Demeniz gerek bence çünkü hala ödenen bir borç var, ticaret hayatında borçlar sürekli olur ki çekle mal alınır yada mal satarsın paranı hemen alamazsın vs bu süreçte tekrar borclanirlarsa olan hem size hem eşinize olur.Ben de bunu dusundum ama inanin is bu noktaya gelirse arsayi evi benim uzerime yapin demekten cok utanirim belki ama bu is olursa sayet boyle olmasini istemeye calisacagim
Evet boyle gorunmekten , kirmaktan cok cekiniyorum. Biz bu konuyu acmakdikca konuyu acmamalarini umut ediyorum.Deseniz bile paragöz olursunuz ve kardeşinizle aranız açılır.
Kesinlikle benim cekirdek ailemin sinirlarini korumam daha dogru bir davranis gibi gorunuyor.Demeniz gerek bence çünkü hala ödenen bir borç var, ticaret hayatında borçlar sürekli olur ki çekle mal alınır yada mal satarsın paranı hemen alamazsın vs bu süreçte tekrar borclanirlarsa olan hem size hem eşinize olur.
Akış bence büyükten küçüğe olmalı. Onlar seni hayata getirdiyse tabii ki bunları yapmak zorundalar. Hani durumları kötü oldugu dönem desteklersin ailedir maddi manevi ama her şeyin bir sınırı var. Bir çocuk sürekli kendini borçlu hissetmemeli ailesine karşı. Dünyaya getirmeyi biliyorlarsa yedirecek içirecek meslek sahibi yapacaklar, sen de kıymet bilir yanlarında olursun desteklerine koşarsın ama zaten fazlasını yapmışsın bi zahmet villalarını da kendi güçleri ile yapsınlar. Bence artık birikimini kendi yuvana yönlendir, az ya da çok, sizin bi geleceğiniz var dimi çocuklarınıza kalsın, hayatın akışı bu yönde çünkü. Eşini de ailenle ilgili para meselelerine karıştırma, araları bozulmasın. Ha karınları aç olur dışarda kalırlar desteklersiniz, ama bunun ötesi ekstra oluyor. Ki gayet de toparlamışlar ne bekliyorlar senden? Ben olsam çocugum kendine yapsın derim her şeyiIcimi kemiren farkli fikirlere ihtiyacim olan bir konum var.
Babam ticaretle ugrasiyor kendi isini yapiyor annem cok iyi bir kurumdan emekli (maasi cok yuksek) her zaman kazanclari cok iyiydi.
Ben universiteye baslarken isler ters gitti ve mal varligimizin yuzde 90 ni kaybettik.
Bu sirada ben universiteye baslamistim yurtdisinda cok iyi bir bolumden mezun oldum. Maddi olarak buyuk borcta olsalar dahi beni okuttular.
Mezun oldugumda 23 yasindaydim ve hemen isimi yapmaya basladim elhamdullilah kismetliydim ve daha ilk yilimda cok iyi para kazanmaya basladim . Kazancimin yuzde 80 ni aileme yolladim ben kalaniyla gecindim.
Babamin tefeci borclari krediler cekler senetler hepsine yardim etmeye calisiyordum bu sirada kendime araba aldim ozaman degeri 100 bindi suan arabamin degeri 700 bin civari oldu.
Sonrasinda 26 yasinda evlendim , evlenirken ceyizimi kendim yaptim ailemin dugunde takacagi bilezigin parasini dahi verdim ailem durumu daha kotuye gidiyordu o sirada kendi arabalarini sattilar kendi arabami onlara verdim.
Kazancimi veriyordum ama inanilmaz psikoljik baskiya ugruyordum surekli beni arayip aglayip zaten bu kadar yapabilmem mucize olmasina ragmen surekli beklenti icine girip beni panik atak , anksiyete hastasi ettiler omzumda cok yük hissediyordum o kadar varligimin icinde yokluktaydim neyse tedavi oldum gecti ona sukur.
