- Konu Sahibi benkahvecanavari
- #1
Hanımlar merhaba,
Konuyu açıp açmamak arasında kaldım ama fikir almak istiyorum.
Yıllardır istediğim bir sektörün içindeyim, anaokulu... 3,5-4 yaş çift dilli eğitim verilen bir anaokulunda İngilizce öğretmenliği yapmaktayım. Çocuklarla İngilizce konuşuyor, oyun oynuyor, hikaye okuyorum. Lakin, deneyimsiz olduğum için bir ay içinde çok tökezlediğim zamanlar oldu. Gün içerisinde bazen pes ediyor, ay sonu işi bırakacağımı söylüyorum, sonrasında da pes etmek istemiyorum, kaçmamalıyım diye düşünüyorum. Şöyle ki kazandığım parayla hedeflerim var, ödemem gereken bir kyk borcum var (Yaklaşık 20 bin TL) ve bu borcu aileme yıkmayı istemiyorum.
İşe başladığım zamanlarda bana çalışma sistemi anlatılmadı, her şeyi spontane yaşadığım için çok hata yapıp çok şikayet aldım, bu da psikolojik olarak kendimi yetersiz hissetmeme neden oldu. Sınıf içinde çok otorite kuramıyorum, sınıfım hareketli ve birbirlerini tetikleyen çok çocuk var. Türkçe konuşan hocayı dinliyorlar ama ben İngilizce konuştuğum için beni dinlemiyorlar.
Sınıf içinde 2 hoca var fakat ben bir etkinlik hazırlarken bir çocuk diğerine zarar verdiğinde genellikle azarlanıyorum, boyle bir iletişimsizlik karşısında kendimi öğretmenden ziyade sınıf öğretmenin yardımcısı gibi hissediyorum. Bir ay içerisinde bu durumu her zaman kurumun başındakilere anlattım ama değişen birşey olmadı, hatta kendimi sorunlu bir tip gibi hissetmeye başladım. Okulda sorumlu olduğum çocuklardan biri birşeyi kırdığında yerine ben koymak durumunda kalıyorum. Çocukların üstlerini değiştirdiğim oluyor, bazı kızlar ben üst değiştirirken asla rahat durmuyor, onları yerlerine oturtmaya çalışsam bu sefer başka bir hoca gelip işin bitip bitmediğini soruyor ve tavrı genellikle atarlı oluyor bu da beni ekstra strese sokuyor. Yarı İngilizce öğretmeni yarı bakıcı gibi birşeyim aslında. Her gün özgüvenimi toplayıp işe gidiyorum, öğretmeye hevesliyim, işimi iyi yapmaya çalışıyorum fakat bu tavırlar karşısında genellikle ben de agresifleşiyorum. Yakın görüp, tavsiye almak istediğim sınıf öğretmeni (35 yaş üstü) beni sadece dinliyor, asla yol göstermiyor, danışmak için geldiğimde genellikle hep susuyor. Modu iyi olduğunda çok güzel konuşuyor, modu kötü olduğunda surat asıyor. Biraz mutsuzum sanki...
Konuyu açıp açmamak arasında kaldım ama fikir almak istiyorum.
Yıllardır istediğim bir sektörün içindeyim, anaokulu... 3,5-4 yaş çift dilli eğitim verilen bir anaokulunda İngilizce öğretmenliği yapmaktayım. Çocuklarla İngilizce konuşuyor, oyun oynuyor, hikaye okuyorum. Lakin, deneyimsiz olduğum için bir ay içinde çok tökezlediğim zamanlar oldu. Gün içerisinde bazen pes ediyor, ay sonu işi bırakacağımı söylüyorum, sonrasında da pes etmek istemiyorum, kaçmamalıyım diye düşünüyorum. Şöyle ki kazandığım parayla hedeflerim var, ödemem gereken bir kyk borcum var (Yaklaşık 20 bin TL) ve bu borcu aileme yıkmayı istemiyorum.
İşe başladığım zamanlarda bana çalışma sistemi anlatılmadı, her şeyi spontane yaşadığım için çok hata yapıp çok şikayet aldım, bu da psikolojik olarak kendimi yetersiz hissetmeme neden oldu. Sınıf içinde çok otorite kuramıyorum, sınıfım hareketli ve birbirlerini tetikleyen çok çocuk var. Türkçe konuşan hocayı dinliyorlar ama ben İngilizce konuştuğum için beni dinlemiyorlar.
Sınıf içinde 2 hoca var fakat ben bir etkinlik hazırlarken bir çocuk diğerine zarar verdiğinde genellikle azarlanıyorum, boyle bir iletişimsizlik karşısında kendimi öğretmenden ziyade sınıf öğretmenin yardımcısı gibi hissediyorum. Bir ay içerisinde bu durumu her zaman kurumun başındakilere anlattım ama değişen birşey olmadı, hatta kendimi sorunlu bir tip gibi hissetmeye başladım. Okulda sorumlu olduğum çocuklardan biri birşeyi kırdığında yerine ben koymak durumunda kalıyorum. Çocukların üstlerini değiştirdiğim oluyor, bazı kızlar ben üst değiştirirken asla rahat durmuyor, onları yerlerine oturtmaya çalışsam bu sefer başka bir hoca gelip işin bitip bitmediğini soruyor ve tavrı genellikle atarlı oluyor bu da beni ekstra strese sokuyor. Yarı İngilizce öğretmeni yarı bakıcı gibi birşeyim aslında. Her gün özgüvenimi toplayıp işe gidiyorum, öğretmeye hevesliyim, işimi iyi yapmaya çalışıyorum fakat bu tavırlar karşısında genellikle ben de agresifleşiyorum. Yakın görüp, tavsiye almak istediğim sınıf öğretmeni (35 yaş üstü) beni sadece dinliyor, asla yol göstermiyor, danışmak için geldiğimde genellikle hep susuyor. Modu iyi olduğunda çok güzel konuşuyor, modu kötü olduğunda surat asıyor. Biraz mutsuzum sanki...
Siz de kendi gözlemlerinize güvenin. Onlar bir sorun karşısında nasıl davranıyorlar izleyin. Zamanla alışırsınız merak etmeyin 
ve bide tuhaf bi anaokulu ogretmenleri arasinda güc savasi var bi yaris var nelere sahit oldum bi bilseniz o ögrermende burda güc benim diyo sizin tecrubesizliginizi kullaniyo sadece bu meslekte ne savaslar var bi bilseniz güclu olmaya bakin kaslarinizi iyi gelistirin 
