Preeklamsi geçirip tekrar bebek düşünenler


cnm benim malesef 20.haftalarda başladı şikayetlerm.30.haftada doğurdum ama 27 haftalık gibiydi gelişimi.1 kilo dogu 40 gün küvezde kaldı.allah bidaha hiç birimize yaşatmasın o günleri..
 

canım İnşallah sorun çıkmaz.bol bol dinlen bence,çok ayakta kalma.İnşallah senin bebişin topiğimize uğur getirecek ve ilk bebişimiz olacak.
 
canım İnşallah sorun çıkmaz.bol bol dinlen bence,çok ayakta kalma.İnşallah senin bebişin topiğimize uğur getirecek ve ilk bebişimiz olacak.

cnm benim inşallah uğur getirsin bebişim ben çok inanıyorum.eğer sağlıklı bi gebelik olurda doğurmak nasip olursa arkamdan sizleride getirecğim muhakkak:))ben küçük oğlumdan öncede dış gebelik yaşamıştım.o zaman dış gebelikle ilgili bi topik açtım ve orada bir sürü benimle aynı şeyi yaşmış çok tatlı insanlarla tanıştık ve arkadaş olduk ve inanırmısınız yine ilk ben hamile kaldım ardımdan hemen olmasada bir süre snr neredeyse bütün topik hamile kaldı.yani yüzde 90 ı hamile.inşallah darısı bu topikteki kızların başına..
 

canım çok geçmiş olsun bol bol dinlen umarım sağlıklı bir şekilde bebeğini kucağına alırsın ve bizlere örnek olursun bir cesaretimi toplayabilsem bende düşünüyorum
 

evet canım bir liste yapsak fena olmaz benim ilk gebeliğimdi 26 haftada şiddetli preeklemsi nedeniyle 780 gr ağırlığında ırmağım dünyaya geldi 75 gün küvözde kaldı şu an 5 yaşında benimki 20. haftada başlamıştı.6 hafta hastanede yattım gelişimi 24 haftalıkda kalmıştı.Benden haberler böyle
 
Akimera hadi bakalım bizede uğur getir İnşallah.ikizlerim erkek,bende bir kızım olsun çok istiyorum.o yüzden cesaret edebilirsem bir kaç yıl sonra hamile kalmayı isterim.

Nigar ben liste yapmayı hiç bilmiyorum.Nehirinannesi biliyodur belki.gelsin bide ona soralım.bilgilerimiz burda kayıtlı nasılsa:)
 

Gülüşlerimiz hep buruk, hep acılı olsa da herşeye rağmen gülmek hayatı değerli kılan.. yoksa yeniden başlamak , sıfırdan başa dönmek öyle zorki.meleklerimiz için ve onların kardeşleri için ve evlat hasretiyle yanan bizler için ve sizin gibi bebişlerine kardeş düşünenler için ........''Belki onunda böyle çocukları ,torunları olurdu dedi 90 lı yaşlarındaki yaşlı kadın, yaşasaydı şu yaşta olacaktı diyerek iç geçirdi 1,5 yaşında kaybettiği evladını düşünerek, Annelik bu olsa gerek ''
evet bizler böyle öğrendik anneliği , hep içimizde bu acıyla yaşayacağız önümüzdeki hayatı, bu bizim gerçeğimiz..

Liste yapmayı bilmiyorum ama öğreniriz sorun yok :82: yapalım tabii bizden sonrakiler e de umut olacağına eminim ben ..
Güzel günler bizi bekliyor kızlar , pes etmek yok yola devam


Canım çok geçmiş olsun ,yat dinlen sakın hiç bir iş yapma umarım kötü bişey yoktur , hayırlısını versin rabbim onun için dua et moralini bozma , belki başlarda bu sıkıntılar olacak sonra düzene girecek belki ,önemli olan sonra sıkıntı yaşamaman Allah korusun


ayağını sürüdün demek ay hadi inşallahhhhhh

canım çok geçmiş olsun bol bol dinlen umarım sağlıklı bir şekilde bebeğini kucağına alırsın ve bizlere örnek olursun bir cesaretimi toplayabilsem bende düşünüyorum

Nigarım göreceksin bak nasıl hevese geleceksin , tıp tan önce biz aşarmışız bu meret hastalığı bakarsın bellimi olur
 
