeyecek. Böyle yetişti karakteri bu.

İyi bir avukat bulup boşanıp hayatından çıkın. Size yazık değil mi?

Adamın ne gibi bir özelliği var da 3 yıldır kendisine ve ailesine katlanıyorsunuz ? Ben de aşk evliliğini savunan biriyim ama bu kadar kör olmuş aşk fazla değil mi ?

abant17 .!.:

Merhaba

Forumu takip eden eski üyeyim.
3 yıldır evliyiz. Eşimin ailesi ile isteme döneminden beri sorun yaşıyoruz.
Ortadan yok olmaları ile başlayıp küfür, hakaret, maddi zarara uğratma, cenazeye gelmeme, etrafa kötüleme gibi. İlk iki yıl kabustu. Eşim de aileciydi ve onlardan 10 km uzakta oturuyor diye kendini uzak hissediyordu.
İstisnasız her hafta ziyaret. Hiçbi şey yapmayan bir de üstüne para isteyen insanlardı. Uzatmayayım son bir yılda artık eşime de şahsen zarar veren şeyler yaptılar ve üç beş aydır küsler.
Bugün benim doğum günümdü ve sabah yola çıkmak üzere bir plan yaptık.
Evde erken doğum günümü kutladı.
Konuyu ailesine getirdi ve tek taraflı bir kavga çıktı.
Sabah beni çok seven, çocuk isteyen, akşam neşeli, kavga çıkartıp sana 3 ay süre düzelmezsen boşanalım diyen biri.
Evlendikten sonra öğrendim her şeyi çok travmatik, şiddet, ihanet, sevgisiz bir ortamda büyümüş.
Aslına bakarsanız her şey için beni suçluyor.
İşten çıkartılsa sebep ben.
Kilo alsa t shirt uymasa sıcakta yıkayan ben.
Bazen iki hafta iyi bir saniyede kötü.
Benim onun aile sorunları sebebi ile ürtikerim başladı.
O ise bugün kolumda sinek ısırığı dediğim şey geçmiyor kaç gündür kesin bu stresten ve senin yüzünden ben neler yapacağım beni strese soktun diye inanılmaz hakaretler etti.
Hasta olmadığını biliyorum. İki güne normale döneceğini de.
Sabah gitmek istemesem kavga çıkartacak.
Gitsem bana yolu ve günleri dar edecek.
Gitmeli miyim?

Aklım dondu. Her şeyi tamamen anlatmam sayfalar sürer. Ailesinin neler yaptığını, kendisinin nelere dur demediğini biliyor.
Kendi de oradan kovuldu ve hakaret işitt, bu sebeple görüşmüyor. Senin yüzünden gitmiyorum, ölürlerse hesap soracağım.
Sen konu açtın.
Sen sen sen.
Bazen de onların suçlu olduğunu, kendisinin mağdur olduğunu söylüyor.
Yaşananlar ben hayatında olmasam bile psikolojisini bozmaya yeter de artar. Bu böyle gitmez biliyorum.
Bir tarafım düzeltme peşinde, bir tarafım düzelse olanları unutamazsın.
Bakın ben ona içimden ne diyorsam ve yüzgöz olmamak için söylemiyorsam o beni onunla suçluyor.
Baba anneyi aldatıyor, 35 yıldır kavgasız hafta geçmemiş, para alışverişi sorunları olan, şiddet uygulanan bir ev. Bunun için de beni suçluyor.
Genelde konuşurken ailemi sevdiğini ve anne baba olarak beğendiğini söyleyip kavga çıkartıp onların kendince kötü yönlerini sayıyor. Boşanmaktan ziyade babanın kopyası tehditle terbiye etme.
İşine benden daha çok yarar biri olsa beni bırakır diyorum.
Sonra öyle bir düzeliyor öyle konuşuyor ki öyle şeyler yapmaz diyorum.
Ailesi işsizken telefon bile etmedi olur da para ister diye.
İşaizliği çeken ben, motivasyon dışında tek kelime etmedim. Hayatı yoluna girince yine ailem oldu.
O hep haklı. Bağırsa bile onu ben bağırtıyorum.
Yarını atlatmak istiyorum.
Senin bir hastalığın yok, ama benim ürtikerime sen sebepsin deyince geber dedi. Normalde de çok korkar hastalıktan. Grip olur beraber yatarız ben Covid oldum der.
Enfeksiyon kapar stres yaptın bağışıklığım düştü der.
Yemek yer yer yer, kilo alır stresten der.
Ben evlenmeden önce de ailesi berbat şeyler yaşamış ama şu an sebep ben.
Olanı hazmedemiyor.
Sanki her şey yansıtıyor. Ve suçlamak için burda tutuyor.
Bütün bu kırıcılıktan sonra hiçbi şey yok gibi uyuyor.
Bencil olduğuna eminim artık.
Ama ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Boşan , bebek yapma

