Arkadaşlar merhaba. 3 senedir evliyim. Çocuk yok.
Eşimle ikimiz de çalışıyoruz. Gelirler fena değil. Eşim benden daha fazla kazanıyor. Evlendigimizden beri senin-benim param olayı yok. Bütün harcamaları eşimin kredi ve ek kartıyla yaparız. Maaş günü eşim öder kalanını da ihtiyaçlara böleriz daha da kaldıysa birikim hesabımız var orda biriktiririz. Eğer harcamalar çoksa ve geliri yetmediyse ben onun hesabına para atarım ödemeleri yapar yine kalan olursa birikir kalmazsa da asgari ihtiyaçlar giderilir.
Benim üzerime de eşimin üzerine de kredi var. Hakeza eve alınan elektronik taksitleri benim kartımdan yapıldı. Bunları anlatıyorum çünkü hesabımız ortak yani senin benim yok. Daha önce biriken paranın üzerine kredi çekip araba yeniledik vsvs.
Dün eşim bana birden bire yükseldi. Sen de artık kredinin yarı parasını bana gönder ortak ödenecek diye. (Zaten benim hesabımda da krediler var ve birbirlerine denk rakamlar 2-3 bin az ödüyorumdur o açıkta taksit ödemelerime gidiyor) kızlar o kadar zoruma gitti ki. Yani sen sağa sola karşılıksız veriyorsun. Bizim zaten kesemiz bir? Ben bazen kendi ihtiyaçlarımı öteleyip önceliği sana veriyorum kocama alayım diye. Yaşadığım hayal kırıklığının haddi hesabı yok. Hep de derdik bizim aramızda para mevzusu olmaz diye ama içten içe yapıyormuş beyfendi demek
.
Sonra tabi çok çirkin muhabbetler geçti. Ben bizim için biriktirelim demezsem şunu alamazdık dedim, o benim maaşım daha yüksek sayemde alınıyor dedi yani iğrenç iğrenç ötesi yüz göz olundu para ile alakalı. Evliliğimize çok ciddi zarar verdin nasıl geri dönecek bilmiyorum dedim. Biraz yumuşar gibi oldu sonra eğer şimdi barışmazsan asıl o zaman evliliğimiz zarar görür dedi ve barışmadım. İnceldiği yerden kopsun dedim. Yani o kadar üzgünüm ki kızlar. Kendi takılarımı falan verdim birşeyler sahibi olabilmek için. Zaten kendi hesabım yok ki birikim hesabımız var birlikte oraya gidiyor herşey. Sanki ben sağa sola yediriyorum. Yani burdan döner mi bilmiyorum. Haksız mıyım haklı mıyım onu da bilmiyorum. Yorumlarınıza teşekkür ederim ihtiyacım var.
Eşimle ikimiz de çalışıyoruz. Gelirler fena değil. Eşim benden daha fazla kazanıyor. Evlendigimizden beri senin-benim param olayı yok. Bütün harcamaları eşimin kredi ve ek kartıyla yaparız. Maaş günü eşim öder kalanını da ihtiyaçlara böleriz daha da kaldıysa birikim hesabımız var orda biriktiririz. Eğer harcamalar çoksa ve geliri yetmediyse ben onun hesabına para atarım ödemeleri yapar yine kalan olursa birikir kalmazsa da asgari ihtiyaçlar giderilir.
Benim üzerime de eşimin üzerine de kredi var. Hakeza eve alınan elektronik taksitleri benim kartımdan yapıldı. Bunları anlatıyorum çünkü hesabımız ortak yani senin benim yok. Daha önce biriken paranın üzerine kredi çekip araba yeniledik vsvs.
Dün eşim bana birden bire yükseldi. Sen de artık kredinin yarı parasını bana gönder ortak ödenecek diye. (Zaten benim hesabımda da krediler var ve birbirlerine denk rakamlar 2-3 bin az ödüyorumdur o açıkta taksit ödemelerime gidiyor) kızlar o kadar zoruma gitti ki. Yani sen sağa sola karşılıksız veriyorsun. Bizim zaten kesemiz bir? Ben bazen kendi ihtiyaçlarımı öteleyip önceliği sana veriyorum kocama alayım diye. Yaşadığım hayal kırıklığının haddi hesabı yok. Hep de derdik bizim aramızda para mevzusu olmaz diye ama içten içe yapıyormuş beyfendi demek
.
Sonra tabi çok çirkin muhabbetler geçti. Ben bizim için biriktirelim demezsem şunu alamazdık dedim, o benim maaşım daha yüksek sayemde alınıyor dedi yani iğrenç iğrenç ötesi yüz göz olundu para ile alakalı. Evliliğimize çok ciddi zarar verdin nasıl geri dönecek bilmiyorum dedim. Biraz yumuşar gibi oldu sonra eğer şimdi barışmazsan asıl o zaman evliliğimiz zarar görür dedi ve barışmadım. İnceldiği yerden kopsun dedim. Yani o kadar üzgünüm ki kızlar. Kendi takılarımı falan verdim birşeyler sahibi olabilmek için. Zaten kendi hesabım yok ki birikim hesabımız var birlikte oraya gidiyor herşey. Sanki ben sağa sola yediriyorum. Yani burdan döner mi bilmiyorum. Haksız mıyım haklı mıyım onu da bilmiyorum. Yorumlarınıza teşekkür ederim ihtiyacım var.