Gelinen su son noktada : son 2 yildir babamin isleri uctu gitti cok sukur borclari bitmek uzere zaten aylik kazanclari yuksek evlendikten sonrada 1 yil sadece destek oldum sonrasinda kendilerine yettiler.
Simdi bir arsa alip villalar yaptirmak istiyorlar kendilerinin gucu bir miktarina yetiyor esimde cok varlikli elhamdullilah , babama birlikte alalim destek olayim dedi.
Sonrasinda tabi benden gene beklentiler basladi. Bu beklenti oncelikle beni cok rahatsiz ediyor.
( travma kaldi)
sonrasinda esimle boyle bir orrak bisey yapilmasina da pek sicak bakamiyorum bilmiyorum yanlis mi dusunuyorum ?
Esim asla lafini etmedi ama mesela ben isimi kazancimi gordu biliyor ama evlendim uzerime hic bisey yoktu oysaki arabam vardi baska seylerde alabilirdim bir kere bile sormadi arabami verdim gitti yani .
Simdi icten ice bozuluyorum seni okuttuk diyorlar eyvallah universite masrafi zaten fazlasiyla geri vermis oldum.
Ama villa yaptirmayi dusunup yine benden beklentiye girip benim arabami hic mevzu bahis bile etmiyorlar bunu anneme soyledigimde zaten kocan sana araba aldi ne yapacaksin diyor.
Bunlar hakkinda ne dusunuyorsunuz ? Yanlis mi dusunuyorum siz olsaniz esinizin eve ortak olmasina ne derdiniz ?
Muhtemelen bu konuyu baskasi yazmis olsa ayni cumleleri kurardim. Hepsine katiliyorum . Insanin kok ailesi gercekten cok etkiliyor, anne babasi karsisinda manipuluye, her seye acik hale geliyor. Yoksa bunu dusunup vicdan azabi cekmezdim insan ne kadar buyusede etkilenebiliyor ama bu seefer izin vermek istemiyorumAkış bence büyükten küçüğe olmalı. Onlar seni hayata getirdiyse tabii ki bunları yapmak zorundalar. Hani durumları kötü oldugu dönem desteklersin ailedir maddi manevi ama her şeyin bir sınırı var. Bir çocuk sürekli kendini borçlu hissetmemeli ailesine karşı. Dünyaya getirmeyi biliyorlarsa yedirecek içirecek meslek sahibi yapacaklar, sen de kıymet bilir yanlarında olursun desteklerine koşarsın ama zaten fazlasını yapmışsın bi zahmet villalarını da kendi güçleri ile yapsınlar. Bence artık birikimini kendi yuvana yönlendir, az ya da çok, sizin bi geleceğiniz var dimi çocuklarınıza kalsın, hayatın akışı bu yönde çünkü. Eşini de ailenle ilgili para meselelerine karıştırma, araları bozulmasın. Ha karınları aç olur dışarda kalırlar desteklersiniz, ama bunun ötesi ekstra oluyor. Ki gayet de toparlamışlar ne bekliyorlar senden? Ben olsam çocugum kendine yapsın derim her şeyi
Bence de, işte bunu bir dengede başarabilirsen süper olur. Örnek veriyorum sizin planlarınızda bahsetmek, önceliklerinin maddi olarak evin olduğunu hissettirmek konuşurken aslında onlara gerekli mesajı verecektir. Değiştiğini düşünüp bocalayabilirler ama sonra alışırlar. Onları çok sevsek de onlar da insan, işte ilişki dengelerini bozmadan saygısızlık yapmadan çözüm bulunursa süper olur :) kendinizi üzüp sakın suçlamayın, siz çok hayırlı bir evlatsınız, bi şey olsa ilk koşan da sizsiniz, sadece artık bir yuvanız var ve bunları düşünmeniz hissetmeniz normalMuhtemelen bu konuyu baskasi yazmis olsa ayni cumleleri kurardim. Hepsine katiliyorum . Insanin kok ailesi gercekten cok etkiliyor, anne babasi karsisinda manipuluye, her seye acik hale geliyor. Yoksa bunu dusunup vicdan azabi cekmezdim insan ne kadar buyusede etkilenebiliyor ama bu seefer izin vermek istemiyorum
Ortak işe karşıyım ben. Eşinizi karıştırmayın. Villayı sürekli oturmak için mi istiyorlar yoksa yazlık gibi mi?Icimi kemiren farkli fikirlere ihtiyacim olan bir konum var.