Sizin de yıllar içerisinde psikolojisinizi bozacak.
Siz de aynı kayınaile gibi bir aile olacaksınız.
Çocuğunuz da eşiniz gibi olur muhtemelen.
Bir döngüye giriyorsunuz. Dur deyin lütfen.

Tatile gidin. Birkaç gün belki size de iyi gelecektir rutininizden uzaklaşmak. Ama tatildeyken ciddi ciddi geleceği düşünün. Çocuk var mı işiniz var mı eşiniz terapiyi kabul eder mi ayrılsanız kendi hayatınızı kurabilecek ekonomik gücünüz var mı aileniz arkanızda mı

Böyle evlilik olmaz. Kusuruma bakmayın ama siz kendiniz başlıkta da yazmışsınız eşiniz ruh hastası. Ha o iyi oluyor dediğiniz anlar var ya, a buraya yazıyorum onlar da kendi bencilliğinden. Biraz düşünün. Çocuğunuz yokken hazır, kurtarın kendinizi.

abant17 .!.:

Merhaba

Forumu takip eden eski üyeyim.
3 yıldır evliyiz. Eşimin ailesi ile isteme döneminden beri sorun yaşıyoruz.
Ortadan yok olmaları ile başlayıp küfür, hakaret, maddi zarara uğratma, cenazeye gelmeme, etrafa kötüleme gibi. İlk iki yıl kabustu. Eşim de aileciydi ve onlardan 10 km uzakta oturuyor diye kendini uzak hissediyordu.
İstisnasız her hafta ziyaret. Hiçbi şey yapmayan bir de üstüne para isteyen insanlardı. Uzatmayayım son bir yılda artık eşime de şahsen zarar veren şeyler yaptılar ve üç beş aydır küsler.
Bugün benim doğum günümdü ve sabah yola çıkmak üzere bir plan yaptık.
Evde erken doğum günümü kutladı.
Konuyu ailesine getirdi ve tek taraflı bir kavga çıktı.
Sabah beni çok seven, çocuk isteyen, akşam neşeli, kavga çıkartıp sana 3 ay süre düzelmezsen boşanalım diyen biri.
Evlendikten sonra öğrendim her şeyi çok travmatik, şiddet, ihanet, sevgisiz bir ortamda büyümüş.
Aslına bakarsanız her şey için beni suçluyor.
İşten çıkartılsa sebep ben.
Kilo alsa t shirt uymasa sıcakta yıkayan ben.
Bazen iki hafta iyi bir saniyede kötü.
Benim onun aile sorunları sebebi ile ürtikerim başladı.
O ise bugün kolumda sinek ısırığı dediğim şey geçmiyor kaç gündür kesin bu stresten ve senin yüzünden ben neler yapacağım beni strese soktun diye inanılmaz hakaretler etti.
Hasta olmadığını biliyorum. İki güne normale döneceğini de.
Sabah gitmek istemesem kavga çıkartacak.
Gitsem bana yolu ve günleri dar edecek.
Gitmeli miyim?