Nehirinannesi,canım evlat acısı yaş kaç olursa olsun,yerine kaç tane çocuğun olursa olsun asla unutulmaz..geçen gece kaybettiğim oğlumla ilgili bir rüya gördüm..çok fena oldum,hala etkisindeyim.anneme anlattım dün iftarda,ağlamaya başladı.ben sadece kendim çok acı çekiyorum sanıyordum ama annem de çok üzülüyormuş..anne sana ne oldu niye bu kadar ağlıyorsun dediğimde sen hep kendini üzgün zannettin ama seninle birebir yaşadım o anları hep,hep yanındaydım...dedi..anladımki çevremizdekilerde çok üzülüyor aslında..benim aklımda da hep eğer yaşasaydı,eğer doktorlar üçüz doğurman imkansız değil taşıyabilirsin erken doğum olmaz deselerdi,üçüde yaşar deselerdi o bebeğimde kardeşleri gibi olacaktı,onlar gibi yürüyecekti şöyle olacaktı,böyle yapacaktı vb...demekten kendiim alamıyorum ama...üstelik ben kendi ellerimle onu kaybetmeye razı oldum..ikisi yaşasın,üçüde gitmesin diye birini feda etmek zorunda kaldım..bu öyle bir acıki tarifi yok..eğer üçüde dursaydı belki hepsini kaybedecektim,belkide üçüde kucağımda olacaktı...bu berbat bir his inan,dünyanın en acımasız ikilemi!ama yinede toparlanmak ve yeni umutlara doğru koşmak gerekiyor.yapılacak en güzel şey bu olurdu.acılar bi kenarda duruyor zaten ama sevinçlerde lazım değil mi?

naptın listeyi canım,yapabilecek miyiz?
 
isimyaşdoğum y.tarihsonuçbebeğin haftasıdoğum ağırlığısonuç
nehirinannesi20113719.05.201105.06.2011de kaybetti29+2780 grkorunma sürecinde 19.11.2011
toprakesra 32korunma sürecinde
firdos33tekrar düşünüyor biraz cesaret
nigar50yaşıyor çok şükür 5 yaşında :)26780 grtekrar düşünüyor biraz cesaret
akimerayaşıyor çok şükür301 kg5+3 haftalık yine hamile

 
Yüzleşmek buz gibi soğuk suya birdenbire atlamak gibi, ne kadar hızlı atlarsan o kadar çabuk sıyrılıyorsun korkularından.....

Dün iş çıkışı kızıma gittim kader arkadaşlarım...ilk defa...o nu kaybettiğimin 80.inci gününde.....
Ağladım,ağladım,ağladım, o kadar çok ağladım ki sanki onu kaybettiğimi ilk duyduğum , ilk hissettiğim anı yaşadım..ilk defa bir mezarlığı kıskandım,ilk defa bir mezarlık bana bu kadar güzel geldi..ilk defa orada yatanları kıskandım...kızımın yanına uzanıp kıvrıldım ,sanki onunla orda yatıyormuş gibi .. bu dünya da sarılamadım annem dedim , özür dilerim annem dedim , defalarca af diledim .....sonra o nun orda olduğunu bu gerçeğin değişmeyeceğini kabullendim.
Bugün mü ? bugün ise artık Nehir'in nerde olduğunu bilerek çıktım ilk defa evden...hiç biryerlere koyamadığım kızımın nerde olduğunu bilerek...Yine hiç bir şey yiyemiyorum, yine söndü içimdeki tekrar yanmaya çalışan yaşama sevinci, bir tokat yemiş gibiyim adeta ,nasıl kendime geldim ,nasıl salladı beni gerçekler....Gerçekler çok acı, hayat çok acı, teselli etmeye çalışıyor şiş gözlerimi görenler nafile , bir girdabın içindeyim sanki , hiç kimseyle konuşmak istemiyorum, kimse soru sormasın istiyorum ....sadece susmak istiyorum..
 
canım ne diyebilirim yada acını nasıl hafifletebilirim bilemiyorum belki de ne söylesem hiçbir işe yaramayacak.Ateş düştüğü yeri yakar acılar bizim için dayanılması zor ama rabbim çekebileceğimiz dertler verirmiş her zaman kulunu taşıyamayacağı yükün altına sokmazmış,hep şöyle düşünmüşümdür eğer ki allah uğruna alemleri yarattığı o nadide insana bile evlat acısını gösterdiyse ki Hz. Muhammed onun en kıymetlisi olduğu halde bunu takdir ettiyse demek ki vardır bir hikmeti,evlat acısı acıların en zoruymuş,en dayanılmazıymış ama allah dünyada evlat acısı yaşattığı kullarına cennette bir binaa inşaa ettirirmiş,gün geçtikçe acıların hafifleyecek asla bitmeyecek belki ama ilk günkünden birazcık daha az acıtır olacak o günler gelene kadar sabır canım,isyan etmeden hakkında hayırlısının böyle olduğunu düşünerek sabır.Allah hakkında ve hakkımızda hayırlısını versin allahım dayanma gücü versin gönlüm yüreğim seninle...
 
canım arkadaşım kelimelerim yetmiyor şu an..ne isterdim biliyor musun?yanında olup sana sımsıkı sarılmayı ve sen çok güçlüsün,lütfen sabır...demeyi isterdim..evlat acısı için denecek ne varki?geçer mi,hayır!yerine yenisi konulur mu, hayır'yürek yangını kapanır mı, hayır! bir sürü hayırın içinde tek birşey var güzel olan..sen yavruna Cennette kavuşacaksın ve sonsuz hayatta hep birlikte olacaksınız..bir Meleğin,Cennet kuşunun annesi olmak kolay değil ama çok çok güzel...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…