Babam ticaretle ugrasiyor kendi isini yapiyor annem cok iyi bir kurumdan emekli (maasi cok yuksek) her zaman kazanclari cok iyiydi.
Ben universiteye baslarken isler ters gitti ve mal varligimizin yuzde 90 ni kaybettik.
Bu sirada ben universiteye baslamistim yurtdisinda cok iyi bir bolumden mezun oldum. Maddi olarak buyuk borcta olsalar dahi beni okuttular.
Mezun oldugumda 23 yasindaydim ve hemen isimi yapmaya basladim elhamdullilah kismetliydim ve daha ilk yilimda cok iyi para kazanmaya basladim . Kazancimin yuzde 80 ni aileme yolladim ben kalaniyla gecindim.
Babamin tefeci borclari krediler cekler senetler hepsine yardim etmeye calisiyordum bu sirada kendime araba aldim ozaman degeri 100 bindi suan arabamin degeri 700 bin civari oldu.
Sonrasinda 26 yasinda evlendim , evlenirken ceyizimi kendim yaptim ailemin dugunde takacagi bilezigin parasini dahi verdim ailem durumu daha kotuye gidiyordu o sirada kendi arabalarini sattilar kendi arabami onlara verdim.
Kazancimi veriyordum ama inanilmaz psikoljik baskiya ugruyordum surekli beni arayip aglayip zaten bu kadar yapabilmem mucize olmasina ragmen surekli beklenti icine girip beni panik atak , anksiyete hastasi ettiler omzumda cok yük hissediyordum o kadar varligimin icinde yokluktaydim neyse tedavi oldum gecti ona sukur.
Gelinen su son noktada : son 2 yildir babamin isleri uctu gitti cok sukur borclari bitmek uzere zaten aylik kazanclari yuksek evlendikten sonrada 1 yil sadece destek oldum sonrasinda kendilerine yettiler.
Simdi bir arsa alip villalar yaptirmak istiyorlar kendilerinin gucu bir miktarina yetiyor esimde cok varlikli elhamdullilah , babama birlikte alalim destek olayim dedi.
Sonrasinda tabi benden gene beklentiler basladi. Bu beklenti oncelikle beni cok rahatsiz ediyor.
( travma kaldi)
sonrasinda esimle boyle bir orrak bisey yapilmasina da pek sicak bakamiyorum bilmiyorum yanlis mi dusunuyorum ?
Esim asla lafini etmedi ama mesela ben isimi kazancimi gordu biliyor ama evlendim uzerime hic bisey yoktu oysaki arabam vardi baska seylerde alabilirdim bir kere bile sormadi arabami verdim gitti yani .
Simdi icten ice bozuluyorum seni okuttuk diyorlar eyvallah universite masrafi zaten fazlasiyla geri vermis oldum.
Ama villa yaptirmayi dusunup yine benden beklentiye girip benim arabami hic mevzu bahis bile etmiyorlar bunu anneme soyledigimde zaten kocan sana araba aldi ne yapacaksin diyor.
Bunlar hakkinda ne dusunuyorsunuz ? Yanlis mi dusunuyorum siz olsaniz esinizin eve ortak olmasina ne derdiniz ?
Akraba ile ortak bişey yapılmaz ben bunu bilir bunu söylerim. Hatta kimseyle ortak bişey yapmamak lazım bence sonra insanın başı ağrıyor.Icimi kemiren farkli fikirlere ihtiyacim olan bir konum var.