Aklım dondu. Her şeyi tamamen anlatmam sayfalar sürer. Ailesinin neler yaptığını, kendisinin nelere dur demediğini biliyor.
Kendi de oradan kovuldu ve hakaret işitt, bu sebeple görüşmüyor. Senin yüzünden gitmiyorum, ölürlerse hesap soracağım.
Sen konu açtın.
Sen sen sen.
Bazen de onların suçlu olduğunu, kendisinin mağdur olduğunu söylüyor.
Yaşananlar ben hayatında olmasam bile psikolojisini bozmaya yeter de artar. Bu böyle gitmez biliyorum.
Bir tarafım düzeltme peşinde, bir tarafım düzelse olanları unutamazsın.
Bakın ben ona içimden ne diyorsam ve yüzgöz olmamak için söylemiyorsam o beni onunla suçluyor.
Baba anneyi aldatıyor, 35 yıldır kavgasız hafta geçmemiş, para alışverişi sorunları olan, şiddet uygulanan bir ev. Bunun için de beni suçluyor.
Genelde konuşurken ailemi sevdiğini ve anne baba olarak beğendiğini söyleyip kavga çıkartıp onların kendince kötü yönlerini sayıyor. Boşanmaktan ziyade babanın kopyası tehditle terbiye etme.
İşine benden daha çok yarar biri olsa beni bırakır diyorum.
Sonra öyle bir düzeliyor öyle konuşuyor ki öyle şeyler yapmaz diyorum.
Ailesi işsizken telefon bile etmedi olur da para ister diye.
İşaizliği çeken ben, motivasyon dışında tek kelime etmedim. Hayatı yoluna girince yine ailem oldu.
O hep haklı. Bağırsa bile onu ben bağırtıyorum.
Yarını atlatmak istiyorum.
Senin bir hastalığın yok, ama benim ürtikerime sen sebepsin deyince geber dedi. Normalde de çok korkar hastalıktan. Grip olur beraber yatarız ben Covid oldum der.
Enfeksiyon kapar stres yaptın bağışıklığım düştü der.
Yemek yer yer yer, kilo alır stresten der.
Ben evlenmeden önce de ailesi berbat şeyler yaşamış ama şu an sebep ben.
Olanı hazmedemiyor.
Sanki her şey yansıtıyor. Ve suçlamak için burda tutuyor.
Bütün bu kırıcılıktan sonra hiçbi şey yok gibi uyuyor.
Bencil olduğuna eminim artık.
Ama ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

hasta olmadığını biliyorum diyorsunuz da adam hasta bariz gözle görülür birşey. ama sizi hasta edecek. bırak tatili bir yere bile gitmem böyle biriyle. derhal ayrıl bu leş heriften

çocuk var mı ? yoksa neden boşanmıyorsunuz ?

Bu kudurmuşu niye leş ailesinin yanına bırakıp hayatınıza devam etmiyorsunuz? Herkes hak ettiği kalitede yaşamalı bence. Kavga gürültüye alışmış eşinin kıymetini anlayamayan dengesiz birini niye çekiyorsunuz?

Tam olarak katlanma ya da sizin deyiminizle düzeltme motivasyonunu nerden alıyorsunuz?

Burada gördüğüm kadarıyla bu adamlar en başından gerçek yüzünü gösteriyor, kadınlarımız da illa değişecek diye zorluyor.Siz anası babası mısınız? Ne sevgi var ne saygı,diken üstünde huzursuz yaşadığınız bir ortamda kalma inadı niye ?
Umarım sizin de sonunuz iki çocukla,boşanamıyorum konularına dönmez.

Aklınızı başınıza alın,yarın ölmeyeceğinizin garantisi yokken eziyet çektirmeyin kendinize.

Diyelim ki aileyle alakayı kesti. Ordan gelecek sorunlar bitti. Ama adamın karakteri sorun. Sorumluluk alma hissi yok. Sürekli suçlandığı için büyük ihtimalle, her şey için başkasını suçluyor. Çocuğuna da aynısını yapacak malesef. Olgunlaşması imkansız insan türü.

abant17 .!.:

