- 2 Eylül 2022
- 661
- 629
- 29
Merhabalar, Ailem ve çevremdekiler sürekli umursamaz ve anlayışlı olduğumu söyler. Kendimi gerçekten umursamaz sanıyordum ta ki eşimle tartıştığımız da ben neden üzülmüyorum sorusunu kendime sormaya başladığımda kafa yordum ve daha önceki davranışlarımı düşünmeye başladım. Farkettiklerim eski kötü anıları hatırlamıyorum, annem ya da birileri anlatınca biraz kafamda anılar oturuyor gibi ama tamamı yok, olayları ciddiye alamıyorum birşeye çok üzüldüğümde umursama sürem 10 dk ondan sonra niye üzülüyorum ki modu oluyor ve çok normal davranıyorum, ben bile tuhaf hissediyorum neden normal davranıyorum diye~ başka farkettiklerim de var mesela lise zamanları insanların gözlerine bakamıyordum sonra kuzenim uyarınca bu sefer de fazla bakmaya başladığıma dair uyarılar aldım, başka bi tanesi dersler de en yakın arkadaşımın genelde yapamadığı konuları öğrendiğimi farkettim, çoğu konuyu sonuna kadar öğrenmemiştim ama onun bana sorması muhtemel olan konuyu öğreniyordum, kafamda kendimi onunla yarışa soktuğumu hatırlıyorum. Evlendikten sonra da dikkat eksikliği varmış gibi hissettim birşey yaparken yarım bırakıp başka birşey yapmaya geçiyorum. Öğrenmeyi seviyorum ama öğrenmeye başladıklarımı da yarım bırakıyorum. Galerim de birşeyi araştırırken dikkatimi çeken başka birşeyi sonra bakarım diyip ekran görüntüsü aldığım fotoğraflar dolu. Tramvam yok, ve çok mutlu biriyim ama kafam çok dolu gibi geliyor, birileriyle konuşurken bile saçma şeyler düşünüyorum, konuşmayı sürdürürken de ne düşünmüştüm diye düşünüyorum. Sizce normal mi ve sizde de bu tarz davranışlar oluyor mu?