Babam ticaretle ugrasiyor kendi isini yapiyor annem cok iyi bir kurumdan emekli (maasi cok yuksek) her zaman kazanclari cok iyiydi.
Ben universiteye baslarken isler ters gitti ve mal varligimizin yuzde 90 ni kaybettik.
Bu sirada ben universiteye baslamistim yurtdisinda cok iyi bir bolumden mezun oldum. Maddi olarak buyuk borcta olsalar dahi beni okuttular.
Mezun oldugumda 23 yasindaydim ve hemen isimi yapmaya basladim elhamdullilah kismetliydim ve daha ilk yilimda cok iyi para kazanmaya basladim . Kazancimin yuzde 80 ni aileme yolladim ben kalaniyla gecindim.
Babamin tefeci borclari krediler cekler senetler hepsine yardim etmeye calisiyordum bu sirada kendime araba aldim ozaman degeri 100 bindi suan arabamin degeri 700 bin civari oldu.
Sonrasinda 26 yasinda evlendim , evlenirken ceyizimi kendim yaptim ailemin dugunde takacagi bilezigin parasini dahi verdim ailem durumu daha kotuye gidiyordu o sirada kendi arabalarini sattilar kendi arabami onlara verdim.
Kazancimi veriyordum ama inanilmaz psikoljik baskiya ugruyordum surekli beni arayip aglayip zaten bu kadar yapabilmem mucize olmasina ragmen surekli beklenti icine girip beni panik atak , anksiyete hastasi ettiler omzumda cok yük hissediyordum o kadar varligimin icinde yokluktaydim neyse tedavi oldum gecti ona sukur.
Gelinen su son noktada : son 2 yildir babamin isleri uctu gitti cok sukur borclari bitmek uzere zaten aylik kazanclari yuksek evlendikten sonrada 1 yil sadece destek oldum sonrasinda kendilerine yettiler.
Simdi bir arsa alip villalar yaptirmak istiyorlar kendilerinin gucu bir miktarina yetiyor esimde cok varlikli elhamdullilah , babama birlikte alalim destek olayim dedi.
Sonrasinda tabi benden gene beklentiler basladi. Bu beklenti oncelikle beni cok rahatsiz ediyor.
( travma kaldi)
sonrasinda esimle boyle bir orrak bisey yapilmasina da pek sicak bakamiyorum bilmiyorum yanlis mi dusunuyorum ?
Esim asla lafini etmedi ama mesela ben isimi kazancimi gordu biliyor ama evlendim uzerime hic bisey yoktu oysaki arabam vardi baska seylerde alabilirdim bir kere bile sormadi arabami verdim gitti yani .
Simdi icten ice bozuluyorum seni okuttuk diyorlar eyvallah universite masrafi zaten fazlasiyla geri vermis oldum.
Ama villa yaptirmayi dusunup yine benden beklentiye girip benim arabami hic mevzu bahis bile etmiyorlar bunu anneme soyledigimde zaten kocan sana araba aldi ne yapacaksin diyor.
Bunlar hakkinda ne dusunuyorsunuz ? Yanlis mi dusunuyorum siz olsaniz esinizin eve ortak olmasina ne derdiniz ?
Kesinlikle benim cekirdek ailemin sinirlarini korumam daha dogru bir davranis gibi gorunuyor.
Sizlerin boyle dusunmesi icimi rahatlatti.
Ananem ve dedem mesela araba mevzusunu
soyledigimde bu konuyuda ogrendiler baski yapiyorlar evlat ana babaya bakacak edecek imkani varsa arabayi verdin bitti kapat artik diyorlar cok basit geliyor onlara her sey.