Merhaba

Forumu takip eden eski üyeyim.
3 yıldır evliyiz. Eşimin ailesi ile isteme döneminden beri sorun yaşıyoruz.
Ortadan yok olmaları ile başlayıp küfür, hakaret, maddi zarara uğratma, cenazeye gelmeme, etrafa kötüleme gibi. İlk iki yıl kabustu. Eşim de aileciydi ve onlardan 10 km uzakta oturuyor diye kendini uzak hissediyordu.
İstisnasız her hafta ziyaret. Hiçbi şey yapmayan bir de üstüne para isteyen insanlardı. Uzatmayayım son bir yılda artık eşime de şahsen zarar veren şeyler yaptılar ve üç beş aydır küsler.
Bugün benim doğum günümdü ve sabah yola çıkmak üzere bir plan yaptık.
Evde erken doğum günümü kutladı.
Konuyu ailesine getirdi ve tek taraflı bir kavga çıktı.
Sabah beni çok seven, çocuk isteyen, akşam neşeli, kavga çıkartıp sana 3 ay süre düzelmezsen boşanalım diyen biri.
Evlendikten sonra öğrendim her şeyi çok travmatik, şiddet, ihanet, sevgisiz bir ortamda büyümüş.
Aslına bakarsanız her şey için beni suçluyor.
İşten çıkartılsa sebep ben.
Kilo alsa t shirt uymasa sıcakta yıkayan ben.
Bazen iki hafta iyi bir saniyede kötü.
Benim onun aile sorunları sebebi ile ürtikerim başladı.
O ise bugün kolumda sinek ısırığı dediğim şey geçmiyor kaç gündür kesin bu stresten ve senin yüzünden ben neler yapacağım beni strese soktun diye inanılmaz hakaretler etti.
Hasta olmadığını biliyorum. İki güne normale döneceğini de.
Sabah gitmek istemesem kavga çıkartacak.
Gitsem bana yolu ve günleri dar edecek.
Gitmeli miyim?

Aklım dondu. Her şeyi tamamen anlatmam sayfalar sürer. Ailesinin neler yaptığını, kendisinin nelere dur demediğini biliyor.
Kendi de oradan kovuldu ve hakaret işitt, bu sebeple görüşmüyor. Senin yüzünden gitmiyorum, ölürlerse hesap soracağım.
Sen konu açtın.
Sen sen sen.
Bazen de onların suçlu olduğunu, kendisinin mağdur olduğunu söylüyor.
Yaşananlar ben hayatında olmasam bile psikolojisini bozmaya yeter de artar. Bu böyle gitmez biliyorum.
Bir tarafım düzeltme peşinde, bir tarafım düzelse olanları unutamazsın.
Bakın ben ona içimden ne diyorsam ve yüzgöz olmamak için söylemiyorsam o beni onunla suçluyor.
Baba anneyi aldatıyor, 35 yıldır kavgasız hafta geçmemiş, para alışverişi sorunları olan, şiddet uygulanan bir ev. Bunun için de beni suçluyor.
Genelde konuşurken ailemi sevdiğini ve anne baba olarak beğendiğini söyleyip kavga çıkartıp onların kendince kötü yönlerini sayıyor. Boşanmaktan ziyade babanın kopyası tehditle terbiye etme.
İşine benden daha çok yarar biri olsa beni bırakır diyorum.
Sonra öyle bir düzeliyor öyle konuşuyor ki öyle şeyler yapmaz diyorum.
Ailesi işsizken telefon bile etmedi olur da para ister diye.
İşaizliği çeken ben, motivasyon dışında tek kelime etmedim. Hayatı yoluna girince yine ailem oldu.
O hep haklı. Bağırsa bile onu ben bağırtıyorum.
Yarını atlatmak istiyorum.
Senin bir hastalığın yok, ama benim ürtikerime sen sebepsin deyince geber dedi. Normalde de çok korkar hastalıktan. Grip olur beraber yatarız ben Covid oldum der.
Enfeksiyon kapar stres yaptın bağışıklığım düştü der.
Yemek yer yer yer, kilo alır stresten der.
Ben evlenmeden önce de ailesi berbat şeyler yaşamış ama şu an sebep ben.
Olanı hazmedemiyor.
Sanki her şey yansıtıyor. Ve suçlamak için burda tutuyor.
Bütün bu kırıcılıktan sonra hiçbi şey yok gibi uyuyor.
Bencil olduğuna eminim artık.
Ama ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Neden bu adamı çekiyorsunuz??? Gerçekten merak ediyorum,gelecek ile ilgili ümit vermeyen, yargılayıcı,bencil bir adamla nasıl bir güzel aile hayalî kurabilirsiniz??? Zor durumdayım,üvey babam var,Annem babam hasta onları üzmek istemiyorum,isim yok,5 çocuğum var,Çocuklarım için katlaniyorum vb bahaneler çok yazıldı burda çok okundu sizin ki hangisi,ruh hastasını düzeltirim psikiyatri diplomam var diyorsanız tmm yoksa kimse böyle bir adamı sevmez,bile bile çekmez......