Bence de, işte bunu bir dengede başarabilirsen süper olur. Örnek veriyorum sizin planlarınızda bahsetmek, önceliklerinin maddi olarak evin olduğunu hissettirmek konuşurken aslında onlara gerekli mesajı verecektir. Değiştiğini düşünüp bocalayabilirler ama sonra alışırlar. Onları çok sevsek de onlar da insan, işte ilişki dengelerini bozmadan saygısızlık yapmadan çözüm bulunursa süper olur :) kendinizi üzüp sakın suçlamayın, siz çok hayırlı bir evlatsınız, bi şey olsa ilk koşan da sizsiniz, sadece artık bir yuvanız var ve bunları düşünmeniz hissetmeniz normal
Ortak işe karşıyım ben. Eşinizi karıştırmayın. Villayı sürekli oturmak için mi istiyorlar yoksa yazlık gibi mi?
Ablacim suc sende kendin kasinmissin. Bak durumlari duzemis, ne yaparlarsa yapsinlar baban zaten ticaret yapiyor anladigim kadariyla zaten uyanik bir adamdir muhtemelen. Sen niye ortaya cikip yardim edeyim dedin ki adamin parasi varmis zaten? Karisma bu ise hic yine panik atak olursun.
Iyi de annnen baban duskun degil ki zatern paralari var... Baban memur emeklisi olsa evi kira olsa tamam git ev al aileni oturt yazardim ama ailen zaten zengin, sana evlat olarak dusen bir gorev falan gormuyorum burda
Evet eşimle başka şekilde konuşup konuyu kapatmaya çalışacağım eksikleri kalırsa tamamlarız , onlar güçleri kadar yapabilir gibi gibi .Ben buna inanılmaz karşıyım ya. aile birbirine destek alabilir. Bunu da anlıyorum. Bizde hep destek oluyoruz borç veriyoruz yatırım yaparken kredi çok çekilmesin diye ama ortak mala girmek çok riskli. Benim ailem çok fazla toprağa yatırım yapmış bir aile eski nesildeki toprak olayları 3 nesil sonra çözüldü inanılmaz sevmiyorum bu işleri. Bence eşinize bunu söyleyin ben ne senin ne benimkilerle ortak olmak istemiyorum deyin.
Ailenize yeteri kadar destek olmuşsunuz, kendinizi onlar için bu strese sokmayın daha fazla. Anne baba dediğimiz güvenip malı mülkü bırakacağımız insanlar olmalı. Ben annemin üstünden almadım kendi miras payımı, annem canını verir benim malıma bir şey olacak diye. Ama size yapılan bana yapılsa ben eşimle sakince konuşur kendi aileme de çizgi çekerdim
Aileniz Çok uyanık ve siz hala uykudan uyananmamıssınız malesef. Herkes kendi parasini diledigince harcayabilmeli ve yatirim yapabilmeli. ailenize ne dinen ne orfen bir borcunuz yolkIcimi kemiren farkli fikirlere ihtiyacim olan bir konum var.
Babam ticaretle ugrasiyor kendi isini yapiyor annem cok iyi bir kurumdan emekli (maasi cok yuksek) her zaman kazanclari cok iyiydi.
Ben universiteye baslarken isler ters gitti ve mal varligimizin yuzde 90 ni kaybettik.
Bu sirada ben universiteye baslamistim yurtdisinda cok iyi bir bolumden mezun oldum. Maddi olarak buyuk borcta olsalar dahi beni okuttular.
Mezun oldugumda 23 yasindaydim ve hemen isimi yapmaya basladim elhamdullilah kismetliydim ve daha ilk yilimda cok iyi para kazanmaya basladim . Kazancimin yuzde 80 ni aileme yolladim ben kalaniyla gecindim.
Babamin tefeci borclari krediler cekler senetler hepsine yardim etmeye calisiyordum bu sirada kendime araba aldim ozaman degeri 100 bindi suan arabamin degeri 700 bin civari oldu.
Sonrasinda 26 yasinda evlendim , evlenirken ceyizimi kendim yaptim ailemin dugunde takacagi bilezigin parasini dahi verdim ailem durumu daha kotuye gidiyordu o sirada kendi arabalarini sattilar kendi arabami onlara verdim.
Kazancimi veriyordum ama inanilmaz psikoljik baskiya ugruyordum surekli beni arayip aglayip zaten bu kadar yapabilmem mucize olmasina ragmen surekli beklenti icine girip beni panik atak , anksiyete hastasi ettiler omzumda cok yük hissediyordum o kadar varligimin icinde yokluktaydim neyse tedavi oldum gecti ona sukur.
Gelinen su son noktada : son 2 yildir babamin isleri uctu gitti cok sukur borclari bitmek uzere zaten aylik kazanclari yuksek evlendikten sonrada 1 yil sadece destek oldum sonrasinda kendilerine yettiler.
Simdi bir arsa alip villalar yaptirmak istiyorlar kendilerinin gucu bir miktarina yetiyor esimde cok varlikli elhamdullilah , babama birlikte alalim destek olayim dedi.
Sonrasinda tabi benden gene beklentiler basladi. Bu beklenti oncelikle beni cok rahatsiz ediyor.
( travma kaldi)
sonrasinda esimle boyle bir orrak bisey yapilmasina da pek sicak bakamiyorum bilmiyorum yanlis mi dusunuyorum ?
Esim asla lafini etmedi ama mesela ben isimi kazancimi gordu biliyor ama evlendim uzerime hic bisey yoktu oysaki arabam vardi baska seylerde alabilirdim bir kere bile sormadi arabami verdim gitti yani .
Simdi icten ice bozuluyorum seni okuttuk diyorlar eyvallah universite masrafi zaten fazlasiyla geri vermis oldum.
Ama villa yaptirmayi dusunup yine benden beklentiye girip benim arabami hic mevzu bahis bile etmiyorlar bunu anneme soyledigimde zaten kocan sana araba aldi ne yapacaksin diyor.
Bunlar hakkinda ne dusunuyorsunuz ? Yanlis mi dusunuyorum siz olsaniz esinizin eve ortak olmasina ne derdiniz ?
Zaten Sen biraz uyanmaya baslayinca direk esin ustunden calismaya baslamislarCok tesekkur ederim yorumlariniz icin.
Yaptiklarim o kadar yapilmamis gibi anlatilip daha fazlasi imanipule edilmeye calisiyorumki ben de vicdan muhasebesine giriyorum her sinir koymaya calistigimda ve hayir dedigimde ama baska goruslerin bu destegi cok iyi geldi .
Desteğiniz için çok çok teşekkür ederim , yorumunuz gerçekten beni iyi hissettirdi
Yazlık için istiyorlar, ailemde aslında yazın en fazla 1 ay gelip kalabilecek işlerinden dolayı biz zaten 1 hafta belki.
Ben demedim bu villa meselesinde aslında eşim söyledi.
Ben şimdi konu açıldıkça başka fikirler verip bu beklentiden uzaklaştırmaya çalışıyorum net olarak konuşmadım.
Babam kaybettiği şeyleri geri yerine koymaya çalışıyor diye düşünüyorum , anlıyorum ama işte herkes kendi gücü kadarını yapsa beni hiç bir şekilde hesaba katmadan yapıp babamın dilediği gibi size güzel bir ev bırakayım vs hayalini gerçekleştirse eyvallah ama bu beklenti gerçekten travmalarımı tetikliyor mutlaka güzellikle bu durumu çözeceğim.
Evet eşimle başka şekilde konuşup konuyu kapatmaya çalışacağım eksikleri kalırsa tamamlarız , onlar güçleri kadar yapabilir gibi gibi .
Ailemide kırmadan halledeceğim inşallah kafalarına göre seçip kendilerine uygun şekilde yapmalarını gerekirse gene destek olabileceğimi ama ortak şekilde yapmamızın uygun olmadığını söyleyeceğim
Yorumlarınızla en azından kötü ve suçlu hisslerimden uzaklaştım gerçekten çok teşekkür ederim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?